علی مغازه‌ای: نگرشی که به ضرر موسیقی نواحی است

[ƁяιƖƖιαηт]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


«ایرادی که من به جشنواره‌های موسیقی وارد می‌دانم این است که گروه‌نوازی و تشکیل گروه را به موسیقی نواحی تحمیل کرده‌اند.»

این‌ها اظهارات علی مغازه‌ای، پژوهشگر موسیقی نواحی است که در گفت‌وگویی با ایسنا درباره گروه‌نوازی موسیقی نواحی در جشنواره موسیقی فجر می‌گوید: به هر نوع نگاهی در حوزه موسیقی نواحی که مبتنی بر گروه‌نوازی هنرمندان این بخش است، ایراد وارد است.

او می‌گوید: ما در گذشته‌های نه چندان دور و در مناطق مختلف ایران هیچ‌وقت نمی‌دیدیم شش نفر نوازنده با هم بنوازند اگر هم گروه‌نوازی وجود داشته باشد متعلق به سازهای همگن و محدود به دو، سه یا تعدادی ساز کوبه‌ای در برخی آئین‌های خاص است.

وی می‌افزاید: ما چون اشاعه و ترویج گروه‌نوازی را نادرست و مخرب می‌دانیم فستیوال موسیقی آینه‌دار را به گونه‌ای طراحی کردیم که در بیشتر گونه‌های موسیقی اقوام، یک نفر روی صحنه نوازندگی و خوانندگی می‌کند.

مغازه‌ای که در آخرین دوره جشنواره موسیقی فجر مسؤولیت بخش موسیقی نواحی را بر عهده داشته است، تاکید می‌کند «ذات موسیقی قومی ایران گروه‌نوازی نبوده و نیست» و ادامه می‌دهد: گروه‌نوازی موسیقی اقوام در جشنواره موسیقی فجر به این دوره و دوره پیشین برنمی‌گردد بلکه از بنا اینگونه چیده شده و در جشنواره همچنان روی یک پاشنه نادرست می‌چرخد.

او در ادامه پیشنهاد می‌دهد باید جشنواره فجر بسط پیدا کرده و یک هفته به هر بخش از جمله موسیقی نواحی اختصاص پیدا کند. او معتقد است اینگونه می‌شود برنامه‌ریزی بهتری داشت و اجراهای سنتی و آئینی موسیقی نواحی را با بخش‌های جنبی و فنی بیشتری برگزار کرد.

این پژوهشگر موسیقی نواحی با بیان اینکه هنرمندان موسیقی نواحی برنامه‌محور و کارکرد محور هستند، اظهار می‌کند: گروه‌نوازی در جشنواره فجر و تمام جشنواره‌های دولتی از جشنواره نواحی کرمان گرفته تا جشنواره‌ها نواحی در استان‌ها و شهرهای مختلف موجب می‌شود این هنرمندان هم به سوی گروه‌نوازی هدایت شوند و چون فکر می‌کنند گروه‌نوازی توسط مدیران و برگزارکنندگان جشنواره‌ها خواهان دارد در نتیجه هنرمند موسیقی اقوام مختلف ایران به سمت موسیقی بازاری و سرگرم‌کننده و چیزی که منطبق بر قواعد موسیقی پاپ است با اسانس سازهای سنتی نواحی ایران هدایت می‌شود یا به سمت آن سوق پیدا می‌کند.
چنین موضوع و چنین نگرشی بدون تردید به ضرر موسیقی نواحی است و تاکنون هم ضربه‌های فراوانی به ساختار و کیفیت واقعی موسیقی اقوام زده است‌.

او اضافه می‌کند: تغییرات سبک زندگی به گونه‌ای است که نمی‌شود جلوی آن ایستاد. اگر بخواهیم سد ایجاد کنیم نمی‌شود زیرا جوان‌های موسیقی نواحی، رسانه را می‌شناسند و صحنه را می‌بینند، آن‌ها اجرای صحنه‌ای می‌خواهند.

مغازه‌ای با این حال می‌گوید: این موضوع باید اصلاح شود و قصد دارم به زودی پیشنهادی در این خصوص تهیه و تعریف مشخصی را به جامعه موسیقی ارائه کنم باشد که مورد توافق و قبول جمعی واقع شود.