[کورس]
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﻨﻮ ﺗﻪِ ﺷﺐ
ﺧﻮﺍﺏِ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
[ﻭﺭﺱ ﯾﮏ – ﺍﯾﺴﺎﻡ]
ﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﮕﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﻧﺸﺪ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺑﺮﺍﺕ
ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺨﻮﺍﺑﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺻﺪﺍ ﺯﻧﮓ ﺩﺭﺍﺩ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭘُﺮ ﮐﻨﯽ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﺕ
ﺍﻧﻘﺪ ﺩﻋﻮﺍ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﺚِ ﺍﻭﻻﺕ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺮﻗﺼﯽ ﻣﻦ ﺗﻮﻭ ﯾﻪ ﺣﺎﻝِ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻡ
ﻣﻮﻫﺎﺕ ﻭﻟﻦ ﺗﻮﻭﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯿﭽﺮﺧﯽ ﺑﺎﻟﺮﯾﻦ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺵ ﺁﺭﻭﻡ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﻤﯿﺮﻥ
ﺑﯿﻦِ ﻣﻮﺝِ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﯾﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻡ
ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻡ ﺗﻮﻭ ﭼﺸﺎﺕ ﭼﻮﻥ ﺁﺑﯽِ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ
ﯾﻪ ﺷﻬﺮِ ﮐﻮﭼﯿﮑﻪ ﻭﺍﺳﻢ ﻣﺚِ ﯾﻪ ﻓﺮﯾﺎﺳﺖ
ﯾﻪ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ
ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﻦ
[ﮐﻮﺭﺱ]
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﻨﻮ ﺗﻪِ ﺷﺐ
ﺧﻮﺍﺏِ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﻨﻮ ﺗﻪِ ﺷﺐ
ﺧﻮﺍﺏِ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
[ﻭﺭﺱ ﺩﻭ – ﺳﭙﻬﺮ ﺧﻠﺴﻪ]
ﻣﻨﻮ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺩ ، ﭼﺸﻤﺎﺕ ﺍﺯ ﭘﺸﺖِ ﻧﻘﺎﺏ
ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺷﮕﻠﻦ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﭼﻘﺪ ﻣﺮﯾﻀﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﻏﺮﻕ ﺣﺮﻑ ﺷﺪﯾﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻠﯿﻨﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺻﺎﻑ
ﻣﺎﻫﺎ ﺷﺪﯾﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﺣﺴﺎﺏ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩَﻡ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺭﻭ ﺳﻨﮕﺎ
ﻣﺚِ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺗﻮ ﺍﻋﺼﺎﺏ
ﺗﯿﺸﺮﺗﻢ ﺭﻭ ﺗﻨﺖ ﺗﻮﻭﯼ ﺩﺳﺘﺖ ﮐﻔﺸﺎﺕ
ﺑﺎﺯﻡ ﺷﺐ ﺑﺸﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﻡ
[ﮐﻮﺭﺱ]
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ …
[ﻭﺭﺱ ﺳﻪ – ﺍﯾﺴﺎﻡ]
ﺁﺳﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﺍﺳﻢ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﮑﺸﻢ ﮐﻨﺎﺭ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﻧﻤﯿﺴﻮﺯﻩ ﺩﻟﺶ ﻫﻢ ﯾﻪ ﺑﺎﺭ
ﺳﻮﺍﻝِ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﻣﺎﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻧﺎﺳﺖ
ﻣﻨﻢ ﻣﺚِ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﻓﮑﺮﻡ ﺗﻮﻭ ﺁﺳﻤﻮﻧﺎﺳﺖ
ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﻣﻦ ﺑﯿﻦِ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻡ ﺗﻮﻭ ﺭﻭﯾﺎ ﺫﻫﻨﻢ ﻫﺮ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﻭ
ﺷﺎﯾﺪ ﻧﯿﺎﺩ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺚِ ﺍﻭﻧﻮ
ﻭﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺲِ ﺧﻮﺑﻮ
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﻨﻮ ﺗﻪِ ﺷﺐ
