1. آن كس كه به زبان، از خدا آمرزش طلبد و در دل از گناه كردن پشیمان نباشد، خود را به مسخره گرفته است.
2. آن كس كه از خدا درخواست توفیق و چاره سازی كند، ولی كوشش و تلاش ننماید ، خود را مسخره كرده است.
3. آن كس كه به دنبال احتیاط در امور باشد ولی (از شبهات و محرمات) پرهیز و دوری نكند خود را مسخره كرده است. .....
4. آن كس كه از خدا بهشت بطلبد و بر شداید و سختی ها پایدار و شكیبا نباشد خود را مسخره كرده است.
5. آن كس كه از آتش جهنم به خدا پناه جوید و شهوات دنیا را ترك نكند خود را به مسخره گرفته است.
6. آن كس كه به یاد مرگ افتد وخود را مهیای آن نسازد خود را مسخره كرده است.
7. آن كس كه خدا را یاد كند و مشتاق دیدار او نباشد ، خود را مسخره كرده است.