بیایید به کنج منازل توجه کنیم

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

بزرگداشت رکن‌الدین خسروی در حالی برگزار شد که بهزاد فراهانی از وضعیت تئاتر امروز و رفتن آن به سمت سرمایه‌داری گله کرد.

به گزارش ایسنا، بزرگداشت رکن‌الدین خسروی همزمان با زادروز این هنرمند فقید عصرگاه چهارشنبه ۱۵ اسفند در سالن عباس جوانمرد خانه تئاتر برگزار شد.

اجرا کننده این برنامه نرگس نشاط‌خواه که یکی از شاگردان رکن‌الدین خسروی بود، در ابتدا از شهرام گیل آبادی مدیرعامل خانه تئاتر خواست که درباره زنده یاد رکن‌الدین خسروی صحبت کند.
او در سخنانی گفت: بعضی‌ها آنقدر آسمانشان بلند است که همیشه هستند و فراموش نمی‌شوند، رکن‌الدین هم از همین آدم‌هاست. سعادت داشتم دو ترم شاگرد ایشان بودم. ممکن است شاگرد کودنی بوده باشم اما چند نکته از ایشان یاد گرفتم. اولین نکته این است که کارگردانی خلق جهانی تازه است، هرکسی معلم نمی‌شود مگر اینکه آدم‌هایی که با آنها مواجه می‌شود را بفهمد. معرفت منابع انسانی باید باارزش شمرده شود و انسان‌ها گرامی اندیشیده شوند. متأسفم که الان که دور هم جمع شدیم بسیاری از بزرگان ما گوشه‌ی خانه هستند و همه به آنها بی‌تفاوت. آنها نیز مانند رکن‌الدین خسروی وسعت این را دارند که همه ما را دور هم جمع کنند اما بی‌توجهی کشور به منابع انسانی موجب این موضوع شده است. خوب است که یاد بگیریم تا هستیم به هم عشق بورزیم تا اگر روزی نبودیم چنین جمعی گردهم آیند و نکات خوب ما را بگویند. یاد بود معنا ندارد، یاد خسروی همراه ماست. یاد هست نه یاد بود. رکن‌الدین خسروی سیزده هزار جلد کتاب خودش را که اندیشه‌اش را دارند به خانه تئاتر تقدیم کرد و آقای ایرج راد تصمیم گرفت مرکز اسناد و کتاب‌خانه خانه تئاتر به نام ایشان باشد.
او یک بیت شعر خواند و گفت: عربده‌ی امروز من این است که معلم‌های فراوانی داریم کاش آنها در زاویه دید ما باشند و قدر آنها را بدانیم.
گیل آبادی خطاب به شهرام کرمی مدیر مرکز هنرهای نمایشی گفت: بیایید به کنج منازل توجه کنیم. هنرمندانی هستند که به کمک شما نیاز دارند. آنها را ببینیم و اگر کاری دارند در حد توانمان برایشان انجام دهیم.
در ادامه ویدئویی از صحبت‌های هنرمندانی که شاگرد این کارگردان مطرح بودند پخش شد و آنها در این ویدئو از خاطراتشان درباره رکن الدین خسروی گفتند.
ایرج راد نیز به روی صحنه آمد و درباره رکن الدین خسروی گفت: من تولد او را به همه شما و اهالی تئاتر و شاگردانش تبریک می گویم. از نظر من خسروی جاری و زنده است و شاگردانش تکرار کننده او هستند و سعی می‌کنند آن چیزی را که به آنها آموخته است با وضعیت امروز تکامل ببخشند و تئاتر را به گونه‌ای که برایش اهمیت داشت ادامه دهند. باور نمی‌کنم که خسروی رفته و نیست و ۱۳ هزار جلد از او کتاب داریم که مطمئنم بارها آن را خوانده است.
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در ادامه خاطراتی را از رکن‌الدین خسروی تعریف کرد و گفت: همه کسانی که با او کار می‌کردند با اینکه سن و جایگاه بالایی داشتند،
به یک شوق و به عنوان یک شاگرد او برای خسروی کار می‌کردند. او بسیار دقیق بود.
راد در ادامه با بیان اینکه " تئاتر ما با وجود اینکه در حال حاضر هم پیشرفت کرده است و جوان‌های توانمند کارهای خلاق را در آن می‌بینیم اما یک چیز کم دارد" افزود: آن هم ارتباطی است که بین معلم و شاگرد بود با رفتن رکن الدین خسروی این ارتباط از بین رفت. او راهنما بود و قطع این ارتباط لطمه شدیدی به ما زد.
او در پایان صحبت‌هایش گفت: اگر بخواهم راجع به خسروی و کارهای او حرف بزنم باید بگویم در تئاتر خسروی کسی را نداشتیم که شاخص باشد. همه اعضا یک کار شاخص و مهم بودند. خسروی یک انسان بود آرزو می‌کنم شاگردان خوبی برای او باشیم و همواره احساس می‌کنم او هست و می‌خواهم صورت ماه او را ببوسم.
