09-09-2013، 15:57
(آخرین ویرایش در این ارسال: 09-09-2013، 16:23، توسط parnia tajik.)
بدون شرح ...
- واقعا هیچ متنی نتونستم برا این عکس بنویسم . اگه شما میتونید کمک کنید .ممنون
زحمتي كه پدر مادرها سالها برامون كشيدنوميكشن ............
چه شب بيداري هايي كه كشيدن چه خونودل خودرنايي............
وچشمهاي ماگاهي اوقات بسته به روي درياي محبت نيكوكاري مهرباني هاست
عكسوكه ديدم دلم خواست يه حرفايي بزنم تاقدراين دوتافرشته روبيشتربدونيد
ماگلهاي پدرمادرامونيم
پرپرنشيم كه دله بزرگشون ميشكنه چون جووني عمرشونو برامون گذاشتن
دلت مياددلشوبشكني بي احترامي كني بهش؟سرش دادبزني؟ميدوني چه زحمتي برات كشده؟
آي دخترايي بابايي
آي پسراي ماماني
دستهاي اين فرشته هارو بوسه بارون كنيد شب روز
دخترخانوماي كه ماماناي آينده ايد موقع مامان شدنت ميفهميد كه چه زجره شيريني كشيدن مامان
قدر بدونيدهيچكس براي ما مثل پدر_مادر نميشن
هيچ محبتي جاي محبته اونا پرنميكنه
بيايدهمين جا ازتمام پدرمادرهاي عزيزدنياتشكرقدراني كنيد
نوشته من حقيرپرنياتاجيك
هركس فقط متني درحده تشكرازپدرمادرش بذاره
قرآن كريم نسبت به مسئله نيكي به پدر و مادر اهميت خاصي قايل شده به گونه اي كه چندين بار بلافاصله پس ازمسئله مهم توحيد، عبادت الهي و عدم شرك به او، به نيكي نسبت به پدر و مادر سفارش كرده است. چنان كه در آيه 23 سوره اسراء مي خوانيم: «و پروردگارت فرمان داد كه جز او را عبادت نكنيد و به پدر و مادر نيكي كنيد.» و در آيه 36 سوره نساء آمده است: «عبادت كنيد خدا را و چيزي را شريك او قرار ندهيد وبه پدر و مادر نيكي كنيد.»
فخر رازي درباره حكمت اينكه بعد از امر به عبادت الهي بلافاصله مسئله احسان به والدين ذكر شده چند دليل مي آورد كه نشانگر عظمت مقام والدين است كه به طور خلاصه چنين است:
اول: اينكه نعمت هاي خداوند بالاترين نعمت ها بر بنده است و بعد از پروردگار عالم، پدر و مادر سبب وجود فرزند هستند. پس شكر اولين نعمت كه خداوند است واجب و پس از آن شكر برترين نعمت هاي عالم يعني پدر و مادر واجب مي شود.
دوم: خداوند مؤثر حقيقي وجود انسان است و پدر و مادر، مؤثر وجود او در ظاهر، پس آن جاكه مؤثر حقيقي ذكر شده بعد از آن مؤثر ظاهري را ذكر نموده است.
سوم: خداوند در مقابل نعمت هايش از بنده چيزي نمي خواهد پدر و مادر هم در مقابل نعمت خود از فرزند چيزي طلب نمي كنند و از اين جهت نعمت آنها شبيه يكديگر است.
چهارم: خداوند نعمت خود را از بنده اش دريغ نمي كند اگرچه بنده، بزرگترين گناهان را انجام داده باشد همچنين پدر و مادر هرچند فرزندشان به آنان بد كرده باشد نعمت و فداكاري خويش را از او دريغ نمي كنند.
پنجم: پدر دلسوز، در مال فرزند تصرف مي كند تا سود بيشتري عايد فرزندش شود و از ضايع شدن مال او جلوگيري مي كند خداوند نيز در اعمال عبادي بنده خود تصرف مي كند و آن را از ضايع شدن حفظ مي كند.
در آيه 23 سوره اسراء خداوند با عبارت «و قضي ربك» فرمان تاكيدي خود را نسبت به احسان به والدين اعلام مي دارد. چه آنكه «قضي» مفهوم مؤكدتري از امر دارد و فرمان قطعي و محكم را مي رساند.
