10-10-2014، 18:38
- روستای ماروسک:
روستای ماروسک [Mārusak]، از توابع بخش سرولایت شهرستان نیشابور، در موقعیت 58 درجه و 32 دقیقهی طول و 37 درجه و 31 دقیقهی عرض جغرافیایی و در 45 کیلومتری شمال شهر نیشابور، واقع شده است. تپهی قبرستان و سردابهی ماروسک در شمال روستای ماروسک، جای گرفته است.
– تپه قبرستان و سردابه ماروسک:
تپهی قبرستان و سردابهی ماروسک، در شمال روستای ماروسک و در 45 کیلومتری شمال شهر نیشابور واقع شده است. این محوطه از جادهی آسفالته، حدود 400 متر، فاصله دارد. در این محوطه که قبرستانی قدیمی است، ظاهراً قبرها با سنگهای بزرگ مشخص شده است، اغلب سنگ قبور، بدون کتیبه میباشد. تعدادی از سنگ قبرها که خوانده شدهاند، حدود 200 سال قدمت دارند.
بر روی تپهی شرق این محل، سردابهای وجود داره که از دو اتاق به موازات یکدیگر و یک راهرو تشکیل شده است. ارتفاع این سردابه از سقف تا کف، حدود 160 سانتیمتر میباشد. سقف آن، آجری و به شیوهی ضربی ایجاد شده و دیوارها نیز آجری و پوشش آن گچی است. ابعاد آجرها 5*24*24 سانتیمتر است. در اتاق غربی، تعداد زیادی اسکلت انسان قرار گرفتهاند. مساحت اتاقها 20/5 در 50/4 است. در ضلع شرقی این سردابه، راهرویی به عرض 80 سانتیمتر وجود دارد که در فاصلهی یک متری، با سنگ و خاک، مسدود شده است.
این اثر، که مالکیت آن دولتی است، در تاریخ 10/10/1381، به شمارهی 6741 در فهرست آثار ملی ایران، ثبت شده است. از ویژگیهای بارز این اثر، وجود سردابه و قبرستان قدیمی با سنگقبرهای کتیبهدار میباشد. قدمت این محوطه به قرن هشتم هجری تا دورهی قاجاریه میرسد.
روستای ماروسک [Mārusak]، از توابع بخش سرولایت شهرستان نیشابور، در موقعیت 58 درجه و 32 دقیقهی طول و 37 درجه و 31 دقیقهی عرض جغرافیایی و در 45 کیلومتری شمال شهر نیشابور، واقع شده است. تپهی قبرستان و سردابهی ماروسک در شمال روستای ماروسک، جای گرفته است.
– تپه قبرستان و سردابه ماروسک:
تپهی قبرستان و سردابهی ماروسک، در شمال روستای ماروسک و در 45 کیلومتری شمال شهر نیشابور واقع شده است. این محوطه از جادهی آسفالته، حدود 400 متر، فاصله دارد. در این محوطه که قبرستانی قدیمی است، ظاهراً قبرها با سنگهای بزرگ مشخص شده است، اغلب سنگ قبور، بدون کتیبه میباشد. تعدادی از سنگ قبرها که خوانده شدهاند، حدود 200 سال قدمت دارند.
بر روی تپهی شرق این محل، سردابهای وجود داره که از دو اتاق به موازات یکدیگر و یک راهرو تشکیل شده است. ارتفاع این سردابه از سقف تا کف، حدود 160 سانتیمتر میباشد. سقف آن، آجری و به شیوهی ضربی ایجاد شده و دیوارها نیز آجری و پوشش آن گچی است. ابعاد آجرها 5*24*24 سانتیمتر است. در اتاق غربی، تعداد زیادی اسکلت انسان قرار گرفتهاند. مساحت اتاقها 20/5 در 50/4 است. در ضلع شرقی این سردابه، راهرویی به عرض 80 سانتیمتر وجود دارد که در فاصلهی یک متری، با سنگ و خاک، مسدود شده است.
این اثر، که مالکیت آن دولتی است، در تاریخ 10/10/1381، به شمارهی 6741 در فهرست آثار ملی ایران، ثبت شده است. از ویژگیهای بارز این اثر، وجود سردابه و قبرستان قدیمی با سنگقبرهای کتیبهدار میباشد. قدمت این محوطه به قرن هشتم هجری تا دورهی قاجاریه میرسد.