بازی آنلاین
آپلود عکس
11-03-2014، 14:28
چهارشنبه سوری، آخرین روز مدرسه / تعطیلی روزگار بچه ها را سیاه کرد تعطیلی مدارس بشدت بر روی کیفیت تحصیل دانش آمزوران تاثیر گذاشته و بر اساس اطلاعات ما بسیاری از مدارس از امروز یعنی همزمان با چهار نشبه سوری کار را تمام شده حساب کردند
اولین نارنجک دست سازی که زنگ تفریح یکی از روزهای هفته دوم اسفند، توسط یک "دانش آموز شجاع "،در حیاط مدرسه منفجر می شود، بوی عید را در مدرسه پخش می کند. گوش های ناظم تیز می شود. مدیر مدرسه به تقویم نگاه می کند. معلمان از پنجره دفتر مدرسه به حیاط نگاه می کنند و یاد پرداخت عیدی و حقوق اسفندماه می افتند
عبرت نیوز: تعطیلی مدارس بشدت بر روی کیفیت تحصیل دانش آمزوران تاثیر گذاشته و بر اساس اطلاعات ما بسیاری از مدارس از امروز یعنی همزمان با چهار نشبه سوری کار را تمام شده حساب کردند .
شیرزاد عبداللهی نوشت: اولین نارنجک دست سازی که زنگ تفریح یکی از روزهای هفته دوم اسفند، توسط یک "دانش آموز شجاع "،در حیاط مدرسه منفجر می شود، بوی عید را در مدرسه پخش می کند. گوش های ناظم تیز می شود. مدیر مدرسه به تقویم نگاه می کند. معلمان از پنجره دفتر مدرسه به حیاط نگاه می کنند و یاد پرداخت عیدی و حقوق اسفندماه می افتند.
صدای این نارنجک به سرعت از مدرسه به منطقه و از آنجا به اداره کل و سرانجام به طبقه چهارم ساختمان وزارتخانه در خیابان قرنی می رسد. دو سه روز بعد بخشنامه وزارتی به تمام مدارس صادر می شود: "مدارس تا روز آخر سال باز است".
تعطیلات نوروزی مدارس ایران رسما13 روز است. اما 13 روز تعطیلی عطش دانش آموزان را سیراب نمی کند. معمولا دانش آموزان از دو روز تا یک هفته به پیشواز تعطیلات نوروزی می روند. چهارشنبه آخرسال و فاصله آن با روز عید تعیین کننده تعداد روزهای "پیش تعطیل" نوروزی است.
از دید بسیاری از دانش آموزان و معلمان آخرین سه شنبه اسفندماه ، آخرین روز کاری مدارس است. نگهداشتن بچه ها در کلاس و مدرسه در روزهای آخر خیلی سخت می شود. مقامات آموزش و پرورش امسال اعلام کرده اند که مدارس در روزهای 27 و 28 اسفند( شنبه و یکشنبه هفته آینده ) تعطیل نیست،
اما در ادامه تبصره ای را به این حکم اضافه کرده اند: "غیبت‌های روزهای 27 و 28 اسفند دانش‌آموزان موجه است و به دانش‌آموزان سخت نمی‌گیریم". برداشت دانش آموزان و معلمان از بخشنامه ها و مصاحبه های این چنینی این است که مدارس در هفته آینده دایر نیستند.
اما آنچه که در عمل امسال اتفاق می افتد تعطیلی مدارس از روز چهارشنبه 24 اسفند است. بر اساس یک رسم چندین و چند ساله ؛ دانش آموزان پس از ترقه بازی غروب روز سه شنبه پرونده درس و مشق را می بندند .
یک سال تحصیلی در مدارس ایران،رسما 9ماه است که از اول مهر تا آخر خرداد ادامه دارد. اما این همه داستان نیست. مدارس در طول سال به بهانه های مختلفی تعطیل می شوند. برگزاری امتحانات در پایان هر ترم حدود 20 روز ، کلاس های درس را تعطیل می کند.
