دختران و پسران چه تفاوتهایی با هم دارند؟

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

وقتی یک کودک متولد می شود، اولین چیزی که هرکس می خواهد بداند، جنسیت اوست؛ اینکه دختر است یا پسر، سفید است یا سبزه، چشمانش روشن است یا تیره؟

ما به طور غریزی احساس می کنیم که این اطلاعات پایه، سر نخ بزرگی در باره شخصیت آینده کودکمان به ما می دهد.

کیت فرمن که دو دختر و یک پسر دارد، معتقد است که پسرش «جان» همیشه بی قرارتر از دخترش است. حتی در چهار ماهگی وقتی می خواسته پوشکش را عوض کند، جان با پاشنه پا به کف اتاق می کوبیده است. او اضافه می کند، «شما می توانید در تمام خانه سر و صدای او را بشنوید.»

اما آیا این صفات وابسته به جنس، چیزی است که با کودک متولد می شود یا اینکه اکتسابی است و ما به او یاد می دهیم؟ بیشتر متخصصان براین باورند که ترکیبی از هر دو مورد است.

تحقیقات نشان می دهد که ساختمان مغز باعث بسیاری از تفاوتهای رشدی می شود ـ عموما تصور می گردد پسرها در مواردی که اعمال، تحت کنترل نیمه راست مغز هستند، بهتر عمل می کنند.

به این معنا که آنان فعالیتهای بدنی را بهتر انجام می دهند و حال آنکه، تکامل سریعتر نیمه چپ مغز در دختران بدان معناست که آنها در عملکردهایی نظیر مهارتهای حرکتی مثل نوشتن و صحبت کردن ماهرانه تر عمل می کنند.

به هرحال به نظر می رسد که این تفاوتهای طبیعی، توسط والدین و اجتماع بزرگتر جلوه می کنند و حال آنکه مانع شکوفایی ویژگیهای نامناسب کودکان می شوند.

در آزمایشی از والدین چند کودک خواسته شد تا نوزادانشان را که جنسیت آنها معلوم نبود، پیدا کنند. بعضی از کودکان پوشک بسته بودند و بعضی لباس بچگانه (سرهمی) به تن داشتند که به رنگ صورتی یا آبی بودند. رنگ، ضرورتا با جنسیت واقعی کودک هماهنگی نداشت.

چندین بار با کودک برحسب رنگ لباسی که می پوشید، با او به طرز متفاوتی رفتار و یا گفتگو می شد.

ژانت گیبون، مادر دو کودک، در مورد بچه هایش به این مسأله پی برد، او می گوید: «پسرش که اکنون شش ساله است همیشه ناآرامتر از دختر هشت ساله اش، اِما،بوده است.»

ولی می افزاید: «من تصور می کنم که ما عادت کرده ایم شلوغ کردن را از پسران انتظار داشته باشیم. با نگاهی به گذشته، به یاد می آورم که من تحمل کمتری در مقابل شلوغ کردن اِما داشتم.»

در اینجا پاره ای از تفاوتهای اصلی میان جنسها (دختر و پسر) بیان شده است. مهم است که بدانیم این ویژگیها کلی هستند. به قول یک روانشناس، (دوروتی اینون) هر کودک خصوصیات منحصر به فردی دارد و هیچ موجودی، زن یا مرد، وجود ندارد که خصوصیات یکسانی داشته باشد. علی رغم وجود تفاوتهای بین جنسها، تفاوتهای خانوادگی نیز در خصوصیات فردی، دخیل هستند.

پسرها حساس ترند

دوروتی اینون معتقد است: «میزان تولد نوزادان پسر بیش از دختران است. اما پسرها از لحاظ فیزیکی حساس تر از دختران هستند. بنا براین تا زمانی که پسران پا به سن بلوغ بگذارند، میزان

مرگ ومیر در میانشان این وضعیت را برهم می زند.»

او همچنین معتقد است: هر بیماری را که در نظر بگیرید، درمی یابید که میزان مرگ ومیر جنس مذکر بر اثر آن بیماری، بیش از جنس مؤنث است. به نظر می رسد هورمون تستوسترون باعث آسیب پذیری جنس مذکر در مقابل تنشهای فیزیکی می شود. این عامل ممکن است علامت خطر باشد، اما یادآوری این نکته حایز اهمیت است که اینها تفاوتهای آماری دقیقی است و دلیل آن نمی شود که شما نوزاد پسرتان را در پر قو نگه دارید!