مطلق بودن «احسانا» و «والدين» و بدون قيد آوردن آن در آيه، تاكيد ديگري بر اين اهميت است به گونه اي كه شامل همه گونه احسان و نيكي مي شود و هر پدر و مادري را حتي اگر كافر باشند دربرمي گيرد. و نكره بودن احسان (احساناً)- كه در اين گونه موارد براي بيان عظمت مي آيد- تاكيدي مضاعف در آيه است.
«باء» در بالوالدين نيز لطافتي ديگر از آيه را به تصوير مي كشد چراكه احسان غالباً با «الي» متعدي مي شود اما گاهي به وسيله «باء» متعدي مي گردد كه مي تواند اشاره به احسان مستقيم وبدون واسطه به والدين باشد. و اين محبت بيشتر و عميق تري را مي رساند و تاكيدهاي گذشته را در اين باره تكميل مي كند.
چنين تاكيد و اهميتي در قرآن در مسئله احسان به والدين باعث شده كه در روايات شاهد مهمترين تعابير درباره احسان به آنان باشيم چنان كه امام علي(ع) نيكي به والدين را بزرگترين واجب دانسته اند:
«بر الوالدين اكبر فريضه» و پيامبر(ص) آن را عملي دانستند كه جاي جهاد (كفايي) را مي گيرد و پاداش آن را دارد: « بر الوالدين يجزي عن الجهاد». امام علي(ع) نيكي به والدين را در زمره بهترين خصلت ها معرفي كردند: «بر الوالدين من اكرم الطباع» و امام صادق(ع) در كنار نماز اول وقت و جهاد در راه خدا، نيكي به والدين را از بهترين اعمال ياد كردند: «افضل الاعمال الصلاه لوقتها و بر الوالدين و الجهاد في سبيل الله» و در روايتي ديگر نيكي كننده به پدر و مادر سرسلسله نيكان و سيد و سرور آنان در قيامت معرفي شده است:
- واقعا هیچ متنی نتونستم برا این عکس بنویسم . اگه شما میتونید کمک کنید .ممنون
تقديم به تمام پدرمادرها والخصوص پدرمادرهاي فراموش شده ايي كه چشمشون هرروزبه دره
زحمتي كه پدر مادرها سالها برامون كشيدنوميكشن ............
چه شب بيداري هايي كه كشيدن چه خونودل خودرنايي............
وچشمهاي ماگاهي اوقات بسته به روي درياي محبت نيكوكاري مهرباني هاست
عكسوكه ديدم دلم خواست يه حرفايي بزنم تاقدراين دوتافرشته روبيشتربدونيد
ماگلهاي پدرمادرامونيم
پرپرنشيم كه دله بزرگشون ميشكنه چون جووني عمرشونو برامون گذاشتن
دلت مياددلشوبشكني بي احترامي كني بهش؟سرش دادبزني؟ميدوني چه زحمتي برات كشده؟
آي دخترايي بابايي
آي پسراي ماماني
دستهاي اين فرشته هارو بوسه بارون كنيد شب روز
دخترخانوماي كه ماماناي آينده ايد موقع مامان شدنت ميفهميد كه چه زجره شيريني كشيدن مامان
قدر بدونيدهيچكس براي ما مثل پدر_مادر نميشن
هيچ محبتي جاي محبته اونا پرنميكنه
بيايدهمين جا ازتمام پدرمادرهاي عزيزدنياتشكرقدراني كنيد
نوشته من حقيرپرنياتاجيك
هركس فقط متني درحده تشكرازپدرمادرش بذاره
اهميت احسان به والدين
قرآن كريم نسبت به مسئله نيكي به پدر و مادر اهميت خاصي قايل شده به گونه اي كه چندين بار بلافاصله پس ازمسئله مهم توحيد، عبادت الهي و عدم شرك به او، به نيكي نسبت به پدر و مادر سفارش كرده است. چنان كه در آيه 23 سوره اسراء مي خوانيم: «و پروردگارت فرمان داد كه جز او را عبادت نكنيد و به پدر و مادر نيكي كنيد.» و در آيه 36 سوره نساء آمده است: «عبادت كنيد خدا را و چيزي را شريك او قرار ندهيد وبه پدر و مادر نيكي كنيد.»
