نسخه‌ای کوچک برای خانواده سالم

[bOoOoOy]

آغازش پادشاهی و پایانش تباهی است وقتی نتوانید برآن چیره شوید، نابود می شوید. وقتی تلاش می کنید وتمام همت خود را برای رسیدن به هوس امداد می کنید ایمانتان کمرنگ می شود. وقتی ابزار مهار آن را در خانواده آموزش نمی بینید در دامن ناباوری ها اسیر می شوید. اما یادتان باشد آغوش خانواده گرم است و تنور حل مشکلات در آن گرمتر، پس می توان مقوله ای چون تربیت جنسی را در خانواده با توجه به توصیه های معصومین علیهم السلام حل کرد.

آثار رعایت توصیه های معصومین (علیهم السلام) در زندگی ما بسیار مۆثر و برای انسان بسیار راهگشا است اگر بدین توصیه ها توجه نمایید و بدان اهتمام ورزید، زندگی سعادت مندانه ای را در پیش خواهید داشت. مقوله تربیت فرزند و توجه کردن به فرزندان و جوانان از توصیه های اکید حضرات معصومین (علیهم السلام) و اوصیای اسلام است که هرعقل سلیم و غیر مغرضی نیز بر این مهم و نظرات شایسته و نسخه های عملی ایشان صحه می گذارد.

مقوله تربیت جنسی و راه کار و فنون مواجهه با آن موضوعی است که روایات اهل بیت (ع) بر آن تأکید دارد. توجه به این مهم در خانواده، فرزندان را در مسیر درستی هدایت می کند.



راه خیر یا شر؟

باید توجه داشت روش اسلام در برخورد با مقوله ی غرایز جنسی با سایر ادیان متفاوت است، سایر ادیان دستیابی به کمال را سرکوبی غرایز می داند ولی اسلام بهره گیری و بهره مندی از کمال را در کنترل می داند، اگر غرایز به صورت صحیح ارضاء نشوند و به آنها توجه نشود ثمره آن سرکشی است، این امر موضوعی است که انسان باید مشخص کند می خواهد راه خیر و مشروع را انتخاب کند و یا راه شر و نامشروع و قرآن کریم در اینجا می فرماید: «و هدیناه النجدین» راه خیر و شر را به او نمایان کردیم، در این موضوع باید توجه داشت هر قدر غرایز زیاد و بزرگ باشند در برابر اراده ی انسان ناچیز اند. باید به این موضوع که اسلام بدان اهتمام دارد توجه کرد که اندیشمندان معاصر نیز همین نظر را دارند و با سرکوبی مخالف اند.

شرم پله اول تربیت جنسی

یکی از مسائل نهفته در مسئله تربیت جنسی شرم است که روایات معصومین(ع) بر آن تأکید ویژه ای دارند، اگر در محفل و اجتماعی هرچند کوچک و بزرگ سرلوحه اعمال قرار گیرد، سبب رشد و تعالی افراد و دین داری و نفوذ فزاینده دین می گردد.

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: اگر حیا (شرم) در فردی بود آن فرد صالح می گردد.

توجه به این سخنان خانواده را به سمت تعالی سوق می دهند و روی افراد خانواده اثر گذار خواهد بود. هنگامی که پدر و مادر رعایت این اصول را مورد توجه خود قرار دهند و خود رعایت نماید ناخودآگاه بر روی فرزندان تأثیر می گذارد و الگوی صحیحی برای فرزندان می شود.



باید دانست اخلاق و رفتار پدر و مادر همان تربیت است هر کاری آنان انجام می دهند، خود الگو و چهارچوب اساسی رفتار فرزندان است. اگر خانواده از دین، اخلاق، احکام و... صحبت کنند ولی در عمل رویه ی عملی نداشته باشد مطمئناً تأثیری نخواهد داشت. حدیث مشهور معصوم (ع) است که می گوید «کونوا دعات الناس بغیر السنتکم» مردم را به غیر زبان به سمت امور خیر و خداوند دعوت نمایید.

در آموزه های دینی روی مقوله دیگری نیز تأکید شده و آن توجه به حقوق فرزندان است که باید بدان توجه شود، شرکت دادن در تصمیم گیری و رفتار با عدالت با آنها و توجه به نیاز های خاص آنان و پاسخگویی به سوالاتی که ذهن آنها را درگیر کرده است، باعث می شود فرزندان در دام هایی که در کمین آنهاست نیافتند و به پاسخ سوالات در خانواده دست یابند.