17-07-2013، 9:43
درخت انبه قد بلندی دارد و ممکن است به ۳۵ تا ۴۰ متر برسد. قطر قسمت شاخ و برگدار آن نیز میتواند به ۱۰ متر برسد. عمر این درخت طولانی است و برخی از درختهای انبه با وجود ۳۰۰ سال سن هنوز میوه میدهند.
رنگ برگهای درخت انبه در ابتدا و پس از جوانه زدن نارنجی مایل به صورتی است، که با گذشت زمان به رنگ قرمز تیره، و سپس سبز تیره در میآید. شکوفههای انبه کوچک و سفیدرنگ به صورت خوشههای ۱۰ تا ۴۰ سانتیمتری هستند. هر شکوفه ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحهای همچون موگهٔ بهار دارد.
رسیدن میوهها حدود ۳ تا ۶ ماه طول میکشد. وزن انبهها میتواند بین ۵۰۰ گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم باشد. رنگ و اندازهٔ انبههای رسیده با توجه به محیط و نور متغیر است. میوهٔ رسیده میتواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد. به هنگام رسیدن میوهها بوی شیرهٔ ملایمی میدهند و با فشار ملایمی فرو میروند. در وسط میوه هستهٔ درشتی است که با توجه به نوع درخت میتواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین است. طعم انبهها با توجه به گونهشان بسیار متفاوت است. به علاوه، با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن میتواند صاف یا رشتهرشتهای باشد.
درخت انبه از هزاران سال پیش در شبهجزیرهٔ هند پرورش داده میشد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی رسید. از سدهٔ دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد.
امروزه یکدوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوبشرقی پرورش داده میشود. این گیاه به آسانی پرورش داده میشود.
با وجود این که هند بزرگترین تولیدکنندهٔ انبه در جهان است، کمتر از یکدرصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص میدهد. در سال ۲۰۰۴، تولید جهانی انبه ۲۶٫۳ میلیون تن بود، و به این ترتیب رتبهٔ ششم را در تولیدات جهانی میوه به خود اختصاص داد (پس از موز، انگور، پرتقال، سیب و موز سبز). ۸۹ کشور تولیدکنندهٔ انبه هستند.
A mango tree in full bloom in کرالا, هندکشور میزان تولید (تن)
هند ۱۰٬۸۰۰٬۰۰
چین ۳٬۶۲۲٬۰۰۰
تایلند ۱٬۷۵۰٬۰۰۰
مکزیک ۱٬۵۰۳٬۰۱۰
پاکستان ۱٫۰۷۲٬۰۰۰
فیلیپین ۸۹۰٬۰۰۰
برزیل ۸۴۵٬۰۰۰
اندونزی ۸۰۰٬۰۰۰
نیجریه ۷۳۰٬۰۰۰
انبه در تهیهٔ دسر مورد استفاده قرار میگیرد.
انبه در ایران[ویرایش]
بیشترین سطح زیر کشت انبه در ایران به استان هرمزگان اخصاص دارد.انبه در ايران در سواحل درياي عمان ، مناطق راسك ، سرباز ، قصرقند ، نيك شهر ، دشتياري وچابهار در سيستان وبلوچستان وهمچنين در استان هرمزگان در شهرستانهاي ميناب ، رودان ، بندرعباس وحومه آن وجاسك كشت شده است ، در شهرستان حاجي آباد هرمزگان نيز درختان انبه بارور يافت مي شوند.قدمت كشت اين درخت در استان هرمزگان به بيش از 300 سال مي رسد ، انبه همچنين در استان كرمان در شهرستانهاي جيرفت وكهنوج كشت گرديده است.
مصرف[ویرایش]
مصارف خوراکی[ویرایش]
انبه در سراسر جهان مورد استفادهٔ خوراکی قرار میگیرد. برای مصرف میوه پوست آن جدا میگردد، چرا که حاوی موادی تحریککننده برای معده است. انبه در انواع سالادها، نوشیدنیها، آب میوهها، شربتها و بستنیها استفاده میشود. از آن برای درست کردن مربا، انواع شیرینی، تارت، کیک و پورهٔ میوه نیز استفاده میشود.
در برخی از کشورها از انبه برای پخت غذاهای اصلی نیز استفاده میشود. در جزایر موریس و رئونیون از انبه سسی تهیه میگردد که در کنار غذاهای گوشتی مصرف میشود. در بسیاری از غذاهای محلی و چاشنیهای هندی از انبهٔ رسیده استفاده میشود. در نیز مکزیک از انبه برای تهیهٔ بعضی از انواع سس چیلی استفاده میگردد.
