23-05-2015، 18:32
اشخاصی که به دیابت مبتلا هستند می توانند با تحریک الکتریکی زخم را بهبود دهند. پژوهشگران دانشگاه منچستر توانستند شیوه ای برای از بین بردن زخم های دیابتی پیدا کنند این شیوه خطر زخم پای دیابتی را کاهش می دهد و مانع قطع پا می شود، نتایج این پژوهش در مجله ی PLOS ONEمنتشر گردید.
دیابت و کاهش سرعت ترمیم زخم ها
کاهش سرعت التیام زخم های دیابت یکی از عوارض دیابت است، این موضوع نتیجه ی نوروپاتی دیابتی است. با گذشت زمان بالا بودن قند خون به مدت طولانی می تواند به اعصاب آسیب وارد کرده و حرکت خون را در در سراسر بدن مشکل کند. وجود خون کافی برای ترمیم پوست ضروری است بنابراین کاهش گردش خون سرعت ترمیم و بهبودی زخمها و بریدگی را کاهش می دهد.
افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی غالباً متوجه ی آسیب ایجاد شده در پاهای خود نمی شوند که دلیل آن تخریب عصب است اما از آنجائیکه زخم ها بسیار کند ترمیم می شوند حتی بریدگیهای کوچک می توانند به زخمهای عفونی، بزرگ و باز تبدیل گردند.
بنابراین برای افراد مبتلا به دیابت بررسی منظم و روزانه ی پاها یک وظیفه ی ضروری است. زخم پا در افراد مبتلا به دیابت علت اصلی قطع عضو در این افراد است. سازمان بهداشت انگلیس سالانه یک بیلیون پوند برای درمان زخم های مزمن نظیر زخم های دیابتی هزینه می کند.
دراین تحقیق ، دانشمندان زخمهای کوچکی را در بالای بازوی هر یک از داوطلبین ایجاد کردند سپس آنها را در دو گروه تقسیم بندی نمودند به گروه اول یا گروه کنترل اجازه دادند زخمهایشان بطور خود بخود ترمیم شود و زخم های گروه دوم را با پالس های الکتریکی تحریک نمودند تا فرآیند ترمیم را تحریک کنند.
دانشمندان مشاهده کردند زخم های گروه دوم بسیار سریعتر بهبود می یابد. پالس های الکتریکی سرعت ترمیم را از طریق تسریع رگ زایی افزایش می دهند. در فرآیند آنژیوجنز یا رگزایی عروق خونی جدید در محل زخم تشکیل می شود. هنگامیکه عروق خونی جدید تشکیل گردید، جریان خون بهبود یافته و فرآیند ترمیم تسریع می شود .
محققان انستیتوی التهاب و ترمیم دانشگاه منچستر درحال آغاز تحقیقاتی 5 ساله با مشارکت شرکت اکسفورد بیوالکترونیک هستند، هدف این پروژه تولید ابزارهایی جدید برای تحریک زخمها با روش تحریک الکتریکی به منظور تسریع فرآیند ترمیم است.
نتایج تحقیق اخیر تأثیر تحریکات الکتریکی را در بهبود زخم نشان می دهد، نویسنده ی اصلی این مقاله دکتر اردشیر بیات از دانشگاه منچستر می گوید: به اعتقاد ما این تکنولوژی روش موثری در التیام زخمها است و می تواند برای تسریع بهبود زخم ها در موقعیتهای مختلف استفاده شود.
مشارکت با شرکت بیوالکترونیک اکسفورد فرصتی بسیار عالی برای انجام یک پروژه ی پیشگام است که پتانسیل لازم را برای تغییر قابل ملاحظه ی مدیریت زخم های پوستی دارد. دکتر بیات می گوید: در زخم های حاد و مزمن، پانسمان اساساً سطح زخم را می پوشاند، ما امیدواریم با این تکنولوژی پانسمانها در ترمیم زخم ها نقش داشته و سلامت کامل را به بیماران با سرعت بیشتر برگردانند.
