معبودا

[ᵖᵃʳᶰᶤᵃᶰ]

معبودا

سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم

تاذره ذره وجودم را به معراج

نگاهت پرواز دهم

می ایستم به قامت در برابرت تا عظمتت راسپاس

گویم

به رکوع می روم تا بزرگیت را به یاد آورم

وبه سجده می افتم تا بر بندگی ام مهر عشق

بزنم...

چه آرامش پایان ناپذیری درنگاه توست

چه لحظه های مهرافروزی در ذکر یادت...

پروردگارا!دستان دعایم را

به عرش الهیت برسان

دلم رابه حلاوت دوستیت

وچشمان باران زده ام را به دیدارت

نورانی گردان

[romia@ninja]

سپاس