تاریخچه سبک رپ و پیدایش ان در ایران

[serpico]

می گویند اولین آهنگ هایی که « رپ » نام گرفتند توسط برده های آمریکایی در حدود ۲۰۰ سال پیش نواخته و خوانده شدند . البته نمی توان به طور شفاف نواختن را در حوزه

اولین آهنگ های رپ به حساب آورد ، چون این رپ بیشتر از تکیه به آهنگ ها و ملودی ها ، به اصوات و کلام مربوط بود . می توان اولین بدعت رپ را در همین حوزه دانست که به

جای تکیه بر آهنگ به کلام و شخص خواننده تکیه می کرد . اعتراضی بودن این سبک موسیقی را به این قضیه تاریخی نسبت می دهند که اولین بار رپ در زبان سرخ پوستی

بومیان جنگل های آمریکایی برای اعتراضات قومی و قبیله ای به کار رفت . تا این جا می توان رپ و هیپ هاپ را فرزندان یک مادر به حساب آورد و آن چیزی نیست جز موسیقی

جاز . جاز در آمریکای جنوبی متولد شد و در همان جا رشد کرد و بعد ها با کشف دوباره این بخش از جهان توسط اروپاییان و آمریکائیان به شکل های مختلفی به کار جهان آمد .

نتیجه این نگاه دوباره به موسیقی جاز را می توان در اعتراضات کارگران اروپایی یافت ، جایی که رپ دوباره متولد می شود و به طور کامل از موسیقی جاز جدا می شود . علاقه

اروپایی ها به استفاده از این نوع موسیقی را می توان در سه خصوصیت ذاتی رپ جستجو کرد :



۱) ریشه این موسیقی بومی است . بومی بودن را می توان در تقابل با ریشه موسیقی های فاخر دوره های پیش قرار داد که کاملا در دل اعیان و خانواده های وابسته به ثروت

بوده است . از سوی دیگر بومیان پدیدآورنده رپ سیاه بوده اند . رنگ پوست شاید اکنون به یک مسئله کم اهمیت در معادلات جهانی تبدیل شده باشد اما در دوره ای همین رنگ

ها جنگ های بزرگی را به راه انداختند . ۲) ریشه این موسیقی آمریکایی است . قاره های جهان در رقابتی دیرینه با هم قرار دارند . مدام تاریخ را به نفع خودشان تغییر می

دهند و در این میان آمریکا تا چند وقت پیش فقیرترین قاره فرهنگی هنری به حساب می آمده است . با نگاه تازه جهان به آمریکا و خصوصا کشف زندگی های ماورایی در آمریکای

بومی ، خیل توجهات به سمت این تمدن افزایش یافت و آثار بسیاری را به وجود آورد . اگر در نقاشی کوبیستی پیکاسو ، حضور اشکال و صورتک های بومیان مایایی ( بومیان

آمریکای جنوبی ) اثبات شده است ، ردیف های موسیقی همین بومیان را می توان پایه و اساس موسیقی رپ به حساب آورد . به این ترتیب آمریکا برای اولین بار به موقعیتی

جهانی در پیدایش هنر دست می یابد موقعیتی در تقابل با اروپای فاخر و کلاسیک ! ۳) ریشه این موسیقی در کلام است نه در ملودی . موسیقی جهان تا پیش از تولد و تسلط

موسیقی جاز به شدت تحت تاثیر رومانتیک ها ، کلاسیک ها و باروک ها بود اما موسیقی جاز با هم سلفانش در دوره ای که این نواها به قهقرا رسیده بودند پا به عرصه وجود

گذاشتند و سلطنت هجا های کشیده را تغییر دادند . موسیقی رپ در این میان کمی لوده تر از آب در آمد و بر نت های کمرنگش ردیفی از کلمات مربوط و نامربوط را قرار داد .


با این همه رپ ایرانی یا رپ فارسی به هیچ عنوان به گذشته و سرگذشت موسیقی رپ وفادار نیست . آن چه که وبلاگ نویسان ایرانی و طرفداران این موسیقی زیرزمینی به

عنوان تاریخچه این موسیقی در ایران از آن یاد می کنند بیشتر به حکایت های فلکولور شبیه است تا تاریخچه یک سبک موسیقی . موسیقی رپ با افت و خیزهای فراورانی در

حدود ۱۵ سال پیش به آسیا رسید و برای اولین بار در ایران به دل گروه های زیرزمینی راه یافت .

یک نوجوان کم سن و سال شروع خواندن یک نوع موسیقی کرد که به علت ناآشنایی نام غربی بر آن نهادند . حسن صباح در این راه نه دانش کافی داشت و نه صدای رسایی اما

نوعی مخاطره جویی و نیاز به متفاوت بودن در خود احساس می کرد که ترکیب آن با خوش قریحه بودنش باعث شد به این نوع موسیقی روی بیاورد . اما فارسی زبانان

موسیقی صباح را نپسندیدند و او با ناامیدی از ایران برای همیشه رفت .

چندی بعد آشنایی صباح با پسرک سیه چرده و لات منشی به نام سروش لشگری بار دیگر نطفه رپ ایرانی را بست اما این بار کار این دو خواننده هم سن و سال گرفت و رپ

فارسی بالاخره متولد شد . اگر امروز گروهی به نام ۰۲۱ ، یا هیچ کس خودش را مدعی

رپ فارسی و پدر این نوع موسیقی می داند خیلی گزافه نیست اما رنج این موسیقی را بدون شک حسن صباح در سال های غربتش در اروپا برد .

سروش و صباح اولین کلیپ خود را در یکی از استودیو های غیر مجاز ساری خواندند ولی این بار با سبک پیشنهادی سروش .

حال موسیقی رپ فارسی می رود تا قلب بسیاری از ایرانی ها را از آن خود کند . آن ها رپ فارسی غیر مجاز را گوش می دهند و این مسئله در بحران موسیقی های مجاز بدون

شنونده بسیار حائز اهمیت است . البته بسیاری از این گروه ها تحت تاثیر مواد افیونی و آلودگی های دیگر می خوانند اما گروه های سالم و اخلاق مدار هم در بین شان کم

نیست . معرفی بعضی از این گروه ها شاید در پایان بخش اول بد نباشد .



▪ گروه ۰۲۱ : این گروه را سروش لشگری و رفقایش تشکیل می دهند . می گویند یک جمع ۱۰۰ نفره هستند که در شعر ها و ترانه هایشان به چند مسئله محوری می پردازند : وطن ، تهران ، رفاقت و ...

▪ گروه ابلیس ۰۵۱ : هنوز اتهام همکاری با گروه های منحرف از این گروه رفع نشده است . کارشان را با تقلید شروع کردند و هنوز در ساده ترین و پیش پاافتاده ترین معانی مانده اند .

▪ گروه zed bazi : رابطه عجیب این گروه با گروه های موسیقی زیرزمینی ایران زیاد است . کاست های زیادی را با سروش ، ساسی مانکن و دیگران اجرا کرده اند و بیشترین حجم

کاری شان روی درگیرشدن با یکدیگر است . این گروه در بین گروه های دیگر رپ از آهنگ سازی بهتری استفاده می کند اما کلامش بیش از حد هزل و بیهوده است .

▪ yas : یاس یک گروه نیست . خواننده ای است تک محور که بیشتر به مسائل اجتماعی می پردازد و زبان گزنده ای دارد . توجه او به معضل مواد مخدر در بسیاری از آهنگ هایش

یافت می شود . یاس یکی از پرطرفدارترین خواننده های زیرزمینی است که یک بار هم با بی بی سی درباره موسیقی زیر زمینی مصاحبه کرده اس