بازی آنلاین
آپلود عکس
04-03-2012، 16:08
حکم اعدام پسر جوانی که خواستگار خواهرش را با ضربه چاقو به قتل رسانده بود از سوی قضات شعبه ۱۵ دیوان عالی کشور تائید شد.
به گزارش خبرنگار مهر، ۲۰ فروردین سال ۸۶ خانواده پسر جوانی به نام رضا با مراجعه به دادسرای جنایی تهران، مدعی شدند که پسرشان سه روز قبل برای رفتن به محل کارش از خانه خارج شده و دیگر بازنگشته است.
پس از این شکایت ماموران تحقیقات خود را آغاز کرده و در جریان بررسی ها دریافتند که رضا قصد ازدواج با دختر جوانی به نام ناهید را داشته است. با کشف این سرنخ ناهید به اداره آگاهی منتقل شد که در جریان بازجوئی ها گفت: سه ماه قبل با رضا آشنا شده و قرار بود با هم ازدواج کنیم. او ۲۳ فروردین با من تماس گرفت و گفت برای انجام کاری به مسافرت رفته و تا چند روز آینده باز می گردد.
در حالی که تحقیقات برای یافتن سرنوشت پسر جوان به بن بست رسیده بود ناهید اواخر مرداد سال ۸۶ با مراجعه به پلیس آگاهی راز این جنایت را فاش کرد.
او گفت: از مدت ها قبل با رضا دوست بودم و قرار بود با هم ازدواج کنیم اما رضا با وجود اینکه بارها به من وعده ازدواج داده بود، هر بار که از او درباره ازدواج می پرسیدم، به بهانه ای از این کار سر باز می زد. سرانجام ۱۷ فروردین با مادرم به رضا زنگ زدیم و او را به خانه کشاندیم. وقتی خواستگارم به خانه آمد، محمد و حسین برادرانم او را به پشت بام برده و به قتل رساندند. بعد هم جسدش را در روخانه کن انداختند.
دختر جوان گفت: من بعد از این اتفاق دچار عذاب وجدان شدم و یک بار هم دست به خودکشی زدم اما زنده ماندم تا اینکه موضوع را با پلیس در میان گذاشتم.
با اظهارات دختر جوان، مادر و برادران او بازداشت شدند و برادران او به ارتکاب قتل رضا و انداختن جسدش در رودخانه کن اعتراف کردند. از سوی دیگر با گذشت ۳ سال از وقوع قتل، هیچ وقت جسد رضا کشف نشد.
قرار مجرمیت، محمد و حسین به اتهام مشارکت در قتل و مادر و خواهرشان به اتهام معاونت در قتل از سوی دادسرای جنایی تهران صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۷۴ دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد .
اصغری روشن، نماینده دادستان در جلسه محاکمه متهمان با اشاره به مدارک موجود، خواستار مجازات متهمان پرونده شد. اولیای دم نیز خواستار اعتراف متهمان برای یافتن نشانه ای از جسد فرزندشان شدند..
در ادامه جلسه، ۴ متهم پرونده به ترتیب در جایگاه قرار گرفتند و با بیان اینکه اتهامات خود را قبول ندارند، مدعی شدند که نه تنها مرتکب قتل نشدند بلکه هیچ اطلاعی هم از سرنوشت رضا ندارند. آنها معتقد بودند که تحت فشار اعتراف کرده اند.
بعد از اظهارات متهمان پرونده و بیان آخرین دفاع از سوی آنها، قاضی محمدی کشکولی ختم جلسه را اعلام کرده و محمد را به اتهام قتل عمد به قصاص محکوم کرد.دیگر متهمان پرونده نیز به اتهام معاونت در قتل به زندان محکوم شدند.
با اعتراض متهمان، پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات شعبه ۱۵ دیوان حکم اعدام محمد را تائید کردند اما حکم مجازات دیگر متهمان پرونده نقض و برای محاکمه به شعبه دیگری فرستاده شد.
به گزارش خبرنگار مهر، ۲۰ فروردین سال ۸۶ خانواده پسر جوانی به نام رضا با مراجعه به دادسرای جنایی تهران، مدعی شدند که پسرشان سه روز قبل برای رفتن به محل کارش از خانه خارج شده و دیگر بازنگشته است.
پس از این شکایت ماموران تحقیقات خود را آغاز کرده و در جریان بررسی ها دریافتند که رضا قصد ازدواج با دختر جوانی به نام ناهید را داشته است. با کشف این سرنخ ناهید به اداره آگاهی منتقل شد که در جریان بازجوئی ها گفت: سه ماه قبل با رضا آشنا شده و قرار بود با هم ازدواج کنیم. او ۲۳ فروردین با من تماس گرفت و گفت برای انجام کاری به مسافرت رفته و تا چند روز آینده باز می گردد.
در حالی که تحقیقات برای یافتن سرنوشت پسر جوان به بن بست رسیده بود ناهید اواخر مرداد سال ۸۶ با مراجعه به پلیس آگاهی راز این جنایت را فاش کرد.
او گفت: از مدت ها قبل با رضا دوست بودم و قرار بود با هم ازدواج کنیم اما رضا با وجود اینکه بارها به من وعده ازدواج داده بود، هر بار که از او درباره ازدواج می پرسیدم، به بهانه ای از این کار سر باز می زد. سرانجام ۱۷ فروردین با مادرم به رضا زنگ زدیم و او را به خانه کشاندیم. وقتی خواستگارم به خانه آمد، محمد و حسین برادرانم او را به پشت بام برده و به قتل رساندند. بعد هم جسدش را در روخانه کن انداختند.
دختر جوان گفت: من بعد از این اتفاق دچار عذاب وجدان شدم و یک بار هم دست به خودکشی زدم اما زنده ماندم تا اینکه موضوع را با پلیس در میان گذاشتم.
با اظهارات دختر جوان، مادر و برادران او بازداشت شدند و برادران او به ارتکاب قتل رضا و انداختن جسدش در رودخانه کن اعتراف کردند. از سوی دیگر با گذشت ۳ سال از وقوع قتل، هیچ وقت جسد رضا کشف نشد.
قرار مجرمیت، محمد و حسین به اتهام مشارکت در قتل و مادر و خواهرشان به اتهام معاونت در قتل از سوی دادسرای جنایی تهران صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۷۴ دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد .
اصغری روشن، نماینده دادستان در جلسه محاکمه متهمان با اشاره به مدارک موجود، خواستار مجازات متهمان پرونده شد. اولیای دم نیز خواستار اعتراف متهمان برای یافتن نشانه ای از جسد فرزندشان شدند..
در ادامه جلسه، ۴ متهم پرونده به ترتیب در جایگاه قرار گرفتند و با بیان اینکه اتهامات خود را قبول ندارند، مدعی شدند که نه تنها مرتکب قتل نشدند بلکه هیچ اطلاعی هم از سرنوشت رضا ندارند. آنها معتقد بودند که تحت فشار اعتراف کرده اند.
بعد از اظهارات متهمان پرونده و بیان آخرین دفاع از سوی آنها، قاضی محمدی کشکولی ختم جلسه را اعلام کرده و محمد را به اتهام قتل عمد به قصاص محکوم کرد.دیگر متهمان پرونده نیز به اتهام معاونت در قتل به زندان محکوم شدند.
با اعتراض متهمان، پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات شعبه ۱۵ دیوان حکم اعدام محمد را تائید کردند اما حکم مجازات دیگر متهمان پرونده نقض و برای محاکمه به شعبه دیگری فرستاده شد.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