قد و وزن

در بدو تولد، یک نوزاد پسر متوسط قامت، سنگین تر و بلندتر از یک نوزاد دختر می باشد. (اگرچه دختران اغلب بدن چاقی دارند.) به گفته دوروتی اینون، این بدان معناست که پسران برای برخاستن از جا، به دلیل وزن زیادشان، کندتر عمل می کنند، اما سریعتر شروع به راه رفتن می نمایند. زیرا پاهای سنگین آنها تعادلشان را حفظ می کند. با این حال پس از این مرحله، این مسایل از بین می روند و رشد کودک، در اولین سال تولدش نقطه عطفی محسوب می شود.

رفتارهای اجتماعی

به نظر می رسد نوزادان دختر، اجتماعی تر از پسران هستند و زودتر زبان باز می کنند. هفته های اول تولد، دختران بیشتر از پسران لبخند می زنند و طی دو تا سه ماه،

بیشتر سخنان نامفهوم بر زبان می آورند. این تفاوت می تواند عمدتا به دلیل رفتار شما در مقابل فرزندتان و نیز تأثیر عوامل درونی باشد.

روانشناسان معتقدند که در طول 48 ساعت از زمان تولد، مادران تمایل دارند بیشتر با نوزادان دخترشان صحبت کنند و به روی آنها لبخند بزنند و حال آنکه پسرانشان را در آغوش بگیرند، به هوا پرتاب کرده و با آنان بازی کنند.

اثرات افسردگی

تحقیقات اخیر نشان می دهد که نوزادان پسر بیشتر تحت تأثیر افسردگی پس از زایمان مادرانشان قرار می گیرند. این احتمال وجود دارد که این کودکان توجه بیشتری را از مادرانشان طلب می کنند و اگر این تقاضایشان برآورده نشود، احتمالاً تحت تأثیر قرار می گیرند. و حال آنکه به نظر می رسد دختران اعتماد به نفس بیشتری داشته و به توجه کمتری نیاز دارند.

پسرها ناآرامترند

پسرها اغلب مهارتهای حرکتی بیشتری نسبت به دختران داشته و فعالیتهای بدنی شدید را دوست دارند. دوروتی معتقد است: «بیشتر والدین گمان می کنند که پسرها بی قرارتر از دختران می باشند. با این حال، این گرایش به ناآرامی، با توجه به شرایط تشدید می شود.»

چندین مطالعه نشان داده که با پسرها حتی در دوران نوزادی، با خشونت بیشتری نسبت به دخترها رفتار می شود.

ضمنا، دختران اغلب مهارتهای حرکتی را بهتر انجام می دهند و به این دلیل زودتر از پسران یاد می گیرند دگمه های خود را ببندند و از مدادرنگی استفاده کنند.

تواناییهای ویژه

شاید این شوخی قدیمی درباره زنان درست باشد که آنها قادر نیستند ماشین خود را پارک کنند.

به نظر بعضی روانشناسان، مردان تواناییهای بهتری نسبت به زنان دارند. حتی تا دو سالگی، پسرها راحت تر از دخترها ماشینهای اسباب بازی خود را می رانند یا با بلوکهای ساختمان سازی بازی می کنند.

دختران مستقل تر هستند

به نظر دوروتی اینون، دخترها در دو سالگی استقلال بیشتری در خود حس می کنند. این میزان استقلال، بدان معناست که دخترها اغلب آسانتر از پسرها تربیت می شوند؛ اگرچه این عامل تا حدودی با بلوغ جسمی زودرس در آنان ارتباط می یابد. به علاوه، دختران اغلب قبل از پسران آمادگی پیش از دبستان را پیدا می کنند زیرا از اضطراب جدا شدن از والدین کمتر آزرده می شوند و اغلب روشهای برقراری ارتباطات اجتماعی را بهتر فرا می گیرند.

کج خُلقی

به نظر می رسد دختران و پسران، هنگام کودکی به یک اندازه بداخلاقی می کنند. با این حال، مطالعات نشان داده که پسرها عملاً چهار برابر بیشتر از دخترها رفتارهای غیراجتماعی نشان می دهند. دوروتی اینون بیان می کند که رفتارهای پرخاشجویانه بیشتر از کودکان پسر انتظار می رود و حتی این رفتارها در مورد آنها بیشتر تحمل می شود تا دختران هم سن و سالشان.

بازیهای قالبی

چندین مطالعه معلوم کرده که خود پسرها در رفتارهای قالبی خشن تر از دختران عمل می کنند.

