درياچه‎ هاي بختگان و طشك

[Navisa.]

درياچه‎ هاي بختگان و طشك دو فرونشست ميان‎كوهي هستند كه ارتفاع آنها از سطح درياي آزاد حدود 1558 متر است. درياچة بختگان كه در باختر نيريز قرار داردو به صورت يك فروافتادگي كشيده به طول تقريبي 70 تا 100 كيلومتر است كه روند شمال باختر - جنوب خاور دارد و سطح زير پوشش آن حدود 2000 كيلومترمربع است.


سواحل اين درياچه با رسوبات سفيدرنگ تبخيري پوشيده شده‎اند ولي در سواحل نزديك به سنگ‎هاي افيوليتي، رنگ تيره‎تر است. درياچة طَشك با وسعت تقريبي 800 كيلومترمربع در شمال باختري درياچة بختگان و 160 كيلومتري خاور شيراز قرار دارد. تنها راه ارتباطي اين دو درياچه، از طريق دلتاي رودكُر است كه بخشي از آن به درياچة بختگان و بخش ديگر به درياچة طشك مي‎ريزد. تعدادي جزيره و شبه جزيرة كوچك و بزرگ از جنس راديولاريت، سنگ‎هاي پلاژيك و آهك‎هاي سروك در اين دو درياچه وجود دارند كه مهم‎ترين آنها جزاير نرگس و گنبان (در درياچة طشك) و جزيرة مناك در درياچة بختگان است كه مساحت آنها، تابع شرايط بارندگي سالانه است. بلندترين نقطة جزيرة گنبان 1734 متر از سطح دريا است كه از سطح درياچه حدود 185 متر بلندتر است. درياچة طشك ژرفايي كمتر از بختگان دارد و در فصول خشك، ارتباط آن با بختگان قطع مي‎شود.



تأمين كنندة اصلي آب اين دو درياچه، «رودكُر» است كه از كوه‎هاي برآفتاب و موسي‎خاني، در 50 كيلومتري جنوب باختري ده‎بيد سرچشمه مي‎گيرد و در شمال باختري مرودشت، پس از يكي شدن با رود شادكان (شادكام)، و عبور از دشت مرودشت به درياچه‎ها مي‎ريزد. از طريق چشمه سارها كه از سنگ‎آهك‎ها و دولوميت‎هاي پيرامون درياچه سرچشمه مي‎گيرند نيز مقدار قابل توجهي آب وارد درياچه‎ها مي‎شود.


تركيب شيميايي آب دو درياچه از نوع كلريدسديم، كلريدمنيزيم، سولفات سديم (4SO 2Na 2MgCl، (NaCl مي‎باشد.