بازی آنلاین
آپلود عکس
05-02-2015، 18:05
روش‌های درمانی برای یک عارضه مردانه
کجی آلت تناسلی در مردان مشکلی جدی است. نباید در درمان آن تعللی به عمل بیاید؛ چون تاخیر در درمان ممکن است به ناتوانی جنسی بیمار منجر شود.
در این مقاله به بررسی بیشتر علل و انواع کجی آلت تناسلی می‌پردازیم:
چه عاملی باعث این عارضه می‌شود؟
نخست بهتر است کمی درباره ساختار این عضو توضیح دهیم. آلت تناسلی مردان عضوی عروقی است که از سه جزء تشکیل شده است: دو عدد جسم غاری و یک جسم اسفنجی. اجسام غاری به شکل استوانه‌هایی هستند که در طرفین آلت تناسلی قرار گرفته‌اند. این دو جسم پر از عروق‌اند . با تحریک جنسی مرد رگ‌ها منبسط می‌شود و خون به سوی این دو جسم سرازیر و حالتی به نام نعوظ ایجاد می‌کنند.
جزء دیگر جسم اسفنجی نام دارد که در قسمت انتهایی آلت تناسلی و بین دو جسم غاری قرار گرفته است. از وسط جسم اسفنجی هم مجرای ادرار می‌گذرد، اما علت اصلی کجی آلت تناسلی هنگام نعوظ وجود بافتی فیبروزه یا پلاک در اجسام غاری است. همان‌طور که گفتیم هنگام نعوظ عروق جسم غاری دچار انبساط می‌شوند. وجود فیبروز در هر قسمتی از آلت تناسلی مانع از انبساط عروق شده و آلت تناسلی در آن قسمت بدون خون می‌ماند. عدم خون‌رسانی مناسب به تمام عضو باعث کجی آن می‌شود. کجی به سوی همان قسمتی متمایل است که بافت فیبروزه وجود دارد.
پلاک یا بافت فیبروزه از ابتدا وجود دارد یا بعدها پدید می‌آید؟
بیماری به دو دسته تقسیم می‌شود: اولیه یا مادرزادی، ثانویه یا اکتسابی. در نوع اولیه بیماری از بدو تولد وجود دارد. گاهی یک جسم غاری کوچک‌تر از جسم غاری دیگر است و باعث می‌شود آلت تناسلی به سمت جسم غاری کوچک‌تر منحرف شود.
گاهی هم بافت فیبری یا پلاکی در آلت وجود دارد که بسته به مکان آن باعث کجی به سمت طرفین یا بالا یا پایین می‌شود. کجی آلت تناسلی مادرزادی بیماری تقریبا شایعی است. بیماری دیگر کجی آلت تناسلی ثانویه است و پیرونی نام دارد. این بیماری هم شیوع زیادی در بین مردان جامعه دارد.
علت اصلی بیماری پیرونی مشخص نیست، ولی احتمال می‌دهند ضربه‌ای حین نعوظ به آلت تناسلی باعث این بیماری شده باشد. ضربه احتمالی یا شکستگی آلت تناسلی هنگام نعوظ باعث پاره‌شدن مویرگ می‌شود و بعدها که مویرگ‌ها ترمیم می‌شوند بافت فیبروز ایجاد می‌کنند. البته عامل دیگری هم در ایجاد بیماری پیرونی نقش دارد.
متاسفانه شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی دستگاه‌هایی را تبلیغ می‌کنند که برای تغییر اندازه آلت تناسلی طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها بسیار خطرناکند. نه تنها باعث بزرگی آلت نمی‌شوند، بلکه ممکن است به پوشش آلت تناسلی یا اجسام غاری آسیب برسانند و باعث بروز بیماری پیرونی شوند.
در بیماری پیرونی چه اتفاقی در بافت رخ می‌دهد؟
پلاک‌ها یا بافت فیبروزه ایجادشده باعث بروز انحراف آلت تناسلی می‌شوند. بسیاری از نوزادان پسر با درجاتی از انحنا در آلت تناسلی متولد می‌شوند که مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما در بیماری پیرونی علاوه بر انحراف، مشکلات جدی دیگری وجود دارد که اگر به‌موقع درمان نشوند ممکن است برای همیشه باعث ناتوانی جنسی در مرد شود.
بیماری پیرونی چه علائم دیگری دارد؟
مهم‌ترین علامت بیماری پیرونی درد در حین نعوظ است. با دیدن این حالت مرد باید به پزشک مراجعه کند. معمولا مردان در این موارد تمایلی ندارند که با پزشک در این باره مشورت کنند، اما پنهان کردن بیماری به ضررشان تمام خواهد شد. چون هر‌چقدر بیماری طولانی‌تر شود احتمال وجود بافت فیبری یا پلاک در اجسام غاری بیشتراست.
