حقایقی درباره استئونکروز

[•ДmịrHoSsiŋ•]

استئونکروز یک بیماری ناشی از کاهش جریان خون به استخوان در مفاصل است. در افراد مبتلا به سلامت استخوان ها، استخوان جدید همیشه جایگزین استخوان قدیمی می شود. در استئونکروز، عدم خون رسانی باعث شکسته شدن استخوان میشود.

نکروز آسپتیک به معنی مردن سلول های یک بافت بدون وجود یک منشا عفونی است.

مهمترین علل نکروز آسپتیک در بافت ها قطع خونرسانی به بافت است.

گاهی اوقات مواد شیمیایی مانند بعضی داروها یا سموم میتوانند موجب بروز نکروز آسپتیک شوند.

نکروز بیماری است که بر اثر کاهش جریان خون استخوانها در مفاصل ‏ایجاد می گردد. با خون رسانی بسیار کم استخوان رو به زوال و مرگ ‏می رود و ممکن است بشکند . ‏
نکروز استخوان با عنوانهای زیر شناخته می شود : ‏

‏-نکروز آواسکولار
‏-نکروز آسپتیک
‏-نکروز ایسکمیک

نکروز استخوان اغلب در لگن ها ، زانوها ، شانه ها و قوزک پا ‏مشاهده می شود . شما ممکن است در یک یا چند استخوان دچار نکروز شوید ‏‏. در افراد دارای استخوانهای سالم ، استخوان جدید همیشه جایگزین ‏استخوان پیر و فرسوده می شود . این روند استخوانها را قوی نگه می ‏دارد وپروسه استخوان سازی در مواقع رشد کودکان و همچنین زمانی که ‏در استخوان ضایعه ایجاد شود هم اتفاق می افتد . ، نسبت به جسم ‏فردی که می تواند به اندازه کافی استخوان قوی و جدید بسازد ، ‏درفرد مبتلا به نکروز استخوان، اسخوان سریعتر می شکند . اگر شما ‏درمان نشوید ، بیماری بدتر می شود و استخوانهای مفاصل میشکنند . ‏
چه کسی دچار نکروز استخوان می شود ؟

نکروز استخوان در هر سنی اتفاق می افتد ، اما در افراد 30، 40 و ‏‏50 ساله شایع تر است . ‏
چه چیزی موجب بروز نکروز استخوان می شود ؟ ‏

نکروز استخوان زمانی ایجاد می شود که جریان خون در استخوان کاهش ‏یابد ، اما علت بروز کاهش خون رسانی در استخوان همیشه مشخص نیست . ‏
برخی علل ایجاد نکروز استخوان

‏-داروهای استروئیدی ‏
‏-مصرف الکل ‏
‏-صدمات ‏
‏-افزایش فشار در استخوان ‏
فاکتورهای خطر نکروز استخوان عبارتند از : ‏
‏-پرتو درمانی ‏
‏-شیمی درمانی ‏
‏-پیوند کلیه و دیگر اندام
استئونکروز (نکروز آواسکولار)

توسط مرگ عناصر سلولى استخوان ايجاد مى‌شود و بر اين باور هستند که به‌دليل اختلال در خون‌رسانى است. موارد شايع مرتبط با آن شامل درمان گلوکوکورتيکوئيد، بيمارى بافت همبند، تروما، بيمارى سيکل سل، امبوليزاسيون و مصرف الکل است. محل‌هاى شايع درگير عبارتند از سر فمور و هومروس، کونديل‌هاى فمور و پروگزيمال تى‌بيا. در بيش از ۵۰ درصد موارد بيمارى لگنى دو طرفه است. تظاهرات بالينى معمولاً به‌صورت شروع ناگهانى درد مفصلى است. تغييرات زودرس در عکس ساده قابل مشاهده نيست و با MRI بهتر ديده مى‌شود. در عکس ساده در مراحل ديررس کلاپس استخوانى ( ‘علامت هلال’ Crescent Sign)، مسطح شدن سطح مفصلى با کاهش فضاى مفصلى مشاهده مى‌گردد.
درمان استئونکروز

اثر محدود کردن فشار روى مفصل نامعلوم است. NSAIDs جهت رفع علائم تجويز مى‌شود. روش‌هاى جراحى به‌منظور افزايش جريان خون را مى‌توان در مرحله زوردرس بيمارى در نظر گرفت ولى اثرات آن مورد بحث است. اگر درد در مراحل ديررس به‌روش‌هاى فوق‌الذکر پاسخ ندهد ممکن است نياز به تعويض مفصل باشد.