12-08-2014، 20:35
خواب یکی از نیازهای بشر در طی 24 ساعت شبانه روز است و بسته به سن فرد نیاز خواب متفاوت است که البته کیفیت خواب اهمیت بیشتری از طول زمان خوابیدن دارد.
نیاز به خواب در سنین کودکی 15 تا 16 ساعت در شبانه روز است و در بزرگسالی به یک، سوم شبانه روز میرسد کیفیت خواب به معنی استمرار در خواب و عمق خواب است. ممکن است شخصی در طول شبانه روز 8 ساعت بخوابد ولی در طول شب مدام بیدار شود که این نوع خواب مطلوب نیست.
کمبود خواب در سنین کودکی اختلالات در رشد کودک ایجاد میکند. چرا که ترشح هورمون رشد در هنگام خواب بیشتر است.
در بزرگسلان خواب مطلوب کیفیت و کمیت عملکردی را بالا میبرد در بیخوابی موقتی، فرد دچار اختلال در تمرکز میشود ولی در مواردی که بیخوابی طولانی مدت شود عوارضی چون ضعف عمومی بدن، بیاشتهایی، سردرد، اختلال در یادگیری و عمکرد حافظه و در موارد شدید و طولانی مدت و درمان نشده تشنج و کما را به همراه دارد.
علل بروز کمخوابی بسیار متنوع است از جمله اختلالات عفونی در بدن، اختلالات متابولیکی، اختلال هورمونی، بیماری روانپزشکی، اضطراب و افسردگی و مصرف برخی داروها و ترکیبات آمفتامینی را میتوان برشمرد.
با تشخیص نوع کم خوابی میتوان درمان مناسب را تجویز کرد باید توجه کرد که کم خوابی در مراحل پیشرفته و مزمن خطرناک است.
نیاز به خواب در سنین کودکی 15 تا 16 ساعت در شبانه روز است و در بزرگسالی به یک، سوم شبانه روز میرسد کیفیت خواب به معنی استمرار در خواب و عمق خواب است. ممکن است شخصی در طول شبانه روز 8 ساعت بخوابد ولی در طول شب مدام بیدار شود که این نوع خواب مطلوب نیست.
کمبود خواب در سنین کودکی اختلالات در رشد کودک ایجاد میکند. چرا که ترشح هورمون رشد در هنگام خواب بیشتر است.
در بزرگسلان خواب مطلوب کیفیت و کمیت عملکردی را بالا میبرد در بیخوابی موقتی، فرد دچار اختلال در تمرکز میشود ولی در مواردی که بیخوابی طولانی مدت شود عوارضی چون ضعف عمومی بدن، بیاشتهایی، سردرد، اختلال در یادگیری و عمکرد حافظه و در موارد شدید و طولانی مدت و درمان نشده تشنج و کما را به همراه دارد.
علل بروز کمخوابی بسیار متنوع است از جمله اختلالات عفونی در بدن، اختلالات متابولیکی، اختلال هورمونی، بیماری روانپزشکی، اضطراب و افسردگی و مصرف برخی داروها و ترکیبات آمفتامینی را میتوان برشمرد.
با تشخیص نوع کم خوابی میتوان درمان مناسب را تجویز کرد باید توجه کرد که کم خوابی در مراحل پیشرفته و مزمن خطرناک است.