بیـوگرآفـی { توپآک آمور شکور } { پدر رپ دنیآ }

[_Lσѕт_]

توپاک آمور شکور معروف به توپاک خواننده سبک رپ، شاعر و بازیگر اهل آمریکا می‌‌باشد که در ۱۶ ژوئن 1971 به دنیا آمد.
بیشتر ترانه‌های وی درباره مسائل تبهکارانه و سختی‌های زندگی در گتو می‌‌باشد. وی بیشتر به دلیل مسائل سیاسی و اقتصادی و نژادی در آمریکا معروف می‌‌باشد.لسانه پاریش کروکس (که در سن ۶ سالگی اسم توپاک را،از اسم رییس اینکاها - توپاک آمارو ۲ که در قرن هجدهم فرمانده ی جنگ در مقابل اسپانیایی ها بود گرفت) در ۶ جون ۱۹۷۱ به دنیا آمد.
آفنی مادر او عضو گروه پلنگ های سیاه(Black Panthers )بود.وقتی که او باردار توپاک بود ، به علت بمب گذاری به ۳۰ سال زندان محکوم شد. ولی بدون وکیل ، از خودش دفاع کرد و یک ماه قبل از تولد توپاک از زندان آزاد شد.
توپاک تا سال ۱۹۹۴ پدرش را نمیشناخت.
توپاک هم طبق عقاید گروه پلنگ های سیاه بزرگ شد. او به همراه مادر و خواهر ناتنی اش در فقر بزرگ شد و باید به جاهای مختلف نیو یورک پناه می آورد.به همین دلیل همیشه دوست های کمی داشت و همیشه به فکر شعر گفتن و نوشتن خاطره بود.
در ۱۲ سالگی به یک کمپانی تئاتر پیوست. در ۱۵ سالگی با مادرش به بالتیمورا در مری لند رفت و در مدرسه ی هنر بلاتیمور قبول و تبدیل به یک شاگرد دوست داشتنی شد.در همان جا بود که اولین قطعه ی رپ خود را با اسم "MC New York" ساخت. دو سال بعد آفنی توپاک را برای زندگی با خانواده ی یکی از دوستانش به مارین سیتی در کالیفورنیا فرستاد. همان جا بود که توپاک زندگی عادی را از دست داد و کم تر قانون را رعایت می‌کرد.
ولی خیلی زود آن مکان را ترک کرد و شروع به در خیابانها و پخش مواد مخدر پرداخت. در همین زمان بود که با افرادی دوست شد که او را در ساخت آهنگ های رپ کمک کردند.مانند ری لوو که با یکدیگر یک گروه رپ به نام "استریکتلی داپ" درست کردند. اولین باری که یکی از آهنگ های توپاک به نام "This is an EP" در یک سی دی ضبط شد،سال ۱۹۹۱ بود. این سی دی مال گروه "دیجیتال آندرگراند" بود.
به سوی شهرت در اواخر ۱۹۹۱،توپاک ۲۰ ساله با آلبومش به نام "۲Pacalypse Now" مشهور شد. خیلی از آهنگ ها مشکلات نژاد پرستی و زندگی در حاشیه ی شهرها را مطرح می‌کرد. این آلبوم پس از معرفی آن توسط جوانان به هم بسیار شهرت یافت. با این که توپاک میخواست در آلبوم خودش سختی هایی که جوان های سیاه پشت سر میگذاشتند را مطرح می‌کرد،خیلی از قسمت ها درباره ی خشونت جوان ها و پلیس ها بود. ولی این آلبوم با انتقادهای بسیاری هم رو به رو شد و پس از این که یک جوان پلیسی را کشت و گفت که از این آلبوم ایده گرفته است،این انتقادات به اوج خود رسید.
در اکتبر ۱۹۹۱ در اوکلند،دو پلیس به توپاک تذکر دادن چون بدون توجه به چراغ راهنمایی از خیابان گذشته بود و پس از آن توپاک به آن ها گفت : "**** y' all" (برید گم شید). توپاک در آن جا کتک مفصلی خورد و مجبور به پرداخت ۴۲٬۰۰۰ دلار جریمه نقدی شد.
در ۱۹۹۲ ، پس از یک مبارزه ی مسلحانه که با مرگ یک کودک ۶ ساله تمام شد،توپاک دستگیر شد.ولی توپاک با دادن پول به پدر و مادر آن کودک رضایت آن ها را جلب کرد.
در ۱۹۹۳ توپاک با دو پلیس درگیر شد.ولی پلیس ها در حال انجام وظیفه نبودند. با این حال شکایات بسیار شدیدی علیه توپاک مطرح شد. ولی پس از این که مشخص شد دو پلیس مست بودند،پرونده بسته شد.
