پیشینه نام استان قزوین

[ارش خان]

قزوین رادرنوشته های تاریخی,شهرباستانی(آرساس)یا(آرساسیا)ودرتاریخ یونان شهرقدیمی(راژیا)نام گزاری کرده اند.قرارگرفتن آن برسرراه جاده ابریشم سرنوشت قزوین رابافرازوفرودهای تلخ وشیرین گره زده است.تاریخ نگاران ایران وعرب عقیده دارند که واژه(قزوین)از جمله(این کش وین)گرفته شده است,به این شرح که وقتی سرکرده سپاه کسرا به هنگام نبرد,درصف لشکر خود خللی دید,باعبارت(این کش وین)یعنی(به ان کنج بنگر)زیردست خودرا مامور رفع خلل کردودر نتیجه سپاهیان او پیروزشدند.ان گاه دران محل,شهری بنا کردند وان را(کشوین)نامیدندو دردوره اسلامی,عرب ها این واژه را معرب کرده وان را(قزوین)نامیدند.
برپایه نوشته های یونانی قبل ازهخامنشی ها,مردمی که ان هارا(کاسی ها)یا(کاسیت)میگفتند,که درکرانه باختری دریای شمال ایران میزیسته اند که به گفته برخی ازتاریخ نگاران,اریایی یا از ملیت(میت تانی)به حساب می امدند.گفته میشود این قوم مدت ها پیش ازمادها به ایران امده و قرن ها درکرانه دریای کاسپین استقرار یافته بودند.گفته شده نام قزوین از این قوم وازنام دریای کاسپین گرفته شده است.
همچنین گفته شده اشکانیان قزوین رابه نام موسس ان اردپا میخواندند.ساسانیان این شهررا(کشوین)یعنی (سرزمینی که نباید ازان غافل شد)نهاده بودند.دربرخی متون نام این شهر(قسوین)یعنی (شهری که مردمی پرصلابت و استواردارد)ذکر شده است.
درمورد نام قزوین نظردیگری هم وجود دارد.گفته میشود که درکوهستان های شمال قزوین همواره زیستگاه مردمان سرکش(دیلمیان) بوده است وابادی های قزوین دست خوش تاخت وتاز طایفه های گوناگون بوده است.به فرمان حاکم وقت,برای تاخت وتاز کوه نشینان,یک دژدر مدخل کوهستان شمالی ودژبزرگ دیگری درمحل قزوین کنونی برای استقرار سپاهیان ساختند.اولی را دژبالا ودومی را دژپایین نامیدند.با گذشت زمان نام(دژپایین)دچار دگرگونی شد وبه(دژپین),(گژوین)و سپس به(کشوین)تبدیل شد.در زمان شاپور ذوالاکتاف قلعه ای درجای همان دژبنا گردیدو همان کشوین نامیده شد.این نام دردوره اسلامی تغییرکرد وبه قزوین تبدیل شد.در نظردیگری گفته شده قزوین در اصل(کزوین)و مرکب از(کزو)به معنای پسته و(ین)به معنای شهر-شهرپسته-بوده وبعدها معرب شده وبه قزوین تبدیل گشته است.
لقب ها
لقب باب الجنه ویا مینودر:به جهت حدیثی ازحضرت محمدبه شهر قزوین داده شده.دراین حدیث ایشان میفرماید(قزوین باب من الابواب الجنه)یعنی(قزوین یکی ازدرهای بهشت است)
لقب دیگری که به این شهرداده شده,باغشهراست.این لقب را ناصرالدین شاه به هنگام سفربه پاریس به علت باغ های زیاداطراف شهر داده است.
درزمان صفوی به دلیل پایتختی قزوین لقب درالسلطنه به این شهر داده شد.این لقب تاعصر قاجار پابرجا بود.
درسده های اول اسلام قزوین به معنای مدینه مبارک معروف بوده است.
 

[ارش خان]

چراکسی نظرنمیده