علت ایجاد یکنواختی و دلزدگی در روابط زناشویی

[bOoOoOy]

راحتی زیاد شور و اشتیاق را کم می کند

در هر مرحله ای از زندگی، و در هر موقعیت جدید، همه آدمها باید بطور مداوم بین امنیت و قابل پیش بینی بودن از یک طرف و عطش ماجراجویی و چالش از طرف دیگر انتخاب کنند. وقتی افراد امنیت زیاد داشته باشند، ممکن است دچار یکنواختی کُشنده ای شوند که ذهن را تیره و تار کرده و روحیه را از بین می برد. اگر از طرف دیگر، زندگی سراسر چالش و ماجراجویی داشته باشند، ممکن است منابع شان به شدت تخلیه شود و زندگی پرهرج مرج و غیرقابل پیش بینی را بگذرانند. هدف عالی برای هر فرد پیدا کردن بهترین تعادل بین این دو انتخاب است.

وقتی قرار باشد فقط خودمان را در نظر داشته باشیم، این فرایند به اندازه کافی مشکل خواهد بود. وقتی وارد یک رابطه نزدیک می شویم، از آن سخت تر شده و مجبور خواهیم بود به طور متقابل بین تعارضاتمان با طرف مقابل تعادل ایجاد کنیم.

زوج ها در ابتدای رابطه تا حد زیادی برای استقبال از ماجراجویی هایی که ارتباطشان ایجاد می کند مشتاق هستند. آنها جذب سختی کشف همدیگر می شوند و به طور پیوسته افکار، اعمال و احساسات جدیدی را تجربه می کنند. در این شرایط که هنوز نمی دانند رابطه شان تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد،نیاز به راحتی و امنیت هنوز به خاطرشان خطور نکرده است.

همینطور که همدیگر را می شناسند و سرعت اکتشافات جدید کاهش می یابد، زوج بیشتر و بیشتر نگران آینده رابطه می شوند. هر دو طرف یا یکی از آنها هرگونه تغییرات شخصی تهدیدآمیز را محدود می کند و به جای روابط قابل پیش بینی به هم پاداش می دهند. به شریک هایی تبدیل می شوند که سعی می کنند محدودیت های همدیگر را بپذیرند به جای اینکه آنها را به چالش بکشند. وقتی دو طرف اجازه می دهند که گذشته، آینده شان را تعریف کند، اکتشافات اولیه آنها در منطقه ناشناخته به وضعیت رکود تبدیل می شود و این محدودیت های انتخاب شده را عشق واقعی و ماندگار می پندارند.

«می دانم که همیشه همینطور دوستت خواهم داشت.»

«هیچوقت عوض نشو. هیمنطور که هستی عالی هستی.»

«ما اینقدر خوب و کامل همدیگر را می فهمیم که دیگر لازم نیست درموردش فکر کنیم.»

«من می توانم هر چیزی که او می خواهد را پیش بینی کنم و همیشه در دسترسش باشم.»

«به محض اینکه به چیزی که نیاز دارم فکر می کنم، طرفم قبل از من آن را به زبان می آورد.»

«ما عشقی جاودانه بینمان ساخته ایم. بگذار همیشه همینطور بمانیم.»

«ما اشتباهات و نقص های هم را به طور کامل می پذیریم. به خاطر همین است که اینقدر خوب با هم کنار می آییم.»

«هیچوقت نمی گذاریم چیزی ما را از هم جدا کند.»

این نوع نظرات دقیقاً ایده های ایدآل گراهای رمانتیک است. متاسفانه، آنها در وضعیت رکود می مانند که رشد بیشتر رابطه را محدود می کند. زوج هایی که این حرف ها را به هم می زنند اعتقاد دارند که آشناییت و قابل پیش بینی بودن آنها جبران از دست رفتن هیجانی که در ابتدا تجربه کرده بودند را می کند. صمیمیت امنیت، جایگزین ترس اکتشاف شده است و آنها را برای از دست رفتن عشقی که ساخته اند آسیب پذیر کرده است.

وقتی افراد دست از چالش و اکتشاف برداشته و به امنیت روی می آورند، در خطر گذاشتن انرژی کمتر قرار می گیرند زیرا رابطه دیگر به انرژی زیادی نیاز ندارد. درعوض، دو طرف آداب و رفتارهای کلامی و فیزیکی قابل پیش بینی به دست می آورند. درنتیجه، دیگر هر ایده ای که آنچه پیش بینی می کرده اند را به خطر می اندازد، به زبان نمی آورند.

