بازی آنلاین
آپلود عکس
11-02-2021، 1:22
ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ (Contact dermatitis)
ﻃﺒﻖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺑﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﺎﺩﻩ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﯾﮏ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﯾﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ!
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺤﺮﮎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ، ﺣﺪﻭﺩ ۱۵ ﺗﺎ ۲۰ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ (ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺷﺎﯾﻊ) ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ:
۱- ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ
ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺷﺎﯾﻌﺘﺮﯾﻦ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺣﺪﻭﺩ ۸۰ ﺩﺭﺻﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ! ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺍﺳﯿﺪﻫﺎ، ﻗﻠﯿﺎﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺷﻮﯾﻨﺪﻩ ﻫﺎ، ﻧﺮﻡ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎ، ﺣﻼﻝ ﻫﺎ، ﺷﺎﻣﭙﻮﻫﺎ، ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻧﮓ ﻫﺎﯼ ﻣﻮ، ﺗﻤﺎﺱ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪﺕ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﮏ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ، ﺣﺸﺮﻩ ﮐﺶ ﻫﺎ، ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﻮﺩ.
۲- ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ
ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﺷﺎﯾﻌﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﻭﺯ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ: ﭼﺴﺐ ﻫﺎ (ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ)، ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺌﻮﻣﺎﯾﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎﻟﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، Balsam Peru (ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ)، ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﭘﻮﺷﺎﮎ، ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﺩﮐﻠﻦ ﻭ ﻋﻄﺮﻫﺎ، ﻣﺤﻠﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ، ﻧﯿﮑﻞ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ، ﺳﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﮔﯿﺎﻫﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﻋﯽ ﭘﯿﭽﮏ (Ivy)، ﻻﺗﮑﺲ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮑﺶ ﻫﺎ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮎ ﻫﺎ.
ﻋﻼﺋﻢ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ
ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭﺍﻭﻟﯿﻦ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﻼﺋﻤﯽ ﺑﺮﻭﺯ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺳﻬﺎﯼ ﻣﺠﺪﺩ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﻼﺋﻢ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻇﺮﻑ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ.
ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﺑﺎ ﺭﺍﺵ (ﺟﻮﺵ ﭘﻮﺳﺘﯽ) ﻭ ﺧﺎﺭﺵ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﻭ ﺗﻮﺭﻡ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻭﺯﯾﮑﻮﻝ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﻣﮑﺮﺭ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺵ ﻫﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﮔﺰﻣﺎ
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺧﯿﺮ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺿﺨﯿﻢ ﻭ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻭ ﯾﺎ ﺗﺮﮎ ﭘﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺧﺎﺭﺵ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻼﺋﻢ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻥ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻼﺋﻢ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻓﻠﺰ ﻧﯿﮑﻞ ﺑﮑﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ ﻭ ﯾﺎ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺑﮑﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﭘﻮﺷﺎﮎ، ﺑﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ (ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﯾﺎ ﺁﻟﺮﮊﯼ ﺑﻪ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ ﻭ ﺑﺪﻟﯿﺠﺎﺕ!
). ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺭﺍﺵ ﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ (ﺟﻮﺵ ﻫﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰ) ﻭ ﺧﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻣﺼﺮﻑ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ، ﺍﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﻓﻘﻂ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻟﻮﺳﯿﻮﻥ ﻫﺎ ﺍﺻﻼﺡ ﺻﻮﺭﺕ، ﮐﺮﻡ ﻫﺎﯼ ﺿﺪﺁﻓﺘﺎﺏ، ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﺩﮐﻠﻦ ﻫﺎ ﻭ ﻋﻄﺮﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﻤﻮﺩ.
