10-09-2014، 14:26
حتی بهترین دوست ها هم، با هم بحث و دعوا می کنند. دو طرف ناراحت و دلخور می شوند. اما چه کنیم، پیش می آید. برای همین، اگر در چنین شرایطی هستید، خواستیم به شما برای آشتی کردن با دوست تان کمک کنیم.
۱.موضوع را بیان کرده و روی آن تمرکز کنید. قرار است به توافق برسید، نه اینکه دعوای تازه ای را شروع کنید. پیش دوستتان رفته و به آرامی حرف خود را بزنید. بعد به حرف های او گوش دهید. به او بگویید: “دوستی ما برای من خیلی ارزش دارد، نمی خواهم چنین چیزهایی بین ما باشد”. نگویید: “باورم نمی شود چنین کاری/فکری کرده باشی. از تو متنفرم”!
۲.آرام باشید. نفس عمیق یادتان نرود. هر چقدر هم عصبانی باشید، باز هم آرام و با حوصله صحبت کرده و حرف های خود را بفهمانید. ارتباط چشمی داشته باشید. به زمین خیره نشوید و بی قرار نباشید.
۳.خودتان را نبازید. بعضی ها حتی بعد از دعوا هم شروع به التماس و عذرخواهی می کنند، حتی اگر مقصر نباشند. اگر حق با شماست، قوی و متکی باشید. التماس و زاری نکنید!
۴.انتظار نداشته باشید همه چیز همان لحظه مثل روز اول شود. بحث و مشاجره، همه چیز را به هم می ریزد و کمی زمان می برد تا مثل قبل شود. اگر دوستتان نمی خواهد در مورد موضوع بحث کند، احترام گذاشته و چیزی نگویید، اما او را متوجه کنید که این موضوع شما را ناراحت می کند. اصرار نکرده و او را مجبور به بحث نکنید. چون دوباره دعوا به پا می شود.
۵.اگر اشتباه از شما بود، معذرت خواهی کنید. معصوم نشان دادن را کنار بگذارید. هیچ کسی بی نقص نیست. اگر شما کار اشتباهی کرده اید، به دوست تان حق بدهید. بگویید: “من متوجه اشتباهم هستم و متاسفم. بعد به او گوش دهید”. نگویید: “ببین، شاید مشکل از من بوده، اما تو هم کار را خراب تر کردی”. این که نشد معذرت خواهی!
۶.کنار بیایید. اگر بحث سر این است که شما کاری را می خواهید به شکلی انجام دهید و او به شکلی دیگر، سعی کنید حد وسط را پیدا کرده و سر آن توافق کنید. به هر حال او دوست شماست، نه؟ اما بعد در موردش غر نزنید و شکایت نکنید.
نکات و هشدارها:
وقتی این مطلب را می خوانید، شاید با خودتان بگویید چرا همه اینها را من باید بکنم؟ اما مثل اینکه یادتان رفته است، این شمایید که مطلب را می خوانید، نه دوستتان. غیر از این است؟
۱.موضوع را بیان کرده و روی آن تمرکز کنید. قرار است به توافق برسید، نه اینکه دعوای تازه ای را شروع کنید. پیش دوستتان رفته و به آرامی حرف خود را بزنید. بعد به حرف های او گوش دهید. به او بگویید: “دوستی ما برای من خیلی ارزش دارد، نمی خواهم چنین چیزهایی بین ما باشد”. نگویید: “باورم نمی شود چنین کاری/فکری کرده باشی. از تو متنفرم”!
۲.آرام باشید. نفس عمیق یادتان نرود. هر چقدر هم عصبانی باشید، باز هم آرام و با حوصله صحبت کرده و حرف های خود را بفهمانید. ارتباط چشمی داشته باشید. به زمین خیره نشوید و بی قرار نباشید.
۳.خودتان را نبازید. بعضی ها حتی بعد از دعوا هم شروع به التماس و عذرخواهی می کنند، حتی اگر مقصر نباشند. اگر حق با شماست، قوی و متکی باشید. التماس و زاری نکنید!
۴.انتظار نداشته باشید همه چیز همان لحظه مثل روز اول شود. بحث و مشاجره، همه چیز را به هم می ریزد و کمی زمان می برد تا مثل قبل شود. اگر دوستتان نمی خواهد در مورد موضوع بحث کند، احترام گذاشته و چیزی نگویید، اما او را متوجه کنید که این موضوع شما را ناراحت می کند. اصرار نکرده و او را مجبور به بحث نکنید. چون دوباره دعوا به پا می شود.
۵.اگر اشتباه از شما بود، معذرت خواهی کنید. معصوم نشان دادن را کنار بگذارید. هیچ کسی بی نقص نیست. اگر شما کار اشتباهی کرده اید، به دوست تان حق بدهید. بگویید: “من متوجه اشتباهم هستم و متاسفم. بعد به او گوش دهید”. نگویید: “ببین، شاید مشکل از من بوده، اما تو هم کار را خراب تر کردی”. این که نشد معذرت خواهی!
۶.کنار بیایید. اگر بحث سر این است که شما کاری را می خواهید به شکلی انجام دهید و او به شکلی دیگر، سعی کنید حد وسط را پیدا کرده و سر آن توافق کنید. به هر حال او دوست شماست، نه؟ اما بعد در موردش غر نزنید و شکایت نکنید.
نکات و هشدارها:
وقتی این مطلب را می خوانید، شاید با خودتان بگویید چرا همه اینها را من باید بکنم؟ اما مثل اینکه یادتان رفته است، این شمایید که مطلب را می خوانید، نه دوستتان. غیر از این است؟