مروری بر تاریخچه اسم رمز کنسول های بازی [بروزرسانی]

[~SoLTaN~]

اسم رمز (Codename) عبارتی است که از دهه‌ها قبل توسط شرکت‌های گوناگون برای نام‌گذاری پروژه‌های مختلف به‌کار می‌رفته است و هر شرکت هم هدف خاص خود را از انتخاب اسم رمز دارد. از سلاح‌های پیشرفته و عجیبی که با اسم رمزهای مخصوصی همراه بوده‌اند تا صنعت بازی که از همان روزهای اولیه‌ی حرکت به‌سمت تجاری‌شدن با این اسامی طرف بود و از آن زمان تا همین امروز، شاهد ده‌ها اسم رمز مختلف برای کنسول‌ها و بازی‌های ویدیویی بوده‌ایم.

این روزها با نزدیک‌شدن به زمان عرضه‌ی کنسول‌های نسل جدید، یک‌بار دیگر با اسم رمزهای تازه‌ای مواجه می‌شویم و به همین مناسبت سری زده‌ایم به تاریخچه‌ی این نوع اسامی جالب؛ عناوینی که از سال‌ها قبل جایگاه خاص خود را در صنعت بازی داشته‌اند و هنوز هم پیش از معرفی رسمی هر کنسول، با آن‌ها مواجه می‌شویم.

Magnavox Odyssey






Brown Box





مگناواکس آدیسی اولین کنسول تجاری تاریخ بود که در سال ۱۹۷۲ وارد بازار شد. این کنسول که توسط تیمی به رهبری رالف بائر (ملقب به پدر بازی‌های ویدیویی) طراحی شده بود، بدنه‌ای با رنگ‌آمیزی سفید، سیاه و قهوه‌ای داشت و هرچند گرافیک بازی‌های آن در مقایسه با روزگار فعلی شوخی‌ای بیش نبود، ولی در زمان خود دستاورد مهمی به شمار می‌آمد.

اسم رمز این کنسول هم مثل سایر ویژگی‌های آن بسیار ساده بود و در حالی‌که بائر و همکارانش پیش از عرضه‌ی آن نمونه‌های آزمایشی مختلفی تولید کرده بودند، درنهایت به هفتمین نمونه‌ی آزمایشی رسیدند که به خاطر شکل و شمایل آن لقب Brown Box یا جعبه‌ی قهوه‌ای را به این پلتفرم دادند و بعدها نام رسمی مگناواکس آدیسی برای آن انتخاب شد.

Home Pong

Darlene

اولین وسیله‌ی بازی خانگی آتاری، پلتفرم ساده‌ای بود که اجازه‌ی تجربه‌ی یکی از معروف‌ترین بازی‌های تاریخ یعنی Pong را در منزل می‌داد. این وسیله‌ی ساده ولی در عین حال جذاب نسبت به زمان خود یعنی سال ۱۹۷۵، با اسم اولیه‌ی دارلین تولید شد که نام یکی از کارمندان زن آتاری بود.
















Atari 2600

Stella

کنسول آتاری 2600 یکی دیگر از اولین پلتفرم‌هایی بود که اسم رمز مخصوصی برای آن انتخاب شده بود به‌نام استلا، اسمی که هیچ مفهوم عمیق و خاصی هم نداشت.جوزف دکیور کسی بود که در سال ۱۹۷۴ (یعنی تنها دو سال پس از تأسیس آتاری) به این شرکت ملحق شد تا روی پروژه‌ای در زمینه‌ی تولید یک کنسول بازی کار کند؛ پروژه‌ای که بعدها با نام رسمی آتاری 2600 وارد بازار شد، ولی در ابتدا و داخل تشکیلات شرکت به‌عنوان استلا شناخته می‌شد که چیزی نبود جز اسم دوچرخه‌ی دکیور!
















Intellivision




Decade




کنسول اینتلی‌ویژن محصولی از شرکت متل (Mattel) بود و نام آن هم از ترکیب دو عبارت Intelligent (هوشمند) و Television (تلویزیون) تشکیل شده بود. این کنسول که در سال ۱۹۷۹ به‌صورت آزمایشی وارد بازار آمریکا شد، از ۱۹۸۰ عرضه‌ی رسمی خود را آغاز کرد و بعدها سازندگان کنسول به فکر تولید مدل‌های مختلفی از آن با تغییرات سخت‌افزاری افتادند که یکی از آن‌ها با عنوان اینتلی‌ویژن IV، اسم رمز مخصوص خود را داشت به‌نام Decade یا دهه؛ اسمی که شاید خبر از انتظارات بالای تولیدکنندگان کنسول نسبت به قابلیت‌های آن و پشتیبانی یک دهه‌ای از این محصول را می‌داد، ولی درنهایت اوضاع بر وفق مراد آن‌ها پیش نرفت و این کنسول خیلی زودتر از پیش‌بینی‌ها از رده خارج شد.












Atari 5200

Pam

وقتی ۲۶۰۰ را دوبرابر کنیم، به عدد ۵۲۰۰ می‌رسیم و آتاری هم به‌همین سادگی نام برادر قدرتمندتر آتاری 2600 را انتخاب کرد. ولی این کنسول هم اسم رمز مخصوص خود را داشت، یعنی پَم؛ اسمی که باز هم فلسفه‌ی خیلی خاصی پشت انتخاب آن وجود نداشت و نام کوچک یکی از کارمندان زن این شرکت بود.البته بعدها شایعاتی منتشر شد که علت انتخاب این اسم، وجود تعداد زیادی بازی پورت‌شده از دستگاه‌های آرکید برای کنسول آتاری بوده است و آن‌ها PAM را به‌عنوان مخفف عبارت Personal Arcade Machine (دستگاه آرکید شخصی) انتخاب کرده بودند، ولی به‌نظر می‌رسد علت اصلی انتخاب این اسم رمز همان مورد اول باشد، چرا که آتاری در این زمینه سابقه‌دار بود و علاوه‌بر اسم رمز دارلین برای Home Pong، دو عدد از محصولات خانواده هشت‌بیتی آن‌ها یعنی آتاری 400 و آتاری 800 هم با اسم رمزهای Candy و Colleen (نام دو منشی این شرکت) تولید شده بودند.












NES

GameCom

شرکت نینتندو در نام‌گذاری اولین کنسول‌های خانگی خود به‌سراغ نام‌هایی ساده می‌رفت. آن‌ها در حالی یکی از محبوب‌ترین کنسول‌های دهه‌ی ۱۹۸۰ را تولید کرده بودند که مدل ژاپنی آن Famicom (مخفف Family Computer یا کامپیوتر خانوادگی) نام داشت و مدل غربی هم NES (مخفف Nintendo Entertainment System یا سیستم سرگرمی نینتندو). این کنسول تاریخی، اسم رمز مخصوص خود را هم داشت که حتی آن هم عبارتی ساده بود تحت عنوان GameCom که از دو کلمه‌ی Game و Computer تشکیل می‌شد.

درحالی‌که کار تولید کنسول تا مدتی با همین عنوان پیش می‌رفت، همسر ماسایوکی یومورا (طراح کنسول) پیشنهاد داد نام آن به Family Computer تغییر پیدا کند تا هم جنبه‌ی خانوادگی بازی‌های آن مشخص شود و هم عبارت کامپیوتر در آن به کار رود که آن روزها عبارتی جذاب محسوب می‌شد.












Atari 7800



Atari 3600



همان‌طور که آتاری بعد از مدل ۲۶۰۰ برای نام‌گذاری برادر کوچک‌تر آن به‌سراغ عدد ۵۲۰۰ رفت، این‌بار هم مدل بعدی را با پسوندی عرضه کرد که شامل سه عدد ۲۶۰۰ می‌شد، یعنی ۷۸۰۰. ولی نام اولیه‌ی کنسول چیز دیگری بود و اوایل کار با عنوان آتاری 3600 شناخته می‌شد که احتمالاً این عدد هم براساس همان ۲۶۰۰ در نظر گرفته شده بود و با تبدیلش به ۳۶۰۰ قرار بود جهش سخت‌افزار کنسول نمایش داده شود.

