✍ بیوگرافی کامل مایکل جوزف جکسون (مایکل جکسون) + عکس

[saeedrajabzade]

نام اصلی: مایکل جوزف جکسون
نام مستعار :سلطان پاپ
تولد: ‎ ۲۹ اوت ۱۹۵۸
درگذشته: ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹
ملیت مایکل:شهر گری در ایندیانای آمریکا
سبکهاي مایکل:(new jack swing ــ سبک ترکیب ار اند بی و سول و رپ)و ترکیبی از بلدهای فانک، دیسکوـ پاپ، سول، راک ملایم، جاز و پاپ
فعالیت(ها) مایکل : خواننده، رقصنده،تاجر
فن پیج [b]مایکل[/b]:دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
کلیک برای ورد به فن پیج مایکل جکسون
مدت فعالیت: 1964-2001دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

پرچم ونشان ملی ایندیانای آمریکا: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.



مایکل جوزف جکسون (زادهٔ ۲۹ اوت ۱۹۵۸، درگذشته ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹) موسیقیدان، سرگرمی ساز و بازرگان آمریکایی بود. فرزند هفتم خانوادهٔ جکسون، او فعالیت حرفهای خود را در عرصهٔ موسیقی از سن ۱۱ سالگی بعنوان یکی از اعضای گروه «جکسون فایو» آغاز نمود و در حالی که هنوز عضوی از این گروه بود، در سال ۱۹۷۱ کار خود را به عنوان یک تکخوان شروع کرد. او را سلطان پاپ مینامند، پنج آلبوم از آلبوم های استودیویی او جزء پر فروش ترین آلبوم های جهان هستند: جدا از بقیه، دلهره آور، بد، خطرناک و تاریخ.
در اوایل دهه هشتاد میلادی، او به عنوان برترین نماد موسیقی پاپ و اولین سرگرمی ساز آمریکایی آفریقایی تبار شناخته شد که موج قدرتمند و ساختار شکنی عمیقی را بنیانگذاری نمود؛ آغاز این موج از شبکهٔ MTV بود. محبوبیت موزیک ویدئوهای او مثل «بیلی جین» ، «بزن به چاک» و «Thriller» (دلهره آور)، باعث تحول ساختار موزیک ویدئو به صورت یک فرم هنری و ابزار تبلیغاتی شد، و شبکهٔ تازه تاسیس MTV را به شهرت رساند. در دههٔ نود نیز ویدئوهایی مثل « or WhiteBlack» و «Scream»، آثار جکسون را به طور مداوم در لیست برنامه های اصلی MTV قرار داد. جکسون با اجراهای روی صحنه و موزیک ویدیوهایش، حرکات تکنیکی پیچیدهٔ رقص مثل روبات و مون واک (Moon walk) را به محبوبیت رساند. شیوهٔ منحصر به فرد او در موسیقی و سبک آوازش، تعداد بیشماری از هنرمندان هیپ هاپ، پاپ و آر اند بی معاصر را تحت تاثیر قرار داده است.
او توسط بنیاد و تک آهنگ های خیریهٔ خود، و پشتیبانی ۳۹ جنبش خیرخواهانه، میلیون ها دلار برای اهداف خیریه وقف یا جمع آوری کرده است. با این وجود ابعاد دیگر زندگی شخصی او، همچون ظاهر در حال تغییر و رفتارش، سبب ایجاد جنجال های غرض ورزانه ای شد که به چهرهٔ مردمی او صدمه زد. او در سال ۱۹۹۳ متهم به سوء استفادهٔ جنسی از کودکان شد. اما پلیس تحقیقات جنایی را به دلیل عدم وجود شواهد کافی متوقف نمود و جکسون هرگز دستگیر نشد. پس از آن او دوبار ازدواج کرد، پدر سه فرزند شد و تمام اینها جنجال بیشتری ایجاد نمود. از اوایل دهه نود نگرانی هایی دربارهٔ وضعیت سلامتی او وجود دارد و از اواخر دهه نود اخبار ضد و نقیضی در بارهٔ وضعیت مالی این خواننده گزارش میشود. در سال ۲۰۰۵ جکسون بدلیل اتهامات بیشتری مربوط به سوء استفادهٔ جنسی و چند اتهام دیگر محاکمه و تبرئه شد.
او جزو تعداد معدودی از هنرمندان است که برای بار دوم به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافته*است. از دستاوردهای دیگر او می توان به ثبت رکوردهای بیشمار در لیست رکوردهای جهانی گینس، از جمله عنوان «موفق ترین سرگرمی ساز تمام دوران ها»، ۱۳ جایزهٔ گرمی، ۱۳ تک آهنگ شمارهٔ یک سولو – بیشتر از هر هنرمند مرد دیگری از زمان پایه گذاری جدول صد اثر برتر – و فروش بیش از ۷۵۰ میلیون نسخه آلبوم در سراسر جهان اشاره کرد. در صنعت موسیقی جایزه ای نمانده که جکسون به خانه نبرده باشد. همچنین او یک تاجر بسیار زیرک است، او در روز ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹ ، به ایست قلبی دچار شد و به کما فرو رفت . او به سرعت به بیمارستان انتقال یافت اما با وجود تلاش تیم پزشکی برای بازگرداندن تنفس او، درگذشت.