آلبوم بعدی توپاک به نام "Strictly ۴ My N.I.G.G.A.Z" بود و در آهنگ های "hit I Get Around" و "Keep Ya Head Up" خودش را یک آدم خشن معرفی کرد.
توپاک به همراه دوستانش به نام های بیگ سایک ، ماکادوشیس و برادر ناتنی خودش موپریم آلبوم بعدی خودش را به اسم "Thug Life : Volume ۱" با کمپانی اینتر اسکوپ در ۱۹۹۵ بیرون داد. یکی از خالکوبی های توپی THUG LIFE بود به معنی "The Hate U Give Little Infants **** Everybody".
دشمنیها و رقابتها توپاک در طول زندگی دشمنان زیادی داشت اما مهم‌ترین دشمنی اش با نتوریوس بیگ(بیگی) و کمپانی پشتیبانش Bad Boy Records بود.این دو نفر در ابتدا دو دوست صمیمی بودند وقتی بیگی هنوز ناشناخته بود. وقتی توپاک در زندان بود از حرفهایی که بیگی و پاف دیدی درباره ی او به روزنامه ی ویبه زدند عصبانی شد. به علت مشکلاتی که با قانون داشت می خواست از "بازی رپ" بیرون بیاید اما با شنیدن حرفهایی که پاف دیدی و بگی در باره ی او زدند تصمیم گرفت باز گردد و انتقام خود را بگیرد.
وقتی داشت فیلم "Poetic Justice" را با جانت جکسن بازی می‌کرد،توپاک انجام تست AIDS خود داری کرد. توپاک میگفت که مردان دیگر هم این تست را انجام نداده بودند. پس جانت از دست توپاک ناراحت شد و پس از پایان فیلم دیگر با او حرف نزد. ولی توپاک در آهنگ "I Got My Mind Made Up" از او معذرت خواهی کرد.
از طرف دیگر توپاک دشمنی خودش را با بیگی ادامه میداد و در آهنگ "Hit 'Em Up" به این که با زن بیگی - فیت ایوانز -خوابیده اشاره کرد.بعد از مرگ بیگی،۶ ماه بعد از مرگ توپاک،فیت و پاف دیدی،آهنگی به نام "I'll Be Missing You" به یاد بیگی ساختند.
توپاک با دکتر دری هم کمی مشکل داشت.دکتر دری در کمپانی دیت رو تهیه کننده بود.به نظر توپاک دکتر دری در دیت رو هیچ کاری نمیکرد و از زحمت بقیه پول در میاود. هم چنین وقتی که دکتر دری از شهادت به نفع اسنوپ داگ در دادگاه خودداری کرد،از دست او بسیار عصبانی شد. هم چنین توپاک در چند آهنگش به گی بودن دکتر دری اشاره کرد.
توپاک از ماپ دیپ هم انتاد کرد.زیرا ماپ دیپ توپاک را در یک کنسرت مسخره کرد و توپاک جواب خود را در "Hit 'Em Up" داد. ولی ماپ دیپ پس از مرگ توپاک نظرش را عوض کرد و به او بسیار احترام گذاشت.
سال های آخر در دسامبر۱۹۹۴،توپاک به تجواز به یک زن در هتل متهم شد.و در فوریه ی ۱۹۹۵،توپاک به ۴ سال زندان مجکوم شد. ولی قبل از تصویب حکم دادگاه،در کنار یک استودیوی ضبط در نیویورک،به توپاک حمله شد و ۵ گلوله به سمت او شلیک شد. توپاک در یک مصاحبه به یاد آورد : در شب ۳۰ نوامبر ۱۹۹۴،او به همراه یکی از دوستانش و مدیر برنامه هایش،برای ضبط کردن یک سری آهنگ به استودیو رفتند. وقتی داشتند وارد استودیو میشدند،دو نفر به آن ها نزدیک شدند.توپاک فکر می‌کرد که آن ها پلیس های امنیتی استودیوی بیگی هستند. آن دو نفر توپاک و دوستانش را مجبور کردند که روی زمین دراز بکشند.ولی هدف آن ها توپاک بود.به همین دلیل به توپاک ۵ گلوله شلیک کردند و تمام جواهرات و پول های او را دزدیدند. توپاک با کمک دوستانش،از آسانسور بالا رفت تا به بیگی،پاف دیدی و لیل سزار برسد. توپاک میگفت که دوستان او کمی مشکوک به نظر میرسیدند.انگار که آن ها تعجب کرده بودند که چرا او هنوز زنده است. ولی به شکلی معجزه آسا توپاک زنده مانده بود.بر خلاف نظر پزشکان،او پس از چند روز از بیمارستان بیرون آمد و چند روز بعد با صندلی چرخ دار به دادگاه رفت تا حکم دادگاهش را در مورد تجاوز به آن زن گوش کند.
