اُشو (OSHO)

[pesare bad]

اُشو
اُشو، عارف، فیلسوف و آموزگار روحانی هندی که به نام‌های راجنیش چاندرا جاین و باگوان شری راجنیش معروف بود. و در سال ۱۹۸۹ نام اشو را برای خود برگزید. در ۱۱ دسامبر ۱۹۳۱ میلادی در روستای کرچوادا از توابع مدهیا برادش هند متولد شده و در تاریخ ۱۹ ژانویه ۱۹۹۰ میلادی در پونا (هند) درگذشت.

معنای اُشو
امروز او با نام اُشو (Osho) در جهان شناخته شده‌است. بنا به گفتهٔ راجنیش او این نام را از واژهٔ اشنیک (Oceanic) به معنای (پیوسته به آب دریا و یکی شده با آن) برگرفته که برای نخستین بار در آثار ویلیام جیمز بکار رفته‌است.

فرازهایی از زندگی اُشو
تحصیلاتش را در هند تا درجهٔ استادی فلسفه ادامه داد و در ۱۹۵۳ به نور حق مشرف و روشن ضمیر شد . از ۱۹۶۳ در اقصی نقاط هند به ایراد خطابه در زمینه‌های معنوی و عوالم روحانی پرداخت . در ۱۹۷۴ کمون خود در شهر پونا ، هندوستان ، را بنیان گذارد . در ۱۹۸۱جهت معالجه به ایالات متحده رفت و در آنجا پنج سالی اقامت گزید . پیروان بی شمار و سرسپردگان طریقتش که به عنوان سانیاسین شهره‌اند ، در مدت چهار ماه اراضی کوهپایه‌های ایالت اورگون را خریداری و شهری بنا نهادند که به راجنیش پورام مشهور و خار چشم دولت و سیاستمداران آمریکایی شد . بنابراین در ۱۹۸۶ به بهانه‌هایی واهی به شهرک از زمین و هوا حمله ور شده ، اشو را از آمریکا اخراج و در زمان بازداشت به مسمومیت وی اقدام کردند.

آثار
از اُشو قریب ۶۰۰ عنوان کتاب ، ۷۰۰۰ ساعت نوار کاست و ۱۷۰۰ سخنرانی ویدئویی باقی مانده‌است که منبع سرشار عرفان توحیدی اوست . آثار اُشو به اکثر زبان‌های زندهٔ معاصر ترجمه و پیروانش در اقصی نقاط جهان امروز گسترده‌اند.
از جمله آثار اُشو که به فارسی نیز ترجمه شده اند:
راه کمال – فقط یک آسمان – مدی تیشن چیست؟ – نغمه زندگی – …