۱۹۷۶ــ۱۹۸۱: تغییر مکان به سوی اپیک و Off the Wall
«جکسون فایو» قرارداد جدیدی با CBS رکوردز در ماه ژوئن ۱۹۷۵ امضا کرد و ابتدا به قسمت فیلادلفیا انترنشنال رکوردز و سپس به اپیک رکوردز پیوست. در نتیجهٔ یک مشکل قانونی گروه نام خود را به جکسونز (جکسونها) تغییر داد. بعد از تغییر نام، گروه به اجراهای بین المللی خود ادامه داد و از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۴ شش آلبوم دیگر منتشر کرد. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۴ مایکل جکسون ترانه نویس اصلی گروه بود، او آهنگهای موفقی مثل «Shake Your Body Down to the Ground» – بدنتو تکون بده، «This Place Hotel» (اینجا هتل) و «Can You Feel It» (می تونی حسش کنی؟) را نوشت.
در ۱۹۷۸ ،جکسون در نقش مترسک در فیلم موزیکال ویز (The Wiz) به ایفای نقش پرداخت. موسیقی این فیلم توسط کوینسی جونز تنظیم شده بود که در مدت ساخت این فیلم به جکسون پیوست و تهیه کنندگی آلبوم سولوی این خواننده Off the Wall (جدا از بقیه) را پذیرفت. در ۱۹۷۹، بینی جکسون در یکی از تمرینات پیچیدهٔ رقص شکست. عمل جراحی بینی که در نتیجهٔ این حادثه انجام شد موفقیت آمیز نبود و جکسون از مشکلات تنفسی که میتوانست فعالیت حرفهای او را تحت تاثیر قرار دهد رنج میبرد. او به دکتر استیو هوفلین معرفی شد که عمل راینوپلاستی (جراحی بینی) دوم و عملهای دیگررا در دنباله برای او انجام داد.

۱۹۹۳ــ۱۹۹۴: اتهامات سوء استفادهٔ جنسی و ازدواج
در فوریهٔ ۱۹۹۳، جکسون در مصاحبهای با اپرا وینفری به مدت ۹۰ دقیقه شرکت کرد، اولین مصاحبهٔ او از سال ۱۹۷۹ به این طرف. هنگامی که از بدرفتاریهای پدرش از او در دوران کودکی صحبت میکرد عضلات چهرهاش منقبض میشد؛ او باور داشت که بیشتر سالهای دوران کودکیاش را از دست داده، و تصدیق کرد که در کودکی اغلب از تنهایی میگریست. او شایعات اخیر مبنی بر اینکه او استخوانهای مرد فیل نما را خریده و یا اینکه زیر چتر اکسیژن پرفشار میخوابد را رد نمود. همچنین نظرات مربوط به اینکه او پوستش را سفید کرده را منتفی دانست، و برای اولین بار تصدیق کرد که مبتلا به ویتیلایگو است. ۹۰ میلیون آمریکایی به تماشای این مصاحبه نشستند، و این برنامه چهارمین برنامهٔ پر بینندهٔ غیر ورزشی در تاریخ آمریکا شد. این برنامه بحث و کنجکاوی عمومی دربارهٔ ویتیلایگو ایجاد کرد، عارضهای تا آن زمان تقریبا شناخته نشده بود. Dangerous بیش از یکسال بعد از انتشارش، دوباره در میان ۱۰ آلبوم پرفروش جدول قرار گرفت.