در زمانی که توپاک در زندان بود،آلبوم او به نام "Me Against The World" چاپ شد.توپاک تنها خواننده ای بود که وقتی در زندان بود،آلبومش در برترین ها شماره ی ۱ بود. در همین زمان با کیشا موریس که مدت زیادی بود با هم نامزد بودند هم ازدواج کرد. در اکتبر پس از ۸ ماه زندان،توپاک با کمک رییس دیت رو رکوردز - سوگ نایت - از زندان بیرون آمد.سوگ برای آزادی توپاک ۱٫۴ میلیون دلار پرداخت کرد و توپاک هم مجبور شد که سه آلبوم برای دیت رو بسازد.بنابراین پس از آزادیش بلافاصله شروع به کار کردن کرد و در ۱۹۹۶،آلبوم "All Eyes On Me" را بیرون داد. آخرین آلبومی که توپاک بیرون داد،"The Don Killuminati: The ۷ Day Theory" بود که ۲ ماه پس از مرگ او چاپ شد.در خیلی از آهنگ های این آلبوم مرگ خود را پیشینی کرده بود. میگویند که ساخت این آلبوم ۷ روز طول کشید و مهم ترین آهنگ آن "Hail Mary" در نیم ساعت ساخته شد.این آلبوم بیش از ۵ میلیون فروش کرد. توپاک داشت یک هنرپیشه ی حرفه ای هم میشد.از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶،توپاک ۷ فیلم بازی کرد. مرگ توپاک،پس از این تماشای یک مسابقه ی بوکس بین مایک تایسن و بروک سلدون،با شلیک چند گلوله از یک کادیلاک در لاس وگاس در نوادا،در ۷ سپتامبر ۱۹۹۶ به آسیب رسیدو پس از ۶ روز در بیمارستان دانشگاه نوادا در ساعت ۴ و ۳ دقیقه ی صبح در ۱۳ سپاتامبر وقتی که تنها ۲۵ سال داشت درگذشت. میگویند کسانی که به او گلوله شلیک کردند،از آدم های ایست *****ت(مخصوصاً بیگی) بودند که بسیار با هم رقابت داشتند. پلیس لاس وگاس با این که هنوز رسماً این پرونده را نبسته اند،ولی به این نتیجه رسیدند که کریپس،یکی از گروه های گنگ لوس آنجلس،او را کشتند. چند ساعت قبل از حمله،توپاک در یک دعوا،به همراه نفرات بلودز(یک گروه گنگ دیگر لوس آنجلس که با کریپس رقابت داشت) در مقابل گروهی دیگر شرکت داشت. باید اشاره کرد که توپاک و دیت رو،امنیت خود را به گنگ بلودز واگذار می‌کردند. از طرف دیگر بیگی و بد بویز،وقتی که هنوز در کالیفورنیا زندگی می‌کردند،امنیت خود را به گنگ کریپس واگذار می‌کردند. در یک گزارش روزنامه ی لاس وگاس تایمز،به این نتیجه رسیدند که بیگی،که او هم در آن زمان در شهر بود،حاظر شد که برای کشتن توپاک به کریپس پول دهد.
توپاک که پس از حمله در سال ۱۹۹۴،همیشه همراه خودش چند بادی گارد و جلیقه ی ضد گلوله حمل می‌کرد،آن شب
هیچ کدام را همراه نداشت . دلیل این موضوع هنوز یک معماست. نکته ی جالب این است که نام آخرین آلبوم او
"The Don Killuminati: The Seven Day Theory " بود که اگر حروف آن را جابجا کنیم این جمله به دست می آید :
"OK on tha ۷th u think I'm dead yet I'm really alive" که معنی آن می‌شود : تو فکر میکنی که من در روز ۷ میمیرم
ولی من هنوز زنده ام. این شماره ی ۷ در چند جای دیگر هم وجود دارد مانند : ۷ سپتامبر به او تیر زدند. از ۱۲ تیر ۵
تیر به او خورد و ۷ تیر به او نخورد. او در ۴:۰۳ صبح مرد که جمع آن ۷ می‌شود.
جالب این است که تعداد آهنگ هایی که پس از مرگ توپاک از او بیرون آمد بیش تر از تعداد آهنگ هایی است که
قبل از مرگش بیرون آمد و آهنگ های او هنوز هم در تمام دنیا ریمیکس می‌شوند. در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۳ فیلمی درباره ی
او به نام "Tupac : Resurrection" ساخته شد که زندگیش را با صدای خودش تعریف کرد.