بازی آنلاین
آپلود عکس
یک کارشناس ارشد روانشناسی گفت: عادت ناخن جویدن یک رفتار وسواسی آزاردهنده است که بصورت جبری و بدون اختیار زندگی انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
به گزارش جهان؛ «علی سلیمانی» در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: عادت ناخن جویدن یک رفتار وسواسی آزاردهنده است که بصورت جبری و بدون اختیار زندگی انسان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و گاه آن را از روند عادی خود خارج می‌کند و از این‌رو درمان آن و اجتناب از این عادت، بی‌تردید یک ضرورت است.
وی افزود: ناخن‌ها علاوه‌بر زیبایی انگشتان به منزله‌ی یک وسیله‌ی مکانیکی نیز اعمال زیادی را در بدن انجام می‌دهند. مهم‌ترین وظیفهٔ آنها پوشاندن بافت نرم انگشتان است که گرفتن اشیای ریز و کارکردن با آنها را برای ما ممکن می‌کند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: بزاق دهان اثر مخربی بر ناخن و بافت‌های اطراف آن را دارد و رطوبت ناشی از آن مکان مناسبی را برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها فراهم می‌کند.
سلیمانی ادامه داد: از طرف دیگر به علت جمع شدن میکرب‌ها در زیر ناخن مقداری از آنها هنگام جویدن ناخن، بلعیده می‌شود و این امر ممکن است به ناراحتی‌های جسمانی از قبیل دل درد و آلودگی‌های انگلی منجر شود.
وی با اشاره به اینکه ۳۸ درصد کودکان ۴ تا ۶ ساله ناخن‌هایشان را می‌جوند، تصریح کرد: این عادت تا ۱۰ سالگی به اوج خود می‌رسد و در مواردی تا ۶۰ درصد در کودکان افزایش می‌یابد.
این روانشناس ادامه داد: بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۳ تا ۱۴ ساله (۶۲ درصد) مشاهده می‌شود و ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود (۵۱ درصد) می‌رسد.
سلیمانی خاطرنشان کرد: آمارها بیانگر این موضوع هستند که تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۱۰ تا ۲۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می‌کنند.
علل ناخن جویدن
وی اظهار کرد: عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتی‌ها، دلواپسی و تضادهای فکری، تقلید از دیگران و هیجان بیش از حد از جمله علل ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان است.
روش‌های تعدیل ناخن جویدن
سلیمانی راه‌های تعدیل ناخن جویدن را چنین یادآور شد: از دادن وعده‌های بزرگ باید خودداری کرد. پاشیدن فلفل یا مالیدن مواد تلخ به انگشتان و ناخن کاربردی ندارد.
کودک را به خاطر این کار تهدید نکنیم و نترسانیم، سرزنش ، تحقیر، تهدید و تنبیه کودک هیچ اثری درمانی ندارد بلکه عادت را تشدید می‌کند و باعث اختلالات دیگر نیز می‌شود.
راه‌های درمان این عادت
وی با اشاره به اینکه در درمان این عادت باید به علت آن توجه کرد، افزود: اگر کودک تحت فشارهای روحی و عصبی فراوانی قرار دارد سعی کنید این فشارها را کم و یا تعدیل کنید.
این روانشناس اظهار کرد: کوتاه کردن ناخن‌های بلند، سلامت و آرامش روحی محیط زندگی، مشغول داشتن فکر و اندیشه کودک و نوجوان با مسائل دیگر، ترغیب به بازی و فعالیت، دادن خوراکی یا آدامس بعنوان جایگزین و ... می‌تواند در درمان این عادت موثر باشد.
سلیمانی با اشاره به اینکه تنبیه کردن کودک اثری در ترک این عادت ندارد، خاطرنشان کرد: اگر کودک کمی بزرگتر شده و درصدد است با استفاده از دستکش یا استعمال محلول‌های تلخ و بد مزه بروی انگشتان این عادت را ترک کند نباید اجازه دهید تا از این روش‌ها استفاده کند.