پیش بینی پذیری بیش از اندازه می تواند منجر به بی تفاوتی شود. به مرور زمان، بی علاقگی می تواند به غضب، آزار و اذیت شدن منجر شود. امنیتی که یک روز قلعه محافظ آنها بود حالا به زندانی برایشان تبدیل می شود. بدون آنکه بدانند خسته شده و برای هم یکنواخت می شوند.

زوج ها معمولاً نمی فهمند که مشکلشان از خستگی که نادانسته ایجاد کرده اند ریشه می گیرد. مشاجره بر سر مسائل آزاردهنده کوچک به چالش ها و مشکلاتی فاجعه بار تبدیل می شود. زوج ممکن است گمان ببرند که شکایت هایشان مشکل اصلی نیست اما دیگر قادر نیستند علت اصلی را درک کنند.

معمولاً مشخص می شود که مشکل اصلی از دست رفتن همان حس اکتشاف است. آنها زندگی را بدون پیش آمدن اتفاقات تازه پذیرفته اند. و بااینکه به طور متقابل به چالش های خارجی زندگی متعهد شده اند، اما علاقه شان به رابطه شان را از دست داده اند.

چرا زوج های متعهد، امنیت را به اکتشافات پیوسته ترجیح می دهند؟

امنیت بسیار شیرین است. زوج های رابطه های جدی از اینکه بدانند چه انتظاراتی باید داشته باشند و بتوانند با پیشامدها کنار بیایند برایشان کافی است. چالش های عادی زندگی برای اینکه زوج ها در کنار هم با آن مقابله کنند، کافی است.

وقتی از آنها می پرسید که چرا امنیت را به اکتشاف ترجیح می دهند، می گویند نزدیکی به وجود آمده و انرژی کمتری که طلب می کند را دوست دارند. وقتی نباید همیشه گوش به زنگ آماده چالش بعدی در رابطه باشند، اضطراب کمتری دارند.

«از صورتش می فهمم که چه می خواهد بگوید و معمولاً هم درست حدس زده ام.»

«وقتی وارد خانه می شود و با عصبانیت شروع به تمیز کردن می کند، می دانم که مشکلی پیش آمده و باید حرف بزنیم.»

«از سر کار که می آیم، وقتی می بینم که ملحفه های تخت را عوض کرده و کامپیوتر خاموش است می فهمم که دوست دارد رابطه جنسی داشته باشد.»

«وقتی آن لبخند مسخره روی لبانش می آید، می دانم که می خواهد هرچه که می گوید بگویم باشه!»

«وقتی در سه قرار قبلی دیر رسیده، می دانم که امروز برایم گل می آورد.»

«وقتی خیلی با من مهربان می شود، می فهمم که مادرش قرار است بیاید و یک ماه پیش ما بماند.»



چرا عاشق و معشوق های جدید، دست از هیجان اکتشاف می کشند؟

عشاق جدید مدام در حال کشف همدیگر هستند. آنها بدن هم، قلب، ذهن و خاطرات هم را با هیجان و شدت بسیار زیاد بررسی می کنند و به دنبال راه هایی تازه برای برقراری ارتباط هستند. هر اکتشاف تازه ذخیره شده و برای مراجعات بعدی آرشیو می شود. آنها از به دست آوردن توانایی حدس زدن نیازهای طرفشان به شوق می آیند. در آن زمان قابل پیش بینی بودن برایشان راهی به ایجاد یکنواختی در رابطه نیست؛ آنها آن را راهی عالی برای راحتی متقابل می بینند.

هر طرف در تغییر مداوم است و برای هر تجربه جدید شدیداً زنده و آماده. هر دو طرف از نظر احساسی خوب واکنش داده و مداوم پیام امید و تایید به هم می فرستند. از هیجانات مداوم هم لذت برده و از آرزوهای هم پشتیبانی کرده، آرزوهایی تازه با هم می سازند و قادر به انجام کارهایی می شوند که به تنهایی توان آن را نداشتند.

عشاق تازه در کنار هم زندگی متقابل می سازند. عشق درونی آنها به جستجو، درکنار ارتباطات جسمی پرشهوتشان، آنها را به عمیق ترین تجربیات جدید می رساند. مردمک چشمانشان گشاد شده و بدنشان سرشار از آدرنالین می شود و با هر اکتشاف جدید، انرژی بیشتری به هم می دهند.

