بازی آنلاین
آپلود عکس
20-08-2014، 12:49
آل بويه (320 – 440ه‌ق)
سه تن از فرزندان بويه كه گويا شغل ماهيگيري در گيلان داشتند، به خدمت امراي آل زيار در آمدند. البته، ماكان كاكي هم از آنان حمايت مي كرد. همچنين، " علي "، " احمد " و " حسن " مورد حمايت مردآويچ نيز قرار گرفتند. فتح اصفهان براي مرد آويچ، ظاهرا توسط علي كه برادر بزرگتر بود صورت گرفت. پس از قتل مرد آويچ، غلامان ترك از ترس غلامان ديلمي، به خصوص ابوالحسن علي بن بويه به اطراف گريختند و ميدان تنها براي ديلميان خالي ماند. علي بن بويه به همراه برادر خود، احمد كه كنيه ابوالحسين داشت به فتح اهواز توفيق يافت (326 ه.ق.). وي غلامان ترك را كه به سرداري "بجكم " در آنجا پناه گرفته بودند متواري ساخت. علي بن بويه پس از فتح خوزستان عازم فارس شد و احمد نيز به كرمان روي آورد و به فتح آن ولايت نايل آمد (334-ه.ق). سپس، به بغداد رفت و المستكفي باا... – خليفه عباسي – را مطيع خود ساخت. خلافت بغداد كه پيشرفتهاي برادران بويه را براي العين مي ديد، به صلاحديد بعضي وزراي خود، از جمله " ابن مقله " با آنان از در مماشات در آمد و لقب خاص براي آنان فرستاد كه علي را " عماد الدوله " و حسن را " ركن الدوله " و احمد را " معزالدوله " ناميد. به طور كلي، مي توان كيفيت حكومت آل بويه را در نواحي ايران،به سه شعبه بالنسبه مستقل تقسيم كرد :
1- گروهي كه در عراق و اهواز و كرمان حكومت راندند.
2- آناني كه در عراق و فارس بوده اند.
3- كساني كه در كرمان و فارس حكومت كردند.
امراي ال بويه فارس، عبارت بودند از: عمادالدوله، عضدالدوله پسر ركن الدوله، شرف الدوله، صمصام الدوله، بهاء الدوله، سلطان الدوله، ابوكاليجار مرزبان و ملك رحيم. امراي آل بويه عراق و خوزستان و كرمان، عبارت بودند از : معزالدوله ابو الحسين احمدبن بويه، عزالدوله بختياري، عضدالدوله، شرف الدوله،بهاء الدوله، سلطان الدوله، مشرف الدوله، جلال الدوله، ابوكاليجار مرزبان، ملك رحيم پسر ابوكاليجار، قوام الدوله و ابو منصور فولادستون پسر ابوكاليجار. امراي آل بويه ري و اصفهان و همدان نيز، عبارت بودند از : ركن الدوله، مويد الدوله، فخر الدوله،مجد الدوله، شمس الدوله، سماء الدوله، ابو الحسين پسر شمس الدوله (حدود 414 ه.ق).
آنان كه در كرمان حكومت راندند، عبارت بودند از : قوام الدوله، ابوكاليجار و ابومنصور فولادستون. لازم به ذكر است كه تكرار نام بسياري از امراء به سبب جنگهاي خانوادگي بود كه ميان آنان رخ مي داد. البته نتيجه اين جنگها هم به طور طبيعي تصاحب ولايت يكي توسط ديگري بود. از كساني كه در ري و همدان حكومت كردند، ابتدا مي توان ركن الدوله را نام برد. پس از او مويد الدوله كه تا سال 373 ه.ق. حكومت ري را داشت. هم او بود كه با قابوس در گرگان نيز جنگيد. حوزه حكومت او شامل عراق عجم و گرگان و طبرستان بود. وزير وي نيز، صاحب بن عباد نام داشت. بعد از او، فخر الدوله به حكومت رسيد كه تاسال 387 ه.ق. حكومت كرد. وي مدتها با سامانيان و امراي آنان در خراسان كشمكش داشت.
همچنين، يك لشكر كشي نيز به اهواز كرد كه بي نتيجه بازگشت. فخر الدوله در قلعه طبرك در گذشت. پس از وي، همسرش سيده خاتون جانشين او شد و فرزند خردسالش – ابوطالب رستم – را كه لقب مجدالدوله يافت، سرپرستي مي كرد. هم اوست كه پس از بلوغ، با رقيبي نيرومند مانند سلطان محمود غزنوي پنجه افكند و بالاخره شكست خورد و اسير شد (ربيع الثاني 420 ه.ق.). مجدالدوله را تبعيد گونه به غزنين فرستادند، ولي او بين راه در گذشت. وي آخرين امير خاندان بويه بود.
