تکست اهنگ من کیم؟ هیچکس(فدایی)

[bOoOoOy]

قطره‌ای از باده‌های آسمان
این جهان زندانو ما زندانیان
حفره کن زندانو خود را وا رهان
آدمی مخفی‌ست در زیر زبان
این زبان پرده است بر درگاه جان
من کی‌ام
اونی که بمبه گنده
همه خورده‌ن اون عمده
تیز و تنده
نباشه هم مهم نی
چون بلند میشه دود از کنده
خیلیا همه زندگیشون دور من می‌چرخه
شیرینی خورشید حج عمره
بدخوا‌ها مورمور میشه پوستشون با یه جمله
پوستشون مثل پوست مرغه
منو می‌بینن و قد قد میکنن
هرکیو باهام مقایسه کنی مثل ماهی تو تنگه
حاجیت مثل کوسه تو عمقه
لقمه می‌کنه هر کی رو که کله‌ش بده بو قرمه
می‌ذارم طعمه
خیلیا توی دامن تو چی
این یه هشدار دیگه‌س
خیلیا می‌خوان عین من باشن
فکر می‌کنن الفبام
سرکار می‌مونن
از ترس سفید میکنن و می‌شن همه زال
جیم میشن
تا می‌شن و من سر پام
خیلی ساده‌ن
اصلا من تو چشم کسی که رپ گوش نمی‌ده کی‌ام
اصلا فرق نمیکنه زنده‌م یا مرده
یه آدم معمولی که فکر می‌کنه برده
ولی حقش رو نظام خورده
جزیی از کل
یه موش آزمایشگاهی
تند میرم تند
ولی در جا میزنم
به مغزم می‌زنن از طریق مجری دستبرد

کانالو عوض کن
اگه دنبال فسفری این یکی ماهی نداره
وقتی به جز طناب دار، هیچ چاره‌ای جانی نداره
هیچ دادگاهی قاضی نداره
منم یه قربانی که پارتی نداره
شادی نداره حالی نداره
هیچ فرقی با آدمای عادی نداره
باید هل بدی این ماشین باطری نداره
یه پیکان فرقی با آر دی نداره
من کی‌ام
یه جونوری که با طبیعت قهره
پرجمعیته شهرش و کرده جو رو شدیدا گرمش
آرزوی حیوونا اینه بشر منقرض بشه تقریبا نسلش
من کیم
یه تیکه گوشت با دو تا گوش
که به هیشکی نمی‌ده گوش
جرم
یه کله‌ی پوک نداره
توش هست یه ذره هوش
بوش درمیاد وقتی میمیره و
بعدش هم می‌زنه کرم
میگی بپوش
جوش نزن که نه مردم نه زن
انسان نه انرژی
این بدنه زندانم زپرتی
رو کره‌ای که پر نکته‌س
جلو چشما گنده‌س
ولی جلو خورشید نقطه‌س
کوچیک و پست
یه‌کم از کهکشان دور شی عمرا ببینیش
ئه خورشید چی شد پس
ریز دیدیش نه
از این دنیا برم دیگه برنمی‌گردم
دو طرفه نیست بلیطم
هرچی پیش می‌ریم عمیق‌تر می‌شه
آره، خیلی پیچیده‌ س
من کی‌ام که تو یه لحظه همه‌چی هستم، ولی هیچی نیستم
هیچکس
مــن کـی‌ام؟
یــه دیــوونـه
کــه هـیـچــی نـمـیدونــه کــه هـنـوزهـیچـی نـمی‌دوه
فدائی‌ام، گلادیاتور ادبیات
کارا میاد
می‌شنوه تهران می‌گه ایول
سنگین‌تره شعرا از ترافیک همت
در و دیوارا با گرافیتی زنده‌ن
خیابونا لفظامو حفظن
قافیه شماره سریال تپل
دوتادوتا میکشم بهم می‌گن ژنرال دوگل
دعا شعار حالیم نی
من کی‌ام
مگه می‌خوای فامیل شی؟
جوونم ولی پیر کار
دنیا توپ زیر پام
میرم جلو سینه‌چاک
با دید باز بی‌نقاب
من کی‌ام
اونی که هر قانونی می ‌دید لد میکرد
همیشه بود توی اقلیت
نه یه شاعر جیره‌خوار
نه که نبود حرف زور
ما نرفتیم زیره بار
ترجیح می‌دم یه گرگ وحشی باشم تا یه شیره رام
یاور همیشه مومن نه رفیق نیمه‌راه
دیوونه‌ای که بستنش ولی می‌شکنه شیشه باز
با همه‌ی پنجره‌ها بی‌حساب، نیمه‌جان
یه مریض مغزی، دهه شصتی
درگیرم با تقویم شمسی
بی‌سرزمین رو نقطه‌ی صفر مرزی
یعنی کلا مهم نی من کیم
من کی‌ام حالا هرکی
واسه جامعه یه تهدید
از عوامل غربی
یه کله‌سیاه از توابع شرقی
حاصل خرد جمعی
خوش‌مرام مثل تختی
بددهن‌تر از علی پروین
ولی فنی
ما از کانون سرخ تربیت، اصلاح‌شده با تیغ تبعیض
بوی باروتیم میایم از لول گرمی
محصول جنگیم
لای ارزونیام
خوب بگردی توی حراجیا
یه ایزدی تو ویترین وهابیا
منجیلم با همه‌ی اهالی هاش
صده‌ی به زنجیر
یعنی وقتی که جوهر روی شمشیر
داره پاک میشه با دستمال تشویق
هنر ابزار ترویج
آش یخ همراه احکام کشکی
من کی‌ام
یه بنده‌م شرمنده‌م
یادم رفته لبخندم
دست‌به‌تخمم هر موقع عزرائیل میاد سروقتم
تو زباله‌دون تاریخ، تاریک می‌شه قلبم
خون می‌زنه از چشام بیرون
محتاج یه کاسه جون
بین فقیرو غنی قبرم کوتاهی حافظه‌ی عموم
من نقصم، نقص عامل سقوط
ببین نسل من یه باکره‌ی فاحشه‌ س واستاده تو روت
هم ناطق و خاموشم
هم لوح خموشانم
هم خونمو هم شیرم
هم طفلم و هم پیرم
کیستم من کیستم من چیستم من