17-02-2021، 17:38
کارگردان: کیم جی وون
بازیگران: کانگ هو سانگ، لی بیونگ هون، کیم جی وون
امتیاز متاکریتیک: ۶۹ | امتیاز راتن تومیتوز: ۸۲
خلاصه داستان: در سال ۱۹۳۹ در صحرای منچوری زیر آفتاب شدید چند ماه پیش از جنگ جهانی دوم پارک چانگ یی (بد) مامور شده تا نقشهای را از یک افسر ژاپنی در قطار بدزدد. قبل از او یون تائه گوی دزد (عجیب) نقشه را میقاپد. سر و کله پارک دو وون (خوب) هم پیدا میشود تا با بد مقابله کند. کشمکش بین این سه تا انتهای فیلم ادامه دارد...
نقد
کیم جی وون همیشه مخاطبش را شوکه میکند. هیچ دو فیلمش شبیه به هم نیست و جسارت زیادی در امتحان ژانرها دارد. در فیلم «خوب، بد، عجیب» که همانطور که از اسمش پیداست ادای دینی به فیلم «خوب، بد، زشت» سر جو لئونه است قرار است ژانر وسترن که در آمریکا متولد شده در کرهی جنوبی پیادهسازی شود. تصورم این است که بر خلاف ژانر جنایی یا وحشت که به خوبی در کره بومیسازی شد وسترن نتوانست جای خودش را در این سینما پیدا کند. خوب، بد، عجیب فیلم جذابی و مفرحی است و از نظر تکنیکی مثل همهی فیلمهای کیم جی وون کمنقص است. روایت فیلم که شبیه یک بازی موش و گربه است تعلیق و هیجان زیادی را به وجود آورده و مزههای کانگ هو سانگ در نقش عجیب، جنبهای کمیک به فیلم داده است. در نهایت شاید آنقدری که تصویر برداری و طراحی صحنه و لباس و بازی کاراکترهای فیلم مخاطب را به هیجان میآورد قصه توانایی ندارد مخاطب را بکشاند. فیلم اقتباس قابل قبولی از فیلم آمریکایی است اما نقطه آغازی بر جریانی تازه در سینمای کره نمیشود.
بازیگران: کانگ هو سانگ، لی بیونگ هون، کیم جی وون
امتیاز متاکریتیک: ۶۹ | امتیاز راتن تومیتوز: ۸۲
خلاصه داستان: در سال ۱۹۳۹ در صحرای منچوری زیر آفتاب شدید چند ماه پیش از جنگ جهانی دوم پارک چانگ یی (بد) مامور شده تا نقشهای را از یک افسر ژاپنی در قطار بدزدد. قبل از او یون تائه گوی دزد (عجیب) نقشه را میقاپد. سر و کله پارک دو وون (خوب) هم پیدا میشود تا با بد مقابله کند. کشمکش بین این سه تا انتهای فیلم ادامه دارد...
نقد
کیم جی وون همیشه مخاطبش را شوکه میکند. هیچ دو فیلمش شبیه به هم نیست و جسارت زیادی در امتحان ژانرها دارد. در فیلم «خوب، بد، عجیب» که همانطور که از اسمش پیداست ادای دینی به فیلم «خوب، بد، زشت» سر جو لئونه است قرار است ژانر وسترن که در آمریکا متولد شده در کرهی جنوبی پیادهسازی شود. تصورم این است که بر خلاف ژانر جنایی یا وحشت که به خوبی در کره بومیسازی شد وسترن نتوانست جای خودش را در این سینما پیدا کند. خوب، بد، عجیب فیلم جذابی و مفرحی است و از نظر تکنیکی مثل همهی فیلمهای کیم جی وون کمنقص است. روایت فیلم که شبیه یک بازی موش و گربه است تعلیق و هیجان زیادی را به وجود آورده و مزههای کانگ هو سانگ در نقش عجیب، جنبهای کمیک به فیلم داده است. در نهایت شاید آنقدری که تصویر برداری و طراحی صحنه و لباس و بازی کاراکترهای فیلم مخاطب را به هیجان میآورد قصه توانایی ندارد مخاطب را بکشاند. فیلم اقتباس قابل قبولی از فیلم آمریکایی است اما نقطه آغازی بر جریانی تازه در سینمای کره نمیشود.