نقد و بررسی فیلم عملیات آجیل ( The Nut Job )

[Wanton]

عملیات آجیل : The Nut Job

کارگردان : Peter Lepeniotis

نویسنده : Lorne Cameron ، Peter Lepeniotis

صداپیشگان :   

Will Arnett...Surly

Brendan Fraser...Grayson

Liam Neeson...Raccoon

Katherine Heigl...Andie

و... 

ژانر : انیمیشن

رده سنی : PG ( مناسب برای افراد بالای 7 سال)

زمان : 85 دقیقه

در این دوران انیمیشن هایی که قهرمان آنها حیوانات هستند، مورد استقبال به مراتب بیشتری از جانب مخاطبان قرار میگیرد و مطمئنا یکی از دلایل این مسئله وجود فضای مفرح و کمدی آن است.در مورد انیمیشن «عملیات آجیلی » نیز همین موضوع صدق میکند.این انمیشن با بهره گیری از فضایی آرام و جذاب برای کودکان،به یکی از انیمیشن های بی شیله امسال تبدیل شد؛البته صرفا برای کودکانی با سن کمتر از 8 سال! «عملیات آجیل » در واقع یک داستان کاملا ساده دارد که شخصیت های اصلی فیلم آنچنان نکته مثبتی به مخاطب به غیر از دزدی نمی آموزند.

داستان در اوایل قرن بیست و در حال و هوای به یاد ماندنی آن دوران روایت میشود،زمانی که سنجابی لاغر اندامی به همراه یک موش کوچک کم سر و صدا بدنبال آجیل راه می افتند ، به صورت اتفاقی به یک مغازه آجیل و خشکبار فروشی میرسند.سنجاب با طرح نقشه قصد سرقت از آنجا را دارد و ادامه ماجرا... همانطور که مشاهده کردید داستان کاملا ساده و بدون هیچ جزئیات اخلاقی،انتقاد آمیز و...است و تنها قسمت های مفرح فیلم شوخی هایش است که آن هم امکان دارد برای افرادی تکراری باشد.

 

داستان فیلم تا حدودی به انمیشن موفق « آن سوی پرچین » شباهت دارد البته با این تفاوت که در آن انیمیشن شخصیت اول یک لاک پشت است و مخالفت شدیدی با سرقت دارد و در آخر هم همه از کارشان پشیمان میشوند اما در « ماموریت آجیل » هدف فقط و فقط سرقت است و کسی هم نیست که مانع این عمل بد شود.این موضوع قطعا نمیتواند درس خوبی برای مخاطبان کم سن و سال این انیمیشن باشد.از کرکتر و شخصیت پردازی هم نباید گذشت،نمیتوان گفت شخصیت پردازی ضعیف است اما به هیچ وجه جای تقدیر ندارد.بعنوان مثال کرکتر سرلی شخصیت ثابتی ندارد. او لحظه ای شجاع ، لحظه ای ترسو ، لحظه ای عصبانی و لحظه ای شوخ است که باعث می شود بیننده به هیچ عنوان نتواند با کرکتر اول فیلم همزاد پنداری داشته باشد و او را درک کند چراکه داستان به حدی سریع حرکت میکند که فرد بدرستی نمیتواند شخصیت اول را بشناسد.

تنها کرکتر بامزه فیلم که دارای فرم رفتار ثابتی است، سگی بنام پرشس است که با اعمالش لبخند را بر لب بیننده قرار میدهد.البته باید ذکر شود که شخصیت پرشس پیش از این در دیگر انیمیشن ها هم دیده می شده و ما در انیمیشن های مختلفی با چنین کرکتری که در اول دشمن اما در ادامه یار شخصیت اصلی داستان می شود مواجه بوده ایم..کرکتر سرلی یک شخصیت خودخواه و بی نمک است که هیچ جنبه مثبتی در او دیده نمیشود و خیلی زود از چشم بیننده می افتد.در فیلم کرکتر های زائد زیادی هم پیدا می شود که صرفا برای پر کردن زمان فیلم طراحی شده اند و هیچ فعالیتی در روند داستان ندارند.به عنوان مثال کرکتر بادی نیز شخصیت جذابی در فیلم نیست.تنها نکته مثبت این کرکتر بامزه گی چهره اش است. طراحی کرکتر هاهم بسیار معمولی و بدون هیچ نوآوری صورت گرفته است.

در فیلم ما با شوخی های بی مزه و تکراری بسیاری مواجه ایم و باقی فیلم نیز از دیگر آثار مهم انیمیشن الهام گرفته شده است.حتی صحنه های تلاش برای ورود به آجیل فروشی نیز از انیمیشن های معروفی نظیر « میگ،میگ » یا « تام و جری » کپی برداری شده که تا حدودی عجیب به نظر می رسد؛این موضوع بی شک نشان دهنده بی تجربگی و بی توجهی نویسنده و کارگردان بوده است.قوی ترین نقطه قوت فیلم صداپیشگان کارکشته آن است که به بهترین شکل از پس نقششان برآمده اند.موسیقی نیز مانند انیمیشن های دیگر بسیار ساده و بی جزئیات طراحی شده است،البته نباید موسیقی پایانی فیلم ( گانگنم استایل ) که یکی از معروفترین موسیقی های این چند ساله است را فراموش کرد که به نحو بامزه ای اجرا می شود! فیلم با شعار نه آجیل،نه افتخار قصد دارد بگوید هدف مهم به آدم افتخار میدهد،به هر قیمتی که باشد حتی اگر هدفتان قصد دزدی از یک فروشگاه بزرگ است.فیلم قصد دارد یک آموزش مثبت به کودکان دهد اما متاسفانه در این امر چندان موفق نیست و منظور خود را نیز به بدترین نحو ممکن بیان کرده است.

در پایان باید بگویم که به احتمال زیاد این انیمیشن یکی از ضعیف ترین انیمیشن های سال خواهد بود.از نظر من باید پرونده « عملیات آجیل » را در همین سال بست و کارگردان نباید به هیچ عنوان حتی فکر ادامه دادن این انمیشن را در سر داشته باشد. البته اگر طرفدار انمیشن های کارتونی و با مضمون طنز هستید به این حرف ها توجه نکنید و به حرف دلتان گوش دهید و از دیدن این فیلم لذت کافی را ببرید.