اما در بیست و چهارم آگوست سال ۱۹۹۳ و درست در هنگام اجرای تورهای Dangerous ، اتفاق غیر منتظره ای رخ داد و مایکل جکسون توسط پسری ۱۳ ساله بنام جوردن چندلر و پدرش ایوان چندلر به سوءاستفادهٔ جنسی از کودکان متهم شد. رابطه دوستی بین جکسون و ایوان چندلر فرو پاشید. کمی بعد از آن، صدای ایوان چندلر در یک مکالمهٔ تلفنی ضبط شد که در در کنار سخنان دیگر میگفت، «اگه این کارو بکنم دوران بزرگ من شروع میشه. ممکن نیست ببازم. هر چی بخوام گیرم مییاد و اونا تا ابد نابودن…. این پایان کار مایکله». تیمهای قانونی ایوان چندلر و جکسون وارد کار شدند، سپس شروع به چانه زنی کردند تا قضیه را با یک توافق مالی فیصله دهند، اما توفیقی حاصل نشد؛ چانه زنی توسط چندلر شروع شد، او بر سر مبلغ چانه میزد، اما جکسون نیز در رد درخواستهای او چند پیشنهاد داد. تحقیقات رسمی شروع شد، مادر جردن چندلر مصر بود که خطایی از طرف جکسون نبودهاست. نورلند تفتیش شد؛ بچهها و تعداد زیادی از خویشاوندان، اتهامات وارده به جکسون را مصرانه رد کردند. وضعیت جکسون وقتی بدتر شد که خواهر بزرگترش لاتویا جکسون او را در این زمینه گناهکار دانست، بیانیهای که لاتویا بعدا آن را پس گرفت. جکسون بیانیهای پر احساس در بارهٔ آنچه در جریان بود منتشر کرد؛ او اعلام بی گناهی نمود و از آنچه به عنوان پوشش غرض ورزانهٔ رسانهای نام برد انتقاد کرد.
جکسون برای مقابله با استرس اتهاماتی که به او وارد شده بود، شروع به استفاده از مسکن ها، والیوم، زاناکس و آتیوان کرد. تا پاییز ۱۹۹۳، جکسون به داروها اعتیاد پیدا کرده بود. وضعیت سلامتی جکسون تا حدی به وخامت گذاشت که او یاد آوری تور جهانی Dangerous خود را کنسل نمود و چند ماهی به یک مرکز درمان اعتیاد رفت. استرس اتهامات باعث شد که جکسون از غذا خوردن دست بردارد، و وزن بسیار زیادی از دست بدهد. بخاطر سلامتی در حال افول او، دوستان و مشاوران قانونی کنترل روند دفاع و اوضاع مالی او را بر عهده گرفتند؛ آنها از او میخواستند که به توافق خارج از دادگاه جواب مثبت دهد، چون باور داشتند که در صورت برگزاری جریان طولانی مدت دادگاه ها، جکسون دوام نخواهد آورد.