Sega Genesis

Mark V

کنسول قدرتمند سگا با عرضه در سال ۱۹۸۸ توانست به یکی از به‌یادماندنی‌ترین محصولات دنیای بازی تبدیل شود؛ کنسولی که در آمریکا جنسیس نام داشت و در اروپا و ژاپن هم با عنوان مگادرایو (Mega Drive) عرضه شد. بد نیست بدانید که این محصول سگا در ابتدا قرار نبود مگادرایو یا جنسیس نامیده شود و اسم رمز اولیه‌ی آن Mark V بود، به‌این علت که سگا در نام‌گذاری مدل‌های مختلف اولین کنسول خانگی خود یعنی SG-1000 از عبارت مارک استفاده می‌کرد و آخرین مدل SG-1000 هم با نام مارک 3 تولید شد (که بعدها به خلق دومین کنسول سگا یعنی مستر سیستم منتهی شد) و یکی از مدل‌های مستر سیستم هم بین اعضای سگا با عنوان مارک 4 شناخته می‌شد. بنابراین اسم رمز اولیه‌ی جنسیس هم مارک 5 انتخاب شد، ولی بعدها مسئولان شرکت به این نتیجه رسیدند که باید دنبال نام قدرتمندتری برای آن بروند و درنهایت از بین حدود ۳۰۰ نام مختلف، به موارد نهایی رسیدند.

البته این‌ها تنها اسامی کنسول سگا نبودند و این وسیله‌ی سیاه‌رنگ که توسط شرکت سامسونگ در کره‌جنوبی عرضه می‌شد، در این کشور ابتدا با نام Super Gam*Boy به‌دست خریداران رسید و مدتی بعد هم نام عجیب و حیرت‌انگیز Super Aladdin Boy روی آن گذاشته شد! علت عرضه‌ی کنسول توسط سامسونگ هم به مقررات کره‌جنوبی برمی‌گشت. در آن دوران مشکلات زیادی بین ژاپن و کره وجود داشت و محصولات ژاپنی نمی‌توانستند به‌سادگی وارد بازار کره شوند، بنابراین سگا کنسول خود را با برند سامسونگ عرضه کرد و این دو نام متفاوت برای آن انتخاب شدند.













Game BoyDot

Matrix Game

کنسول دستی گیم‌بوی را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای نینتندو دانست، کنسولی ارزشمند که در زمان خود سروصدای زیادی به‌پا کرد و درنهایت هم از مدل‌های مختلف آن روی‌هم حدود ۱۲۰ میلیون عدد فروخته شد. این وسیله‌ی جمع‌وجور که در سال ۱۹۸۹ به بازار آمد، در ابتدا با اسم رمز Dot Matrix Game همراه بود که به نوع صفحه‌نمایش آن اشاره داشت؛ موضوعی که نینتندو بعدها هم از آن برای نام‌گذاری کنسول‌های دستی خود استفاده کرد، از جمله DS که مخفف Dual Screen بود و به دو صفحه‌ای بودن آن مربوط می‌شد (و البته طبق روایتی دیگر به‌معنای Developer's System که نشان‌دهنده‌ی سادگی طراحی بازی برای آن بود) یا 3DS که قابلیت‌های سه‌بعدی صفحه‌نمایش آن را اعلام می‌کرد.

هرچند درنهایت نام این کنسول دستی به گیم‌بوی تغییر پیدا کرد، ولی اثرات اسم رمز آن به‌شکل دیگری همراه کنسول باقی ماند و کد محصول گیم‌بوی به‌صورت مخفف همان اسم رمز یعنی DMG-01 در نظر گرفته شد. نکته‌ی جالب دیگر در مورد این کنسول نینتندو به بازخوردهای اولیه‌ی آن بین کارمندان شرکت برمی‌گشت. در روزهای اولیه‌ی تولید این محصول، بعضی از کارمندان نینتندو امید زیادی به آن نداشتند و همین موضوع باعث شده بود بین خودشان از عبارت DameGame برای نامیدن این کنسول دستی استفاده کنند؛ عبارتی که بخش اول آن یعنی Dame در ژاپنی به‌معنای بیچاره و ناامید است، ولی درنهایت همین کنسول ناامیدکننده (از نظر آن‌ها) به یکی از موفق‌ترین محصولات دنیای بازی تبدیل شد.











Atari Lynx

Handy

لینکس کنسول دستی قدرتمند آتاری بود که با وجود تاریخ عرضه‌ای نزدیک به گیم‌بوی، از نظر سخت‌افزاری به مراتب از کنسول نینتندو پیشرفته‌تر بود و اولین کنسول دستی با نمایشگر رنگی هم محسوب می‌شد، ولی از طرف دیگر پشتیبانی عالی شرکت محبوب ژاپنی را پشت خود نداشت و قیمت آن هم بالاتر بود و درنهایت شکست خورد.

این وسیله‌ی جالب در ابتدا توسط شرکت دیگری به‌نام Epyx در دست تولید بود و آن‌ها درحالی تولید محصول جذاب خود را از سال ۱۹۸۶ آغاز کرده بودند که اسم اولیه‌ی Handy را برای آن در نظر داشتند. ولی بعد از مدتی کار به‌جایی رسید که شرکت توان مالی کافی برای تأمین مخارج تولید کنسول را نداشت و حقوق آن را به آتاری فروخت و در جریان همین پروسه هم نام آن به لینکس تغییر پیدا کرد.













Game Gear



Project Mercury[/rtl]




مسئولان سگا در دهه‌ی ۱۹۹۰ علاقه‌ی زیادی به استفاده از اسم سیارات برای نام‌گذاری کنسول‌های خود داشتند و هرچند این قضیه بیش از هرچیز خود را در نام‌گذاری کنسول ساترن (Saturn، به‌معنای زحل یا کیوان) نشان داد، ولی پیش از آن هم سگا سراغ چنین کاری رفته بود.






ماجرا به دوران تولید کنسول دستی گیم‌گیر برمی‌گشت؛ کنسولی جذاب که البته مثل اکثر کنسول‌های دستی نتوانست رقیب محصولات نینتندو شود. این وسیله‌ی سیاه‌رنگ که می‌توان آن را به‌نوعی یک مستر سیستم دستی دانست، در روزهای اولیه‌ی تولید با اسم رمز پروژه‌ی مرکوری شناخته می‌شد (مرکوری همان تیر یا عطارد است، نزدیک‌ترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی به خورشید).





TurboExpress



Game Tank



توربو اکسپرس یکی دیگر از کنسول‌های دستی‌ای بود که در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰ و اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ قصد فتح بازار را داشتند و شکست خوردند. این محصول کارخانجات NEC که به‌نوعی معادل نمونه‌ی کوچک و دستی کنسول TurboGrafx-16 بود و درنهایت هم به فروش ۱.۵ میلیون عددی رسید، در ابتدا گیم تانک نام داشت که خیلی هم عبارت عجیبی برای نامیدن آن نبود؛ چرا که شکل و شمایل خاص آن مخاطب را به‌یاد وسایل جنگی و بی‌سیم‌ها می‌انداخت!











Sega 32X



Project Mars




32X از دیگر محصولات سگا با اسم رمز سیاره‌ای بود؛ قطعه‌ای اضافه‌شونده که به جنسیس متصل می‌شد و قدرت آن را افزایش می‌داد. این قطعه که درنهایت با شکست مواجه شد، با نام پروژه‌ی مارس (مریخ) تولید شده بود.







البته پیش از ساخته‌شدن 32X هم قرار بود سگا روی محصول دیگری کار کند که پروژه‌ی ژوپیتر (Project Jupiter) نام داشت، یعنی سیاره‌ی مشتری. این کنسول قرار بود مدل پیشرفته‌تر جنسیس باشد و برای افرادی عرضه شود که توانایی خرید ساترن را ندارند، ولی بعدها جای خود را به 32X داد.











Amiga CD32



Spellbound



آمیگا سی‌دی 32 از آن‌دسته کنسول‌های ناکامی است که این روزها کمتر کسی آن را به‌یاد دارد. این محصول شرکت کمودور که در سال ۱۹۹۳ عرضه شد و عمر کوتاهی داشت، در ابتدا با نام Spellbound یا افسون‌شده در دست تولید بود و بعدها به آمیگا سی‌دی 32 تغییر نام پیدا کرد.