در ادامه این مراسم دو جوان نوازنده قطعه موسیقی را برای حاضران نواختند.
سپس پیام سیمین خسروی همسر رکن‌الدین خسروی به صورت صوت برای حاضران پخش شد.
او در صحبت‌هایش ضمن خوشحالی از بهره‌برداری خانه تئاتر برای آماده شدن این خانه و کتاب‌خانه‌اش ابراز امیدواری کرد.
پس از صحبت‌های همسر خسروی تصاویری از صحنه تئاترهای که خسروی به روی صحنه برده بود، پخش شد.
مسعود دلخواه یکی دیگر از شاگردان رکن‌الدین خسروی به روی صحنه آمد و درباره استادش گفت: از رکن الدین خسروی ناگفته‌ها زیاد است. من در ایران کمتر از او صحبت کردم اما در آمریکا زیاد از او صحبت کردم و گفته‌ام که او کارگردانی است که بیشتر از هر کسی مرا تحت تأثیر قرار داده است. من شاگرد خسروی بودم هستم و خواهم بود.
این بازیگر و کارگردان تئاتر خاطراتی از دوران دانشجویی و استادش تعریف کرد و گفت: امیدوارم روزی بتوانم یک ساعت درباره روش کارگردانی خسروی صحبت کنم. هرچه از بازیگری و کارگردانی یاد گرفتم از خسروی بود. او مسیر درست و علمی را به من آموخت.
دلخواه در ادامه با بیان اینکه "سه نکته از استادم یاد گرفتم" بیان کرد: قبل از اینکه یک هنرمند باشی باید یک انسان باشی، قبل از اینکه یک فعال اجتماعی و سیاسی باشی باید یک هنرمند باشی خسروی دیدگاهش هنری و انسانی بود و سومین نکته کار کردن با نسل جوان بود او همیشه در کارهایش تلفیق نسل‌ها را داشت.
در ادامه بخشی از فیلمی که میرصادقی از رکن‌الدین خسروی ساخته بود، برای حاضران پخش شد و بعد از آن صدیق تعریف تصنیفی را اجرا کرد.
بهزاد فراهانی نیز در سخنانی کوتاه گفت: من افتخار همکاری مستقیم با رکن‌الدین خسروی را نداشتم اما در شورای نویسندگان هنرمندان چند سال همکار بودیم. سخن گفتن درباره خسروی لازمه‌ی زندگی کردن با او بود. من به خودم اجازه نمی‌دهم درباره منش، کنش و رفتار او حرف بزنم. اما وقتی کاری را روی صحنه می‌آورد همه شیفتگان تئاتر از آن می‌آموختند. اساتید زیادی در حوزه تئاتر داشتیم و خسروی یکی از آنها بود. شخصیت‌هایی را بار آورد که دستاوردهایشان را به هر قیمتی در هرجایی خرج نمی‌کنند.
این کارگردان، بازیگر تئاتر و سینما از دلایل مهاجرت این هنرمند سخن گفت.
فراهانی در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: چیزی در هفتاد و پنج سالگی در درونم تکرار می‌شود که می‌خواهم آن را بگویم. تئاتر ما هرجا درخشش داشت ناشی از اندیشه و دانش‌های صاحبان آن تئاتر بود اما امروز اینگونه نیست.
او با تاکید بر اینکه" هنرمند باید دانشور باشد" افزود: تجربه به من آموخت هر کسی که بیشتر از من می‌دانست بهتر کار می‌کرد. من بزرگ‌ترین تئاترها را در این ملک دیدم در کارهای خوب اندیشه‌ورزان.
وی ادامه داد: آکتور بی سواد به درد مفت هم نمی‌خورد، مدعی الکی نباشید. ما دیگر نمی‌توانیم مانند مشایخی فنی زاده، فتحی و.... را داشته باشیم
این کارگردان تئاتر در پایان صحبت‌هایش نسبت به تواتر سرمایه داری اعتراض کرد.
آتیلا پسیانی، فریبا شاهسوند، جواد شمس نیز در این مراسم از یاد و خاطراتی که با رکن الدین خسروی داشتند، گفتند.
در پایان این مراسم هنرمندان حاضر شمع کیک تولد رکن‌الدین خسروی را فوت کردند.
همچنین در این مراسم اعلام شد که هفته‌ی آینده جشن نوروز در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار می‌شود که با حضور شهردار تهران از ۱۰ بزرگ تئاتر قدردانی می‌شود.
رکن‌الدین خسروی کارگردان، نویسنده، مترجم و مدرس تئاتر، متولد ۱۶ اسفند ۱۳۰۸ است که در سال ۱۳۳۴ هنرهای نمایشی را زیر نظر پروفسور دیویدسون فرا گرفت. وی در سال ۱۳۳۵ دوره هنرپیشگی و کارگردانی را نزد دکتر محمد مهدی فروغی آموخت و از نخستین دانشجویان این رشته در ایران است.

او در سال ۱۳۳۶ به همراهی دکتر فروغی اداره هنرهای دراماتیک را تأسیس کرد و یک سال بعد نمایش "جایی که صلیب گذاشته شد" را به صحنه برد.

رکن الدین خسروی در ۲۶ دی ۱۳۹۵ درگذشت.