خسرو پرويز

[~ERFAN~]

خسرو پرویز از 590 تا سال 628ميلادي، پادشاه ايران بود. وی به جای پدرش هرمز چهارم برتخت نشست.
هرمز پدر خسرو، توسط گستهم(بسطام) که از دودمان بزرگ اسپاهبدان بود و دائی خسرو پرویز به شمار می‌رفت، و برادر گستهم،وندوی، از سلطنت خلع شد و به زندان افکنده‌شد.


بهرام چوبين ، یکی از سرداران ارتش که از دودمان مهران(یکی از هفت خاندان ممتاز ساساني) بود، به پادشاهی خسرو تن در نداد و خود ادعای شاهنشاهی کرد. خسرو مجبور شد با قيام بهرام چوبين به مقابله بپردازد. وی قشونی برداشته، بجنگ او رفت اما شکست خورده و متواری شد و باوجودیکه سپاه بهرام، او را تعقیب می‌کردند، از دجله عبور کرده و به امپراتور روم موریس پناهنده‌شد.
خسرو در روم با قیصر توافقاتی کرد. امپراتور مذبور حاضر شد، خسرو را پسر خود دانسته، از او حمایت کند تا به پایتخت ایران برگردد بشرط اینکه خسرو در ازای این همراهی ارمنستان ایران و قلعه دارا را به بيزانس واگذار کند پس از آن خسرو با سپاهی که قیصر در اختیارش گذاشت به ایران بازگشت.
در این هنگام بهرام چوبین بعد از شکست دادن خسرو وارد تيسفون شده، به تخت نشسته و به نام خود سکه زده بود. با همیاری نجبای تيسفون و تعدادی از بزرگان اهل ارمنستان که به خسرو پیوسته بودند، خسرو در حوالی گنزك آذر آبادگان با بهرام وارد جنگ شد و او را شکست داد و دوباره بر تخت شاهی ایران نشست. بهرام به ترکان پناه برد و در شهربلخ ساکن شد و بعدها در همین شهر نیز درگذشت. بازگشت خسرو به سلطنت، در سال ۵۹۱ میلادی به وقوع پیوست.