6 تا 12 ماه بعد از بروز بیماری زمان طلایی برای درمان است تا مانع از تشکیل پلاک شد. هر چقدر پلاک‌ها بزرگ‌تر باشند شدت بیماری نیز بیشتر خواهد بود. بیمار خودش می‌تواند پلاک یا پلاک‌ها را با لمس حس کند (گاهی اندازه پلاک به اندازه یک سکه می‌رسد). شش ماه بعد از تشکیل پلاک بتدریج کلسیم روی فیبرها رسوب می‌کند. این مرحله، مرحله شدت بیماری است و ممکن است اختلال نعوظ اتفاق بیفتد و حتی بیمار دیگر نتواند نزدیکی داشته باشد.
بنابراین بیماران باید خیلی زود به پزشک مراجعه کنند تا مانع از تشکیل پلاک و به‌خصوص رسوب کلسیم شوند.
آیا بیماری پیرونی درمان دارد؟
اگر بیماری در مراحل اولیه باشد می‌توان با دارو از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. گاهی پزشکان از درمان‌های تزریقی و... استفاده می‌کنند که بی‌فایده است. ممکن است بتوان در مراحل اولیه پلاک‌ها را با دارو از بین برد. قطعی‌ترین و موثرترین درمان پیرونی جراحی است. روش‌های جراحی نیز چند نوع است. در جراحی می‌توان منطقه سفت‌شده را برداشت، ولی این نوع از عمل بسیار حساس است؛ چون ممکن است به وریدها آسیب برسد ونعوظ از بین برود. در روش دیگر پلاک خارج نمی‌شود، بلکه فقط با چند بخیه کجی آلت تناسلی اصلاح می‌شود. و در آخر برای بیمارانی که انحنا بیش از حد است می‌توان از پروتز استفاده کرد.
توصیه‌ای برای مردان
هر گاه فردی دچار ضربه به آلت تناسلی، بخصوص در هنگام نعوظ شد بلافاصله باید به پزشک مراجعه کند. بیماری پیشرونده است و باید روند آن متوقف شود. بیماری پیرونی معمولا در مردان بیشتر از 50 سال دیده می‌شود، ولی در کشور ما بسیاری از مردان مبتلا کمتر از 40 سال سن دارند. سونوگرافی وجود پلاک یا رسوب کلسیم را مشخص می‌کند.
مردان توجه کنند این بیماری باعث کوتاهی و کجی آلت تناسلی می‌شود و کیفیت روابط زناشویی را نیز تنزل می‌دهد و حتی مشکلاتی در بچه‌دار شدن پدید می‌آورد. بنابراین مردان همیشه باید جوانب احتیاط را در نظر بگیرند و مانع از ضربه و آسیب به عضو شوند. کجی آلت تناسلی بیش از 30 درجه نزدیکی را دشوار و گاه ناممکن می‌کند.
کجی آلت تناسلی در مردان مشکلی جدی است. نباید در درمان آن تعللی به عمل بیاید؛ چون تاخیر در درمان ممکن است به ناتوانی جنسی بیمار منجر شود.
در این مقاله به بررسی بیشتر علل و انواع کجی آلت تناسلی می‌پردازیم:
چه عاملی باعث این عارضه می‌شود؟
نخست بهتر است کمی درباره ساختار این عضو توضیح دهیم. آلت تناسلی مردان عضوی عروقی است که از سه جزء تشکیل شده است: دو عدد جسم غاری و یک جسم اسفنجی. اجسام غاری به شکل استوانه‌هایی هستند که در طرفین آلت تناسلی قرار گرفته‌اند. این دو جسم پر از عروق‌اند . با تحریک جنسی مرد رگ‌ها منبسط می‌شود و خون به سوی این دو جسم سرازیر و حالتی به نام نعوظ ایجاد می‌کنند.
جزء دیگر جسم اسفنجی نام دارد که در قسمت انتهایی آلت تناسلی و بین دو جسم غاری قرار گرفته است. از وسط جسم اسفنجی هم مجرای ادرار می‌گذرد، اما علت اصلی کجی آلت تناسلی هنگام نعوظ وجود بافتی فیبروزه یا پلاک در اجسام غاری است. همان‌طور که گفتیم هنگام نعوظ عروق جسم غاری دچار انبساط می‌شوند. وجود فیبروز در هر قسمتی از آلت تناسلی مانع از انبساط عروق شده و آلت تناسلی در آن قسمت بدون خون می‌ماند. عدم خون‌رسانی مناسب به تمام عضو باعث کجی آن می‌شود. کجی به سوی همان قسمتی متمایل است که بافت فیبروزه وجود دارد.
پلاک یا بافت فیبروزه از ابتدا وجود دارد یا بعدها پدید می‌آید؟
بیماری به دو دسته تقسیم می‌شود: اولیه یا مادرزادی، ثانویه یا اکتسابی. در نوع اولیه بیماری از بدو تولد وجود دارد. گاهی یک جسم غاری کوچک‌تر از جسم غاری دیگر است و باعث می‌شود آلت تناسلی به سمت جسم غاری کوچک‌تر منحرف شود.