سه تن از فرزندان بويه كه گويا شغل ماهيگيري در گيلان داشتند، به خدمت امراي آل زيار در آمدند. البته، ماكان كاكي هم از آنان حمايت مي كرد. همچنين، " علي "، " احمد " و " حسن " مورد حمايت مردآويچ نيز قرار گرفتند. فتح اصفهان براي مرد آويچ، ظاهرا توسط علي كه برادر بزرگتر بود صورت گرفت. پس از قتل مرد آويچ، غلامان ترك از ترس غلامان ديلمي، به خصوص ابوالحسن علي بن بويه به اطراف گريختند و ميدان تنها براي ديلميان خالي ماند. علي بن بويه به همراه برادر خود، احمد كه كنيه ابوالحسين داشت به فتح اهواز توفيق يافت (326 ه.ق.). وي غلامان ترك را كه به سرداري "بجكم " در آنجا پناه گرفته بودند متواري ساخت. علي بن بويه پس از فتح خوزستان عازم فارس شد و احمد نيز به كرمان روي آورد و به فتح آن ولايت نايل آمد (334-ه.ق). سپس، به بغداد رفت و المستكفي باا... – خليفه عباسي – را مطيع خود ساخت. خلافت بغداد كه پيشرفتهاي برادران بويه را براي العين مي ديد، به صلاحديد بعضي وزراي خود، از جمله " ابن مقله " با آنان از در مماشات در آمد و لقب خاص براي آنان فرستاد كه علي را " عماد الدوله " و حسن را " ركن الدوله " و احمد را " معزالدوله " ناميد. به طور كلي، مي توان كيفيت حكومت آل بويه را در نواحي ايران،به سه شعبه بالنسبه مستقل تقسيم كرد :
1- گروهي كه در عراق و اهواز و كرمان حكومت راندند.
2- آناني كه در عراق و فارس بوده اند.
3- كساني كه در كرمان و فارس حكومت كردند.
امراي ال بويه فارس، عبارت بودند از: عمادالدوله، عضدالدوله پسر ركن الدوله، شرف الدوله، صمصام الدوله، بهاء الدوله، سلطان الدوله، ابوكاليجار مرزبان و ملك رحيم. امراي آل بويه عراق و خوزستان و كرمان، عبارت بودند از : معزالدوله ابو الحسين احمدبن بويه، عزالدوله بختياري، عضدالدوله، شرف الدوله،بهاء الدوله، سلطان الدوله، مشرف الدوله، جلال الدوله، ابوكاليجار مرزبان، ملك رحيم پسر ابوكاليجار، قوام الدوله و ابو منصور فولادستون پسر ابوكاليجار. امراي آل بويه ري و اصفهان و همدان نيز، عبارت بودند از : ركن الدوله، مويد الدوله، فخر الدوله،مجد الدوله، شمس الدوله، سماء الدوله، ابو الحسين پسر شمس الدوله (حدود 414 ه.ق).
آنان كه در كرمان حكومت راندند، عبارت بودند از : قوام الدوله، ابوكاليجار و ابومنصور فولادستون. لازم به ذكر است كه تكرار نام بسياري از امراء به سبب جنگهاي خانوادگي بود كه ميان آنان رخ مي داد. البته نتيجه اين جنگها هم به طور طبيعي تصاحب ولايت يكي توسط ديگري بود. از كساني كه در ري و همدان حكومت كردند، ابتدا مي توان ركن الدوله را نام برد. پس از او مويد الدوله كه تا سال 373 ه.ق. حكومت ري را داشت. هم او بود كه با قابوس در گرگان نيز جنگيد. حوزه حكومت او شامل عراق عجم و گرگان و طبرستان بود. وزير وي نيز، صاحب بن عباد نام داشت. بعد از او، فخر الدوله به حكومت رسيد كه تاسال 387 ه.ق. حكومت كرد. وي مدتها با سامانيان و امراي آنان در خراسان كشمكش داشت.
همچنين، يك لشكر كشي نيز به اهواز كرد كه بي نتيجه بازگشت. فخر الدوله در قلعه طبرك در گذشت. پس از وي، همسرش سيده خاتون جانشين او شد و فرزند خردسالش – ابوطالب رستم – را كه لقب مجدالدوله يافت، سرپرستي مي كرد. هم اوست كه پس از بلوغ، با رقيبي نيرومند مانند سلطان محمود غزنوي پنجه افكند و بالاخره شكست خورد و اسير شد (ربيع الثاني 420 ه.ق.). مجدالدوله را تبعيد گونه به غزنين فرستادند، ولي او بين راه در گذشت. وي آخرين امير خاندان بويه بود.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
