این افراد بیشتر در معرض بیماری ام اس هستند

[bahare_021]

ژنتیک و اختلالات سیستم ایمنی بدن از عوامل مهم ابتلا به این بیماری به شمار می‌روند. ویروس هم موجب می‌شود تا غلاف میلین به‌عنوان مزاحم توسط سیستم ایمنی بدن شناخته شود.
بيماري مالتيپل اسكلروزيس كه به اختصار به آن ام اس(MS) گفته مي‌شودیک بیماری دستگاه عصبی مرکزی است. در این بیماری پوشش محافظ اعصابی که در داخل،اطراف مغز ویانخاع قرار دارند تخریب می‌شوند.

گلبول‌هاي سفيد كه نقش دفاعي در بدن دارند به ميلين ( كه محافظی براي رشته‌هاي عصبي است و كمك مي‌كند تا پيام‌هاي الكتريكي با سرعتي بالا منتقل شوند)به‌جاي يك عامل بيگانه حمله مي‌كنند و هر بار كه اين گلبول‌ها به رشته‌هاي اعصاب مربوط به يكي از اندام‌هاي بدن بیماروارد شوند،آن اندام را با مشکل رو به رو می‌سازند که در نهایت منجر به بروز بیماری ام اس می‌گردند.
 
 
افراد در معرض خطر
معمولاًابتلا به ام اس بین سنین 20 تا 50 سالگی در افراد دیده می‌شود. زن‌ها 2 برابر مردان احتمال ابتلا به این بیماری را دارند. در مناطق سردسیر این بیماری بسیار شایع است ودر کشورهایی نظیرآمریکا که افرادبا نژادهای مختلف در کنار هم زندگی می‌کنند، این بیماری شیوع بیشتری دارد.
 

عوامل مهم
ژنتیک و اختلالات سیستم ایمنی بدن از عوامل مهم ابتلا به این بیماری به شمار می‌روند. ویروس هم موجب می‌شود تا غلاف میلین به‌عنوان مزاحم توسط سیستم ایمنی بدن شناخته شود. در زمانی که سیستم دفاعی فرد تحریک می‌گردد،بدن مجبور به تولید پادتن‌هائی می‌شود که به عناصر خودی بدن حمله می‌کنند، در این بیماری پادتن‌ها به میلین که پوشش اعصاب می‌باشد حمله کرده و آن‌ها را نابود می‌کنند.میلین باعث می‌شود که پیام‌های عصبی به سرعت در طول عصب منتقل شود. زمانی که این ماده تخریب شود بر روی عصب، نقاطی بدون میلین به‌نام پلاک به‌وجود می‌آید و با پیشرفت بیماری این پلاک‌ها انتقال پیام عصبی در طول عصب کند‌ترمی‌شودکه خود سبب بروز علائم بیماریام اس می‌گردد.



انواع بیماری ام اس را بشناسید
1)نوع تشدید کننده

2)نوع پیشرونده- اولیه

3)نوع پیشرونده- ثانویه

4)نوع حاد و مزمن

-نوع تشدید کننده: یکی از شایع‌ترین انواع ام اس است که معمولاً 65 تا 80٪ از افراد را درگیر خود می‌کند.البته در مواردی نیز با حمله همراه است.

-نوع پیشرونده- اولیه: نوع دیگری از بیماری است که فرد را با ناتوانی تدریجی رو به رو می‌کند.در این نوع وضعیت بیمار هر روز بدتر می‌شود کهمعمولاً در 15٪ افراد و بعد از سن 40 سالگی مشاهده می‌شود.

-نوع پیشرونده- ثانویه: بیماران ابتدا با حالات تشدید کننده مواجهه می‌شوند و سپس نوع پیشرونده- ثانویه در آن‌ها بروز می‌کند. این حالتمعمولاً در بیش از 50٪ از افراد به چشم می‌خورد.

-نوع حاد و مزمن: ابتلا به این نوع، معمولاً کمتر از سایر موارد است ولی بیماری در آن با سرعت گسترش می‌یابد.
  
