22-08-2014، 14:14
چشــــم هایـم را می بنــدم …
گــوش هایــم را می گیــرم …
زبـانـــم را گـاز می گیـــرم …
وقتی حـریف افکــارم نمی شـــوم …
چه درد ناک است فهمیـــدن …
در سرم تویی
در چشمم تویی
در قلبم تو
من ، عکس دسته جمعی توام . . .
میتــــوانم فــراموشــت کنـــم …
فــقط با خــود سـخت می جنـــگم …
کـه دیـگر بـه یــاد نیــارمـت !
این روزهــــــــــــــا …
حس می کنم جایی را تنگ کرده ام !
جایـــــی در قلــــــــب تــــو برای آمدن دیـــــــگری …
یادت باشد …
من اینجا کنار همین رویاهای زودگذر …
به انتظار آمدن تو …
خط های سفید جاده را می شمارم …
سرت را …
تکیه به دیوار نــده عمرم …
به غیرت …
شانه هایم برمی خورد …
حالـــــــا حرفـــــــهایمان بمـــــــاند برای بعد …
دلخوری هـــــــایمـــــــان …
دلـــــــتنگی هـــــــایمـــــــان …
و تمـــــــام اشکـــــــهای مـن …
تنها به من بگو …
با او چـــــــگونـــــــه میگـــــــذرد …
کــــــه با مـن نمی گذشت . . . ؟
شاید برای تو فراوان باشند …
کسانی که اندازه ی من دوستت دارند …
اما برای من …
کم که نه هیچ!
وجود ندارد کسی که اندازه ی (تو) …
دوستش داشته باشم.
در پیش چشــم همـه …
برای مـن دسـت نیـافتنـی بـودی …
حـرفـی نیسـت …
امـا بی انصـاف …
لااقـل در پیـش چشـم مـن …
بـرای همـه دم دستـی نبـاش …
این روزها اصلا حواست به من نیست …
دیگر خبری از من نمی گیری …
اما با این حال درکت می کنم ،
با “او” بودن تمام وقتت را گرفته است !
نــــــــــــه …
هوا سرد نیست …
سرمای کلامت، دیوانه ام میکند …
بی رحم !
شوق نگاهم را ندیدی؟
تمام من به شوق دیدنت، پر میکشید …
ولی …
همان نگاه بی تفاوتتــــــــ …
برای زمین گیر شدنم کافی بـــــــــــــود …
خیلــی از خـودش خـوش قــول تــر اســت …
خیــالـــش را مــی گـــویــــم …
کـه یک عمـر اسـت زودتـر ازخـودش آمـده …
سـر قـرارمـان !
حــرفت که می شــود …
بـا خنــده می گــویم :
یـادش بخــیر ، فرامـوشــش کـردم …
امــا نمــی داننــد هنــوز هــم …
کســی اشتبــاه تمــاس می گیــرد سست میشـوم که نکنـد تـو باشـی !
هیچ گـاه فکــر نمی کـردم فاصـله بینمــان آنقــدر زیـاد شـود کـه …
تـو بی خـــیـال زنـدگی کنــی …
و مــن با خیــالـت ،
بـی خیــال زندگــی شــوم !!!
قصه ی من و تو …
قصه ی آسمان و زمین اســـــت …
هیچ وقـــــت به هم نمـــی رسیم …
مگر قیامــــتی به پا شود …
کلمات هم شده اند بازیچـــه مـــــــــــن و تـــــــــــو !
مـــــن برایِ تــــو می نویسم …
تـــــــو برایِ او مـــی خوانی !
تـــو دور میــشوی …
مــن در همیــن دور می مــانم …
پشیمـــان که شـــدی …
بــرنگــرد !
لاشـــه ی یـک دل که دیــدن نــدارد
به جـــای ساعت …
نــوار سیـــاهی …
به مچ دســـتم بستـــم …
زمــان بــرای مــن مـتوقف شــد …
و …
مـن پیمــان خـود رابـا هـرچـه زمـان اسـت …
و …
هـرچـه مـربـوط بـه آن اسـت …
شکستـــم …
ورق ورق کن …
“خـاطـــرات” خاک گـرفتـه را …
شـاید غبـارش …
“احسـاسـت” را به سـرفه بیـندازد …
هـمـه بـدی هایـــم را هــم کـه صــافــ کـنـم …
بــه ” دل خــود ” مــدیـون میمــانم …
بــرای تمـام …
“دلــم میخواســـت” های …
بی جواب مــانـده اش !!
حـرف تــازه ای نـدارم …
فقـط ….
خـزان در راه اسـت …
کلاه بگـذار ســر خـاطــراتی که یـخ زده اند ،
شـاید یـادت بیـافتد …
جیب هـایت را …
وقتـی دست هـایم مهمـانشـان بـودنـد …
کاش باران بگیرد …
کاش باران بگیرد و شیشه بخار کند …
و من همه ی دلتنگیهایم را رویش “ها” کنم …
و با گوشه ی آستینم همه را یکباره پاک کنم …
و خلاص …
ڪاش هنــوز بچــہ بودیــمــ …
لااقل شبهــا عروسڪ بغل میـڪرבیـــمـــ تا خوابمـاלּ ببرב ..!
حـالـا گوشــے را …
و یــڪ בنیــا انتظـــــار …
َشیشه ی ِ پَنجِره ِرا َبا َر َا َن َشست
اَز َدل َمن َاما، چه ِ کَسی َنَقش تورا ِ خواهَد ِشست؟
خوش آمــ‗__‗ـدی..
قدمت روی چشـ‗__‗ـم هایم..
بسـ‗__‗ـاط قهوه ام مهیاست..
.
.
کفشهایتـ‗__‗ـــ..
کفشهایتـــ را امــــــــا…
پنهـ‗__‗ـاטּ می کنـــم..
خیال رفتـ‗__‗ــטּ را از سر بیروטּ کنـــ
ســــــــــِپـــــآسـ!