امواج کیهانی، سیاهچاله های اولیه را نشان می دهند!

[∆ MeRzaD ∆]

یکی از شگفت انگیز ترین مشاهدات در ستاره شناسی منطقه شکل گیری ستاره های اولیه است.” رنان بارکانا” استاد دانشکده فیزیک و نجوم از دانشگاه تل آویو می گوید: در حالی که کیهان اولیه در آن زمان از اتم های هیدروژن پر شده بود، امید بخش ترین روش برای مشاهده ستاره های اولیه با استفاده از اندازه گیری امواج رادیویی هیدروژن ساطع شده از آنها است.

به منظور تشخیص امواج رادیویی هیدروژن در کیهان اولیه چندین گروه بین المللی عملیاتی جدیدی را با استفاده از آرایه تلسکوپ های رادیویی آغاز کردند. این آرایه ها براساس حرارت کیهانی برای مشاهده سریع تر طراحی شده اند. بنابراین برای مشاهده آخرین اتفاقات کیهانی در هر طول موج از ستاره هایی که به وسیله شکسته شدن اتم های هیدروژن خارج شده و در فضای بین کهکشانی پخش شده است قابل تشخیص می باشد. این کشف جدید نشان می دهد که این تلسکوپ رادیویی می تواند نشانه هایی از داستان حرارت کیهانی در سیاهچاله های اولیه را نشان دهد. یک مطالعه جدید این موضوع را مطرح می کند که سیاهچاله ها از ستاره های اولیه در کیهان ما شکل گرفته اند و گازها بعدا در فضا بر اساس تصورات قبلی داغ شده اند. بنابراین این اثر مهر تاییدی است که از روی امواج رادیویی ستاره شناسان می توانند منشا کیهان را بیابند.

ستاره شناسان گذشته دور ما را در میلیاردها سال قبل جست و جو می کنند. برخلاف باستان شناسان که محدود به زمین است در هر حال ستاره شناسان کسانی هستند که می توانند گذشته کیهان را بطور مستقیم ببینند و مطالعه کنند. نوری که از اجرام دور گرفته می شود مدت زیادی طول می کشد تا به زمین برسد. ستاره شناسان می توانند زمانی که در گذشته از این اجرام نور ساطع شده را ببینند و مورد مطالع قرار دهند. این به بدین معنی است که ستاره شناسان به حد کافی به بیرون نگاه کرده اند و آنها می توانند ستاره ها را زمانی که دقیقا در ابتدای کیهان بودند مشاهده کنند. بنابراین، این یافته جدید از حرارت کیهانی در گذشته دورتری اتفاق افتاده و بدین معنی است که ناظر نقطه عطف کیهان را مشاهده می کند.

حرارت کیهانی یک راه مستقیم برای بررسی سیاهچاله های اولیه میباشد، در حالی که به احتمال زیاد توسط سیستم های ستاره ای بنام سیاهچاله های دوتایی رانده شده است. این جفت ستاره ها با انفجار های ابرنواختری به زندگی خود پایان می دهند و تبدیل به سیاهچاله می شوند. گازها از نزدیکی ستاره به داخل سیاهچاله کشیده می شود و در اثر جاذبه آن تکه تکه می شود و اشعه ایکس از آنها ساطع می شود، سپس این تابش داغ کیهانی بر اثر اصل کیهانی به مرور سرد می شود. تحقیقات جدید در مورد تاخیر در حرارت است، پیش از این باور بر این بود که گرم شدن خیلی زود اتفاق می افتد اما با این کشف مشخص گردید که حرارت به مقدار دقیق انرژی و اشعه X که از آن ساتع می شود بستگی دارد. این مشاهدات دید کلی در مورد سیاهچاله های دوتایی را در مورد تاریخ و حرارت کیهانی عوض می کند و پیش بینی جدید این است که زمانی که کیهان فقط ۴۰۰ میلیون سال داشت و آسمان یک نواخت بود امواج رادیویی با گاز هیدروژه ساطع شده اند.