Playdia



BA-X



شاید کمتر کسی نام کنسول Playdia را شنیده باشد، محصولی از شرکت Bandai که در سال ۱۹۹۴ وارد بازار ژاپن شد و بیشتر با تمرکز روی المان‌های مولتی‌مدیا طراحی شده بود تا یک کنسول بازی. اسم رمز این محصول که مخاطبانی با سنین پایین را هدف گرفته بود و برنامه‌های آموزشی مختلفی هم داشت، در ابتدا BA-X بود.











PlayStation



PSX



کم‌کم به دورانی می‌رسیم که کنسول‌های سه‌بعدی معروف با هدف فتح بازار بازی‌های ویدیویی در حال متولد شدن بودند تا حال و هوای بصری جدیدی را برای مخاطبان خود فراهم کنند. سونی در حالی پلی‌استیشن را در سال ۱۹۹۴ در ژاپن و یک‌سال بعد در سایر کشورها عرضه کرد که شاید کمتری کسی فکر می‌کرد این کنسول بتواند به فروشی بیش از ۱۰۰ میلیون عدد برسد. هرچند این روزها نام پلی‌استیشن به‌قدری مطرح است که حتی خیلی از افراد غیرگیمر هم با آن آشنایی دارند، ولی در آن دوران ماجرا به این شکل نبود و شک و تردیدهایی برای انتخاب این نام وجود داشت.







این عبارت اولین‌بار در زمان همکاری سونی و نینتندو برای تولید قطعه‌ی اضافه‌شونده‌ای برای کنسول SNES مطرح شد؛ روزهایی که قرار بود دو غول ژاپنی با یکدیگر مشارکت کنند و نه‌تنها سونی قطعه‌ای برای اجرای سی‌دی در SNES تولید کند، بلکه خود نیز محصول جداگانه‌ای را وارد بازار کند که هم بازی‌های SNES را اجرا کند و هم توانایی پشتیبانی از سی‌دی را داشته باشد. این وسیله در نمایشگاه CES سال ۱۹۹۱ با نام Play Station (دو کلمه جدا از هم) معرفی شد، ولی خیلی زود اتفاقاتی افتاد که قرارداد سونی و نینتندو به بن‌بست خورد و خبری هم از این وسیله نشد.








چند سال گذشت و سرانجام سونی کنسول مخصوص خود را بدون حضور نینتندو تولید کرد و از آنجایی که پیش از این عبارت پلی‌استیشن برای محصول ناکام قبلی استفاده شده بود، شعبه‌ی آمریکای بخش سرگرمی‌های سونی پیشنهاد استفاده از نام PSX را برای این محصول پیشرفته داد. حتی در بعضی از تبلیغات اولیه‌ی کنسول هم از عبارت PSX استفاده شد، ولی سرانجام همان نام قبلی (البته این‌بار به‌شکل سرهم) برای کنسول انتخاب شد و پلی‌استیشن تبدیل به برندی درخشان در صنعت بازی شد که هنوز هم بعد از سال‌ها در اوج به‌سر می‌برد.







البته سونی بعدها از PSX برای نامیدن محصول دیگری استفاده کرد، یک دستگاه ضبط تصاویر دیجیتال که بازی‌های پلی‌استیشن 2 را هم اجرا می‌کرد و در سال ۲۰۰۳ تنها در ژاپن عرضه شد، ولی به‌علت قیمت بالایی که داشت شکست خورد و فروش زیادی نکرد.









Virtual Boy


VR32[/rtl]




سال‌ها قبل از راه افتادن موج جدیدی از واقعیت مجازی (VR)، این قابلیت به‌شکلی متفاوت در دنیای بازی وجود داشت و نینتندو هم از جمله شرکت‌هایی بود که در یک دوره قصد داشت با استفاده از جذابیت‌های واقعیت مجازی محصولی متفاوت عرضه کند.






Virtual Boy پدیده‌ی عجیبی بود که در سال ۱۹۹۵ عرضه شد و اولین کنسولی بود که گرافیک برجسته‌ی سه‌بعدی را ازطریق یک نمایشگر سربند در اختیار مخاطبان قرار می‌داد. این محصول نینتندو به دلایل مختلف از جمله طرز استفاده‌ی سخت و نامناسب و همین‌طور رنگ‌بندی قرمز بازی‌های خود نتوانست در جذب مشتری موفق عمل کند و کمتر از یک میلیون عدد فروخت. نام اولیه‌ی آن هم VR32 بود که درنهایت نینتندو به‌سبک نام‌گذاری گیم‌بوی، آن را با عنوان ویرچوال‌بوی عرضه کرد.




Atari Jaguar CD


Jaguar II


آتاری جگوار با فروشی کمتر از ۲۵۰ هزار عدد زمینه‌ساز مشکلات زیادی برای آتاری شد و آن‌ها پس از آن دیگر با ساخت کنسول‌های کاملاً جدید با بازی‌های اختصاصی خداحافظی کردند ولی در سال ۱۹۹۵ یعنی دو سال بعد از ارائه‌ی آتاری جگوار، قطعه‌ای تحت‌عنوان جگوار سی‌دی را به بازار فرستادند که امکان استفاده از سی‌دی را به کاربران می‌داد. نام اولیه‌ی این قطعه هم جگوار 2 بود که درنهایت آتاری ترجیح داد به‌سراغ چنین نامی نرود.






Genesis Nomad


Project Venus

دوباره یکی دیگر از کنسول‌های سگا و باز هم استفاده از نام سیارات! این‌بار نوبت کنسول دستی دیگری از سگا بود که در سال ۱۹۹۵ به‌دست علاقمندان رسید و می‌توان آن‌را به‌نوعی یک جنسیس همراه دانست. کنسولی قدرتمند و جالب که متأسفانه سرنوشت خوبی نداشت و با وجود قابلیت‌های مختلف خود، موفقیت زیادی به‌دست نیاورد.



اسم رمز جنسیس نومد، پروژه‌ی ونوس بود، به‌معنای سیاره‌ی ناهید یا زهره. نامی که مثل اکثر پروژه‌های سیاره‌ای سگا برای این شرکت ژاپنی خوش‌یمن نبود.











Nintendo 64



Project Reality[/rtl]




یکی دیگر از کنسول‌های دوست‌داشتنی نسل پنجم، نینتندو 64 بود که هرچند آثار به‌شدت جذاب و زیبایی داشت ولی درنهایت به‌مراتب کمتر از پلی‌استیشن فروش کرد. در آن ایام بحث حرکت از گرافیک دوبعدی به سه‌بعدی بسیار داغ بود و هیاهوی زیادی تمام بخش‌های صنعت بازی را دربرگرفته بود که خبر از انقلابی بزرگ در زمینه‌ی گرافیک بازی‌ها می‌داد. همین قضیه هم یکی از دلایلی بود که نینتندو به‌سراغ اسم رمز Project Reality برای کنسول خود برود تا نشان دهد که قصد دارد محصولی قدرتمند با تصاویر واقع‌گرایانه ارائه کند.






هرچند درنهایت نام نینتندو 64 برای این کنسول انتخاب شد تا به بهترین شکل ممکن خبر از معماری ۶۴ بیتی کنسول دهد، ولی حتی در سخت‌افزار نهایی آن هم بخش‌های مختلفی مثل پردازنده با عبارت Reality همراه بودند. بد نیست در اینجا اشاره کنیم که برای این کنسول نینتندو عنوان‌های دیگری هم در نظر گفته شده بود که آن‌ها هم درنهایت تغییر کردند: Ultra 64 برای بازارهای غربی که قرار بود قدرت کنسول را بیش‌ازپیش به رخ رقبا بکشاند و Famicom 64 که ترکیبی از حس نوستالژیک اولین کنسول نینتندو و معماری ۶۴ بیتی بود، ولی نینتندو سرانجام تصمیم گرفت از عدد ۶۴ و نام شرکت خود درکنار یکدیگر استفاده کند.