بچه های راهنمایی و دبیرستان معمولا روزهای "بین امتحان" در منزل درس می خوانند. البته طبق مقررات کلاس های درس مدارس در زمان برگزاری امتحانات مثل زمان های دیگر باید تشکیل شود. مقررات چیزی می گوید و سنت های دیرپای آموزشی که سینه به سینه و نسل به نسل منتقل می شوند و باب طبع معلم و دانش آموز ایرانی است، چیز دیگری را دیکته می کند. در طول سال ، مدارس به دلایلی مانند سرما و یخبندان ، بارش برف ، آلودگی هوا، هجوم ریزگردها، استقبال از مقامات دولتی و روزهای بین التعطیلین و.... چند روزی تعطیل می شوند.
بوی عید از اول اسفند مشام دانش آموزان را پر می کند. بوی عید بچه ها را یاد تعطیلات و روزهای بی مسئولیتی می اندازد. بچه ها از خیال تعطیلات به وجد می آیند و از ذوق فریاد می کشند. معلم ها با رویای تعطیلات مهربان می شوند. معاونان عبوس مدرسه لبخند می زنند و سرایدار مدرسه جان تازه ای می گیرد.
هر وقت بخشنامه وزارتی در مورد تعطیلات پیش از عید به مدارس می رسد ،هوای مدرسه بهاری می شود. مهم نیست که بخشنامه مانند امسال منعطف باشد و یا لحن با جمله بندی خشک اداری نوشته شده باشد. حتی اگر مانند سال های قبل مسئولان تاکید کنند که "مدارس در همه مقاطع تحصیلی تا پایان روز 28 اسفندماه دایر هستند و تعطیلی زودهنگام مدارس پیش از 28 اسفندماه تخلف محسوب می شود و از سوی آموزش و پرورش پیگیری خواهد شد..."، باز هم همه یاد تعطیلات می افتند.
همه در مدرسه گوش شان از دستورات و امر و نهی های بخشنامه ای پر است، تشکیل کلاس ها در نیمه دوم اسفندو به خصوص هفته آخر به مویی بند است. وجود یک روز تعطیل در اول یا وسط هفته آخر، قرار گرفتن چهارشنبه سوری در وسط یا آخر هفته، تمایل پنهان مدیر و ناظم و اشارات سمبلیک معلمان، سرنوشت هفته آخر را رقم می زند. در سالهایی با تقویمی مثل امسال هفته آخر ازدست رفته است و مدارس از سه شنبه همین هفته تق و لق می شوند. معنای این دو واژه را آموزش و پرورشی ها خوب می دانند.
سوال اصلی بچه ها از 15 اسفند این است؛ "آقا اجازه، مدرسه کی تعطیل می شود". بچه ها منتظر اشاره پنهان ناظم مدرسه اند. معلمان به همت و شهامت بچه ها چشم دوخته اند. مدیر به معاون مقطع در منطقه زنگ می زند تا مزه دهنش را بفهمد... در این میان اما بچه های پیش دانشگاهی گرفتار تب کنکورند و سومی ها هم کم و بیش گرفتار دلشوره امتحان نهایی.
تلفن ها زنگ می زند از مدرسه به منطقه، از منطقه به سازمان، از سازمان به ستاد. همه کسب تکلیف می کنند. یک نفر باید حرف آخر را بزند. استدلال موجه است؛ مدارس "تق و لق" می شوند و ممکن است اتفاقی بیفتد. هیچکس نمی تواند مدارس را در روز کاری تعطیل کند. نه وزیر و نه مدیرکل و نه رییس و نه مدیر. اما دانش آموزان اینکار را می کنند. وقتی دانش آموزی در مدرسه حاضر نشود مدرسه به طور طبیعی تعطیل می شود.
از بالا چراغ سبز می دهند: "برحسب مورد تصمیم بگیرید...". خبر که به مدرسه می رسد چشم های ناظم برق می زند. ناظم با صدای بلند می گوید: "بچه ها یادتان باشد گفتم که مدرسه...چی؟" بچه ها همه با هم می گویند: "تعطیل نیست". اما دانش آموزان پیام نهفته در کلام ناظم را فهمیده اند. کیف هایشان را برمی دارند و فریادزنان از مدرسه می روند. مدرسه تعطیل می شود بدون اینکه کسی گفته باشد.
