29-08-2014، 12:29
ناخن بايد سطحي صاف و صدفي، بدون خلل و به رنگ سفيد متمايل به صورتي باشد. آنها با تغيير رنگ يا تغيير شكلشان از بيماريها يا عادات صاحب خود سخن ميگويند.
اگر ميخواهيد بدانيد چه ميگويند، بفرماييد ترجمه سخنانشان را در پي بخوانيد (توجه كنيد كه اين نشانهها اغلب وقتي درست است كه بيشتر ناخنهايتان چنان باشد):
لكههاي سفيد: كمبود روي در بدن.
خطوط تيره: احتمال تومورهاي سرطاني و ملانوما.
شكل قاشقي: كمخوني، كمبود آهن، اختلال در تيروئيد.
گُرزي و گوي شكل: احتمال نارسايي قلبي و بيماريهاي داخلي.
برآمدگيهاي مواج: در نزديكي پايه ناخن و اطراف پوست انگشت ممكن است علامت التهاب مفصلي باشد.
دندانهدندانه يا فلس مانند: اگزما يا ابتلا به داءالصدف (پسوريازيس).
رگههاي شياردار: اگر از ابتدا شيار شيار بوده، نگران نباشيد، ارثي است. به سبب پيري يا ضربه هم ممكن است چنين شود، اما اگر بتازگي شياردار شده، احتمالاً نشانة ابتلا به بيماريهاي كليوي يا روماتيسم است.
نوك لبهلبه يا سطح پوستهپوسته: حاصل تماس طولانيمدت دست با آب بيش از حد گرم يا اثرات لاكپاككن يا در معرض هواي سرد و خشك بودن ناخن و نيز كمبود اسيد لاينوليك بدن است.
شكنندگي: از كمآبي بدن يا اثر آب داغ بر آنها و كمبود ويتامينهايي چون A, C, B6 يا كاهش آهن، نياسين و كلسيم در بدن گرفته تا كمكاري تيروئيد را از دلايل بروز آن دانستهاند.
سفيد محصور در حاشيه پررنگ: ممكن است نشانه ابتلا به بيماريهاي عفوني و باكتريايي چون هپاتيت يا امراض كبدي باشد. به سبب بروز بيماريهاي كليوي نيز ناخنها دورنگ ميشود.
متمايل به زرد: از آزمايش تشخيص عفونتهاي قارچي غفلت نكنيد. گاهي با ضخيم شدن و خوردگي لبهها همراه است.
اندكي سبز و دردناك: عفونت باكتريايي.
آبي و كبود: كمبود اكسيژن يا ابتلا به بيماريهاي ريوي همچون پنومونيا محتمل است.
قرمز: ممكن است نشانه كاستيهاي قلبي باشد. به پزشك مراجعه كنيد.
انتهاي اندكي سرخ: احتمال ابتلا به ديابت.
فرو رفته در گوشت: در ناخن پا علامت تنگي بيش از حد كفش است.
لبههاي جويده جويده: ترس يا اضطراب و استرس بويژه در خانمها كه به سبب جويدن ناخودآگاه ناخنها چنين شكلي گرفته است.