|-معرفی جنگنده مک‌دانل اف-۱۰۱ وودو-|

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

مک‌دانل اف-۱۰۱ وودو (به انگلیسی: McDonnell F-101 Voodoo) جنگندهٔ جت فراصوتی بود در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده و نیروی هوایی پادشاهی کانادا. اف-۱۰۱ در آغاز به عنوان اسکورت بمب افکن برد بلند که به عنوان جنگندهٔ نفوذی شناخته می‌شود برای فرماندهی هوایی راهبردی طراحی شده بود، ولی بعداً به عنوان شکاری-بمب افکن مسلح به جنگ افزار هسته‌ای برای فرماندهی هوایی تاکتیکی و هواپیمای شناسایی تصویربردار ساخته شده. بعدها ورژن‌هایی از آن به عنوان جنگندهٔ رهگیر شب پرواز برای فرماندهی پدافند هوایی که بعداً به فرماندهی پدافند هوافضا تغییر نام داد و همچنین برای گارد ملی هوایی، نیروی هوایی پادشاهی کانادا و نیروهای یکپارچهٔ کانادا پس از ۱۹۶۸ ساخته شد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

مدت زمان فعالیت وودو به عنوان شکاری-بمب افکن نسبتاً کوتاه بود، ولی ورژن‌های شناسایی آن برای زمان درازتری فعالیت می‌کردند. به همراه لاکهید یو-۲ نیروی هوایی ایالات متحده و ووت اف-۸ کروسیدر نیروی دریایی ایالات متحده، آراف-۱۰۱ که ورژن شناسایی وودو بود در بحران موشکی کوبا فعالیتی کلیدی داشت. وودو در جنگ ویتنام هم فعال بود. ورژن‌های رهگیر اف-۱۰۱ تا سال ۱۹۸۲ در خدمت گارد ملی هوایی بودند و در نیروی هوایی کانادا جنگ افزار اصلی نوراد بود، تا این که در دههٔ ۱۹۸۰ سی اف-۱۸ هورنت جایگزین آن گردید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

وودو دارای موفقیت‌هایی نسبی بود، ولی مهم تر از آن طراحی و ساخت آن بود که گامی تکاملی در جهت طراحی و ساخت جنگندهٔ مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲ بود. اف-۴ فانتوم ۲ بعداً جایگزین اف-۱۰۱ گردید. فانتوم از موفق‌ترین طراحی‌های جنگنده در دههٔ ۱۹۶۰ بود. دو موتور، دو پرسنل پروازی برای رهگیری و دمی که بالای پس سوز وودو بود را فانتوم نگه داشت، ولی فانتوم تکامل یافتهٔ مک‌دانل اف-۳ایچ دمون بود، در حالی که وودو تکامل یافتهٔ مک‌دانل ایکس اف-۸۸ وودو بود.طراحی جدید به گونهٔ قابل ملاحظه‌ای بزرگتر بود و توانایی حمل سه برابر سوخت بیشتر بود و دارای موتور بزرگتر و نیرومندتر توربوجت پرات اند ویتنی جی۵۷ بود. ابعاد بزرگتر موتور جی۵۷ نیاز به دگرگونی در جایگاه موتور و ورودی هوا داشت تا هوای بیشتری را به سوی موتور بفرستد. ورودی هوای جدید به گونه‌ای طراحی شد تا در شمارهٔ ماخ بالاتر کارایی بیشتری داشته باشد. برای کاهش وزن ساختاری و افزایش کارآیی آئرودینامیک دم افقی به بالایی دم عمودی منتقل شد و اف-۱۰۱ دارای دم تی گردید. در سال ۱۹۵۲ ماموریت اف-۱۰۱ از جنگندهٔ نفوذی به جنگندهٔ استراتژیک تغییر پیدا کرد و به ماموریت اسکورت بمب افکن و ماموریت پرتاب جنگ افزار هسته‌ای هر دو به یک اندازه در این جنگنده اهمیت داده شد. پیکرنمای وودو در مارس ۱۹۵۳ به وسیلهٔ نیروی هوایی مورد بازدید قرا گرفت. طراحی مورد پذیرش قرا گرفت و در تاریخ ۲۸ مه ۱۹۵۳ نخستین سفارش بالغ به ۲۹ فروند اف-۱۰۱ از سوی نیروی هوایی به مک دانل داده شد. دیگر نیازی به ساخت پیش نمونه نبود، زیرا اف-۱۰۱ شکل توسعه یافتهٔ ایکس اف-۸۸ بود.نخستین پرواز اف-۱۰۱ در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۱۹۵۴ از پایگاه هوایی ادواردز انجام شد. در این پرواز سرعت اف-۱۰۱ به ۰/۹ ماخ در ارتفاع ۱۰۶۷۰ متری رسید. این هواپیما که متعلق به بخش خصوصی بود به مرکز نگهداری اورگرین در مارانای آریزونا انتقال داده شد و هم‌اکنون در موزه هوافضای اورگرین در مک مینویل ارگان قرار دارد. قبلاً این هواپیما در موزه هواگرد پوئبلو وایسبراد به نمایش گذاشته شده بود.پایان جنگ در کره و ساخت بمب افکن جت بوئینگ بی-۵۲ استراتوفورترس نیاز برای اسکورت جنگنده را منتفی نمود و فرماندهی هوایی راهبردی از برنامه کنار کشید. با وجود کنار کشیدن فرماندهی هوایی راهبردی انی هواپیما توجه فرماندهی هوایی تاکتیکی را به خود جلب نمود و اف-۱۰۱ دوباره به عنوان یک شکاری-بمب افکن با توانایی حمل یک فروند بمب هسته‌ای برای به کارگیری علیه هدف‌های تاکتیکی مانند فرودگاه‌ها دوباره پیکربندی گردید.