تفاوت نقش نمای اضافه/- ِ/ با میان وند /-ِ / در چیست؟
۱- نقش نمای اضافه یک واژه است درحالی که میانوند /-ِ/ یک واژه نیست.
۲- میان وند/-ِ/ در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می رود ولی نقش نمای اضافه خودش یک واژه است.
۳-میان وند/-ِ/ جزئی از بدنه ی یک واژه شده است که از آن تفکیک ناپذیر است به نحوی که همیشه با آن واژه است
نظیر: تختِ خواب و رختِ خواب که هرکدام یک واژه ی مشتق مرکب هستند،
درحالی که نقش نمای اضافه را ما به یک مضاف برای افزودن مضاف الیه
می افزاییم.
۴- از واژه هایی که میان وند دارند در نگاه اول یک معنا و مفهوم برداشت می شود برای مثال وقتی می گوییم : تختِ خواب ، از همان اول وسیله ای برای خواب به ذهن می رسد در حالی که وقتی نقش نمای اضافه به کار می رود چنین نیست برای مثال وقتی می گوییم : گلِ سرخ در نگاه اول گل و سپس نوع آن به ذهن متبادر می شود.
نکته۱ : میان وندهای معروف عبارتنداز: تا(= سرتاسر)- ا (=سراسر)- و (= آموزش و پرورش)- به (= حلقه به گوش) - /-ِ /(= تختِ خواب) .
نکته۲ : میان وند ها در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می روند.
نکته۳ : میان وندِ ( و - به ) نیز گاهی به صورت واژه به کار می روند:
- بهرام / و/ بهمن آمدند= واژه
- گفت/ و /گو = میان وند
نسرین /به/ خانه رفت = واژه
دست/ به /دست= میان وند