۱۹۹۵ــ۱۹۹۹: ،History ازدواج دوم و پدر شدن
در ۱۹۹۵، جکسون کاتالوگ موسیقی نورثرن سانگز خود را با قسمت نشر موسیقی شرکت سونی ترکیب کرد و شرکت نشر سونی/ ATV را ساخت. جکسون مالکیت نصف شرکت را بدست گرفت، ۹۵ میلیون دلار پیش پرداخت دریافت کرد و حتی حق کپی رایت آهنگهای بیشتری را نیز بدست آورد. او سپس آلبوم دوتایی HIStory : Past, Present and Future, Book I (تاریخ: گذشته، حال و آینده، کتاب اول) را منتشر نمود. دیسک اول، HIStory Begins (تاریخ آغاز میشود)، آلبومی که شامل پانزده آهنگ از برترین آثار او بود، و بعدها به عنوان Greatest Hits — HIStory Vol. I (بزرگترین آثار برتر – تاریخ، قسمت اول) در سال ۲۰۰۱ منتشر شد، دیسک دوم، HIStory Continues (تاریخ ادامه دارد)، حاوی پانزده آهنگ جدید بود. آلبوم از همان ابتدا در جایگاه نخست جدول قرار گرفت و اعلام شده که در آمریکا هفت میلیون سری فروش داشتهاست. این آلبوم با ۱۸ میلیون کپی (۳۶ واحد) فروش در سراسر دنیا پرفروش ترین آلبوم چند دیسکی در تمام دوران هاست. HIStory نامزد جایزهٔ گرمی برای بهترین آلبوم شد.
اولین تک آهنگ منتشر شده از آلبوم، «Scream/Childhood» (جیغ/کودکی) بود، که همراه با جوان ترین خواهر جکسون، جنت (Janet) اجرا شده بود. این تک آهنگ بالاترین جایگاه در لحظهٔ ورود به جدول ۱۰۰ اثر برتر یعنی جایگاه شمارهٔ پنج را داشت و نامزد جایزهٔ گرمی برای «بهترین هم آوازی پاپ» شد. «You Are Not Alone» (تو تنها نیستی)، دومین تک آهنگ از HIStory بود؛ این اثر رکورد دار جهانی برای اولین تک آهنگی است که دربرترین جایگاه، وارد جدول ۱۰۰ اثر برتر شد. این اثر یک موفقیت هنری و تجاری برجسته بود و یک نامزدی گرمی برای «بهترین اجرای آوازی پاپ» دریافت کرد. در اواخر ۱۹۹۵، جکسون در طی تمرینات برای یک اجرای تلویزیونی از حال رفت و سریعا به بیمارستان منتقل شد؛ علت این پیش آمد خوف ناگهانی حاصل از استرس بود. «Earth Song» (ترانهٔ زمین) سومین تک آهنگ منتشر شده از HIStory بود، و در ۱۹۹۵، در ایام نزدیک به کریسمس، برای شش هفته در جایگاه نخست جدول برترینهای بریتانیا قرار گرفت؛ یک میلیون کپی فروخت، و در نتیجه پر فروش ترین تک آهنگ جکسون در بریتانیا شد.
تور جهانی HIStory در ۷ سپتامبر ۱۹۹۶ آغاز شد و در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ خاتمه یافت. جکسون ۸۲ کنسرت در ۵۸ شهر برای ۴٫۵ میلیون طرفدار اجرا کرد. نمایش در ۵ قاره و ۳۵ کشور اجرا، و تبدیل به موفق ترین تور جکسون از نظر تعداد تماشاگران شد؛ او از آن زمان تا کنون تور اجرا نکردهاست. در قسمت استرالیایی تور جهانی HIStory، جکسون با پرستار متخصص پوست، دبورا جینی رو (Deborah Jeanne Rowe)، ازدواج کرد و از او صاحب یک فرزند پسر، بنام مایکل جوزف جکسون پسر، (معروف به «پرینس»)، و یک فرزند دختر، بنام پاریس مایکل کاترین جکسون شد. این دو ابتدا یکدیگر را در اواسط دههٔ هشتاد، وقتی جکسون متوجه شد که مبتلا به ویتیلایگوست ملاقات کردند. دبی رو سال*های زیادی را به مراقبت از بیماری جکسون و همچنین حمایت عاطفی از او مشغول بود، بنابراین قبل از آنکه بطور رمانتیک درگیر شوند، رابطهٔ دوستی مستحکمی ایجاد کرده بودند. آن*ها ابتدا قصد ازدواج نداشتند، اما بعد از اینکه رو برای اولین بار باردار شد، مادر جکسون دخالت کرد و آنها را متقاعد به ازدواج نمود. این زوج در سال ۱۹۹۹ از یکدیگر جدا شدند، گرچه جکسون از توضیح دلیل جدایی خودداری کرد و آن را جزء “اطلاعات خصوصی” دانست، اما دبی رو به این سئوال پاسخ گفت و علت جدایی را غیر قابل تحمل بودن تلاش بی وقفه ی رسانهها در تحت نظر گرفتن زندگی خصوصی جکسون برای او اعلام کرد و در ادامه گفت که به جکسون علاقه ی بسیاری دارد و برای او هر کاری میکند. رو حضانت کامل فرزندان را به جکسون داد.

