در باره بهترین و بدترین بستنی ها!

[•ДmịrHoSsiŋ•]

بستنی یكی از تنقلات شیرینی است كه در شکل‌ها و طعم‌های متفاوت به دلیل خنكی، طعم و بافت ترد و نرم، نه تنها مورد علاقه كودكان است بلكه بزرگسالان هم آن را دوست دارند.



از همان بدو تولد ذائقه انسان با خوردن شیر مادر با طعم شیرین آشنا می‌شود بنابراین جای تعجب نیست كه بیشتر افراد گرایش بیشتری به مصرف موادغذایی با طعمی شیرین و حاوی قند دارند...



كودكانی كه به دلیل بوی خاص شیر میلی به مصرف آن ندارند، می‌توانند به عنوان یك میان‌وعده بستنی را كه منبع خوبی از كلسیم است، بخورند. بهترین بستنی، بستنی‌ای است كه از شیر تازه و بدون موادافزودنی تهیه شده باشد. بستنی‌هایی كه با شرایط استاندارد و در نظر گرفتن مسایل بهداشتی فردی – محیطی و بدون مواد افزودنی تهیه شده‌اند، ارزش بیولوژیكی و غذایی بالایی دارند. بدترین نوع بستنی، بستنی‌هایی هستند كه از شیر بریده و كهنه تهیه شده‌اند و معمولا در فرایند تولید آنها شرایط استاندارد رعایت نمی‌شود.



البته اگر بستنی را در خانه تهیه می‌كنید، حتما از شكر كمتری استفاده كنید و آبمیوه و تكه‌های میوه یا مغزها را به آن بیفزایید تا ارزش غذایی‌اش را در حد یك میان‌وعده مناسب افزایش دهید. افزودن بستنی به ژله خانگی كه با آبمیوه تهیه شده، برای تربیت ذائقه و تامین بخشی از نیازهای كودك مناسب است.



البته فراموش نكنید هر نوع بستنی‌ای برای تغذیه كودك مناسب نیست به‌خصوص بستنی‌های سنتی كه ممكن است خامه به‌كار رفته در آنها پاستوریزه نباشد. سالم ترین بستنی‌ها، بستنی‌های سفید وانیلی هستند كه هیچ نوع رنگی به آنها اضافه نشده است. البته بهتر است تا قبل از سن 3 سالگی هر روز به كودك بستنی ندهید زیرا احتمال چاقی را در او و شكل‌گیری رفتارهای غلط تغذیه‌ای و بروز آسیب‌های جبران‌ناپذیر به دندان‌ها را افزایش می‌دهد.



از آنجا که کودکان علاقه زیادی به بستنی دارند، بر حسب سن، وضعیت جسمی و سلامت برایشان بستنی مناسب را انتخاب كنید و فراموش نكنید میزان کالری انواع بستنی‌ها متفاوت است. درضمن بستنی را به مقدار مشخص و با فاصله‌گذاری مناسب بین میان‌وعده با وعده‌های اصلی به كودك بدهید زیرا سه اصلی كه همواره در علم تغذیه به رعایت آن توصیه می‌شود تنوع، تعادل و تناسب است. مادرانی كه برای علاقه‌مند كردن كودكشان به مصرف غذا به نوعی با دادن بستنی به او، شرطی‌اش می‌كنند، باید توجه داشته باشند با اصرار كردن ممكن است كودك حتی از خوردن، ماده غذایی‌ای هم كه دوست دارد، بعد از مدتی دلزده می‌شود.



بنابراین نه كودك را برای خوردن موادغذایی تشویق كنید و نه در صورت نخوردن آن، عكس‌العمل یا واكنشی منفی نشان دهید. تشویق و اجبار یا دادن وعده و وعید برای غذاخوردن، بدآموزی است و باعث شكل‌گیری رفتارهای غلط تغذیه‌ای و عادت بد غذایی و گرایش كودك به مصرف تنقلات با طعم شیرین و هله‌وهوله‌های بی‌ارزش كه تراكم انرژی و موادمغذی كمی دارند، می‌شود.