آشنایی با پیشرانه روسی AL-31

[τοxικ]

این موتور ویژه که برای هواپیمای چند منظوره سوخو-27 فلانکر طراحی شده بود در مدلهای AL-31F رانشی برابر 123 کیلونیوتن در حالت پس سوز و در مدلهای FM حدود 137 کیلونیوتن و در مدل FU حدود 142 کیلونیوتن رانش داشت.در حال حاضر مشتقاتی از این موتور در چین برای هواپیمای چند منظوره J-10 جیان مونتاژ میشود.

موتور های AL-31FP و AL-37FU مجهز به فناوری تغیر بردار رانش بودند که در هواپیماهای SU-30MKI ویژه هندوستان و SU-30MKM ویژه مالزی استفاده شدند.مدل AL-37FU میتوانست تا حداکثر 15 درجه به سمت بالا و پایین و با سرعت 30 درجه بر ثانیه تغیر جهت دهد.موتورهای AL-31 میتوانند در برابر جریان های شدید هوایی(مثلا درمانور) به خوبی ایفای نقش کند و از این نظر به شهرت بالایی رسید.از دیگر نکات این موطور نیتوان به قابل تعویض بودن موتورهای چپ و راست فلانکر با هم نام برد.متوسط زمان بین تعمیرات اساسی موتور در مدل های AL-31F حدود 1000 ساعت میباشد.برخی گذارشات تایید نشده حاکی از آن است که روسیه در سال 1990 تعدادی از این موتورها را برای تعویض موتور های تامکت به ایران فروخته است.

موتور AL-31FN

مدل S 117 : 
نسل جدید پیشرانه های سری 117S یک مدل بهینه سازی شده از مدل AL-31F میباشد که به عنوان پیشرانه پایه Su-35BM  فلانکر برگذیده شده است.این پیشرانه رانشی برابر 142 کیلونیوتن در حالت پس سوز و 86 کیلونیوتن در حالت خشک دارد.از ویژگی های این مدل میتوان به فن بزرگتر شئه به مقدار 3% ، توربین های فشار پیشرفته و سیستم کنترل دیجیتالی اشاره کرد.همچنین قابلیت تغیر بردار رانش سه بعدی همانند AL-31FP را نیز دارا میباشد.این موتور با عمر حدود 1000 ساعت در 20 فوریه 2008 آزمایش های پروازی را با Su-35BM با موفقیت سپری کرد.

موتور AL-31F

مشخصات مدل F 
نوع: توربوفن - سونیک 
طول: 5 متر 
قطر بدنه: حدود 1 متر 
وزن خالی: 1.57 تن در مدل روسی و 1.8 تن در مدل فرانسوی

اجزای سازنده : 
کمپرسور ها: 4 فن و 9 مرحله کمپرسور 
ضریب گردش: 0.59:1 
توربین: دو عدد تکی توربین

کارایی : 
حداکثر رانش 
خشک: 74 کیلونیوتن 
پس سوز: 122 کیلونیوتن

مصرف سوخت: 
عادی: 47 کیلوگرم در ساعت 
پس سوز: 192 کیلوگرم در ساعت 
نسبت رانش به وزن: 8 در مدل روسی و 7 در مدل فرانسوی