۲۰۰۰ــ۲۰۰۲: نزاع انتشارات موسیقی، Invincible و فرزند سوم
در ۲۰۰۰، به علت اینکه جکسون بیشتر از هر سرگرمی ساز یا شخصیتی از رویدادهای خیریه حمایت کرده است، رکورد دیگری در رکوردهای جهانی گینس به نامش ثبت شد. در آن زمان، جکسون در انتظار بازگشت مجوز رسمی شاهکارهای آلبومهایش بود؛ این مجوز به او اجازه میداد که آهنهای قدیمی اش را هر طور که مایل است ارائه کند و دست سونی را از شراکت در سود حاصله کوتاه نماید. جکسون انتظار داشت که این در اوایل هزارهٔ جدید اتفاق بیفتد، اما، بخاطر موادی در قرارداد، این تاریخ بازگشت همچنان سالها بعد است. جکسون شروع به تحقیق کرد، و مشخص شد که وکیل او و سونی در این معامله مشترک بوده، که ایجاد مغایرت منافع میکرد. جکسون برای چندین سال درگیر یک مغایرت منافع دیگر نیز بود، سونی سالها سعی در خرید تمام سهم جکسون از کاتالوگ موسیقی مشترکشان داشت. اگر کار یا وضعیت مالی جکسون خراب میشد، او مجبور به فروش کاتالوگش میگردید. بنابراین، سونی از افول موقعیت جکسون سود میبرد. جکسون میتوانست از این مغایرتها به عنوان بهانهای برای خروج زود هنگام از قراردادش استفاده کند. درست قبل از انتشار Invincible (تسخیرناپذیر)، جکسون به رئیس سونی موزیک انترتینمنت، تامی ماتولا، اطلاع داد که در حال ترک سونی است. در نتیجهٔ این اقدام، تمامی انتشار تک آهنگ ها، فیلمبرداریها و افتتاحیههای مربوط به آلبوم Invincible کنسل شد. در ژوئیه ۲۰۰۲، جکسون اتهاماتی وارد کرد، مبنی بر اینکه ماتولا یک «شیطان» و یک «نژادپرست» که از هنرمندان آفریقایی- آمریکایی اش حمایت نمیکند، و از آنها فقط برای منافع شخصی خود استفاده میکند. او اضافه کرد که ماتولا همکار او آیرو گوتی را «کاکا سیاه چاق» خطاب کردهاست. در جواب سونی ادعا کرد که، با توجه به اینکه جکسون از اجرای تور در ایالات متحده خودداری نمود، آنها قادر به تبلیغات با انرژی کافی برای Invincible نبودند.
شش سال بعد از آخرین آلبوم استودیویی و پس از گذراندن بیشتر سالهای آخر دههٔ نود و اوایل هزارهٔ جدید دور از چشم عموم، در شرایطی که توقعات بسیار بالایی وجود داشت، جکسون Invincible را در اکتبر ۲۰۰۱ منتشر کرد. برای کمک به تبلیغات آلبوم، یک جشن ویژهٔ ۳۰امین سالگرد، به مناسبت ۳۰ امین سال فعالیت او به عنوان یک خوانندهٔ سولو، در مدیسن اسکوئر گاردن برگزار شد. جکسون برای اولین بار از سال ۱۹۸۴ با برادرانش روی صحنه ظاهر شد. همچنین این نمایش اجراهایی توسط مایا، آشر، ویتنی هیوستون، ان سینک، اسلش و هنرمندان دیگری ارائه داد. در دنبالهٔ حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، جکسون به سازماندهی کنسرت خیریهٔ We Stand United: What More Can I Give (ایستاده*ایم متحد: بیش از این چه میتوانم بدهم؟) در استادیوم RFK در واشنگتن کمک نمود. کنسرت در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۱ به روی آنتن رفت و شامل اجراهایی توسط تعداد بسیار زیادی از هنرمندان بود، به علاوهٔ جکسون، که آهنگش «What More Can I Give» (بیش از این چه می*توانم بدهم؟)را به عنوان اختتامیه اجرا میکرد. Invincible یک موفقیت تجاری بود، که از همان ابتدا در برترین جایگاه جداول ۱۳ کشور وارد شد و تقریبا ۱۰ میلیون کپی در سراسر جهان فروخت. این آلبوم در آمریکا به درجهٔ پلاتینیوم دوگانه رسید. با این وجود میزان فروش Invincible بطور چشمگیری نسبت به اثار منتشر شدهٔ قبلی جکسون کم است، که تا قسمتی به علت افول صنعت موسیقی پاپ، کمبود تبلیغات، عدم وجود تور جهانی و نزاع انتشارات موسیقی بود. از این آلبوم سه تک آهنگ ارائه شد، «You Rock My World» (تو دنیامو میلرزونی)، «Cry» (گریه کن) و “Butterflies” (پروانهها)، که آخری موزیک ویدئو نداشت.
سومین فرزند جکسون، پرنس مایکل جکسون دوم (معروف به بلنکت)، در سال ۲۰۰۲ متولد شد. جکسون هویت مادر او را فاش نکرد، اما گفت که تولد فرزند در نتیجهٔ لقاح مصنوعی از سلولهای اسپرم خود او بودهاست. در نوامبر همان سال، جکسون در پاسخ به اصرار طرفدارانی که زیر بالکن اتاق هتل او در برلین جمع شده و خواهان دیدن نوزاد او بودند، پسر تازه متولد شدهٔ خود را روی بالکن اتاق هتل آورد. جکسون در حالی که او را در بازوی راست خود نگه داشته بود و پارچهای را به ملایمت روی چهره اش انداخته بود، او را برای یک لحظه از نردهٔ بالکن هتل آویزان کرد، بالکن چهار طبقه از زمین فاصله داشت، این حرکت انتقادات شدیدی را در رسانهها برانگیخت. جکسون عذرخواهی کرد و این واقعه را «یک اشتباه وحشتناک» خواند.

