زن و فرهنگ

[L²evi]

زن و فرهنگ، مجموعه‌ای است شامل چهل‌وهفت مقاله، از محققان و نویسندگان ایرانی که  به مناسبت گرامی‌داشت یکصدمین سال تولد مارگارت مید، انسان‌شناس آمریکایی، به کوشش  محمد میرشکرایی و علیرضا حسن‌زاده، توسط پژوهشکده مردم‌شناسی با همکاری نشرنی، در سال 1382 چاپ شده است.

    هدف از تدوین این کتاب، شناساندن نقش زنان توانمند ایرانی، در زمینه‌های گوناگون کار و زندگی،  و سرآغازی بر معرفی چهره‌های برجسته زنانی همچون ‌مارگارت ‌مید،‌ در عرصه مردم شناسی است.
   مارگارت مید (1978-1901)، بیش از هرچیز به واسطه مطالعاتش برروی جوامع ابتدایی و سهمی که
در انسان‌شناسی اجتماعـی داشتـه، شنـاخته می‌شـود. وی در چنـدین مطالعه میـدانی شرکت کـرده و
  پژوهش‌های قابل ملاحظه‌ای درگینه‌نو، جزایر ساموآ و بالی انجام داده است.
بیشتر تحقیقات وی به مطالعه الگوها و روش‌های پرورش و تربیت کودکان در فرهنگ‌های گوناگون  
   باز می‌گردد. مید در عین حال به تحلیل بسیاری از مشکلات جامعه آمریکا، به خصوص مشکلاتی که به جوانان مربوط می‌شود، پرداخت.
  حوزه‌های مورد علاقه او بسیار متفاوت بوده و مواردی از جمله نگهداری از کودک، نوجوانی، رفتارجنسی و ماهیت و فرهنگ آمریکایی را دربر می‌گیرد. برخی از آثار  او عبارتند از: بزرگ شدن درگینه‌نو(1930)؛ مسایل جنسی و خلق‌و‌خو در سه جامعه ابتدایی(1935)؛مردانه و زنانه(1949)، فرهنگ ‌و ‌تعهد: مطالعه فاصله سنی(1970) و خاطراتش با عنوان زمستان تمشک(1972).
   مید به شدت تحت تأثیر مردم‌شناسانی چون فرانزبوآس و روت بند‌یکت قرار داشت.
  در مقدمه گردآورندگان کتاب، به ارزش‌های والای مطالعات مردم‌شناختی مید و دیگر مردم‌شناسان پیشگام اشاره شده و آمده است: "مید نماد زنی محقق و فداکار است که رنج سفر و کشف حقیقت را در فراسوی بومگاه خویش بر خود هموار می‌کند. او نه تنها گفتمان مردانه مطالعات مردم‌شناسی در پیش از زمان خود را متحول ساخت و نخستین گام‌های مردم‌شناسی جنسی و زنورانه را برداشت، بلکه گرایش مردم‌شناسی روان‌شناختی را پایه نهاد و با نگاهی نقادانه به فرهنگ سرزمین خویش نگریست.
   شور و جنبش فراوان مید او را به مردم‌شناسی مردمی و نام آشنا مبدل ساخت و مضامین حیاتی آثار وی، مهم‌ترین موضوعات محذوف در مردم‌شناسی را مطرح نمود: شخصیت، جنسیت، بلوغ، فرهنگ‌پذیری و غیره.
   اگر چه روش‌ها و آرای مید در بررسی جوامع بومی، با نقد‌هایی چون نقد درک فریمن روبه‌رو شده، اما نمی‌توان نقش مهم و عمده او را در پیشرفت مطالعات مردم‌شناسی جهان نادیده انگاشت ... "
   مید طی سال‌های متوالی همکاری با موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک در سمت‌های دستیار متصدی؛ معاون متصدی؛ متصدی بخش قوم‌شناسی و متصدی ممتاز،‌ انجام وظیفه نمود و در 72 سالگی با انتخابش به ریاست انجمن ترویج علوم آمریکا؛ از تلاش‌های او در زمینه علوم، تقدیر به  عمل آمد.
   در سال 1979، پس از مرگ وی نیز، نشان آزادی ریاست جمهوری، که بالاترین نشان کشوری ایالات متحده بود، به او اهدا گردید.(زن و فرهنگ، ص 958).
     زن و فرهنگ در1056 صفحه و در قطع رقعی منتشر شده است.