*کارشناس مسائل آموزشی
اولین نارنجک دست سازی که زنگ تفریح یکی از روزهای هفته دوم اسفند، توسط یک "دانش آموز شجاع "،در حیاط مدرسه منفجر می شود، بوی عید را در مدرسه پخش می کند. گوش های ناظم تیز می شود. مدیر مدرسه به تقویم نگاه می کند. معلمان از پنجره دفتر مدرسه به حیاط نگاه می کنند و یاد پرداخت عیدی و حقوق اسفندماه می افتند
عبرت نیوز: تعطیلی مدارس بشدت بر روی کیفیت تحصیل دانش آمزوران تاثیر گذاشته و بر اساس اطلاعات ما بسیاری از مدارس از امروز یعنی همزمان با چهار نشبه سوری کار را تمام شده حساب کردند .
شیرزاد عبداللهی نوشت: اولین نارنجک دست سازی که زنگ تفریح یکی از روزهای هفته دوم اسفند، توسط یک "دانش آموز شجاع "،در حیاط مدرسه منفجر می شود، بوی عید را در مدرسه پخش می کند. گوش های ناظم تیز می شود. مدیر مدرسه به تقویم نگاه می کند. معلمان از پنجره دفتر مدرسه به حیاط نگاه می کنند و یاد پرداخت عیدی و حقوق اسفندماه می افتند.
صدای این نارنجک به سرعت از مدرسه به منطقه و از آنجا به اداره کل و سرانجام به طبقه چهارم ساختمان وزارتخانه در خیابان قرنی می رسد. دو سه روز بعد بخشنامه وزارتی به تمام مدارس صادر می شود: "مدارس تا روز آخر سال باز است".
تعطیلات نوروزی مدارس ایران رسما13 روز است. اما 13 روز تعطیلی عطش دانش آموزان را سیراب نمی کند. معمولا دانش آموزان از دو روز تا یک هفته به پیشواز تعطیلات نوروزی می روند. چهارشنبه آخرسال و فاصله آن با روز عید تعیین کننده تعداد روزهای "پیش تعطیل" نوروزی است.
از دید بسیاری از دانش آموزان و معلمان آخرین سه شنبه اسفندماه ، آخرین روز کاری مدارس است. نگهداشتن بچه ها در کلاس و مدرسه در روزهای آخر خیلی سخت می شود. مقامات آموزش و پرورش امسال اعلام کرده اند که مدارس در روزهای 27 و 28 اسفند( شنبه و یکشنبه هفته آینده ) تعطیل نیست،
اما در ادامه تبصره ای را به این حکم اضافه کرده اند: "غیبت‌های روزهای 27 و 28 اسفند دانش‌آموزان موجه است و به دانش‌آموزان سخت نمی‌گیریم". برداشت دانش آموزان و معلمان از بخشنامه ها و مصاحبه های این چنینی این است که مدارس در هفته آینده دایر نیستند.
اما آنچه که در عمل امسال اتفاق می افتد تعطیلی مدارس از روز چهارشنبه 24 اسفند است. بر اساس یک رسم چندین و چند ساله ؛ دانش آموزان پس از ترقه بازی غروب روز سه شنبه پرونده درس و مشق را می بندند .
یک سال تحصیلی در مدارس ایران،رسما 9ماه است که از اول مهر تا آخر خرداد ادامه دارد. اما این همه داستان نیست. مدارس در طول سال به بهانه های مختلفی تعطیل می شوند. برگزاری امتحانات در پایان هر ترم حدود 20 روز ، کلاس های درس را تعطیل می کند.