۲۰۰۸: تغییر مسیر، بازگشت به اجراهای زنده و مرگ
به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد انتشار آلبوم Thriller ، جکسون آلبوم دو دیسکی بنام Thriller 25 (دلهره آور ۲۵) منتشر کرد. این ست شامل ۹ آهنگ اصلی آلبوم، بازترکیب*ها و یک آهنگ جدید به نام «For All Time» (برای تمام دورانها) بود. دو تک آهنگ منتشر شده، «The Girl Is Mine» (دختره مال منه ۲۰۰۸) و «Wanna Be Startin’ Somethin’ » (می خوای چیزی رو شروع کنی ۲۰۰۸) به موفقیت متوسطی دست یافتند. Thriller 25 یک موفقیت تجاری بود، و به عنوان یک آلبوم دوباره منتشر شده عملکرد خوبی داشت، این آلبوم در ۸ کشور و اروپا شمارهٔ یک ،در آمریکا شمارهٔ دو و در بریتانیا شمارهٔ سه شد، و در بیش از ۳۰ جدول ملی، در ۱۰ جایگاه برتر قرار گرفت. Thriller 25 به عنوان یک آلبوم دوبار منتشر شده، مجوز ورود به جدول ۲۰۰ اثر برتر را نداشت، اما به جایگاه نخست جدول برترین کاتالوگهای پاپ وارد شد، و برای ۱۰ هفتهٔ متناوب در آن جایگاه باقی ماند و بهترین فروش در ۱۲ سال اخیر را در آن جدول رقم زد. این آلبوم بعد از ۱۲ هفته ۳ میلیون کپی در سراسر دنیا فروخت. در نوامبر، با رسیدن هالوین، Thriller 25 یازدهمین هفتهٔ متناوب را در صدر جدول کاتالوگهای آمریکا گذراند. تا آن موقع، فروش آلبوم در آمریکا ۶۸۸٫۰۰۰ کپی بود، که آن را تبدیل به پر فروش ترین آلبوم کاتالوگی ۲۰۰۸ میکند.
به منظور گرامی داشت پنجاهمین سالگرد تولد جکسون، سونی BMG یک آلبوم مجموعهای بنام King of Pop (سلطان پاپ) در کشورهای مختلف منتشر نمود. این آلبوم حاوی آثاری از دوران کاری گروهی یا سولوی جکسون میشد، که تماما توسط طرفداران انتخاب میشدند. سونی یک مگا میکس منتشر نشده توسط جیسون نوینز را نیز به لیست اضافه کرد. طبق انتخاب طرفداران، هر کشور لیست آهنگهای منحصر به فرد خود را داشت. با وجود اینکه این آلبوم در آمریکا منتشر نشد، King of Pop در سطح وسیعی از کشورهای جهان در ۱۰جایگاه برتر قرار گرفت، در کشورهای دیگر نیز وارد جدول شد، اما فروش کمتری نسبت به اثار دیگر داشت.
برای وامی که جکسون به ضمانت نورلند (Neverland) گرفته بود، فورتریس حراج این ملک را بررسی کرد، اما سرانجام وام را به کلنی کپیتال LLC فروخت. در نوامبر، جکسون عنوان مزرعهٔ نورلند را به کمپانی مزرعهٔ درهٔ سیکامور LLC تغییر داد. مزرعهٔ درهٔ سیکامور، شراکتی بین جکسون و کلنی کپیتال LLC است. وامی که جکسون بدهکار بود پرداخت شد، او ۳۵ میلیون از این ریسک تجاری بدست آورد. در مارچ ۲۰۰۹، جکسون اعلام کرد که از ۸ جولای، ۱۰ کنسرت ـــ به عنوان «این پایان است» ـــ در ۲O ارینای لندن اجرا خواهد نمود. او در توضیح گفت، «فقط میخواستم بگم که اینها آخرین اجراهای نمایشی من در لندن خواهد بود. وقتی میگم این پایان است، واقعا منظور اینه که این آخرین کار است»، و اضافه کرد که این «آخرین فراخوان برای او روی صحنه» است. به دلیل استقبال بی نظیر مردم تعدادکنسرتها به ۵۰ کنسرت افزایش یافت (تا فوریهٔ ۲۰۱۰) و تمام بلیطها به فروش رفت. فروش بی سابقه بلیط های سری کنسرت های جدید جکسون باعث ثبت چندین رکورد جدید برای او شد. این کنسرتها همچنین رکورد سریع ترین فروش این تعداد بلیط (در عرض چند ساعت) را در دست دارد. رندی فیلیپس رئیس AEG لایو عنوان کرد که ۱۰ اجرای اول برای جکسون در آمدی معادل تقریبا ۵۰ میلیون یورو به همراه خواهد داشت.در حالی که مایکل جکسون در حال آماده سازی خود برای اجرای این کنسرتها بود در روز ۲۵ ژوئن ۲۰۰۹ در منزل شخصی اش در بورلی هیلز لوس آنجلس بر اثر ایست قلبی درگذشت.