64DD



Bulky Drive



64DD قطعه‌ای اضافه‌شونده بود که در سال ۱۹۹۹ برای نینتندو 64 در ژاپن عرضه شد. این قطعه که فروش بسیار پایینی داشت و بازی‌های انحصاری خیلی کمی هم برای آن طراحی شدند، اجازه‌ی استفاده از دیسک‌های ۶۴ مگابایتی را به کاربران خود می‌داد و در مجموع تجربه‌ی خیلی دلچسبی برای نینتندو نبود. اسم رمز اولیه‌ی آن هم Bulky Drive بود که بعدها به 64DD تغییر پیدا کرد تا هم با نام نینتندو 64 در ارتباط باشد و هم به حافظه‌ی قابل پشتیبانی خود اشاره کند.













آخرین کنسول سگا یعنی 
دریم‌کست
 زمانی وارد بازار شد که نسل ششم هنوز با ورود رقبایی چون پلی‌استیشن 2، 
ایکس‌باکس
 و 
گیم‌کیوب

 به مراحل حساس خود نرسیده بود؛ کنسولی دوست‌داشتنی که در اوایل کار موفق ظاهر شد ولی بعد از مدتی با وجود قابلیت‌های جالب و بازی‌های متنوع و جذابش، شکست خورد و سگا را برای همیشه از میدان تولید کنسول‌های بازی خارج کرد.




ماجرای اسم رمز دریم‌کست کمی پیچیده‌تر از سایر کنسول‌ها است و زوایای مختلفی دارد. در روزهای اولیه‌ی تولید این کنسول، دو تیم جداگانه در آمریکا و ژاپن سرگرم کار روی سخت‌افزار مورد نظر خود شدند و به‌شکل موازی تولید آن را جلو می‌بردند. گروه ژاپنی پروژه‌ای تحت عنوان Dural را در دست تولید داشت که نام آن برگرفته از یکی از شخصیت‌های بازی Virtua Fighter بود. ولی در طرف دیگر تیم آمریکایی نام Blackbelt را روی پروژه‌ی خود گذاشت. هر دو گروه در حال کار روی محصول خود بودند تا اینکه سرانجام پروژه‌ی گروه ژاپنی یعنی Dural انتخاب شد و سخت‌افزار موردنظر آن‌ها وارد مراحل اصلی تولید شد.




البته این هم پایان کار اسم رمزهای دریم‌کست نبود و بعد از Dural، اسم رمز دیگری تحت عنوان Katana برای آن انتخاب شد و این اسم به‌شکل رسمی هم در رسانه‌ها اعلام شد تا هم رقبا را بابت قدرت خود تهدید کند و هم حالتی شرقی به کنسول بدهد، ولی درنهایت اسم زیبای دریم‌کست برای کنسول سفیدرنگ سگا در نظر گرفته شد؛ کنسولی که طرفداران سگا هرگز آن را از یاد نخواهند برد.










Game Boy Advance



Advanced Game Boy[/rtl]




یکی از کنسول‌های محبوب نینتندو که در سال ۲۰۰۱ وارد بازار شد، Game Boy Advance یا GBA بود. البته نینتندو قبل از آن هم قصد ارائه‌ی کنسول دستی دیگری را داشت که مدتی با اسم رمز پروژه‌ی آتلانتیس (Project Atlantis) در دست تولید بود، ولی به‌جایی نرسید.





GBA هم در اوایل کار خود اسم دیگری داشت که البته تقریباً مشابه اسم نهایی آن بود به‌همراه تفاوتی کوچک: Advanced Game Boy یا به‌صورت مخفف AGB. ولی درنهایت نینتندو کلمه‌ی «پیشرفته» را از ابتدای این اسم به انتهای آن برد و به GBA رسیدیم. مثل همان کاری که پیش از آن با Game Boy Color هم انجام داده بود و در ابتدا قرار بود این کنسول دستی با نام Color Game Boy عرضه شود.













GameCube



Project Dolphin[/rtl]



یکی دیگر از کنسول‌های جذاب نسل ششم گیم‌کیوب بود که با شکل و شمایل جالب و رنگ بنفش خود و البته آثار باکیفیتی که داشت، محصولی به‌یادماندنی از نینتندو بود که متأسفانه فروش آن به سطح انتظارات نرسید. گیم‌کیوب در روزهای اول تولید با عنوان پروژه‌ی دلفین شناخته می‌شد و این اسم نه فقط بین سازندگان آن، بلکه به‌شکل عمومی هم در ماه می سال ۱۹۹۹ در جریان کنفرانس خبری نینتندو اعلام شد. پردازنده‌ی کنسول هم با نام Gekko (نوعی مارمولک) شناخته می‌شد و در مجموع این‌بار نینتندو به‌سراغ اسامی جالبی برگرفته از حیوانات برای جانشین نینتندو 64 رفته بود.








هرچند درنهایت نام کنسول از دلفین به گیم‌کیوب تغییر کرد (نامی که به شکل مکعب‌مانند آن اشاره داشت) ولی دلفین هم بعدها به‌شکل دیگری به حیات خود ادامه داد، در قالب یک شبیه‌ساز قدرتمند برای اجرای بازی‌های گیم‌کیوب و Wii.













Xbox



Midway



اولین کنسول مایکروسافت یعنی ایکس‌باکس محصولی قدرتمند بود و نسبت به سایر کنسول‌های نسل ششم سخت‌افزار پیشرفته‌تری داشت. این کنسول که زمینه‌ساز انتشار بازی‌های بزرگی چون Halo شد، اواخر سال ۲۰۰۱ و تقریباً هم‌زمان با گیم‌کیوب وارد بازار شد و مثل کنسول نینتندو، فروش آن در محدوده‌ای کمی بالاتر از ۲۰ میلیون عدد متوقف شد.


اسم رمز ایکس‌باکس یکی از جالب‌ترین مواردی است که تا امروز در این صنعت دیده‌ایم؛ اسمی تحت عنوان Midway که علت انتخاب آن هم ماجرایی شنیدنی دارد. نبرد میدوی (Battle of Midway) یک نبرد دریایی عظیم در جریان جنگ جهانی دوم بود که بین آمریکا و ژاپن رخ داد. درحالی‌که ژاپن آن روزها قدرت نظامی زیادی داشت و توانسته بود با حمله به پرل‌هاربر خسارات فراوانی به آمریکا وارد کند، با انگیزه‌های زیاد و تصور به‌دست آوردن یک پیروزی دیگر وارد نبردی متفاوت با آمریکا شدند و درنهایت بازنده‌ی آن بودند؛ نبردی که در مقابل حدود ۳۰۰ کشته‌ی آمریکایی، بیش از ۳۰۰۰ سرباز ژاپنی از بین رفتند و در مجموع نه‌تنها آمریکا پیروز نبرد شد، که ژاپن هم از نظر قدرت دریایی شکست سنگینی خورد. این نبرد که برای آمریکایی‌ها اهمیت زیادی دارد، مسئولان مایکروسافت را به فکر انتخاب عبارت میدوی به‌عنوان اسم رمز اولین کنسول این شرکت انداخت؛ اسمی که خبر از تصمیم جدی غول ردموندی برای منهدم کردن بزرگ‌ترین رقیبش یعنی شرکت ژاپنی سونی می‌داد. ولی درنهایت اوضاع به‌شکل دیگری پیش رفت و پلی‌استیشن 2 در همان نسل توانست بیش از ۱۵۰ میلیون عدد بفروشد، یعنی حدود ۶ برابر ایکس‌باکس.




البته درکنار میدوی، نام‌های دیگری هم برای ایکس‌باکس در نظر گرفته شده بودند از جمله:

•  Windows Entertainment Project - WEP
• Microsoft Total Gaming - MTG
• Microsoft Interactive Network Device - MIND
• Microsoft Active Reality Zone - MARZ
• Virtual Entertainment and Reality Venture - VERV
• Total Action Center - TAC
• Cyber Playground - CPG
• Microsoft Interactive Center - MIC
  

[rtl]

ولی همه‌ی این اسامی به بن‌بست خوردند و بعد از آن نوبت به اسم DirectX Box رسید که به ارتباط تنگاتنگ کنسول با DirectX اشاره داشت. درنهایت بخش اول این عبارت هم حذف شد و Xbox به‌عنوان اسم کنسول در نظر گرفته شد که خود این اسم نیز به حالات مختلفی مثل XboX، xBox و X-box تقسیم می‌شد و سرانجام حالت ساده‌تر یعنی Xbox انتخاب شد. هرچند باز هم این پایان ماجرا نبود و تیم بازاریابی مایکروسافت که چنین اسمی را مناسب کنسول بازی نمی‌دانستند، پیشنهاداتی مثل 11X یا Elevene-X ارائه دادند ولی درنهایت همان Xbox انتخاب شد و امروز هم به برندی معتبر در دنیای بازی تبدیل شده است.








