خدایا خسته ام ... .

[bahare_021]

خســــته ام از زنـــــدگــــــی. .

از فریاد تلخی که در وجودم رخنه کرده

و هر لحظه بلندترو محکم تراز لحظه ی قبل ازاعماقوجودم شعله میکشد

و این غــــــــــــم جانسوز را آشکار میسازد،

امــــــا هیچکس جزمن نغمه غــــــمناک آن را نمیشنود...

مــــــن..

مــــــــــن ،

همیشه مــــــن بوده است...

همیشه تنها..

بـــــی کـــــــس...

غــــــمگیــــن...

خسته از زندگی...

امـــــید نیز از من روگردانده..

راه خانه ام را به کلی از یاد برده...

و دیگر هیچوقت باز نمیگردد...

امـــــــید به آیـــــنده...

چه واژه غـــریـــبــــی...

آینده؟!...

کدام آینده؟!..

آینده ای که باید به تــنهایـی طی شود چه آینده ایست؟!...

آینده ای که در آن امید جایی ندارد،چه آینده ایست؟!...

واقعا آینده یعنی چه؟!..

.یعنی اشک ریختن در شب های تنهایی؟!..

.یعنی فریاد بی صدای غمی که هرلحظه از اعماق وجودم شعله میکشد

و هر لحظه بیشتر از قبل زندگی ام رامیسوزاند؟!...

دیگر امیدی به این زندگی ندارم...

کدام زندگی؟!...

زندگی ای که در آن بودن ونبودنم برای اطرافیانم،

حتی عزیزترین کسانم تفاوتی ندارد؟!...

زنـــــدگــــی یعنی چــــه؟!...

یعنی تنهایی اشک بریزی،

دریغ از اینکه دستی اشک هایت را پاک کند...

یعنی خلاء وجود دستانی که برای گرفتن وبوسیدن آنها حاضری هر لحظه مــــرگ را در آغوش بگیری...

آخر زندگـــی بدون دستانت چه ارزشی دارد؟؟؟؟؟

چگونه در هوایی که نفس هایت وجود ندارد،نـــفــس بکشم؟؟؟؟؟

حتی فکر کردن به اینکه دیگر هیچوقت داشتنت را تجربه نمیکنم

و هرگز نمیتوانمدر عمق دل تنگی هایت اشکهایت را به آرامی از روی گونه هایت پاک کنم

و آغوش خود رامأمن هق هق هایت سازم،

قلب شـــکــستــه ام را از زنده بودن بازمیدارد...

چـــرا؟؟؟...

چـــرا...؟؟؟

چرا روزی آمدی ،

قلبم را تسخیر کردی و با خود بـــــردی..

امــــــــا...

اما نتوانستی از امانتی که در اختیار داشتی،به خوبی مــــــراقبت کنی،

بلکه آن را همانند جسم بی ارزشی در گوشه ای از اتاقت انداختی

و هر موقع که هوس سرگرمی و تفریح به سرت بزند،

تــلـــنگـــری به آن میزنی ووجود مرا به آتش میکشی و خودت بی تفاوت می ایستی

و می نگری و می خندی...

[sara mehrani]

[img]دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
[/img]
خدایا خسته ام ... از این زندگی ... از این دنیای به ظاهر زیبا ...
از این مردم که به ظاهر صادق و با وفا ...
خسته ام ... از دوری ...از درد انتظار از این بیماری نا علاج خسته ام
از این همه دروغ و نیرنگ خسته ام ...
آری پروردگارم از این دنیا خسته ام از آدم هایش
از دروغ هایش از نیرنگ هایش خسته ام ...
پس کو صداقت و محبت چرا اندکی محبت در میان دل مردم نیست چرا قطره ای از
عشق در چشمان بنده هایت نیست همش دروغ پیدا است همش نیرنگ پیدا است ...
دیگر دست محبتی در میان مردم نیست
دیگر عشقی پاک و مقدس در میان مردم نیست سفره ی دل مردم همش دروغ
است ... به ظاهر پاک و صادقانه است ... ای خدایم ای معبودم خسته ام ... کو
زندگی پاک و مقدسانه ... کو دست عشق و محبت ... کو سفره ی وفا و
صداقت ...همه رفته اند و نیرنگ مانده است من خسته ام ...از این همه
بی وفایی ...از این همه درد انتظار ...از این همه حسرت ... از این همه اشک ... از این
همه ناله و فغان ... خسته ام ... آری ... خسته ام ... از دست خودم خسته ام از
دست این زندگی که برایم سیاه بختی آورده است خسته ام ...
[img]دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
[/img]
از دست همه خسته ام...
از دست روزگار بی معرفت از دست مردم بی معرفت ... ای خدایم دیگر از
زندگی سیرم ... از خودم سیرم ... از دنیا سیرم... ای خدایم گوش کن صدایم ...
من خسته ام...
خدایا کمکم کن خیلی وقته تنهام

[aCrimoniouSs]

ادغام شد!

[☆รคђคг★]

مر30جملاتت عآلي  بود ^_____°