سبک موسیقی؛ سوژه ها و سبک ها
استیو هوآی از ال موزیک (All Music)، بیان می کند که توانایی و استعدادهای فراوان جکسون، او را قادر به تجربهٔ سوژهها و سبک های گوناگونی در طول دوران کاری سولوی (تک خوان) خود کردهاست. به عنوان یک موسیقیدان، او از سبک دنس (سبک رقص) و بلدهای (سبک عاشقانه یا احساس گرا) موتاون، به سبک نیو جک سوینگ (new jack swing ــ سبک ترکیب ار اند بی و سول و رپ) با مایههای تکنو، و بعد به ترکیب تمام اینها با ریتمهای سبک فانک و گیتار هارد راک پرداختهاست. برخلاف بسیاری از هنرمندان، جکسون آهنگهای خود را روی کاغذ نمیآورد. بلکه آنها را داخل یک دستگاه ضبط صوت دیکنه میکند؛ هنگام ضبط، او آهنگ را از حفظ میخواند. تعدادی از منتقدان بیان کردهاند که، Off the Wall، ترکیبی از بلدهای فانک، دیسکوـ پاپ، سول، راک ملایم، جاز و پاپ است. مثالهای مهم عبارتند از: بلد «She’s out of My Life» (او از زندگیم بیرونه) و دو ملودی دیسکو، «Workin’ Day and Night» (شب و روز کار کردن) و «Get on the Floor» (بپر روی کف (سالن رقص)). طبق نظر هوآی، Thriller نقاط قوت Off the Wall را قوی تر و خالص تر کرد؛ قطعات دنس و راک جسارت آمیزترند، در حالی که ملودیهای پاپ و بلد ها، ملایم تر و روح انگیزتر هستند. قطعات برجسته عبارتند از: بلد هاًHuman Nature«(طبیعت بشر)»The Lady in MyLife«،(بانویی در زندگیم) و»The Girl Is Mine،« قطعات فانک:»Billie Jean و آهنگهای تنظیم شده به سبک دیسکو:«Baby Be Mine»(عزیزم مال من باش) وP.Y.T. (Pretty Young Thing)(موجود جوون زیبا). با Thriller ، کریستوفر کانلی از مجلهٔ رولینگ استون اظهار کرد که، جکسون پیوستگی طولانی مدتش را با تم پس زمینه ای پارانویا (وهم گرایی) ، و خیالات تیره و تار تر گسترش داده است. استفن ارلوین از ال موزیک اشاره کرد که، این گرایش در آهنگ های«Billie Jean» و «Wanna Be Startin’ Somethin’» مشهود است. در«Billie Jean» جکسون دربارهٔ یک طرفدار سمج می خواند، که ادعا میکند جکسون پدر فرزند اوست. در«Wanna Be Startin’ Somethin’» او برعلیه شایعات و رسانهها صحبت می کند. « ItBeat»، آهنگ راک ضد خشونت خیابانی، ادای احترامی به تاتر موزیکال وست ساید استوری بود و طبق گفتهٔ هوآی، اولین آهنگ راک تحول آفرین جکسون شد. هوآی همچنین اشاره کرد که، قطعهٔ همنام با عنوان آلبوم، «Thriller» ، آغازگر ابراز علاقهٔ جکسون به موضوعات فراطبیعی است. بحثی که او در سال های بعد بارها به آن پرداخت. او در این آهنگ، از جلوههای صوتی سینمایی، موتیف های فیلم های وحشت و حقه های آوازی برای القای حس خطر در کارش استفاده کرد. در ۱۹۸۵، جکسون آهنگ حماسی «We Are the World » را برای اهداف خیرخواهانه نوشت. موضوعات بشردوستانه بعدها جزء هستهٔ مرکزی زندگی و موسیقی او شدند.
در Bad، ایدهٔ جکسون حول محور عاشق طعمه جو، در آهنگ راک «Dirty Diana» دیده می*شود. اولین تک آهنگ، « I Just Can’t Stop Loving You» یک آهنگ عاشقانهٔ سنتی، در حالی که «Man in the Mirror» یک بلد حماسی دربارهٔ اقرار و چاره جویی بود و در سطح بالاتری نسبت به کار قبلی او «We Are the World» قرار داشت. «Smooth Criminal» (مجرم زیرک) ، روایت یک هجوم خونبار، تجاوز و شاید قتل است. او در این آهنگ، از صدای طبلهای دیجیتالی، خطوط بم ساخته شده توسط کیبورد، المنتهای سازهای ضربی و صدای تپش قلب خودش، برای ارائهٔ تاثیر نافذ یک قلب تپنده، استفاده نمود.