طی مطالعه ای مشخص شد که دختران، وقتی در یک اتاق پر از اسباب بازی قرار می گیرند، به خوبی با اسباب بازی های پسرانه بازی می کنند. اما پسرها از اسباب بازی های دخترانه دوری می کنند و محکم به اسباب بازی های مخصوص خودشان می چسبند حتی اگر اسباب بازی های دخترانه نو و زیبا و اسباب بازی های پسرانه، کهنه و شکسته باشند.

تعجبی ندارد که بگوییم پسران دوست ندارند در حال انجام کارهای دخترانه دیده شوند. ضمن اینکه همگان معتقدند مردی با صفات زنانه بودن بدتر از زنی با خصوصیات مردانه بودن است.

یادگیری تکلم

به طور طبیعی، دختران خیلی سریعتر از پسران شروع به بیان جملات طولانی می کنند و بهتر می توانند منظورشان را به طرف مقابل بفهمانند.

در حقیقت، زمانی که دختران شروع به تحصیل می کنند، از نظر تکلم تقریبا یک سال جلوتر از پسران هستند.

پسرها دیرتر از دختران زبان باز می کنند و به مشکلات تکلم، نظیر لکنت زبان و خواندن پرشی بیشتر مبتلا می شوند.

این تفاوتهای مربوط به تکلم، احتمالاً جزیی هستند زیرا تکلم به وسیله نیمه چپ مغز که در دختران پیشرفته تر است، کنترل می شود و نیز موقعیت اجتماعی هر کودک گفتارش را تحت تأثیر قرار می دهد.

تحقیقات نشان داده که پدران با دخترانشان دو برابر بیشتر از پسرانشان صحبت می کنند. مطالعه دیگری نشان می دهد که پدران و مادران کودکان سه ساله از کلمات مشکل تری برای صحبت با دخترانشان استفاده می کنند و مدت بیشتری با آنها حرف می زنند، حتی زمانی که زبان گفتاری پسرشان در سطح بالاتری باشد.

اولین همبازیها

این حقیقت که دخترها معمولاً از نظر کلامی، ماهرتر از پسران هستند، در طریقه ارتباطات اجتماعی دختران و پسران تأثیر می گذارد. به نظر می رسد دختران سه ساله، بهتر با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و مشارکت می نمایند، زیرا بیشتر با هم صحبت می کنند. با این حال به نظر دوروتی اینون، «بیشتر پسرها به شیوه خودشان و به میزان کافی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.» او می گوید: «اگر دو یا سه پسر مشغول بازی با یکدیگر باشند، دوست دارند فریاد بکشند حتی اگر فاصله زیادی نیز با هم نداشته باشند!»

روح همکاری در پسران کمتر از دختران نیست، اگرچه ممکن است چنین مشاهده شود زیرا بازی آنها کمتر از بازیهای خیالی دختران، پیچیده به نظر می رسد.

آزمایشات هوش

ممکن است دختران به آزمایشات هوش کلامی بهتر پاسخ دهند، اما حقیقتا هیچ تفاوت اساسی از نظر هوش یا حافظه، بین دختران و پسران وجود ندارد. دوروتی اینون می گوید: «در نهایت در می یابید که میزان هوش پسران بیش از دختران است.» چه چیز می تواند پاسخگوی این سؤال باشد که چرا مردان می توانند به ژرفای نبوغ دست یابند و به افرادی نظیر مونارت و لئوناردو داوینچی تبدیل شوند.

اشیاء مورد علاقه

به نظر بعضی متخصصان، دختران بیشتر به طرف افراد و پسران به سمت اشیاء جلب می شوند. در آزمایشی، تصاویری از افراد و اشیاء به دختران و پسران نشان داده شد. بعد که از آنها سؤال شد، پسران بیشتر اشیاء و دختران بیشتر افراد را به خاطر داشتند.

این امر زاییده این حقیقت است که دختران اغلب با صحبت کردن و پسران از طریق همکاری با دیگران دوستانی پیدا می کنند. به علاوه، پسران آسیب پذیرتر هستند.

برخلاف دختران که قبل از دست زدن به چیزی یا رفتن به طرف آن، از مادرشان اجازه می گیرند، پسران اغلب به خودی خود عمل می کنند و برای دست زدن به اشیاء بی تاب و تحمل هستند.
                    

نیگا چه طوری به سوزن زدن این دختر میخنده…..

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.