03-11-2014، 18:22
خداوند بشارت می دهد تو را به کلمه ای از خویش که اسم او مسیح، عیسی پسر مریم، است...
همانا او پسر مریم، پیامبر خدا و کلمه اوست.» این، وصف قرآن کریم است از مسیح (ع). در نخستین روزهای سال نوی میلادی، نگاهی انداخته ایم به گوشه هایی از نصایح این پیامبر الهی.
۱) شما دستورات مهم خدا را کنار گذاشته اید و سنت ها و رسوم خود را جانشین آن ساخته اید و حاضرید احکام خدا را زیر پا بگذارید تا سنت ها و رسوم خودتان را حفظ کنید! موسی از طرف خدا به شما دستور داد که: «به پدر و مادرت احترام بگذار و هر که پدر و مادرش را ناسزا گوید، باید کشته شود.» ولی شما می گویید: «اشکالی ندارد اگر کسی به پدر و مادر محتاجش کمک نکند و بگوید من نمی توانم به شما کمک بکنم، چون آنچه می بایست به شما بدهم، در راه خدا صدقه داده ام» و به این ترتیب فرمان خدا را زیر پا می گذارید تا دستورات خودتان حفظ شود و این فقط یک نمونه است.
۲) گفته شده است که هرکس مرتکب قتل شود، محکوم به مرگ است. اما من می گویم که حتی اگر نسبت به برادر خود خشمگین شوی و بر او فریاد بزنی، باید تو را محاکمه کرد؛ و اگر برادر خود را «ابله» خطاب کنی، باید تو را به دادگاه برد؛ و اگر به دوستت ناسزاگویی، سزایت آتش جهنم است. پس اگر نذری داری و می خواهی گوسفندی در خانه خدا قربانی کنی و همان لحظه به یادت آید که دوستت از تو رنجیده است، گوسفند را همان جا نزد قربانگاه رها کن و اول از دوستت عذر بخواه و با او آشتی کن؛ آنگاه بیا و نذرت را نثار خدا کن. هر گاه کسی از تو شکایت کند و تو را به دادگاه ببرد، کوشش کن پیش از آنکه به دادگاه برسید و قاضی تو را به زندان بیندازد، با شاکی صلح کنی؛ وگرنه، در زندان خواهی ماند و تا دینار آخر را نپرداخته باشی، بیرون نخواهی آمد.
۳) گفته شده است که زنا مکن. ولی من می گویم که اگر حتی با نظر شهوت آلود به زنی نگاه کنی، همان لحظه در دل خود با او زنا کرده ای. پس اگر چشمی که برایت اینقدر عزیز است، باعث می شود گناه کنی، آن را از حدقه درآور و دور افکن. بهتر است بدنت ناقص باشد، تا اینکه تمام وجودت به جهنم بیفتد و اگر دست راستت باعث می شود گناه کنی، آن را ببر و دور بینداز. بهتر است یک دست داشته باشی، تا اینکه با ۲دست به دوزخ بروی.
۴) گفته شده است که قسم دروغ نخور و هرگاه به نام خدا قسم یاد کنی، آن را وفا کن. اما من می گویم که هرگز قسم نخور؛ نه به آسمان که تخت خداست و نه به زمین که پای انداز اوست. حتی به سر خود نیز قسم نخور؛ که قادر نیستی مویی را سفید یا سیاه گردانی. فقط بگو: «بلی» یا «نه»؛ همین کافی است. اما اگر برای سخنی که می گویی، قسم بخوری، نشان می دهی که نیرنگی در کار است.
۵) اگر کسی از تو چیزی خواست، او را دست خالی روانه نکن.