EyeToy



iToy



EyeToy دوربین منحصربه‌فردی بود که سونی در سال ۲۰۰۳ برای پلی‌استیشن 2 به بازار فرستاد و با بازی‌های مخصوص خود اجازه‌ی تجربه‌ای جدید و متفاوت را به کاربران می‌داد؛ وسیله‌ای که شاید بتوان آن را جد کینکت در نظر گرفت، ولی به‌مراتب ساده‌تر از محصول مایکروسافت. این دوربین که بعدها با تغییراتی تحت عنوان PS Eye برای پلی‌استیشن 3 هم عرضه شد، در ابتدا iToy نام داشت که مخفف عبارت Interactive Toy به‌معنای اسباب‌بازی تعاملی بود، ولی درنهایت با پیشنهاد فیل هریسون که آن روزها در تیم پلی‌استیشن حضور داشت، نام آن به EyeToy تغییر کرد.











N-Gage



Starship[/rtl]




[rtl]در دورانی که بازی‌های موبایل هنوز به‌اندازه‌ی این روزها پیشرفت نکرده بودند و اکثراً شامل مواردی ساده و پیش‌پاافتاده می‌شدند، یکی از غول‌های این صنعت یعنی نوکیا که آن سال‌ها در اوج به‌سر می‌برد تصمیم به تولید محصولی جدید گرفت که هم کارایی‌های یک موبایل را داشته باشد و هم گیمرها را جذب خود کند. این موبایل متفاوت که N-Gage نام داشت، با طراحی خاص خود شکل و شمایلی مانند کنسول‌های دستی پیدا کرده بود و بازی‌های مخصوص آن هم از نظر بصری نسبت به سایر بازی‌های موبایلی سال ۲۰۰۳ جلوتر بودند.[/rtl]






نوکیا هم برای اینکه هرچه بیشتر قدرت محصول خود را نشان دهد، اسم رمز Starship را برای آن انتخاب کرد تا نشان‌دهنده‌ی اهداف بلندپروازانه‌ی این وسیله‌ی منحصربه‌فرد باشد، موبایلی که درنهایت سه میلیون عدد از آن فروش رفت.




Atari Flashback II


Michele


آتاری فلش‌بک محصولی از این شرکت قدیمی بود که در مدل‌های مختلف بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۱ عرضه شد و یک‌بار دیگر بازی‌های مختلف آتاری 2600 و آتاری 7800 را به دوست‌داران این کنسول‌های قدیمی هدیه می‌داد. دومین مدل این مجموعه یعنی آتاری فلش‌بک 2 در ابتدا با نام میشل (Michele) وارد مرحله‌ی تولید شد که برگرفته از نام همسر کرت وندل (طراح اصلی فلش‌بک) بود. هرچند بعدها این اسم رمز عوض شد، ولی این نام در مدل نهایی روی مادربورد کنسول به‌چشم می‌خورد.





Game Boy Micro


Oxygen


گیم‌بوی مایکرو یکی دیگر از کنسول‌های دستی جالب نینتندو بود که البته این‌بار به‌جای اینکه محصولی کاملاً جدید باشد، همان کارایی GBA را در قالبی متفاوت و کوچک‌تر ارائه می‌داد. این کنسول جمع‌وجور و بامزه که در سال ۲۰۰۵ روانه‌ی بازار شد، در تشکیلات نینتندو با اسم رمز اکسیژن (و به روایتی دیگر Oxy) شناخته می‌شد؛ همان عنصر مهمی که حیات اکثر موجودات زنده به‌آن وابسته است.





Nintendo DS


Nitro[/rtl]




همان‌طور که پیش از این هم گفته شد، نینتندو همواره سلطان کنسول‌های دستی بوده است و هیچ رقیبی در این زمینه نمی‌بیند. دراین‌میان کنسول DS که در سال ۲۰۰۴ عرضه شد، با چنان استقبالی مواجه شد که با فاصله‌ای اندک نسبت به پلی‌استیشن 2 در جایگاه دومین کنسول پرفروش تاریخ قرار گرفت و بعید است به این زودی‌ها رقیبی در این زمینه پیدا کند.







DS از همان روزهای اول تولید هم با همین اسم در دست ساخت قرار داشت، ولی در عین حال اسم رمز دیگری هم در مقطعی برای آن انتخاب شده بود تحت عنوان Nitro؛ اسمی که شاید نشان از پیش‌بینی نینتندو بابت موفقیت عظیم کنسول و سرعت بالای آن برای رسیدن به قله‌های افتخار داشت! همین‌طو اسم رمز Iris هم در مقطع کوتاهی بین سازندگان آن به‌کار می‌رفت.



Gizmondo


Gametrac


Gizmondo را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های صنعت بازی دانست؛ محصولی از شرکت Tiger Telematics که امکانات بدی هم نسبت به زمان خود نداشت و به‌عنوان یک کنسول دستی از کیفیت مناسبی برخوردار بود، ولی به دلایلی چون قیمت بالا و بازی‌های کم به بن‌بست رسید و تنها حدود ۲۵ هزار عدد از آن فروخته شد و سازنده‌ی آن هم یک‌سال بعد ورشکست شد؛ کنسولی که در ابتدا با اسم رمز Gametrac همراه بود.






Xbox 360


Xenon[/rtl]




دومین کنسول مایکروسافت به‌مراتب موفق‌تر از کنسول اول آن‌ها عمل کرد و ایکس‌باکس 360 توانست با عرضه در سال ۲۰۰۵ به‌کمک قابلیت‌های مناسب خود و بازی‌های جذابش فروشی خیره‌کننده داشته باشد. این کنسول هم در ابتدا با اسامی مختلفی همراه بود که معروف‌ترین آن‌ها یعنی زنون هرچند درنهایت انتخاب نشد، ولی به‌عنوان اسم پردازنده‌ی کنسول باقی ماند تا یادگاری از روزهای تولید آن باشد.





درکنار زنون، اسامی دیگری مثل Xbox FS، Xbox 2، Xbox Next و NextBox هم در مقاطع مختلف بین سازندگان کنسول مطرح بودند، ولی سرانجام نام نهایی آن یعنی ایکس‌باکس 360 در سال ۲۰۰۳ برگزیده شد که اشاره‌ای بود به امکانات مختلف کنسول که قرار بود انواع و اقسام سرگرمی‌ها را دربرگیرد.






Wii


Revolution[/rtl]




در بین اسامی رمز گوناگون کنسول‌های بازی، بدون شک یکی از بهترین موارد که اشاره‌ای کامل به کنسول مورد نظر می‌کند، به Wii مربوط می‌شود؛ کنسول متفاوت و انقلابی نینتندو که با عرضه در سال ۲۰۰۶ توانست تاریخ این صنعت را به دو بخش قبل و بعد از خود تقسیم کند. Wii به‌علت کنترلر خاص خود و تکیه بر بازی‌هایی جذاب که درکنار گیمرهای حرفه‌ای برای افراد آماتور هم مناسب بودند، موفقیتی رویایی به‌همراه داشت و نینتندو را یک‌بار دیگر به صدر قله‌های موفقیت رساند.




اسم اولیه‌ی این کنسول انقلاب (Revolution) بود و برخلاف خیلی از اسم رمزها که به‌طور رسمی اعلام نمی‌شوند، این اسم در ابتدای معرفی کنسول همراه آن بود. ولی بعدها مسئولان نینتندو به این نتیجه رسیدند که چنین اسمی شاید خیلی هم مناسب یک کنسول بازی با هدفی که آن‌ها داشتند نباشد و نام Wii را برای آن انتخاب کردند؛ نامی منحصربه‌فرد که پیش از آن معنای خاصی نداشت، ولی مانند کلمه‌ی We یا «ما» تلفظ می‌شد و به حال و هوای خانوادگی این کنسول اشاره می‌کرد.




