اثر آب گریز

[_sehun_]

اثر آبگریز گرایش مشاهده شده از مواد غیر قطبی برای تجمع در محلول آبی و حذف مولکول‌های آب است.[۱][۲] کلمه آبگریز به معنای واقعی کلمه به معنای «ترس از آب» است و تفکیک آب و مواد غیر قطبی را توصیف می‌کند، که پیوند هیدروژن را بین مولکول‌های آب به حداکثر می‌رساند و سطح تماس بین آب و مولکول‌های غیر قطبی را به حداقل می‌رساند. از نظر ترمودینامیک، اثر آبگریز تغییر انرژی آزاد آب در اطراف یک املاح است.[۳] تغییر مثبت انرژی آزاد از حلال اطراف، آبگریز بودن را نشان می‌دهد، در حالی که یک تغییر منفی انرژی آزاد دلالت بر آبگریزی دارد.

اثر آبگریز دلیل جداسازی مخلوط روغن و آب به دو جزء است. این اثر همچنین دارای اثرات مرتبط با زیست‌شناسی، از جمله: غشای سلولی و تشکیل وزیکول، تاشدگی پروتئین، قرار دادن پروتئین‌های پوسته‌ای در محیط چربی غیر قطبی و تجمع مولکول کوچک پروتئین است. از این رو اثر آبگریز برای زندگی ضروری است.[۴][۵][۶][۷] موادی که این اثر در آن مشاهده شده‌است به عنوان آبگریز شناخته می‌شوند.

(یک قطره آب شکل کروی تشکیل میدهد و تماس با برگ آبگریز را به حداقل میرساند)