کاهش ۹۰ درصدی کشتی‌گیران در بابل

[ρσєѕɪ]

مربی کشتی در شهر بابل که شاگردان زیادی را به تیم‌های ملی معرفی کرده، با انتقاد از "بی‌توجهی‌ها نسبت به مربیان سازنده در استان‌ها،" گفت: تعداد کشتی‌گیران جدید در باشگاه بابل نسبت به ۲۰ سال قبل ۹۰ درصد کاهش داشته و مربیان نیز به خاطر بی‌توجهی‌ها انگیزه‌ای برای کار کردن ندارند.

علی شکری‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت باشگاه‌های کشتی مازندران با توجه به شیوع کرونا، اظهار کرد: متاسفانه ویروس کرونا آسیب جدی به ورزش هم به لحاظ کسب و کار و هم مسائل فنی وارد کرده است. دولت اعلام کرد سه ماه اجاره سالن‌های ورزشی را می‌بخشد اما به اعتقاد من با توجه به مشکلات ایجاد شده لازم است حداقل سه ماه دیگر نیز اجاره باشگاه‌های ورزشی بخشیده شود.

مربی کشتی شهر بابل افزود: باشگاه‌ ما مرکز کشتی در بابل محسوب می‌شود و قهرمانان زیادی از این باشگاه به کشتی معرفی شده‌اند. در حال حاضر ۸ مربی من با تعطیلی این باشگاه بیکار هستند و دچار مشکلات جدی شده‌اند. بهتر است در چنین شرایطی به جای ادامه تعطیلی باشگاه‌ها راهکار جدیدی اندیشیده شود. ما مربیانی داریم که توانسته‌اند قهرمانانی را به تیم‌های ملی معرفی کنند اما هیچ منبع درآمدی ندارند و به مشکلات جدی دچار شده‌اند.

وی در ادامه درباره وضعیت باشگاه‌های کشتی در مازندران و میزان علاقه‌مندی به این رشته، گفت:متاسفانه به جای اینکه باشگاه‌ها را به قهرمانان واگذار کنند، به هر فردی که بتواند اجاره بیشتری پرداخت کند، می‌دهند و همین امر باعث شده باشگاه‌ها آنطور که باید رشد نکنند و مربیان نیز سرخورده شوند.

شکری‌پور با اشاره به کاهش شدید تعداد کشتی‌گیران در بابل،گفت: بابل همانند جویبار یا حتی گاهی اوقات جلوتر از جویبار در کشتی بوده و من نیز به عنوان یکی از مربیانی هستم که توانسته‌ام بیشترین شاگرد را داشته باشم. در سال ۷۷ که مربیگری را آغاز کردم یادم می‌آید در سال حداقل ۲۲۰ تا ۲۵۰ نفر ورودی جدید به باشگاه داشتم اما به جرات می‌گویم طی ۲ سال گذشته نهایتا در هر سال ۲۵ نفر ورودی جدید داشته ایم که بیشتر آن‌ها نیز تحت فشار خانواده به کشتی آمده‌اند. این به این معناست که ورودی جدید به کشتی نسبت به ۲۰ سال پیش تقریبا یک دهم شده است. وقتی در کشتی حامی مالی وجود ندارد و برنامه مشخصی هم در این زمینه وجود ندارد و از سوی دیگر یک بازیکن لیگ دو در فوتبال بیشتر از قهرمان کشتی جهان و المپیک درآمد دارد، خانواده ها فرزندانشان را به رشته‌هایی مثل فوتبال می‌فرستند. این وضعیت بابل به عنوان یکی از معادن کشتی ایران است، دیگر شما ببینید خراسان، همدان، کرمانشاه و دیگر نقاط ایران چه وضعیتی در کشتی دارند.

وی درباره میزان توجه فدراسیون کشتی به مربیان سازنده در استان‌ها گفت: هنوز ترکیب مربیان را در تیم های ملی ندیده‌ایم و باید دید تا چه میزان به مربیان سازنده بها داده می‌شود. فدراسیون باید راهکار و برنامه منظمی برای توجه به مربیان سازنده در سراسر کشور داشته باشد. مثلا وقتی قرار است از یک قهرمان تجلیل شود چرا نباید از مربی سازنده او تجلیل شود؟ وقتی وزارت ورزش از حسن یزدانی می‌خواهد تقدیر کند، چرا نباید مربی او نیز دیده شود؟ طی این‌ سال‌ها فقط مربیان تیم‌های ملی پاداش‌ها را گرفتند اما به مربیان سازنده که خون دل می‌خورند هیچ توجهی نشده است. طی سال‌های گذشته ۲۶ یا ۲۷ کشتی گیر من در رده های سنی مختلف قهرمان آسیا شدند اما دریغ از اینکه یک بار هم که شده به من هم پاداش بدهند تا انگیزه‌ام بیشتر شود. گفتن این حرف‌ها به خاطر این نیست که دنبال منافع شخصی‌ام باشم، بلکه حرف دل مربیان سازنده و زحمتکش را می‌زنم که هیچگاه آنطور که باید زحماتشان دیده نشده است.

مربی موفق کشتی مازندارن که شاگردان زیادی را به تیم‌های ملی معرفی کرده، در ادامه خواستار توجه جدی فدراسیون نسبت به حضور مربیان سازنده در اردوی تیم‌های ملی شد و تصریح کرد: حضور مربیان سازنده در اردوهای تیم ملی و همچنین مسابقات بین‌المللی می‌تواند انگیزه آن‌ها را بیش از پیش کرده و به امر پشتوانه‌سازی در مربیگری تیم های ملی کمک کند. خود من آخرین بار سال ۸۸ به مسابقات جهانی ترکیه رفتم تا اینکه پس از ۱۰ سال، بالاخره سال گذشته راهی رقابت‌های جهانی استونی شدم. البته یک بار نیز به جام الروسا رفتم. راه نجات کشتی دیده شدن مربیان سازنده و توجه به آن‌هاست در غیر این صورت با ادامه این روند دیگر نامی از کشتی تا چند سال آینده نخواهد بود.

وی در پایان گفت: یکی از مربیان خوش آتیه که قهرمان آسیاست و فوق لیسانس تربیت بدنی دارد، در کنار ما مربیگری می‌کند اما چند وقت پیش گفت می‌خواهم بروم در املاک کار کنم چرا که مربیگری در کشتی دیگر فایده ای ندارد. این‌ها درد کشتی است و مسئولان باید به آن توجه کنند.