درکنار هیجان اکتشاف، زوج ها احساس اضطراب و عدم امنیت را هم تجربه می کنند. آنها مدام نگران این هستند که ارتباط جدیدشان نتواند به شدت کنونی باقی بماند. هرچه بیشتر در عشق گرفتار می شوند، بیشتر از درد احتمالی پایان گرفتن رابطه شان می ترسند. این ترس باعث می شود دست از ریسک کردن افکار و رفتارهای جدید بردارند و درعوض به دنبال راحتی و امنیت باشند.

این دو میل، اکتشاف و ترس/عدم امنیت شروع به تعارض می کنند. قبل تر زوج از تازگی مداوم تجربیاتشان لذت می برند و حالا دوست دارند بدانند که طرفشان برای همیشه دوستشان خواهد داشت. برای مطمئن شدن از چنین نتیجه ای، هر دو آنها شروع به مخفی کردن افکار، احساسات و رفتارهایی از خود می کنند که ممکن است باعث دور شدن طرفشان شود. فقط چیزهایی را ارائه می دهند که باور دارند مورد قبول واقع می شود و دست از جستجو درمورد هر اطلاعات جدیدی که ممکن است خطر امتناع طرفشان را به دنبال داشته باشد، می کشند. جستجو و اکتشاف دیگر تمام شده است و دو طرف وارد رابطه منطقی تر، قابل پیش بینی تر و کم تر هیجان انگیز می شوند.

این زوج ها چطور به درمان واکنش می دهند

بسیار زوج های متعهد وقتی نمی توانند به هسته دلشکستگی شان نفوذ کنند، از مشاوره گرفتن خسته می شوند. هر زمان که چیزی که فکر می کنند مشکل اصلی است را حل می کنند، مشکل دیگری نمودار می شود و شکایت جدید آغاز می شود. اگر خستگی و یکنواختی مسئله و مشکل باشد، معمولاً در این روابط غیرخیالی پدیدار می شود.

دو طرف که دیگر نمی توانند فقدان شور و اشتیاق از دست رفته را تحمل کنند، شروع به بحث و مجادله بر سر مسائل پیش پاافتاده و انرژی گیر می کنند. بی حوصلگی آنها به دشمنی تبدیل می شود که جای صمیمیت واقعی را می گیرد. دیگر از امتحان کردن انگیزه شان یا پیدا کردن راه برای انجام متفاوت تر کارها خسته هستند و دیگر علاقه ای به نظرات و احساسات همدیگر نشان نمی دهند. وقتی از آنها درمورد وقت یا علاقه ای سوال می شود معمولاً پاسخ هایی آزاردهنده در آستین دارند.

«می دونم، می دونم. وقت بیشتری برای خودت می خوای، درسته؟ دیگه همان بهانه همیشگی را پیش نکش.»

«چرا درک نمی کنی چقدر خسته ام؟ هیچ وقت راضی نمیشی.»

«هزار بار به تو گفتم امکان نداره باهات به اون کلاس رقص مسخره بیام. اصلاً علاقه ای ندارم.»

«اینقدر غُر نزن. گفتم یه لیست بنویس هر وقت بتونم برات می گیرم.»

«اگه چیزی می خوای، بهم بگو. من که نمیتونم فکرتو بخونم.»

«اصلاً برام مهم نیست که چرا اینکار رو کردی، هنوزم ازش خوشم نمیاد. یا رفتارت رو عوض کن یا اینقدر اصرار نداشته باش که من با این رفتار کنار بیام.»

بیشتر زوج هایی که می بینیم هیچوقت در ابتدای رابطه با هم اینطور حرف نمی زده اند. مطمئناً خیلی خوب همدیگر را درک می کرده و برایشان مهم بوده که طرفشان چه احساسی داشته و برای پیدا کردن راهکارهای موفق برای مشکلاتشان بسیار پرانگیزه بوده اند.

بعد از بروز مشکلات درخواست کمک می کنند. دوست دارند حالشان بهتر شود. حتی دوست دارند دوباره عاشق بشوند و واقعاً نمی فهمند مشکل کجاست.