ﺧﻮﺍﺏِ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
[ﻭﺭﺱ ﯾﮏ – ﺍﯾﺴﺎﻡ]
ﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﮕﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﻧﺸﺪ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺑﺮﺍﺕ
ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺨﻮﺍﺑﯽ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺻﺪﺍ ﺯﻧﮓ ﺩﺭﺍﺩ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭘُﺮ ﮐﻨﯽ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﺕ
ﺍﻧﻘﺪ ﺩﻋﻮﺍ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﺚِ ﺍﻭﻻﺕ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺮﻗﺼﯽ ﻣﻦ ﺗﻮﻭ ﯾﻪ ﺣﺎﻝِ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻡ
ﻣﻮﻫﺎﺕ ﻭﻟﻦ ﺗﻮﻭﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯿﭽﺮﺧﯽ ﺑﺎﻟﺮﯾﻦ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺵ ﺁﺭﻭﻡ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﻤﯿﺮﻥ
ﺑﯿﻦِ ﻣﻮﺝِ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﯾﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﻡ
ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻡ ﺗﻮﻭ ﭼﺸﺎﺕ ﭼﻮﻥ ﺁﺑﯽِ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ
ﯾﻪ ﺷﻬﺮِ ﮐﻮﭼﯿﮑﻪ ﻭﺍﺳﻢ ﻣﺚِ ﯾﻪ ﻓﺮﯾﺎﺳﺖ
ﯾﻪ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ
ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﻧﯿﺎﺯ ﻣﻦ
[ﮐﻮﺭﺱ]
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﻨﻮ ﺗﻪِ ﺷﺐ
ﺧﻮﺍﺏِ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﻨﻮ ﺗﻪِ ﺷﺐ
ﺧﻮﺍﺏِ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ
[ﻭﺭﺱ ﺩﻭ – ﺳﭙﻬﺮ ﺧﻠﺴﻪ]
ﻣﻨﻮ ﮐﺠﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺩ ، ﭼﺸﻤﺎﺕ ﺍﺯ ﭘﺸﺖِ ﻧﻘﺎﺏ
ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺷﮕﻠﻦ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﭼﻘﺪ ﻣﺮﯾﻀﻪ ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﻏﺮﻕ ﺣﺮﻑ ﺷﺪﯾﻢ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻠﯿﻨﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺻﺎﻑ
ﻣﺎﻫﺎ ﺷﺪﯾﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﺣﺴﺎﺏ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩَﻡ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺭﻭ ﺳﻨﮕﺎ
ﻣﺚِ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺗﻮ ﺍﻋﺼﺎﺏ
ﺗﯿﺸﺮﺗﻢ ﺭﻭ ﺗﻨﺖ ﺗﻮﻭﯼ ﺩﺳﺘﺖ ﮐﻔﺸﺎﺕ
ﺑﺎﺯﻡ ﺷﺐ ﺑﺸﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﻡ
[ﮐﻮﺭﺱ]
ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺝ ، ﺳﻮﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﻵﻥ ﺑﺎﺯ
ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺩ …
[ﻭﺭﺱ ﺳﻪ – ﺍﯾﺴﺎﻡ]
ﺁﺳﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﺍﺳﻢ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﮑﺸﻢ ﮐﻨﺎﺭ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﻧﻤﯿﺴﻮﺯﻩ ﺩﻟﺶ ﻫﻢ ﯾﻪ ﺑﺎﺭ
ﺳﻮﺍﻝِ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﻣﺎﻧﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻧﺎﺳﺖ
ﻣﻨﻢ ﻣﺚِ ﻗﺼﻪ ﻫﺎ ﻓﮑﺮﻡ ﺗﻮﻭ ﺁﺳﻤﻮﻧﺎﺳﺖ
ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﻣﻦ ﺑﯿﻦِ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻡ ﺗﻮﻭ ﺭﻭﯾﺎ ﺫﻫﻨﻢ ﻫﺮ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﻭ
ﺷﺎﯾﺪ ﻧﯿﺎﺩ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺚِ ﺍﻭﻧﻮ
ﻭﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺲِ ﺧﻮﺑﻮ