دکتر Allenمدیر عامل شرکت آکسفورد بیوالکترونیک می گوید: ما بسیار مفتخریم که با دکتر بیات و تیم او در دانشگاه منچستر همکاری می کنیم، ترمیم زخم ها بخصوص زخم های مزمن یک چالش جهانی است و انتظار می رود این همکاری منجر به ابداع نسل جدیدی از درمان ها شود.
دیابت و کاهش سرعت ترمیم زخم ها
کاهش سرعت التیام زخم های دیابت یکی از عوارض دیابت است، این موضوع نتیجه ی نوروپاتی دیابتی است. با گذشت زمان بالا بودن قند خون به مدت طولانی می تواند به اعصاب آسیب وارد کرده و حرکت خون را در در سراسر بدن مشکل کند. وجود خون کافی برای ترمیم پوست ضروری است بنابراین کاهش گردش خون سرعت ترمیم و بهبودی زخمها و بریدگی را کاهش می دهد.
افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی غالباً متوجه ی آسیب ایجاد شده در پاهای خود نمی شوند که دلیل آن تخریب عصب است اما از آنجائیکه زخم ها بسیار کند ترمیم می شوند حتی بریدگیهای کوچک می توانند به زخمهای عفونی، بزرگ و باز تبدیل گردند.
بنابراین برای افراد مبتلا به دیابت بررسی منظم و روزانه ی پاها یک وظیفه ی ضروری است. زخم پا در افراد مبتلا به دیابت علت اصلی قطع عضو در این افراد است. سازمان بهداشت انگلیس سالانه یک بیلیون پوند برای درمان زخم های مزمن نظیر زخم های دیابتی هزینه می کند.
دراین تحقیق ، دانشمندان زخمهای کوچکی را در بالای بازوی هر یک از داوطلبین ایجاد کردند سپس آنها را در دو گروه تقسیم بندی نمودند به گروه اول یا گروه کنترل اجازه دادند زخمهایشان بطور خود بخود ترمیم شود و زخم های گروه دوم را با پالس های الکتریکی تحریک نمودند تا فرآیند ترمیم را تحریک کنند.
دانشمندان مشاهده کردند زخم های گروه دوم بسیار سریعتر بهبود می یابد. پالس های الکتریکی سرعت ترمیم را از طریق تسریع رگ زایی افزایش می دهند. در فرآیند آنژیوجنز یا رگزایی عروق خونی جدید در محل زخم تشکیل می شود. هنگامیکه عروق خونی جدید تشکیل گردید، جریان خون بهبود یافته و فرآیند ترمیم تسریع می شود .
محققان انستیتوی التهاب و ترمیم دانشگاه منچستر درحال آغاز تحقیقاتی 5 ساله با مشارکت شرکت اکسفورد بیوالکترونیک هستند، هدف این پروژه تولید ابزارهایی جدید برای تحریک زخمها با روش تحریک الکتریکی به منظور تسریع فرآیند ترمیم است.
نتایج تحقیق اخیر تأثیر تحریکات الکتریکی را در بهبود زخم نشان می دهد، نویسنده ی اصلی این مقاله دکتر اردشیر بیات از دانشگاه منچستر می گوید: به اعتقاد ما این تکنولوژی روش موثری در التیام زخمها است و می تواند برای تسریع بهبود زخم ها در موقعیتهای مختلف استفاده شود.
مشارکت با شرکت بیوالکترونیک اکسفورد فرصتی بسیار عالی برای انجام یک پروژه ی پیشگام است که پتانسیل لازم را برای تغییر قابل ملاحظه ی مدیریت زخم های پوستی دارد. دکتر بیات می گوید: در زخم های حاد و مزمن، پانسمان اساساً سطح زخم را می پوشاند، ما امیدواریم با این تکنولوژی پانسمانها در ترمیم زخم ها نقش داشته و سلامت کامل را به بیماران با سرعت بیشتر برگردانند.
دکتر Allenمدیر عامل شرکت آکسفورد بیوالکترونیک می گوید: ما بسیار مفتخریم که با دکتر بیات و تیم او در دانشگاه منچستر همکاری می کنیم، ترمیم زخم ها بخصوص زخم های مزمن یک چالش جهانی است و انتظار می رود این همکاری منجر به ابداع نسل جدیدی از درمان ها شود.