اندر احوالات موسیقی رپ در ایران!
اندر احوالات موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ در ایران!
در روزگاری که هیپ هاپ را تنها با پشت میکروفن ایستادن و شلوار فاق بلند پوشیدن به نمایش میگذارند و آنرا به عنوان یک فرهنگ بد و بچگانه تلقی میکنند کمتر اتفاق می افتد که کسی پیدا شود و برای ساخت این فرهنگ از دل و جان مایه گذارد! کمتر کسانی پیدا می شوند که تو کوله پشتی هایشان جای ذغال لیمو و سیگار و از اینجور ابزارآلات، اسپری و دستمال سر و.. بگذارند!
در روزگاری که به موسیقی رپ به چشم تهاجم فرهنگی نگاه میکنند و برای این سبک موسیقی ارزش قائل نمی شوند، دیگر کمتر کسی پیدا می شود که با عشق کار منتشر کند !
دیگر موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ ایران آن رنگ و بوی دهه هشتاد را ندارد! دیگر کسی از پول نان شب خود نمی گذرد تا هزینه استدیو و آهنگسازی کند!
در روزگاری که هیپ هاپ را تنها با پشت میکروفن ایستادن و شلوار فاق بلند پوشیدن به نمایش میگذارند و آنرا به عنوان یک فرهنگ بد و بچگانه تلقی میکنند کمتر اتفاق می افتد که کسی پیدا شود و برای ساخت این فرهنگ از دل و جان مایه گذارد! کمتر کسانی پیدا می شوند که تو کوله پشتی هایشان جای ذغال لیمو و سیگار و از اینجور ابزارآلات، اسپری و دستمال سر و.. بگذارند!
در روزگاری که به موسیقی رپ به چشم تهاجم فرهنگی نگاه میکنند و برای این سبک موسیقی ارزش قائل نمی شوند، دیگر کمتر کسی پیدا می شود که با عشق کار منتشر کند !
دیگر موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ ایران آن رنگ و بوی دهه هشتاد را ندارد! دیگر کسی از پول نان شب خود نمی گذرد تا هزینه استدیو و آهنگسازی کند!
رپ و هیپ هاپ ایران تبدیل به یک مارکت برای پول درآوردن دست های پشت پرده شده است! استعداد به جای تمرکز کردن روی یک اثر خوب باید به فکر پول پخش کارش باشد! باید به فکر پول حق فیتش باشد تا اثرش بیشتر شنیده شود! باید به فکر پول میکس و مسترینگ توی بهترین استدیو های تهران باشد تا شاید به اعتبار آن ها اثرش به گوش چند نفر برسد و به اصطلاح امروزی ها معروف شود! در این وضیعت دیگر استعدادی ظهور نخواهد کرد!
در روزگاری که هرکس به امید طرفدار داشتن وارد این عرصه می شود و هدفش از نوشتن شعر این است که همه کارش را گوش بدهند و میروند به سمت خواندن مزخرفاتی که به قول خودشان دیسلاو نامیده می شود ، دیگر نمیتوان انتظار اعتراض را از هیپ هاپ داشت!
در روزگاری که شنونده از یک پاکت سیگار نمی گذرد تا یک اثر زیرزمینی را خریداری کند، دیگر چه انتظاری میتوان از رپکن ها داشت؟! چرا باید اثر با کیفیت تولید کنند؟! برای چه کسی این کار را انجام دهند؟! به چه امیدی؟!
این است اندر احوالات موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ در ایران!
در روزگاری که هرکس به امید طرفدار داشتن وارد این عرصه می شود و هدفش از نوشتن شعر این است که همه کارش را گوش بدهند و میروند به سمت خواندن مزخرفاتی که به قول خودشان دیسلاو نامیده می شود ، دیگر نمیتوان انتظار اعتراض را از هیپ هاپ داشت!
در روزگاری که شنونده از یک پاکت سیگار نمی گذرد تا یک اثر زیرزمینی را خریداری کند، دیگر چه انتظاری میتوان از رپکن ها داشت؟! چرا باید اثر با کیفیت تولید کنند؟! برای چه کسی این کار را انجام دهند؟! به چه امیدی؟!
این است اندر احوالات موسیقی رپ و فرهنگ هیپ هاپ در ایران!