گاهی هم بافت فیبری یا پلاکی در آلت وجود دارد که بسته به مکان آن باعث کجی به سمت طرفین یا بالا یا پایین می‌شود. کجی آلت تناسلی مادرزادی بیماری تقریبا شایعی است. بیماری دیگر کجی آلت تناسلی ثانویه است و پیرونی نام دارد. این بیماری هم شیوع زیادی در بین مردان جامعه دارد.
علت اصلی بیماری پیرونی مشخص نیست، ولی احتمال می‌دهند ضربه‌ای حین نعوظ به آلت تناسلی باعث این بیماری شده باشد. ضربه احتمالی یا شکستگی آلت تناسلی هنگام نعوظ باعث پاره‌شدن مویرگ می‌شود و بعدها که مویرگ‌ها ترمیم می‌شوند بافت فیبروز ایجاد می‌کنند. البته عامل دیگری هم در ایجاد بیماری پیرونی نقش دارد.
متاسفانه شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی دستگاه‌هایی را تبلیغ می‌کنند که برای تغییر اندازه آلت تناسلی طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها بسیار خطرناکند. نه تنها باعث بزرگی آلت نمی‌شوند، بلکه ممکن است به پوشش آلت تناسلی یا اجسام غاری آسیب برسانند و باعث بروز بیماری پیرونی شوند.
در بیماری پیرونی چه اتفاقی در بافت رخ می‌دهد؟
پلاک‌ها یا بافت فیبروزه ایجادشده باعث بروز انحراف آلت تناسلی می‌شوند. بسیاری از نوزادان پسر با درجاتی از انحنا در آلت تناسلی متولد می‌شوند که مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما در بیماری پیرونی علاوه بر انحراف، مشکلات جدی دیگری وجود دارد که اگر به‌موقع درمان نشوند ممکن است برای همیشه باعث ناتوانی جنسی در مرد شود.
بیماری پیرونی چه علائم دیگری دارد؟
مهم‌ترین علامت بیماری پیرونی درد در حین نعوظ است. با دیدن این حالت مرد باید به پزشک مراجعه کند. معمولا مردان در این موارد تمایلی ندارند که با پزشک در این باره مشورت کنند، اما پنهان کردن بیماری به ضررشان تمام خواهد شد. چون هر‌چقدر بیماری طولانی‌تر شود احتمال وجود بافت فیبری یا پلاک در اجسام غاری بیشتراست.
6 تا 12 ماه بعد از بروز بیماری زمان طلایی برای درمان است تا مانع از تشکیل پلاک شد. هر چقدر پلاک‌ها بزرگ‌تر باشند شدت بیماری نیز بیشتر خواهد بود. بیمار خودش می‌تواند پلاک یا پلاک‌ها را با لمس حس کند (گاهی اندازه پلاک به اندازه یک سکه می‌رسد). شش ماه بعد از تشکیل پلاک بتدریج کلسیم روی فیبرها رسوب می‌کند. این مرحله، مرحله شدت بیماری است و ممکن است اختلال نعوظ اتفاق بیفتد و حتی بیمار دیگر نتواند نزدیکی داشته باشد.
بنابراین بیماران باید خیلی زود به پزشک مراجعه کنند تا مانع از تشکیل پلاک و به‌خصوص رسوب کلسیم شوند.
آیا بیماری پیرونی درمان دارد؟
اگر بیماری در مراحل اولیه باشد می‌توان با دارو از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. گاهی پزشکان از درمان‌های تزریقی و... استفاده می‌کنند که بی‌فایده است. ممکن است بتوان در مراحل اولیه پلاک‌ها را با دارو از بین برد. قطعی‌ترین و موثرترین درمان پیرونی جراحی است. روش‌های جراحی نیز چند نوع است. در جراحی می‌توان منطقه سفت‌شده را برداشت، ولی این نوع از عمل بسیار حساس است؛ چون ممکن است به وریدها آسیب برسد ونعوظ از بین برود. در روش دیگر پلاک خارج نمی‌شود، بلکه فقط با چند بخیه کجی آلت تناسلی اصلاح می‌شود. و در آخر برای بیمارانی که انحنا بیش از حد است می‌توان از پروتز استفاده کرد.
توصیه‌ای برای مردان
هر گاه فردی دچار ضربه به آلت تناسلی، بخصوص در هنگام نعوظ شد بلافاصله باید به پزشک مراجعه کند. بیماری پیشرونده است و باید روند آن متوقف شود. بیماری پیرونی معمولا در مردان بیشتر از 50 سال دیده می‌شود، ولی در کشور ما بسیاری از مردان مبتلا کمتر از 40 سال سن دارند. سونوگرافی وجود پلاک یا رسوب کلسیم را مشخص می‌کند.
مردان توجه کنند این بیماری باعث کوتاهی و کجی آلت تناسلی می‌شود و کیفیت روابط زناشویی را نیز تنزل می‌دهد و حتی مشکلاتی در بچه‌دار شدن پدید می‌آورد. بنابراین مردان همیشه باید جوانب احتیاط را در نظر بگیرند و مانع از ضربه و آسیب به عضو شوند. کجی آلت تناسلی بیش از 30 درجه نزدیکی را دشوار و گاه ناممکن می‌کند.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
