من روزه ام را از روی هوس نشکستم - داستان کوتاه از منصور حلاج

[marjan74]

[rtl]ظهر یکی از روزهای رمضان بود ....حسین حلاج همیشه برای جزامی ها غذا می برده و اون روز هم ...داشت از خرابه ایی که بیماران جزامی توش زندگی می کردند می گذشت ....جزامی ها داشتند ناهار می خوردند ...ناهار که چه ؟ ته مونده ی غذاهای دیگران و و چیزهایی که تو اشغال ها پیدا کرده بودند و چند تکه نان...یکی از اون ها بلند میشه به حلاج می گه : بفرما ناهار ! 
- مزاحم نیستم ؟ 
- نه بفرمایید. 
حسین حلاج میشینه پای سفره ....یکی از جزامی ها رو بهش می گه : تو چه جوریه که از ما نمی ترسی ...دوستای تو حتی چندششون می شه از کنار ما رد شند ...ولی تو الان.... 
حلاج میگه : خب اون ها الان روزه هستند برای همین این جا نمیاند تا دلشون هوس غذا نکنه . 
- پس تو که این همه عارفی و خدا پرستی چرا روزه نیستی ؟ 
- نشد امروز روزه بگیرم دیگه ... 


حلاج دست به غذا ها می بره و چند لقمه می خوره ...درست از همون غذا هایی که جزامی ها بهشون دست زده بودند ... 


چند لقمه که می خوره بلند میشه و تشکر می کنه و می ره .... 


موقع افطار که میشه منصور غذایی به دهنش می زاره و می گه : خدایا روزه من را قبول کن .... 
یکی از دوستاش می گه : ولی ما تو را دیدیم که داشتی با جزامی ها ناهار می خوردی 


حسین حلاج در جوابش می گه : اون خداست ...روزه ی من برای خداست ...اون می دونه که من اون چند لقمه غذا را از روی گرسنگی و هوس نخوردم ....دل بنده اش را می شکستم روزه ام باطل می شد یا خوردن چند لقمه غذا ؟؟؟
عارفی را دیدند مشعلی و جام آبی در دست ، پرسیدند : کجا میروی؟




[/rtl]

گفت : می روم با آتش ، بهشت را بسوزانم و با آب جهنم را خاموش کنم ، تا مردم خدا را فقط به خاطر عشق به او بپرستند،

[rtl]
[/rtl]

نه به خاطر عیاشی در بهشت و ترس از جهنم

[l¯̄ ͡ ̶๖̶ۣۜ๖ۣۜA҉L҉I҉]

با این ک اعتقادی ب روزه و این..شعرا ندارم
ولی دمش گرم دل چند نفرو شاد کرد ب این کار اعتقاد دارم ک دل شاد ککنی دلت شاد میشه

[marjan74]

با این ک اعتقادی ب روزه و این..شعرا ندارم
ولی دمش گرم دل چند نفرو شاد کرد ب این کار اعتقاد دارم ک دل شاد ککنی دلت شاد میشه

کاملا باهات موافقم

[✘ӍДЯЈДл✘]

من که ماه رمضونآ بیشتر گنآه میکنمخخخخخخخ