اگر در آن دوران اخبار دنیای بازی را دنبال کرده باشید، حتماً به‌یاد دارید که چه هیاهویی در زمان این تغییر نام از Revolution به Wii اتفاق افتاد! دنیای اینترنت با اسم جدید این کنسول منفجر شده بود و در اکثر سایت‌ها و انجمن‌های گفت‌وگو، بحث‌های زیادی شکل گرفته بود و خیلی‌ها چنین اسمی را مسخره می‌کردند و عبارات طنز یا حتی تصاویر عجیب و نامناسبی برپایه‌ی آن می‌ساختند. اوضاع به‌حدی رسیده بود که حتی عده‌ای شکست کنسول نینتندو را تنها به خاطر همین اسم پیش‌بینی می‌کردند، ولی مسئولان شرکت نیازی به تغییر آن نمی‌دیدند و درنهایت هم مشخص شد که این کنسول جذاب با همین اسم Wii می‌تواند تاریخ‌ساز شود.






Move



Wand/Gem/Arc[/rtl]




بعد از موفقیت حیرت‌انگیز Wii، سونی و مایکروسافت هم به‌عنوان رقبای نینتندو تصمیم گرفتند سهمی از بازار کنترلرهای حرکتی ببرند و هرکدام مسیر متفاوتی را انتخاب کردند. سونی برای این‌کار به‌سراغ ساخت Move برای پلی‌استیشن 3 رفت؛ کنترلری حرکتی که تقریباً همان کارایی کنترلرهای Wii را با پیشرفت‌هایی به‌همراه داشت و قرار بود تجربه‌ای را در سال ۲۰۱۰ ارائه دهد که نینتندو چهار سال قبل از آن به‌سراغش رفته بود.






تا پیش از اعلام نام رسمی Move توسط سونی، اسم‌های متعددی برای آن به‌کار می‌رفت. از عبارت ساده‌ای چون PlayStation Motion Controller یا «کنترلر حرکتی پلی‌استیشن» تا Wand و Magic Wand یا عصای جادویی، تا Gem به‌معنای جواهر که اولین‌بار توسط مدیرعامل الکترونیک آرتز به‌کار رفت و نشان می‌داد که اسم رمز این وسیله‌ی جانبی بوده است. همین‌طور در دوره‌ای اسم Arc هم برای آن به‌گوش می‌رسید؛ اسمی که به مواردی چون سیم‌پیچ تسلا (Tesla Coil) اشاره داشت، ترانسفورماتوری که توسط نیکولا تسلا طراحی شده بود و در بخش بالایی آن جرقه‌های نورانی به‌چشم می‌خورد و کنترلر حرکتی سونی هم در دوره‌ای قرار بود به‌خاطر شباهت بخش نورانی خود به سیم‌پیچ تسلا و قوس الکتریکی آن (Arc) با این نام عرضه شود. ولی درنهایت همه‌ی این اسامی کنار گذاشته شدند و کلمه‌ی ساده‌ی Move به‌معنای حرکت برای این کنترلر حرکتی انتخاب شد.









Kinect


Project Natal[/rtl]




برخلاف سونی که پاسخی مشابه برای کنترلر Wii داشت، مایکروسافت به‌سراغ پروژه‌ی دیگری تحت عنوان کینکت برای ایکس‌باکس 360 رفت که از یک دوربین پیشرفته و مخصوص برای ردیابی حرکات بازیکن‌ها استفاده می‌کرد تا این حرکات را پردازش و وارد بازی کند. کینکت به‌لطف جذابیت‌های بالای خود توانست موفقیت چشمگیری داشته باشد و میلیون‌ها عدد از آن فروش رفت و به یکی از موفق‌ترین وسایل جانبی تاریخ این صنعت تبدیل شد.







در زمان معرفی این وسیله‌ی جالب، هنوز نام کینکت برای آن انتخاب نشده بود و مایکروسافت آن را تحت عنوان پروژه‌ی ناتال نمایش داد. اما علت انتخاب این نام چه بود؟ ماجرا خیلی ساده بود و به محل تولد الکس کیپمن مربوط می‌شد، یکی از مهندسان مطرح مایکروسافت که نقشی کلیدی در طراحی این وسیله داشت و از آنجایی که متولد شهر ناتال در کشور برزیل بود و این نام هم زیبایی خاص خود را داشت، آن را به‌عنوان اسم اولیه‌ی محصول خود انتخاب کردند و یک‌سال بعد هم کینکت به‌عنوان نام نهایی آن معرفی شد.






3DS


Citra/Citrus


3DS یکی دیگر از کنسول‌های دستی محبوب نینتندو بوده است که در سال ۲۰۱۱ به‌دست علاقمندان رسید و با بازی‌های متنوع و باکیفیت خود موفقیت زیادی به‌دست آورد. در مورد اسم رمز این کنسول اطلاعات کاملی وجود ندارد و تنها می‌دانیم که در مقطعی با کد CTR بین سازندگان آن شناخته می‌شده است؛ کدی که عده‌ای آن را مخفف Citrus و بعضی‌ها هم آن را برگرفته از Citra می‌دانند که این عبارت دوم بعدها برای نامیدن شبیه‌ساز 3DS هم به کار رفت.





Vita



NGP[/rtl]




اولین کنسول دستی سونی یعنی PSP هرچند موفقیتی در حد و اندازه‌های رقیب خود DS به‌دست نیاورد، ولی با حدود ۸۰ میلیون فروش توانست وارد فهرست کنسول‌های محبوب تاریخ شود. پس از آن سونی کار روی تولید کنسول دستی بعدی خود را آغاز کرد و سرانجام در اولین ماه سال ۲۰۱۱ به معرفی آن در کنفرانسی خبری پرداخت. در آن زمان اسم اولیه‌ی کنسول NGP بود، مخفف عبارت Next Generation Portable یا «وسیله‌ی قابل حمل نسل بعد»؛ کنسولی پیشرفته و قدرتمند که قرار بود گرافیکی فراتر از انتظار را روی یک وسیله‌ی کوچک نمایش دهد.





درحالی‌که خیلی‌ها تصور می‌کردند جانشین PSP با همین نام NGP عرضه شود، درنهایت نام آن به ویتا تغییر کرد که به‌معنای زندگی بود ولی در پارادوکسی تلخ، کنسول سونی خیلی زود از دنیا رفت و با فروش پایین خود به تنها تجربه‌ی ناکام این شرکت ژاپنی در دنیای کنسول‌ها تبدیل شد.





Wii U



Project Cafe[/rtl]




نینتندو بعد از موفقیت Wii قصد داشت کنسول بعدی خود را زودتر از رقبا وارد بازار کند و این‌بار هم ایده‌های متفاوتی برای ارائه داشت؛ کنسولی که قرار بود با کنترلر تبلت‌مانند خود حال و هوای دیگری به بازی‌های نینتندو دهد و البته درنهایت موفقیت زیادی به‌دست نیاورد و فاصله‌ای نجومی با Wii داشت.








اولین‌بار با عبارت جالب Project Cafe بود که متوجه تولید کنسول جدید نینتندو شدیم؛ اسمی زیبا که البته علت انتخاب آن دقیقاْ‌ مشخص نبود و شاید نینتندو قصد داشته است شکل و شمایل سینی‌مانند کنترلر خود را با فضای کافی‌شاپ‌ها هماهنگ کند! گذشته از شوخی، ممکن است علت انتخاب این اسم به حال و هوای آن برگردد؛ کنسولی که قرار بود هم دوستان و اعضای خانواده را دور هم جمع کند و هم تجربه‌ای مخصوص و متفاوت برای دارنده‌ی کنترلر اصلی فراهم آورد، موضوعی که آن را به محیط کافی‌شاپ شبیه می‌کرد که دوستان درکنار یکدیگر جمع می‌شوند و هرکدام هم نوشیدنی یا خوراکی مخصوص خود را نوش جان می‌کنند.