۶) گفته اند که با دوستان خود دوست باش و با دشمنانت دشمن؛ اما من می گویم که دشمنان خود را نیز دوست بدارید و هر که شما را لعنت کند، برای او دعای برکت کنید. به آنانی که از شما نفرت دارند، نیکی کنید و برای آنانی که به شما ناسزا می گویند و شما را آزار می دهند، دعای خیر نمایید. اگر چنین کنید، رستگارید؛ مثل آفتاب که خود را بر همه می تاباند، چه بر خوبان و چه بر بدان؛ مثل باران که خود را بر همه می باراند؛ چه بر نیکوکاران و چه بر ستمکاران. اگر فقط به آنانی که شما را دوست می دارند، محبت کنید؛ چه برتری بر مردمان پست دارید که ایشان نیز چنین می کنند؟ اگر فقط با دوستان خود دوستی کنید، با کافران چه فرقی دارید که ایشان نیز چنین می کنند؟
۷) به پرندگان نگاه کنید. آنها هرگز غصه ندارند که چه بخورند؛ نه می کارند و نه درو می کنند، ولی خدا خوراک آنها را فراهم می سازد. غصه خوراک و پوشاک، غصه بی ایمانان است که دایم درباره اش فکر می کنند و سخن می گویند. شما با ایشان فرق دارید. خدا می داند شما به چه نیاز دارید. اگر شما در زندگی خود، به خدا بیش از هر چیز دیگر دل ببندید، او نیازهای شما را برآورده خواهد ساخت. غصه فردا را نیز نخورید که مشکلات هر روز برای همان روز کافی است.
۸) از کسی ایراد نگیرید تا از شما نیز ایراد نگیرند. زیرا هر طور که با دیگران رفتار کنید، همان گونه با شما رفتار خواهند کرد. چرا پر کاه را در چشم برادرت می بینی اما تیر چوب را در چشم خودت نمی بینی؟ چگونه جرأت می کنی بگویی که اجازه بده پرکاه را از چشمت درآورم، در حالی که خودت چوبی در چشم داری؟ ای متظاهر! نخست چوب را از چشم خود درآور تا بهتر بتوانی پرکاه را در چشم برادرت ببینی. مرواریدهای خود را نزد خوک ها نگذارید چون قادر به تشخیص ارزش آنها نیستند. آنها مرواریدها را لگدمال می کنند و به شما حمله ور می شوند. هرگز چیزهای مقدس را در اختیار انسان های بدکار نگذارید.
۹) بخواهید تا به شما داده شود. بجویید تا بیابید. در بزنید تا در به روی شما باز شود. هر که بجوید، خواهد یافت. کافی است در بزنید تا در به رویتان باز می شود.
همانا او پسر مریم، پیامبر خدا و کلمه اوست.» این، وصف قرآن کریم است از مسیح (ع). در نخستین روزهای سال نوی میلادی، نگاهی انداخته ایم به گوشه هایی از نصایح این پیامبر الهی.
۱) شما دستورات مهم خدا را کنار گذاشته اید و سنت ها و رسوم خود را جانشین آن ساخته اید و حاضرید احکام خدا را زیر پا بگذارید تا سنت ها و رسوم خودتان را حفظ کنید! موسی از طرف خدا به شما دستور داد که: «به پدر و مادرت احترام بگذار و هر که پدر و مادرش را ناسزا گوید، باید کشته شود.» ولی شما می گویید: «اشکالی ندارد اگر کسی به پدر و مادر محتاجش کمک نکند و بگوید من نمی توانم به شما کمک بکنم، چون آنچه می بایست به شما بدهم، در راه خدا صدقه داده ام» و به این ترتیب فرمان خدا را زیر پا می گذارید تا دستورات خودتان حفظ شود و این فقط یک نمونه است.
۲) گفته شده است که هرکس مرتکب قتل شود، محکوم به مرگ است. اما من می گویم که حتی اگر نسبت به برادر خود خشمگین شوی و بر او فریاد بزنی، باید تو را محاکمه کرد؛ و اگر برادر خود را «ابله» خطاب کنی، باید تو را به دادگاه برد؛ و اگر به دوستت ناسزاگویی، سزایت آتش جهنم است. پس اگر نذری داری و می خواهی گوسفندی در خانه خدا قربانی کنی و همان لحظه به یادت آید که دوستت از تو رنجیده است، گوسفند را همان جا نزد قربانگاه رها کن و اول از دوستت عذر بخواه و با او آشتی کن؛ آنگاه بیا و نذرت را نثار خدا کن. هر گاه کسی از تو شکایت کند و تو را به دادگاه ببرد، کوشش کن پیش از آنکه به دادگاه برسید و قاضی تو را به زندان بیندازد، با شاکی صلح کنی؛ وگرنه، در زندان خواهی ماند و تا دینار آخر را نپرداخته باشی، بیرون نخواهی آمد.