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻓﺮﺩ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺁﺳﻢ ﻭ ﺁﻟﺮﮊﯼ ﻭ ﯾﺎ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺎﯾﻨﺎﺕ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺩﻗﯿﻖ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺧﻮﻧﯽ ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ
ﺭﺍ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺭﺍﻫﮑﺎﺭﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﻋﻼﺋﻢ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺑﺘﺪﺭﯾﺞ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ! ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺣﺎﺩ ﻭ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ، ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﻣﻮﺿﻌﯽ ﻭ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺿﺪ ﺍﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ
ﺑﯽ ﺷﮏ ﻗﻄﻌﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ! ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﯾﻢ:
۱- ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺣﺎﺩ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻤﭙﺮﺱ ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺧﺎﺭﺵ ﻭ ﺗﻮﺭﻡ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﻠﺘﻬﺐ ﺷﻮﺩ.
۲- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ، ﺍﺯ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﻣﮑﺮﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ! ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺮﻃﻮﺏ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻭ ﻏﯿﺮﻣﻌﻄﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ.
۳- ﺳﻌﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﺍﺯ ﻋﻄﺮﻫﺎ ﻭ ﺍﺩﮐﻠﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻌﻄﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ.
۴- ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻮﯾﻨﺪﻩ ﻣﻼﯾﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺭﻧﮓ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻄﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ (ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻭ ﺁﻟﺮﮊﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻮﯾﻨﺪﻩ
).
۵- ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﭘﻮﺷﺎﮎ ﺑﺎ ﺍﻟﯿﺎﻑ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺰﺋﯿﻨﺎﺕ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
۶- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﻧﯿﮑﻞ ﯾﺎ ﮐﺮﻭﻡ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ ﻓﺎﻗﺪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
۷- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮑﺶ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
۸- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﺎﻫﺎ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻧﺨﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﻮﺳﺖ ﭘﺎﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ.
۹- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻤﺎﺱ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺗﻤﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺩﺍﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﺍﺯ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭ ﺷﺪﺕ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺑﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺷﻮﺩ.
ﻃﺒﻖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺑﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﺎﺩﻩ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﯾﮏ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﯾﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ!
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺤﺮﮎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ، ﺣﺪﻭﺩ ۱۵ ﺗﺎ ۲۰ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ (ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺷﺎﯾﻊ) ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ:
۱- ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ
ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺷﺎﯾﻌﺘﺮﯾﻦ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺣﺪﻭﺩ ۸۰ ﺩﺭﺻﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ! ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺍﺳﯿﺪﻫﺎ، ﻗﻠﯿﺎﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺷﻮﯾﻨﺪﻩ ﻫﺎ، ﻧﺮﻡ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎ، ﺣﻼﻝ ﻫﺎ، ﺷﺎﻣﭙﻮﻫﺎ، ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻧﮓ ﻫﺎﯼ ﻣﻮ، ﺗﻤﺎﺱ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪﺕ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﮏ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ، ﺣﺸﺮﻩ ﮐﺶ ﻫﺎ، ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﻮﺩ.
۲- ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ
ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﺷﺎﯾﻌﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﻭﺯ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ: ﭼﺴﺐ ﻫﺎ (ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ)، ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺘﯽ ﺑﯿﻮﺗﯿﮏ ﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺌﻮﻣﺎﯾﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎﻟﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، Balsam Peru (ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ)، ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﭘﻮﺷﺎﮎ، ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺍﺩﮐﻠﻦ ﻭ ﻋﻄﺮﻫﺎ، ﻣﺤﻠﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﻭ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ، ﻧﯿﮑﻞ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ، ﺳﻢ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﮔﯿﺎﻫﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﻋﯽ ﭘﯿﭽﮏ (Ivy)، ﻻﺗﮑﺲ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮑﺶ ﻫﺎ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮎ ﻫﺎ.
ﻋﻼﺋﻢ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ
ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭﺍﻭﻟﯿﻦ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﻼﺋﻤﯽ ﺑﺮﻭﺯ ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺳﻬﺎﯼ ﻣﺠﺪﺩ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﻼﺋﻢ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻇﺮﻑ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ.
ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﺑﺎ ﺭﺍﺵ (ﺟﻮﺵ ﭘﻮﺳﺘﯽ) ﻭ ﺧﺎﺭﺵ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺗﺤﺮﯾﮑﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻗﺮﻣﺰﯼ ﻭ ﺗﻮﺭﻡ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻭﺯﯾﮑﻮﻝ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﻣﮑﺮﺭ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﺍﺵ ﻫﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﮔﺰﻣﺎ
ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺧﯿﺮ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺿﺨﯿﻢ ﻭ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﻭ ﯾﺎ ﺗﺮﮎ ﭘﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺧﺎﺭﺵ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻼﺋﻢ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻥ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﺮﻭﺯ ﻋﻼﺋﻢ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻓﻠﺰ ﻧﯿﮑﻞ ﺑﮑﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ ﻭ ﯾﺎ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺑﮑﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﭘﻮﺷﺎﮎ، ﺑﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ (ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﯾﺎ ﺁﻟﺮﮊﯼ ﺑﻪ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ ﻭ ﺑﺪﻟﯿﺠﺎﺕ!
). ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺭﺍﺵ ﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ (ﺟﻮﺵ ﻫﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰ) ﻭ ﺧﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻣﺼﺮﻑ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ، ﺍﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺷﺎﯾﺎﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻭ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺁﺭﺍﯾﺸﯽ ﻓﻘﻂ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻟﻮﺳﯿﻮﻥ ﻫﺎ ﺍﺻﻼﺡ ﺻﻮﺭﺕ، ﮐﺮﻡ ﻫﺎﯼ ﺿﺪﺁﻓﺘﺎﺏ، ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﺩﮐﻠﻦ ﻫﺎ ﻭ ﻋﻄﺮﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﻤﻮﺩ.
ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻓﺮﺩ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺁﺳﻢ ﻭ ﺁﻟﺮﮊﯼ ﻭ ﯾﺎ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺎﯾﻨﺎﺕ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺩﻗﯿﻖ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺧﻮﻧﯽ ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ
ﺭﺍ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺭﺍﻫﮑﺎﺭﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﻋﻼﺋﻢ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺪﻡ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺑﺘﺪﺭﯾﺞ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ! ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺣﺎﺩ ﻭ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ، ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﯼ ﻣﻮﺿﻌﯽ ﻭ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﺿﺪ ﺍﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ
ﺑﯽ ﺷﮏ ﻗﻄﻌﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ! ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺒﺎﯾﺪﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﯾﻢ:
۱- ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺣﺎﺩ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻤﭙﺮﺱ ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩﯼ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺧﺎﺭﺵ ﻭ ﺗﻮﺭﻡ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﻣﻠﺘﻬﺐ ﺷﻮﺩ.
۲- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ، ﺍﺯ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﻣﮑﺮﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ! ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺮﻃﻮﺏ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻭ ﻏﯿﺮﻣﻌﻄﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ.
۳- ﺳﻌﯽ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﺍﺯ ﻋﻄﺮﻫﺎ ﻭ ﺍﺩﮐﻠﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻌﻄﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ.
۴- ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺴﺘﺸﻮﯼ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻮﯾﻨﺪﻩ ﻣﻼﯾﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺭﻧﮓ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻄﺮ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ (ﺭﺟﻮﻉ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻭ ﺁﻟﺮﮊﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺷﻮﯾﻨﺪﻩ
).
۵- ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﺁﻟﺮﮊﯾﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﭘﻮﺷﺎﮎ ﺑﺎ ﺍﻟﯿﺎﻑ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺰﺋﯿﻨﺎﺕ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
۶- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﻧﯿﮑﻞ ﯾﺎ ﮐﺮﻭﻡ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺯﯾﻮﺭﺁﻻﺕ ﻓﺎﻗﺪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
۷- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮑﺶ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
۸- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﺗﯿﺖ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﭘﺎﻫﺎ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻫﺎﯼ ﻧﺨﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﻮﺳﺖ ﭘﺎﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ.
۹- ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻤﺎﺱ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺤﺮﮎ ﻭ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺯﺍ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺗﻤﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺩﺍﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﺍﺯ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭ ﺷﺪﺕ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺑﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺷﻮﺩ.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