درنهایت در جریان E3 2011 کنسول به‌طور کامل معرفی و نام Wii U برای آن اعلام شد؛ نامی که ترکیبی از Wii (لذت انجام دورهمی بازی‌ها) و U (تجربه‌ای منحصربه‌فرد برای دارنده‌ی کنسول) بود و عده‌ای آن را یکی از دلایل شکست این کنسول می‌دادند، چرا که درکنار بازاریابی نامناسب نینتندو و معرفی اولیه‌ی نه‌چندان خوب کنسول باعث شده بود بخشی از مخاطبان کمتر حرفه‌ای آن تا مدت‌ها تصور کنند با مدلی پیشرفته‌تر از Wii طرف هستند، نه یک کنسول نسل جدید و کاملاً متفاوت.





PlayStation 4



Orbis[/rtl]




سونی برای نام‌گذاری کنسول‌های خانگی خود خلاقیت زیادی به خرج نمی‌دهد و تا امروز تنها شاهد اعدادی بوده‌ایم که درکنار برند معروف پلی‌استیشن قرار گرفته‌اند. این موضوع در مورد پلی‌استیشن 4 هم تکرار شد، ولی پیش از معرفی رسمی کنسول اخباری در مورد اسم رمز آن منتشر شده بود؛ اسم رمزی که اولین‌بار در سال ۲۰۱۲ مشخص شد، یعنی Orbis. این کلمه معادل لاتین Orbit (به‌معنای حدقه‌ی چشم) است و شاید علت انتخاب آن توسط مسئولان سونی، سخت‌افزار پیشرفته و قدرت بالای کنسول بوده که باعث می‌شده است چشمان مخاطبان از حدقه دربیاید!








در هر حال علت انتخاب این اسم هرچه که بود، بعدها همچنان همراه پلی‌استیشن 4 باقی ماند و برای نامیدن سیستم‌عامل این کنسول به‌کار رفت. بد نیست در اینجا اشاره‌ای هم به نام Thebes (تبس یا تبای، شهری در مصر باستان) داشته باشیم که در دوره‌ای به‌عنوان اسم رمز پلی‌استیشن 4 مطرح شده بود.








Xbox One



Durango[/rtl]




هرچند اسم ایکس‌باکس 360 جالب و هدفمند بود، ولی کار را برای حدس زدن اسم کنسول بعدی مایکروسافت دشوار می‌کرد. همین قضیه هم باعث شده بود اولین شایعات و صحبت‌ها در مورد این کنسول با نام ایکس‌باکس 720 مطرح شود که عددی دو برابر ۳۶۰ بود! ولی درنهایت زمانی‌که کیت‌های توسعه‌ی کنسول به‌دست بازی‌سازها رسیدند، مشخص شد که اسم رمز آن دورانگو (Durango) است، نامی که این‌بار هم مثل ناتال براساس یک شهر انتخاب شده بود؛ شهری بزرگ در کشور مکزیک که تاریخ تأسیس آن به قرن شانزدهم میلادی برمی‌گردد.






این اسم رمز اولین‌بار توسط یکی از اعضای استودیو Crytek لو رفت که در اکانت توییتر خود از همایش بازی‌سازها برای تولید بازی‌های دورانگو گفته بود. البته در مقطعی هم عبارت Kryptos به‌عنوان اسم رمز کنسول مطرح شده بود، اسمی که برگرفته از اثری هنری به همین نام محصول جیم سانبرن بود؛ اثری که درکنار تشکیلات CIA در لانگی واقع در ایالت ویرجینیا قرار گرفته است و حالتی رازآلود به‌همراه نوشته‌هایی رمزنگاری‌شده دارد. با وجود این‌ها، درنهایت نام ایکس‌باکس وان برای سومین کنسول مایکروسافت انتخاب شد تا نشان‌دهنده‌ی محصولی قدرتمند باشد که همه‌چیز را یک‌جا در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.





PlayStation VR



Project Morpheus[/rtl]




در سال‌های اخیر بحث واقعیت مجازی خیلی داغ شده است و سونی هم به‌عنوان یکی از شرکت‌های بزرگ حاضر در صنعت بازی، تصمیم گرفت در سال ۲۰۱۶ هدست واقعیت مجازی خود را تحت عنوان پلی‌استیشن VR روانه‌ی بازار کند. این هدست در روزهای اولیه‌ی معرفی خود پروژه‌ی مورفیوس نام داشت که علت انتخاب آن را می‌توان دو مورد در نظر گرفت.






از طرفی مورفیوس یکی از شخصیت‌های معروف مجموعه فیلم‌های ماتریکس (Matrix) است، کسی که با بازی لارنس فیشبرن نقش مهمی در داستان ماتریکس داشت و باعث شد شخصیت اصلی این مجموعه اهداف خود را پیدا کند. باتوجه‌به حال و هوای دنیای ماتریکس، انتخاب چنین اسمی برای یک هدست واقعیت مجازی ایده‌ی جالبی بود و از طرف دیگر هم مورفیوس اسم یکی از خدایان یونان باستان است که بیش از هر چیز با خواب و رویا سر و کار دارد و باز هم می‌تواند از این نظر انتخابی مناسب برای هدستی باشد که قرار است مخاطب را در محیطی متفاوت از واقعیت غرق کند.











PlayStation 4 Pro



Neo



سونی و مایکروسافت در نسل حاضر تصمیم عجیبی گرفتند و به‌سراغ تولید کنسول‌هایی رفتند که می‌توان آن‌ها را اصطلاحاً «میان‌نسلی» نامید؛ کنسول‌هایی قدرتمندتر از مدل‌های معمول، ولی نه در حدی که کاملاً نسل بعدی محسوب شوند. دراین‌میان سونی برای کنسول خود اسم رمز نئو (Neo) را انتخاب کرد که گذشته از معنای «نو»، به شخصیت اصلی فیلم‌های ماتریکس هم اشاره داشت؛ کسی که کیانو ریوز ایفاگر نقش او بود و با قدرت بالای خود بیشترین تأثیر را در داستان این مجموعه داشت و در عین حال درکنار اسم رمز مورفیوس قرار می‌گرفت تا علاقه‌ی مهندسان سونی به ماتریکس را بیش‌ازپیش نشان دهد.









Nintendo Switch


NX


بعد از ناکامی Wii U، نینتندو یک‌بار دیگر به‌سراغ ایده‌ای جذاب برای تولید کنسول جدید خود رفت و محصولی متفاوت را عرضه کرد که ترکیبی از کنسول‌های دستی و خانگی بود. نینتندو سوییچ با عرضه در اوایل سال ۲۰۱۷ توانست خیلی زود به محبوب دل‌ها تبدیل شود و این روزها نیز همچنان فروش بالایی را تجربه می‌کند. اولین اخبار در مورد این کنسول دو سال پیش از عرضه‌ی آن منتشر و اسم رمز NX برای آن معرفی شد؛ کنسولی که ساتورو ایواتا آن را محصولی متفاوت معرفی کرد که قرار است با ویژگی‌های جدید خود نحوه‌ی بازی کردن مردم را تغییر دهد و درنهایت هم با عرضه‌ی NX با نام نهایی سوییچ مشخص شد که نینتندو این‌بار به‌خوبی به اهدافش رسیده و محصولی درجه‌یک تحویل دوست‌داران خود داده است؛ کنسولی که متأسفانه ایواتا نتوانست موفقیت‌های آن را ببیند و پیش از عرضه‌ی سوییچ از دنیا رفت.





Xbox One X



Project Scorpio



چند سال قبل مایکروسافت نیز هم‌زمان با سونی به فکر تولید کنسول میان‌نسلی خود بود که البته قدرتی به‌مراتب بیشتر از پلی‌استیشن 4 پرو داشت. درحالی‌که کنسول سونی اواخر سال ۲۰۱۶ وارد بازار شده بود، مایکروسافت پروژه‌ی خود را برای ماه‌های پایانی سال ۲۰۱۷ آماده می‌کرد و اولین‌بار هم آن را با نام پروژه‌ی اسکورپیو معرفی کرد؛ نامی که به یکی از ۱۲ برج فلکی معروف یعنی برج عقرب اشاره داشت و علاوه‌بر اینکه شکل و شمایلی خطرناک و جذاب به کنسول مایکروسافت می‌داد، از نظر تاریخ عرضه هم مناسبت جالبی داشت، چرا که تاریخ عرضه‌ی ایکس‌باکس وان ایکس یعنی هفت نوامبر ۲۰۱۷ در همین برج عقرب واقع شده بود و البته تاریخ تولد بیل گیتس، مؤسس شرکت مایکروسافت (۲۸ اکتبر ۱۹۵۵) هم در همین برج قرار دارد.