چطور دوباره به اکتشاف و هیجان برسید

اگر شما و همسرتان بر سر مسائل پیش پاافتاده با هم جنگ می کنید، به هم بی توجهی می کنید یا مدتی طولانی است که با هم حرف نمی زنید، برای برگرداندن اشتیاق نسبت به همدیگر چه می توانید بکنید؟ این مراحل را باید طی کنید:

۱. ارزیابی کنید که تا چه حد اجازه داده اید که رابطه تان از توازن خود خارج شود.

۲. انگیزه تان برای تغییر را بسنجید.

۳. میل اولیه تان برای کشف همدیگر را دوباره بسازید.

تمرینات زیر می تواند کمکتان کند:

تمرین ۱ - ارزیابی

سوالات زیر را پاسخ دهید و به پاسخ هایتان امتیاز دهید. وقتی جواب هایتان تمام شد، از همسرتان هم بخواهید همین کار را بکند. بعد پاسخ هایتان را با هم درمیان بگذارید. اگر هرکدام از شما احساس کرد که بین هر پاسخی نیاز دارید بپرسید که چرا و چطور به این نتیجه رسیده است، هیچ اشکالی ندارد.

به پاسخ هایتان به طریق زیر امتیاز دهید:

همیشه = ۵

اغلب = ۴

گاهی = ۳

نه خیلی زیاد = ۲

به ندرت = ۱

وقتی همسرتان می خواهد تجربه مهمی را با شما درمیان بگذارد، بی صبرانه منتظر این هستید که صحبتش تمام شود؟ -------------

آیا جملات همسرتان را چون می دانید چطور می خواهد آن را تمام کند، خودتان به پایان می رسانید؟ -------------

وقتی همسرتان نظری می دهد، آیا می توانستید حدس بزنید؟ -------------

اگر همسرتان سوالی از شما بپرسد، آیا احتمال اینکه یک پاسخ سطحی به آن بدهید زیاد است؟ -------------

آیا از اینکه به نظر می رسد همسرتان دیگر چندان علاقه ای به شما ندارد ناراحت هستید؟ -------------

آیا به این دلیل مسائل را از همسرتان پنهان می کنید که فکر می کنید ممکن است واقعاً به آن علاقه مند نباشد؟ -------------

آیا احساس می کنید که دیگر دوست ندارید آرزوهایتان را با همسرتان مطرح کنید؟ -------------

آیا احساس می کنید که به دنبال هیجان بیشتر در رابطه تان هستید؟ -------------

چند وقت یکبار احساس می کنید که انرژی با هم بودنتان از بین رفته است؟ -------------

آیا آرزو دارید که می توانستید رابطه تان را هیجان انگیزتر کنید اما این افکار را از همسرتان مخفی می کنید؟ -------------

امتیازاتتان را جمع بزنید.

امتیاز بین ۲۰-۱۰ یعنی آنقدرها که فکر می کنید دچار یکنواختی و خستگی از رابطه تان نشده اید.

امتیاز بین ۳۰-۲۰ یعنی در منطقه نگرانی هستید.

امتیاز بین ۴۰-۳۰ یعنی چند سانتیمتر فقط با از بین رفتن کامل علاقه در رابطه تان فاصله دارید.

امیتاز بین ۵۰-۴۰ یعنی یک هشدار مهم که رابطه تان به طور جدی دچار مشکل شده است.

اگر هرکدام از شما نگران امتیازاتتان هستید، قدم بعدی تان ارزیابی سطح انگیزه تان برای تغییر اوضاع است.

تمرین ۲ - انگیزه

بااستفاده از انتخاب های زیر به سوالات امتیاز دهید:

۱ = فوراً

۲ = با کمی احتیاط

۳ = با ملاحظه کاری اما علاقه مند به امتحان کردن

۴ = به من ثابتش کن

۵ = باور ندارم که قابل تغییر باشد

آیا اگر همسرتان ایده های تازه و مسائل چالش برانگیز برای گفتن داشته باشد، برای گوش دادن به افکار و احساسات او علاقه مند هستید؟ -------------

آیا دوست دارید از آنچه که همسرتان می خواهد بگوید تعجب کنید؟ -------------

آیا اگر سوالات همسرتان آن چیزی نباشد که شما انتظار داشتید، خوشحال تر می شوید؟ -------------

آیا دوست دارید همسرتان انتظار داشته باشد که فردی جالب تر باشید؟ -------------

آیا دوست دارید که همسرتان علاقه بیشتری به چیزهایی که می گویید نشان دهد؟ -------------

آیا آرزو داشتید که برای گفتن افکار و احساساتتان به همسرتان مشتاق تر بودید؟ -------------

آیا دوست داشتید که برای در میان گذاشتن ایده و احساسات جدید هیجان بیشتری داشته باشید؟ -------------

آیا دوست دارید که همسرتان شما را با افکار و احساساتی که قبلاً نشنیده بودید، متعجب کند؟ -------------

آیا تبادلات مثبت تر و پرانرژی تر با همسرتان می خواهید؟ -------------

آیا به طور کلی در رابطه تان عشق و شور بیشتری می خواهید؟ -------------

آیا دوست داشتید که همسرتان مرموز تر بود؟ -------------

امتیازاتتان را با هم جمع کنید.