 
افراد در معرض خطر
عموماً 2 گروه از اشخاص دچار بیماری ام.اس می‌شوند:
-گروه نخست افرادی هستند که فوق‌العاده زودرنج،حساس، عصبی و با كم‌ترین ناملایمات از حالت عادی خارج شده و تعادل خود را از دست می‌دهند.یكی از شایع‌ترین علت‌های این بیماری، عصبی شدن افراد است كه مهم‌ترین دلیل آن در واقع كمبود ویتامین‌ها،مواد غذایی یا مواد معدنی در بدن و همچنین مواد زائد در سلول‌ها و بافت‌ها است. زمانی که شخص از نظر جسمی با اختلالی مواجهه شود، سیستم عصبی او نیز دچار ناراحتی روحی و روانی خواهد شد و با كمترین برخوردی، واکنش نشان خواهد داد.‌وقتی كه تعادل املاح معدنی در بدن از بین می‌رود، انسان با كم‌ترین برخوردی، عصبی می‌شود و همچنین كار غدد درون‌ریز در بدن مختل می‌شود. همین امر زمینه بروز ترشحات طبیعی معده و اسید معده را به اندازه 2 برابر از حد طبیعی افزایش می‌دهد. روزانه معده یك انسان بالغ حدود 2 لیتر اسید كلریدریك ترشح می‌كند كه در هضم غذا نقش اصلی را ایفا می‌كند. وقتی فردی عصبی می‌شود، این مقدار اسید به 2 برابر حجم واقعی و طبیعی خود می‌رسد كه ترشح می‌شود. می‌توان نتیجه گرفت بهترین راهكار درمانی كه در زمینه پیشگیری از بیماری ام اس نیز برای این گروه مؤثر خواهد بود، پرهیز از بروز هر گونه تنش در ارتباطات میان ‌فردی و سعی در كنترل احساسات و عواطف شخصی است. افراد زودرنج و حساس باید تلاش كنند تا خود را از موقعیت‌هایی اجتماعی که منجر به ایجاد استرس در آن‌ها می‌شود،دوری کنند تا كمترین فشار روانی به‌ آنها وارد شود.

-گروه دوم افرادی هستند كه از نظر ژنتیكی دارای طبع سردی هستند و مدام از غذاهای سرد(غذاهایی با PH اسیدی) زیاد مصرف می‌کنند. همچنین علاقه زیادی به خوردن ترشی، سركه، ماست، قره‌قروت و امثال آن دارند. افرادی كه دارای چنین طبعی می‌باشند، اگر در مورد غذای مصرفی روزانه خود دقت نکنند، بیشتر در معرض بیماری ام.اس قرار می‌گیرند. عموماً در بیماران مبتلا به ام.اس،PHخون گرایش به حالت اسیدی دارد و اگر این حالت بر اثر نوع تغذیه به‌صورت مداوم تكرار شود، بیمار در معرض حملات مکرر قرار خواهد گرفت. این‌گونه بیماران باید از مصرف غذاهای اسیدی دوری کنند تا بدین وسیله از پیشرفت بیماری جلوگیری شود. برای پیشگیری از این بیماری در سایر افراد نیز می‌توان مصرف متعادل مواد غذایی به‌ویژه اجتناب از مواد غذایی اسیدی را توصیه كرد.
 
  
 
علائم بیماری
1)ضعف اندام، عدم هماهنگی بین اعضای مختلف بدن

2)اختلالات بینایی دید، چشم درد، از دست دادن بینایی در یک چشم و تاری دید و دوبینی

3)دردهای عضلانی، خستگی، سوزن سوزن و مور مور شدن و بی حسی اندامها،

4)کاهش قدرت حافظه و فراموشی

5)افسردگی از نوع عدم توانایی کنترل خنده و گریه در شرایط مختلف

6)سرگیجه،کاهش حواس، ناتوانی در تکلم و لرزش اندامها

7)اختلال دردفع ادرار