روایت کوتاه مارکز از زندگی

[marjan74]

روايت کوتاه مارکز از زندگي در چند خط و در واپسين سالهاي زندگي اش
در 15 سالگي آموختم كه مادران از همه بهتر مي‌ دانند و گاهي اوقات پدران هم .

در 20 سالگي ياد گرفتم كه كار خلاف فايده‌ اي ندارد ، حتي اگر با مهارت انجام شود .
در 25 سالگي دانستم كه يك نوزاد ، مادر را از داشتن يك روز هشت ساعته و پدر را از داشتن يك شب هشت ساعته ، محروم مي‌ كند .
در 30 سالگي پي بردم كه قدرت ، جاذبه مرد است و جاذبه ، قدرت زن .
در 35 سالگي متوجه شدم كه آينده چيزي نيست كه انسان به ارث ببرد ، بلكه چيزي است كه خود مي‌ سازد .
در 40 سالگي آموختم كه رمز خوشبخت زيستن ، در آن نيست كه كاري را كه دوست داريم انجام دهيم ، بلكه در اين است كه كاري را كه انجام مي‌ دهيم ، دوست داشته باشيم .
در 45 سالگي ياد گرفتم كه 10 درصد از زندگي ، چيزهايي است كه براي انسان اتفاق مي‌ افتد و 90 درصد اين است كه چگونه نسبت به آن واكنش نشان دهيم .
در 50 سالگي پي بردم كه كتاب بهترين دوست انسان و پيروي كوركورانه بدترين دشمن وي است .
در 55 سالگي پي بردم كه تصميمات كوچك را بايد با مغز گرفت و تصميمات بزرگ را با قلب .
در 60 سالگي متوجه شدم كه بدون عشق مي‌ توان ايثار كرد ، اما بدون ايثار هرگز نمي توان عشق ورزيد .
در 65 سالگي آموختم كه انسان براي لذت بردن از عمري دراز ، بايد بعد از خوردن آنچه لازم است ، آنچه را نيز كه ميل دارد ، بخورد .
در 70 سالگي ياد گرفتم كه زندگي مساله در اختيار داشتن كارت‌ هاي خوب نيست ، بلكه خوب بازي كردن با كارت‌ هاي بد است .
در 75 سالگي دانستم كه انسان تا وقتي فكر مي‌ كند نارس است ، به رشد وكمال خود ادامه مي‌ دهد و به محض آنكه گمان كرد رسيده شده است ، دچار آفت مي‌ شود .
در 80 سالگي پي بردم كه دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترين لذت دنيا است .
در 85 سالگي دريافتم كه همانا زنـدگــــــي زيـــبـاســــــت .....

[BlAcK dAy]

زیبا بود...