Atari VCS



Ataribox[/rtl]




در اولین سال‌های همه‌گیر شدن کنسول‌های خانگی با مدل‌های مختلف آتاری و اسم رمزهای آن‌ها طرف بودیم و یکی از جدیدترین اسم رمز کنسول‌ها هم دوباره به آتاری مربوط می‌شود. این شرکت در حال حاضر مراحل آماده‌سازی آتاری VCS را طی می‌کند تا به‌زودی با عرضه‌ی آن به بازار، یک‌بار دیگر طرفداران بازی‌های کلاسیک و قدیمی را ذوق‌زده کند.





کنسول جدید آتاری که قرار است صدها بازی از این شرکت و سایر تولیدکنندگان را دربرگیرد، در ابتدا با نام آتاری‌باکس معرفی شد و این اسم تا مدت‌ها همراه آن بود تا اینکه سرانجام مسئولان شرکت به اسم آتاری VCS رسیدند. VCS اولین‌بار نیست که برای محصولی از آتاری به‌کار می‌رود و دهه‌ها قبل هم برای نام‌گذاری محبوب‌ترین کنسول آتاری از این عبارت به‌معنای Video Computer System استفاده شده بود و برای آتاری 2600، از این اسم هم استفاده می‌شد و اکنون یک‌بار دیگر قرار است یاد و خاطره‌ی VCS زنده شود.











Next Xbox



Project Scarlett/Lockhart/Anaconda



ماجرای اسم رمزهای جدیدترین کنسول مایکروسافت کمی پیچیده است و علت آن هم به اسامی مختلفی برمی‌گردد که در این مدت به گوش رسیده‌اند. ابتدا حدود یک‌سال قبل بود که اخباری در مورد پروژه‌ی نسل بعد مایکروسافت منتشر شد که خبر از دو کنسول متفاوت می‌داد؛ کنسول‌هایی که هر دو نسل بعدی محسوب می‌شوند، ولی سخت‌افزار آن‌ها تفاوت زیادی با یکدیگر دارد و یکی برای مخاطبان حرفه‌ای است و چیزی مانند ایکس‌باکس وان ایکس برای نسل فعلی خواهد بود و دیگری هم برای افرادی که قصد ندارد پول خیلی زیادی خرج کنند و تنها می‌خواهند از بازی‌های دلخواه‌ی خود لذت ببرند و برای آن‌ها مشکلی نیست که با جزییات گرافیکی و فنی کمتری طرف شوند.





در اطلاعات منتشرشده از این پروژه، کنسول اول آناکوندا نام داشت که به یکی از معروف‌ترین گونه‌های مار اشاره دارد؛ گونه‌ای عظیم‌الجثه و بلند که هرچند زهری ندارد، ولی به‌علت ابعاد بزرگ و قدرت بالای خود می‌تواند طعمه‌هایش را به‌راحتی له کند. کنسول دوم هم لاکهارت نام گرفته بود که اسم شهری در ایالت تگزاس آمریکا است و البته منطقه‌ای در ایالت فلوریدا هم به این نام وجود دارد و گذشته از این‌ها، این عبارت به‌معنی فردی است که حتی تحت سخت‌ترین شرایط و مشکلات هم خم به ابرو نمی‌آورد و همیشه سعی می‌کند لبخندی بر چهره داشته باشد.



شایعات در مورد این دو کنسول وقتی تقویت شدند که فیل اسپنسر، مدیر ایکس‌باکس در صحبت‌های خود از تلاش مهندسان این شرکت برای تولید چند کنسول جدید خبر داد و طرفداران ایکس‌باکس هم تصور کردند منظور او همین دو مدل بوده است. چند ماه گذشت و خبر خاصی از پروژه‌ی نسل بعد مایکروسافت نبود، ولی دراین‌میان کنسول ایکس‌باکس وان اس تمام دیجیتال از طرف مایکروسافت معرفی شد و بعد از آن هم نوبت به E3 2019 رسید تا سرانجام پروژه اسکارلت به‌عنوان ایکس‌باکس نسل بعد به‌شکل رسمی معرفی شود. کلمه‌ی Scarlet بیانگر نوعی رنگ قرمز روشن است که کمی هم به‌سمت نارنجی میل می‌کند، ولی Scarlett (با دو t) نامی زنانه است که البته منشأ همین نام هم به رنگ موردنظر برمی‌گردد.





در هر حال با وجود اینکه اطلاعاتی از این کنسول منتشر شده بود، صحبت خاصی در مورد وجود دو مدل از آن مطرح نشد و بعد از مدتی هم اسپنسر از این گفت که منظورش از پروژه‌های مختلف، همین پروژه اسکارلت و ایکس‌باکس وان‌اس تمام دیجیتال بوده است. به‌این ترتیب به‌نظر می‌رسد مایکروسافت دیگر کاری با پروژه‌ی لاکهارت ندارد و تمام تمرکز خود را روی یک مدل بسیار پرقدرت گذاشته است که باید صبر کرد و دید نام نهایی آن چه خواهد بود.








PlayStation 5



Prospero



کنسول نسل بعد سونی مدتی قبل معرفی شد و هرچند هنوز شاهد برگزاری کنفرانس یا رویداد مخصوصی در ارتباط با آن نبوده‌ایم، ولی اطلاعات مختلفی از ویژگی‌های جدیدترین محصول سونی برای دنیای بازی منتشر شده و نام کنسول هم طبق معمول همان برند محبوب پلی‌استیشن درکنار یک عدد است، یعنی پلی‌استیشن 5.


بااین‌حال مدتی قبل شایعه‌ای در ارتباط با کنسول‌های جدید سونی و مایکروسافت منتشر شد که درکنار ارائه‌ی بعضی اطلاعات از آن‌ها، اسم رمز خاصی را هم به پلی‌استیشن 5 نسبت می‌داد؛ اسمی تحت عنوان پروسپرو که معروف‌ترین استفاده از آن به ویلیام شکسپیر برمی‌گردد؛ نمایش‌نامه‌نویس معروف انگلیسی که در یکی از نمایش‌نامه‌های خود به‌نام طوفان (The Tempest) ماجراهای شخصیتی تحت عنوان پروسپرو را روایت می‌کند؛ دوک میلان که در اثر اتفاقاتی تبدیل به جادوگری قدرتمند می‌شود.



البته هنوز مشخص نیست که این اسم رمز رسمی است یا خیر، چرا که منبع منتشرکننده‌ی خبر اطلاعات دیگری هم در مورد کنسول‌های جدید سونی و مایکروسافت نوشته بود که بخشی از آن یعنی استفاده‌ی پروژه اسکارلت از دوربین 4K توسط مایکروسافت تکذیب شد و شاید سایر بخش‌های این خبر هم صحت نداشته باشند، از جمله همین اسم رمز پروسپرو.





----------




در این مقاله سعی کردیم اسم رمزها و نام‌های اولیه‌ی کنسول‌های مختلف را از ابتدا تا امروز بررسی کنیم. اسامی‌ای متنوع که گاهی‌اوقات در انتخاب آن‌ها سلیقه‌ی زیادی به‌چشم می‌خورد و بعضی وقت‌ها هم به‌نظر می‌رسد سازندگان آن‌ها خیلی هم حوصله‌ی پیدا کردن اسم رمز نداشته‌اند و فقط عبارتی ساده را انتخاب کرده‌اند تا بعدها با نام نهایی کنسول جایگزین کنند.








نظر شما در مورد این اسامی چیست؟ کدام موارد را بیشتر دوست داشتید و کدام اسم‌ها نظر شما را خیلی هم جلب نکرد؟

[J.A.M.B]

من بچه بودم ps-x رو داشتم.خیلی قدیمی هست

[S R U H]

من نفهمیدم این رمز ها چیکار میکنن در بازی تغییری ایجاد میکنه یا در خود دستگاه!!!!!