فخر رازي درباره حكمت اينكه بعد از امر به عبادت الهي بلافاصله مسئله احسان به والدين ذكر شده چند دليل مي آورد كه نشانگر عظمت مقام والدين است كه به طور خلاصه چنين است:
اول: اينكه نعمت هاي خداوند بالاترين نعمت ها بر بنده است و بعد از پروردگار عالم، پدر و مادر سبب وجود فرزند هستند. پس شكر اولين نعمت كه خداوند است واجب و پس از آن شكر برترين نعمت هاي عالم يعني پدر و مادر واجب مي شود.
دوم: خداوند مؤثر حقيقي وجود انسان است و پدر و مادر، مؤثر وجود او در ظاهر، پس آن جاكه مؤثر حقيقي ذكر شده بعد از آن مؤثر ظاهري را ذكر نموده است.
سوم: خداوند در مقابل نعمت هايش از بنده چيزي نمي خواهد پدر و مادر هم در مقابل نعمت خود از فرزند چيزي طلب نمي كنند و از اين جهت نعمت آنها شبيه يكديگر است.
چهارم: خداوند نعمت خود را از بنده اش دريغ نمي كند اگرچه بنده، بزرگترين گناهان را انجام داده باشد همچنين پدر و مادر هرچند فرزندشان به آنان بد كرده باشد نعمت و فداكاري خويش را از او دريغ نمي كنند.
پنجم: پدر دلسوز، در مال فرزند تصرف مي كند تا سود بيشتري عايد فرزندش شود و از ضايع شدن مال او جلوگيري مي كند خداوند نيز در اعمال عبادي بنده خود تصرف مي كند و آن را از ضايع شدن حفظ مي كند.
در آيه 23 سوره اسراء خداوند با عبارت «و قضي ربك» فرمان تاكيدي خود را نسبت به احسان به والدين اعلام مي دارد. چه آنكه «قضي» مفهوم مؤكدتري از امر دارد و فرمان قطعي و محكم را مي رساند.
مطلق بودن «احسانا» و «والدين» و بدون قيد آوردن آن در آيه، تاكيد ديگري بر اين اهميت است به گونه اي كه شامل همه گونه احسان و نيكي مي شود و هر پدر و مادري را حتي اگر كافر باشند دربرمي گيرد. و نكره بودن احسان (احساناً)- كه در اين گونه موارد براي بيان عظمت مي آيد- تاكيدي مضاعف در آيه است.
«باء» در بالوالدين نيز لطافتي ديگر از آيه را به تصوير مي كشد چراكه احسان غالباً با «الي» متعدي مي شود اما گاهي به وسيله «باء» متعدي مي گردد كه مي تواند اشاره به احسان مستقيم وبدون واسطه به والدين باشد. و اين محبت بيشتر و عميق تري را مي رساند و تاكيدهاي گذشته را در اين باره تكميل مي كند.
چنين تاكيد و اهميتي در قرآن در مسئله احسان به والدين باعث شده كه در روايات شاهد مهمترين تعابير درباره احسان به آنان باشيم چنان كه امام علي(ع) نيكي به والدين را بزرگترين واجب دانسته اند:
«بر الوالدين اكبر فريضه» و پيامبر(ص) آن را عملي دانستند كه جاي جهاد (كفايي) را مي گيرد و پاداش آن را دارد: « بر الوالدين يجزي عن الجهاد». امام علي(ع) نيكي به والدين را در زمره بهترين خصلت ها معرفي كردند: «بر الوالدين من اكرم الطباع» و امام صادق(ع) در كنار نماز اول وقت و جهاد در راه خدا، نيكي به والدين را از بهترين اعمال ياد كردند: «افضل الاعمال الصلاه لوقتها و بر الوالدين و الجهاد في سبيل الله» و در روايتي ديگر نيكي كننده به پدر و مادر سرسلسله نيكان و سيد و سرور آنان در قيامت معرفي شده است: