10-07-2016، 13:04
(آخرین ویرایش در این ارسال: 10-07-2016، 13:04، توسط vampire whs.)
محققان طی انجام تحقیقات جدید موفق به ترسیم سیستم بویایی انسان و ارتقا آن در موشها شدند.
به گزارش ایسنا به نقل از گجتمش، محققان در این پژوهش جدید موفق شدند تا با مهندسی ژنتیک موشها آنها را قادر سازند تا مواد شیمیایی و بوهای خاص را شناسایی کنند.
محققان در کالج هانتر در نیویورک با تزریق ژن بویایی انسان به دی.ان.ای موشها موفق به ارتقا حس بویایی آنها شدند. به گفته آنها هدف از انجام این پژوهش درک چگونگی عملکرد سیستم بویایی انسان است.
انسانها در حدود 350 ژن دارند که به گیرنده های بو اختصاص داده شده و هر گیرنده به یک مواد شیمیایی خاص در هوا متصل شده و آن ماده شیمیایی را به عنوان یک عطر و بو در مغز شناسایی میکند. موشها با داشتن بیش از 1200 ژن گیرنده بو، به طور طبیعی حس بویایی بسیار قوی تری نسبت به انسان دارند ولی قوه تفکیک بوها را ندارند.
موشهایی که در این پژوهش اصلاح ژنتیکی شدند، نسبت به عموزادههای خود نسبت به یک ماده شیمیایی نعناع مانند به نام OR1A1صد برابر حساستر بودند.
کاربرد عملی کوتاه مدت این تحقیق ، ایجاد موشهای حساس به مواد شیمیایی است که قند خون پایین، انواع سرطان و یا حتی مواد شیمیایی مورد استفاده در دستگاه های انفجاری را مانند سگها شناسایی میکنند. در دراز مدت نیز این روش میتواند برای ساخت یک تراشه بر روی یک بینی مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد که عطرهای مصنوعی و یا مواد شیمیایی خطرناک را شناسایی میکند.
این پژوهش، در مجله Cell Reports منتشر شده است.
isna
به گزارش ایسنا به نقل از گجتمش، محققان در این پژوهش جدید موفق شدند تا با مهندسی ژنتیک موشها آنها را قادر سازند تا مواد شیمیایی و بوهای خاص را شناسایی کنند.
محققان در کالج هانتر در نیویورک با تزریق ژن بویایی انسان به دی.ان.ای موشها موفق به ارتقا حس بویایی آنها شدند. به گفته آنها هدف از انجام این پژوهش درک چگونگی عملکرد سیستم بویایی انسان است.
انسانها در حدود 350 ژن دارند که به گیرنده های بو اختصاص داده شده و هر گیرنده به یک مواد شیمیایی خاص در هوا متصل شده و آن ماده شیمیایی را به عنوان یک عطر و بو در مغز شناسایی میکند. موشها با داشتن بیش از 1200 ژن گیرنده بو، به طور طبیعی حس بویایی بسیار قوی تری نسبت به انسان دارند ولی قوه تفکیک بوها را ندارند.
موشهایی که در این پژوهش اصلاح ژنتیکی شدند، نسبت به عموزادههای خود نسبت به یک ماده شیمیایی نعناع مانند به نام OR1A1صد برابر حساستر بودند.
کاربرد عملی کوتاه مدت این تحقیق ، ایجاد موشهای حساس به مواد شیمیایی است که قند خون پایین، انواع سرطان و یا حتی مواد شیمیایی مورد استفاده در دستگاه های انفجاری را مانند سگها شناسایی میکنند. در دراز مدت نیز این روش میتواند برای ساخت یک تراشه بر روی یک بینی مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد که عطرهای مصنوعی و یا مواد شیمیایی خطرناک را شناسایی میکند.
این پژوهش، در مجله Cell Reports منتشر شده است.
isna