امتیاز بین ۲۰-۱۰ یعنی این احتمال وجود دارد که بتوانید چالش های موجود در رابطه تان را دوباره پیدا کنید.

امتیاز بین ۳۰-۲۰ یعنی کمی امید از دست داده اید ولی هنوز برای امتحان کردن تلاش می کنید.

امتیاز بین ۴۰-۳۰ یعنی ازاینکه نتوانید دوباره اوضاع را به وضع سابق برگردانید، ناامید شده اید.

امتیاز بین ۵۰-۴۰ یعنی کاملاً مشخص است که خسته شده اید اما همه چیز را آنطور که هست پذیرفته اید و می خواهید امنیت را بدون هیچ تلاطم خاصی قبول کنید.

ممکن است احساس کنید که تحت هیچ شرایطی تغییری رخ نخواهد داد اما وقتی امتحان کنید، رویکردتان تغییر خواهد کرد، حتی تغییر خیلی کم. امید تولید انرژی می کند و برای برگرداندن رابطه تان به وضعیت سابق نیاز به چیز زیادی ندارید.

زوج هایی که روابط موفق دارند بطور مداوم مطمئن می شوند که تعادل بین امنیت و اکتشافات از بین نرفته است. از صمیمیت ایجاد شده بخاطر شناخت کامل همدیگر لذت می برند اما همچنین درک می کنند که نیاز به چالش ها و اکتشافات جدید درمورد هم دارند. می دانند که باید به تغییر و تکامل ادامه دهند، حتی اگر این فرایند به طور موقت امنیت رابطه شان را تهدید کند. آنها راحتی به دست آمده را مثل جواهر می دانند و درعین حال به دنبال راه های تازه ای برای شناختن همدیگر هستند. خیلی مهم است که بدانید می توانید به طور همزمان بر روی آشناییت و قابل پیش بینی بودن حساب کنید اما به همان اندازه هم مهم است که با تجربیات جدید به هیجان بیایید.

تازمانیکه خودتان بر روی ظرفیت خودتان برای به هیجان آوردن طرفتان کار نکرده اید، نمی توانید از همسرتان بخواهید که به شما علاقه مندتر شود. با تغییر رفتارهای قابل پیش بینی خودتان شروع کنید. از خودتان بپرسید آخرین باری که هدف خودتان را به چالش کشیدید، به دنبال مفهوم عمیق تری از زندگی بوده اید یا آدابی بی فایده بر جای گذاشتید، کی بوده است. چه ایده ها و افکار جدیدی را از ترس تهدید شدن راحتی رابطه، از همسرتان پنهان کرده اید؟ اگر هر دو شما با این قوانین زندگی کنید، آنوقت می توانید تغییر روبه پیشرفت پیدا کردن کشفیات جدید در همسرتان، کسی که فکر می کردید خیلی خوب می شناختید، را آغاز خواهید کرد.

اگر می خواهید چالش و اکتشاف بیشتری وارد رابطه تان کنید، لطفاً به خاطر بیاورید که اوایل رابطه تان وقتی عشقتان تازه بود، چه کارهایی انجام می دادید و به دنبال چه میگشتید. متاسفانه بسیاری از آنهایی که بخاطر یکنواختی رابطه ای که به آن متعهد هستند، شروع به قرار گذاشتن با افراد تازه می کنند، فوراً و با علاقه تمام کارهایی را انجام می دهند که اگر در رابطه قبلی اجرا می کردند، وضعیتشان در رابطه قبلی بهبود می یافت. شما سرمایه زیادی را در چیزی که در کنار هم ساخته اید گذاشته اید. اضافه کردن هیجان تجربیات غیرقابل پیش بینی و جالب، رابطه تان را به بهترین حالت سابق خود برمی گرداند.