ارزش غذایی و خواص انبه[ویرایش]
انبه میوهای سرشار از فیبر، ویتامین ث، ویتامین آ و آنتیاکسیدان است. این میوه موجب تقویت دستگاه گوارش و کلیه نیز میشود، و به علت آهن فراوانی که دارد از آنمی جلوگیری میکند.
انبه
(ارزش غذایی برای ۱۰۰ گرم)
آب: ۸۲٪ تا ۸۳٫۵٪ فیبر: ۱ تا ۲٫۳ گرم ارزش غذایی: ۵۶ تا ۷۰ کیلوکالری
پروتئین: ۰٫۵ تا ۰٫۶ گرم لیپید: ۰٫۱ تا ۰٫۳ گرم کربوهیدرات: ۱۳٫۴ تا ۱۷ گرم کربوهیدرات ساده (قند): ۱۴٫۸ گرم
مواد معدنی
پتاسیم: ۱ تا ۱۵۰ میلیگرم فسفر: ۲۲ تا ۲۵ میلیگرم کلسیم: ۲۰ تا ۲۲ میلیگرم منیزیم: ۸ تا ۹ میلیگرم
سدیم: میلیگرم آهن: ۰٫۱۳ میلیگرم روی: ۰٫۰۴ میلیگرم منگنز: ۰٫۱۶ میلیگرم
ویتامین
ویتامین ث: ۲۲ تا ۱۰۰ میلیگرم ویتامین ب۱: ۰٫۱ تا ۰٫۳۲ میلیگرم ویتامین ب۲: ۰٫۱ تا ۰٫۴ میلیگرم ویتامین ب۳: ۰٫۴ تا ۰٫۶ میلیگرم
ویتامین ب۵: ۰٫۱۳ تا ۰٫۱۶ میلیگرم ویتامین ب۶: ۰٫۰۵ تا ۰٫۱۳ میلیگرم ویتامین ب۹: ۰٫۰۴ تا ۰٫۰۵ میلیگرم ویتامین ب۱۲: میلیگرم
ویتامین آ: ۳ تا ۴٫۱۳ میلیگرم کاروتن: ۰٫۴۴ میلیگرم ویتامین ای: ۱٫۸ میلیگرم ویتامین کا: میلیگرم
رنگ برگهای درخت انبه در ابتدا و پس از جوانه زدن نارنجی مایل به صورتی است، که با گذشت زمان به رنگ قرمز تیره، و سپس سبز تیره در میآید. شکوفههای انبه کوچک و سفیدرنگ به صورت خوشههای ۱۰ تا ۴۰ سانتیمتری هستند. هر شکوفه ۵ گلبرگ، ۵ کاسبرگ و ۵ پرچم دارد، و رایحهای همچون موگهٔ بهار دارد.
رسیدن میوهها حدود ۳ تا ۶ ماه طول میکشد. وزن انبهها میتواند بین ۵۰۰ گرم تا ۲٫۵ کیلوگرم باشد. رنگ و اندازهٔ انبههای رسیده با توجه به محیط و نور متغیر است. میوهٔ رسیده میتواند زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد. به هنگام رسیدن میوهها بوی شیرهٔ ملایمی میدهند و با فشار ملایمی فرو میروند. در وسط میوه هستهٔ درشتی است که با توجه به نوع درخت میتواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین است. طعم انبهها با توجه به گونهشان بسیار متفاوت است. به علاوه، با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن میتواند صاف یا رشتهرشتهای باشد.
درخت انبه از هزاران سال پیش در شبهجزیرهٔ هند پرورش داده میشد و بین قرن پنجم و چهارم پیش از میلاد به آسیای شرقی رسید. از سدهٔ دهم میلادی، انبه توسط اعراب به شرق آفریقا، و سپس به برزیل، کارائیب و مکزیک برده شد.
امروزه یکدوم کل محصولات انبه به کشور هند تعلق دارد. علاوه بر این کشور، انبه در آمریکای شمالی، مرکزی، جنوبی، کارائیب، جنوب و مرکز آفریقا، استرالیا، چین، پاکستان و آسیای جنوبشرقی پرورش داده میشود. این گیاه به آسانی پرورش داده میشود.
با وجود این که هند بزرگترین تولیدکنندهٔ انبه در جهان است، کمتر از یکدرصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص میدهد. در سال ۲۰۰۴، تولید جهانی انبه ۲۶٫۳ میلیون تن بود، و به این ترتیب رتبهٔ ششم را در تولیدات جهانی میوه به خود اختصاص داد (پس از موز، انگور، پرتقال، سیب و موز سبز). ۸۹ کشور تولیدکنندهٔ انبه هستند.