بچه های راهنمایی و دبیرستان معمولا روزهای "بین امتحان" در منزل درس می خوانند. البته طبق مقررات کلاس های درس مدارس در زمان برگزاری امتحانات مثل زمان های دیگر باید تشکیل شود. مقررات چیزی می گوید و سنت های دیرپای آموزشی که سینه به سینه و نسل به نسل منتقل می شوند و باب طبع معلم و دانش آموز ایرانی است، چیز دیگری را دیکته می کند. در طول سال ، مدارس به دلایلی مانند سرما و یخبندان ، بارش برف ، آلودگی هوا، هجوم ریزگردها، استقبال از مقامات دولتی و روزهای بین التعطیلین و.... چند روزی تعطیل می شوند.
بوی عید از اول اسفند مشام دانش آموزان را پر می کند. بوی عید بچه ها را یاد تعطیلات و روزهای بی مسئولیتی می اندازد. بچه ها از خیال تعطیلات به وجد می آیند و از ذوق فریاد می کشند. معلم ها با رویای تعطیلات مهربان می شوند. معاونان عبوس مدرسه لبخند می زنند و سرایدار مدرسه جان تازه ای می گیرد.
هر وقت بخشنامه وزارتی در مورد تعطیلات پیش از عید به مدارس می رسد ،هوای مدرسه بهاری می شود. مهم نیست که بخشنامه مانند امسال منعطف باشد و یا لحن با جمله بندی خشک اداری نوشته شده باشد. حتی اگر مانند سال های قبل مسئولان تاکید کنند که "مدارس در همه مقاطع تحصیلی تا پایان روز 28 اسفندماه دایر هستند و تعطیلی زودهنگام مدارس پیش از 28 اسفندماه تخلف محسوب می شود و از سوی آموزش و پرورش پیگیری خواهد شد..."، باز هم همه یاد تعطیلات می افتند.
همه در مدرسه گوش شان از دستورات و امر و نهی های بخشنامه ای پر است، تشکیل کلاس ها در نیمه دوم اسفندو به خصوص هفته آخر به مویی بند است. وجود یک روز تعطیل در اول یا وسط هفته آخر، قرار گرفتن چهارشنبه سوری در وسط یا آخر هفته، تمایل پنهان مدیر و ناظم و اشارات سمبلیک معلمان، سرنوشت هفته آخر را رقم می زند. در سالهایی با تقویمی مثل امسال هفته آخر ازدست رفته است و مدارس از سه شنبه همین هفته تق و لق می شوند. معنای این دو واژه را آموزش و پرورشی ها خوب می دانند.
سوال اصلی بچه ها از 15 اسفند این است؛ "آقا اجازه، مدرسه کی تعطیل می شود". بچه ها منتظر اشاره پنهان ناظم مدرسه اند. معلمان به همت و شهامت بچه ها چشم دوخته اند. مدیر به معاون مقطع در منطقه زنگ می زند تا مزه دهنش را بفهمد... در این میان اما بچه های پیش دانشگاهی گرفتار تب کنکورند و سومی ها هم کم و بیش گرفتار دلشوره امتحان نهایی.
تلفن ها زنگ می زند از مدرسه به منطقه، از منطقه به سازمان، از سازمان به ستاد. همه کسب تکلیف می کنند. یک نفر باید حرف آخر را بزند. استدلال موجه است؛ مدارس "تق و لق" می شوند و ممکن است اتفاقی بیفتد. هیچکس نمی تواند مدارس را در روز کاری تعطیل کند. نه وزیر و نه مدیرکل و نه رییس و نه مدیر. اما دانش آموزان اینکار را می کنند. وقتی دانش آموزی در مدرسه حاضر نشود مدرسه به طور طبیعی تعطیل می شود.
از بالا چراغ سبز می دهند: "برحسب مورد تصمیم بگیرید...". خبر که به مدرسه می رسد چشم های ناظم برق می زند. ناظم با صدای بلند می گوید: "بچه ها یادتان باشد گفتم که مدرسه...چی؟" بچه ها همه با هم می گویند: "تعطیل نیست". اما دانش آموزان پیام نهفته در کلام ناظم را فهمیده اند. کیف هایشان را برمی دارند و فریادزنان از مدرسه می روند. مدرسه تعطیل می شود بدون اینکه کسی گفته باشد.
*کارشناس مسائل آموزشی
تو نپرس
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