وی یادآور شد: ناخن جویدن بر خلاف انگشت مکیدن عادت نیست بلکه مکانیسم دفاعی در برابر اضطراب و نگرانی است.
به گزارش جهان؛ «علی سلیمانی» در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: عادت ناخن جویدن یک رفتار وسواسی آزاردهنده است که بصورت جبری و بدون اختیار زندگی انسان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و گاه آن را از روند عادی خود خارج می‌کند و از این‌رو درمان آن و اجتناب از این عادت، بی‌تردید یک ضرورت است.
وی افزود: ناخن‌ها علاوه‌بر زیبایی انگشتان به منزله‌ی یک وسیله‌ی مکانیکی نیز اعمال زیادی را در بدن انجام می‌دهند. مهم‌ترین وظیفهٔ آنها پوشاندن بافت نرم انگشتان است که گرفتن اشیای ریز و کارکردن با آنها را برای ما ممکن می‌کند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: بزاق دهان اثر مخربی بر ناخن و بافت‌های اطراف آن را دارد و رطوبت ناشی از آن مکان مناسبی را برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها فراهم می‌کند.
سلیمانی ادامه داد: از طرف دیگر به علت جمع شدن میکرب‌ها در زیر ناخن مقداری از آنها هنگام جویدن ناخن، بلعیده می‌شود و این امر ممکن است به ناراحتی‌های جسمانی از قبیل دل درد و آلودگی‌های انگلی منجر شود.
وی با اشاره به اینکه ۳۸ درصد کودکان ۴ تا ۶ ساله ناخن‌هایشان را می‌جوند، تصریح کرد: این عادت تا ۱۰ سالگی به اوج خود می‌رسد و در مواردی تا ۶۰ درصد در کودکان افزایش می‌یابد.
این روانشناس ادامه داد: بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۳ تا ۱۴ ساله (۶۲ درصد) مشاهده می‌شود و ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود (۵۱ درصد) می‌رسد.
سلیمانی خاطرنشان کرد: آمارها بیانگر این موضوع هستند که تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۱۰ تا ۲۰ درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می‌کنند.
علل ناخن جویدن
وی اظهار کرد: عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتی‌ها، دلواپسی و تضادهای فکری، تقلید از دیگران و هیجان بیش از حد از جمله علل ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان است.
روش‌های تعدیل ناخن جویدن
سلیمانی راه‌های تعدیل ناخن جویدن را چنین یادآور شد: از دادن وعده‌های بزرگ باید خودداری کرد. پاشیدن فلفل یا مالیدن مواد تلخ به انگشتان و ناخن کاربردی ندارد.
کودک را به خاطر این کار تهدید نکنیم و نترسانیم، سرزنش ، تحقیر، تهدید و تنبیه کودک هیچ اثری درمانی ندارد بلکه عادت را تشدید می‌کند و باعث اختلالات دیگر نیز می‌شود.
راه‌های درمان این عادت
وی با اشاره به اینکه در درمان این عادت باید به علت آن توجه کرد، افزود: اگر کودک تحت فشارهای روحی و عصبی فراوانی قرار دارد سعی کنید این فشارها را کم و یا تعدیل کنید.
این روانشناس اظهار کرد: کوتاه کردن ناخن‌های بلند، سلامت و آرامش روحی محیط زندگی، مشغول داشتن فکر و اندیشه کودک و نوجوان با مسائل دیگر، ترغیب به بازی و فعالیت، دادن خوراکی یا آدامس بعنوان جایگزین و ... می‌تواند در درمان این عادت موثر باشد.
سلیمانی با اشاره به اینکه تنبیه کردن کودک اثری در ترک این عادت ندارد، خاطرنشان کرد: اگر کودک کمی بزرگتر شده و درصدد است با استفاده از دستکش یا استعمال محلول‌های تلخ و بد مزه بروی انگشتان این عادت را ترک کند نباید اجازه دهید تا از این روش‌ها استفاده کند.
وی یادآور شد: ناخن جویدن بر خلاف انگشت مکیدن عادت نیست بلکه مکانیسم دفاعی در برابر اضطراب و نگرانی است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