استفن ارلوین از ال موزیک، اظهار میکند که، Dangerous جکسون را به صورت یک فرد کاملا متناقض نشان میدهد. او توضیح میدهد که، این آلبوم متفاوت تر و متنوع تر از آلبوم قبلی او Bad است. بطوری که، مخاطب حرفهای را مورد توجه قرار میدهد، اما با قطعات حماسی نظیر «دنیا رو شفا بدهHeal the World» برای مخاطب سطح متوسط نیز جذاب است. نیمهٔ اول آلبوم، به سبک نیو جک سوینگ پرداختهاست و شامل قطعات «Jam» و «Remember The Time» است. در آهنگ «Black or White»، جکسون از المنت*های هارد راک استفاده میکند.در این آلبوم، جکسون برای اولین بار ناهنجاریهای اجتماعی را جزء موضوعات اصلی قرار میدهد، برای مثال، «Why You Wanna Trip on Me» (چرا می خوای در مورد من وهم بسازی؟) برعلیه گرسنگی جهانی، ایدز، بی خانمانی، سوء استفاده از داروها و مواد مخدر اعتراض میکند. Dangerous حاوی تلاشهایی دربارهٔ تمایلات جنسی، مثل «In the Closet» (پشت درهای بسته) است. آهنگ عشقی دربارهٔ میل و انکار، ریسک و خوددار بودن، زهد و ارتباط، خلوت و افشاء. قطعهٔ همنام با عنوان آلبوم، ادامهای است بر موضوع عاشق طعمه جو و میل مفرط. نیمهٔ دوم شامل آهنگ*های حماسی پاپ ـ گاسپل درون گرا، مانند «Will You Be There» (آیا آنجا خواهی بود؟)، «Heal the World» و «Keep the Faith» (ایمانو نگه دار) است. در این آهنگ ها، جکسون سرانجام لب به سخن دربارهٔ برخی دلمشغولیها و نگرانیهای شخصی اش باز می*کند. در بلد «Gone Too Soon» (خیلی زود رفت)، جکسون به دوستش رایان وایت، و افرادی که بر اثر بداقبالی مبتلا به ایدز شده اند، ادای احترام مینماید.
HIStory ، فضایی از وهم و سوء ظن خلق میکند. این آلبوم، بر روی سختیها و جنجال*های علنی که جکسون قبل از تولید این آلبوم درگیرشان شد تمرکز میکند. در تلاشهای نیو جک سوینگ ـ فانک ـ راک «Scream» و «Tabloid Junkie» (معتاد تبلوید) همراه با بلد ار اند بی «You Are Not Alone»، جکسون آثار تلافی جویانه ای، برعلیه بی عدالتی و انزوایی که احساس میکند میسازد و بیشتر خشمش را به سوی رسانهها نشانه میگیرد. در بلد درون گرا «Stranger in Moscow» (غریبه در مسکو)، جکسون غم خود را به خاطر «سقوط از شوکت» ابراز میکند، در حالی که آهنگهایی مثل «Earth Song» (ترانهٔ زمین)، “Childhood” (کودکی)، Little Susie (سوزی کوچولو) و Smile( لبخند)، همه قطعات پاپ اپرایی هستند. در قطعهٔ “.D.S”، جکسون یک حملهٔ لفظی بر علیه تام اسندن آغاز کرد. او اسندن را به عنوان یک ضد اجتماع سفید پرست که میخواهد منو به چنگ بیاره، زنده یا مرده، توصیف میکند. اسندن در مورد آهنگ گفت،«من ـــ بهتره بگیم ـــ بهش افتخار ندادم آهنگشو بشنوم، اما بهم گفته شده که آهنگ با صدای شلیک گلوله تموم میشه.»
در تولید آلبوم Invincible ، جکسون طی برنامهٔ کاری سنگینی با تولید کننده، رادنی جرکینر، کار کرد. این آلبوم از قطعات سول مدرنی مثل «Cry» و «The Lost Children» (بچه های گم شده) و بلدهایی مثل “Speechless” (بی کلام)، «Break of Dawn» (سپیده دم)و «Butterflies» و قطعاتی که ترکیبی از سبکهای هیپ هاپ، پاپ و رپ، مانند ،۲۰۰۰ وات، Heartbreaker(قلب شکن) و “Invincible” (تسخیرناپذیر) تشکیل شدهاست.

کاتالوگ آلبوم های استودیویی
• ۱۹۷۲: Got to Be There (باید برسم اونجا)
• ۱۹۷۲: Ben (بن (آلبوم))
• ۱۹۷۳: Music & Me (موسیقی و من (آلبوم))
• ۱۹۷۵: Forever، Michael (مایکل ،برای همیشه (آلبوم))
• ۱۹۷۹: Off the Wall (جدا از بقیه)
• ۱۹۸۲: Thriller (دلهره آور)
• ۱۹۸۷: Bad بد
• ۱۹۹۱: Dangerous (خطرناک)
• ۱۹۹۵: HIStory ( تاریخ)
• ۲۰۰۱: Invincible (تسخیرناپذیر)

عکس های مایکل جکسون (سلطان پاپ)

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

[amintuni]

جکسون بد نیست

[Spell †]

مرســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــي

[فرانه]

من مایکل جکسون رو دوست دارم