۳) گفته شده است که زنا مکن. ولی من می گویم که اگر حتی با نظر شهوت آلود به زنی نگاه کنی، همان لحظه در دل خود با او زنا کرده ای. پس اگر چشمی که برایت اینقدر عزیز است، باعث می شود گناه کنی، آن را از حدقه درآور و دور افکن. بهتر است بدنت ناقص باشد، تا اینکه تمام وجودت به جهنم بیفتد و اگر دست راستت باعث می شود گناه کنی، آن را ببر و دور بینداز. بهتر است یک دست داشته باشی، تا اینکه با ۲دست به دوزخ بروی.
۴) گفته شده است که قسم دروغ نخور و هرگاه به نام خدا قسم یاد کنی، آن را وفا کن. اما من می گویم که هرگز قسم نخور؛ نه به آسمان که تخت خداست و نه به زمین که پای انداز اوست. حتی به سر خود نیز قسم نخور؛ که قادر نیستی مویی را سفید یا سیاه گردانی. فقط بگو: «بلی» یا «نه»؛ همین کافی است. اما اگر برای سخنی که می گویی، قسم بخوری، نشان می دهی که نیرنگی در کار است.
۵) اگر کسی از تو چیزی خواست، او را دست خالی روانه نکن.
۶) گفته اند که با دوستان خود دوست باش و با دشمنانت دشمن؛ اما من می گویم که دشمنان خود را نیز دوست بدارید و هر که شما را لعنت کند، برای او دعای برکت کنید. به آنانی که از شما نفرت دارند، نیکی کنید و برای آنانی که به شما ناسزا می گویند و شما را آزار می دهند، دعای خیر نمایید. اگر چنین کنید، رستگارید؛ مثل آفتاب که خود را بر همه می تاباند، چه بر خوبان و چه بر بدان؛ مثل باران که خود را بر همه می باراند؛ چه بر نیکوکاران و چه بر ستمکاران. اگر فقط به آنانی که شما را دوست می دارند، محبت کنید؛ چه برتری بر مردمان پست دارید که ایشان نیز چنین می کنند؟ اگر فقط با دوستان خود دوستی کنید، با کافران چه فرقی دارید که ایشان نیز چنین می کنند؟
۷) به پرندگان نگاه کنید. آنها هرگز غصه ندارند که چه بخورند؛ نه می کارند و نه درو می کنند، ولی خدا خوراک آنها را فراهم می سازد. غصه خوراک و پوشاک، غصه بی ایمانان است که دایم درباره اش فکر می کنند و سخن می گویند. شما با ایشان فرق دارید. خدا می داند شما به چه نیاز دارید. اگر شما در زندگی خود، به خدا بیش از هر چیز دیگر دل ببندید، او نیازهای شما را برآورده خواهد ساخت. غصه فردا را نیز نخورید که مشکلات هر روز برای همان روز کافی است.
۸) از کسی ایراد نگیرید تا از شما نیز ایراد نگیرند. زیرا هر طور که با دیگران رفتار کنید، همان گونه با شما رفتار خواهند کرد. چرا پر کاه را در چشم برادرت می بینی اما تیر چوب را در چشم خودت نمی بینی؟ چگونه جرأت می کنی بگویی که اجازه بده پرکاه را از چشمت درآورم، در حالی که خودت چوبی در چشم داری؟ ای متظاهر! نخست چوب را از چشم خود درآور تا بهتر بتوانی پرکاه را در چشم برادرت ببینی. مرواریدهای خود را نزد خوک ها نگذارید چون قادر به تشخیص ارزش آنها نیستند. آنها مرواریدها را لگدمال می کنند و به شما حمله ور می شوند. هرگز چیزهای مقدس را در اختیار انسان های بدکار نگذارید.
۹) بخواهید تا به شما داده شود. بجویید تا بیابید. در بزنید تا در به روی شما باز شود. هر که بجوید، خواهد یافت. کافی است در بزنید تا در به رویتان باز می شود.