A mango tree in full bloom in کرالا, هندکشور میزان تولید (تن)
هند ۱۰٬۸۰۰٬۰۰
چین ۳٬۶۲۲٬۰۰۰
تایلند ۱٬۷۵۰٬۰۰۰
مکزیک ۱٬۵۰۳٬۰۱۰
پاکستان ۱٫۰۷۲٬۰۰۰
فیلیپین ۸۹۰٬۰۰۰
برزیل ۸۴۵٬۰۰۰
اندونزی ۸۰۰٬۰۰۰
نیجریه ۷۳۰٬۰۰۰
انبه در تهیهٔ دسر مورد استفاده قرار میگیرد.
انبه در ایران[ویرایش]
بیشترین سطح زیر کشت انبه در ایران به استان هرمزگان اخصاص دارد.انبه در ايران در سواحل درياي عمان ، مناطق راسك ، سرباز ، قصرقند ، نيك شهر ، دشتياري وچابهار در سيستان وبلوچستان وهمچنين در استان هرمزگان در شهرستانهاي ميناب ، رودان ، بندرعباس وحومه آن وجاسك كشت شده است ، در شهرستان حاجي آباد هرمزگان نيز درختان انبه بارور يافت مي شوند.قدمت كشت اين درخت در استان هرمزگان به بيش از 300 سال مي رسد ، انبه همچنين در استان كرمان در شهرستانهاي جيرفت وكهنوج كشت گرديده است.
مصرف[ویرایش]
مصارف خوراکی[ویرایش]
انبه در سراسر جهان مورد استفادهٔ خوراکی قرار میگیرد. برای مصرف میوه پوست آن جدا میگردد، چرا که حاوی موادی تحریککننده برای معده است. انبه در انواع سالادها، نوشیدنیها، آب میوهها، شربتها و بستنیها استفاده میشود. از آن برای درست کردن مربا، انواع شیرینی، تارت، کیک و پورهٔ میوه نیز استفاده میشود.
در برخی از کشورها از انبه برای پخت غذاهای اصلی نیز استفاده میشود. در جزایر موریس و رئونیون از انبه سسی تهیه میگردد که در کنار غذاهای گوشتی مصرف میشود. در بسیاری از غذاهای محلی و چاشنیهای هندی از انبهٔ رسیده استفاده میشود. در نیز مکزیک از انبه برای تهیهٔ بعضی از انواع سس چیلی استفاده میگردد.
ارزش غذایی و خواص انبه[ویرایش]
انبه میوهای سرشار از فیبر، ویتامین ث، ویتامین آ و آنتیاکسیدان است. این میوه موجب تقویت دستگاه گوارش و کلیه نیز میشود، و به علت آهن فراوانی که دارد از آنمی جلوگیری میکند.
انبه
(ارزش غذایی برای ۱۰۰ گرم)
آب: ۸۲٪ تا ۸۳٫۵٪ فیبر: ۱ تا ۲٫۳ گرم ارزش غذایی: ۵۶ تا ۷۰ کیلوکالری
پروتئین: ۰٫۵ تا ۰٫۶ گرم لیپید: ۰٫۱ تا ۰٫۳ گرم کربوهیدرات: ۱۳٫۴ تا ۱۷ گرم کربوهیدرات ساده (قند): ۱۴٫۸ گرم
مواد معدنی
پتاسیم: ۱ تا ۱۵۰ میلیگرم فسفر: ۲۲ تا ۲۵ میلیگرم کلسیم: ۲۰ تا ۲۲ میلیگرم منیزیم: ۸ تا ۹ میلیگرم
سدیم: میلیگرم آهن: ۰٫۱۳ میلیگرم روی: ۰٫۰۴ میلیگرم منگنز: ۰٫۱۶ میلیگرم
ویتامین
ویتامین ث: ۲۲ تا ۱۰۰ میلیگرم ویتامین ب۱: ۰٫۱ تا ۰٫۳۲ میلیگرم ویتامین ب۲: ۰٫۱ تا ۰٫۴ میلیگرم ویتامین ب۳: ۰٫۴ تا ۰٫۶ میلیگرم
ویتامین ب۵: ۰٫۱۳ تا ۰٫۱۶ میلیگرم ویتامین ب۶: ۰٫۰۵ تا ۰٫۱۳ میلیگرم ویتامین ب۹: ۰٫۰۴ تا ۰٫۰۵ میلیگرم ویتامین ب۱۲: میلیگرم
ویتامین آ: ۳ تا ۴٫۱۳ میلیگرم کاروتن: ۰٫۴۴ میلیگرم ویتامین ای: ۱٫۸ میلیگرم ویتامین کا: میلیگرم