بازی آنلاین
آپلود عکس
22-03-2020، 11:18
سوئدی‌ها معمولا بسیار زودتر از دیگر نقاط اروپا و جهان خانه والدین خود را ترک می‌کنند. آیا این موضوع و ترک زودهنگام خانه تاثیرات منفی روی این جوانان دارد؟
به گزارش عصر ایران به نقل از "بی‌بی‌سی"، در همه جای جهان رویای بسیاری از نوجوان ترک خانه و استقلال به شمار می‌آید، با این وجود گروهی از جوانان نسل هزاره سوم یا "نسل z" باید زمان بیشتری را برای جدا شدن از خانواده‌های خود صرف کنند.
نسل Z یا نسل اینترنت (iGeneration) به معنای واقعی کلمه با یک تلفن هوشمند در دست متولدمی‌شوند به طور کلی دنیای کسب و کار را تغییر می‌دهند. متولدین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ میلادی، در طبقه‌بندی نسل Z قرار می‌گیرند.
براساس داده‌های موسسه تحقیقاتی "پیو"، در حال حاضر تعداد بیشتری از جوانان در مقایسه با دهه 40 میلادی با والدین خود زندگی می‌کنند. مطالعه سال 2019 موسسه "کیویتاس" بریتانیا نیز حکایت از افزایش 37 درصدی "زندگی مستقل جوانان 23 ساله" نسبت سال 1998 و افزایش 49 درصدی آن نسبت به دهه قبل از آن (1988) دارد.
براساس گزارش اداره آمار اروپا، در سوئد سن مرسوم برای ترک خانه بین 18 تا 19 سال است. این در حالیست که میانگین ترک خانه در اروپا حدود 26 سال برآورد می‌شود. بیشتر جوانان سوئدی پس از ترک خانه‌ی والدین به خوابگاه نرفته یا با کسی هم‌خانه نمی‌شوند، آنها تنها زندگی می‌کنند و مستقل هستند.
"ایدا استابرگ" 19 ساله که در دو سال گذشته در خانه اجاره‌ای خودش در حومه منطقه "ولینگ‌بای" در شمال غربی استکهلم زندگی میکند، در باره زندگی مستقلش می‌گوید: من همیشه دوست داشتم خارج از خانه والدینم زندگی کنم و همیشه آمادگی آن را داشتم.
چرا بسیاری از جوانان سوئدی تنها زندگی می‌کنند؟
خانه "ایدا استابرگ" به سادگی تزئین شده است. فقط چند عکس و پروانه دکوری روی دیوارهای آن قرار دارد. ابعاد آن حدود 30 متر مربع است. قرارداد اجاره آن نیز طولانی مدت بوده و اجاره ماهیانه آن به 850 دلار (8000 کرون سوئد) می‌رسد. "ایدا" در یک شرکت امنیتی کار میکند و این هزینه را از حقوق خود می‌پردازد.
این دختر جوان سوئدی از فواید تنها زندگی کردنش می‌گوید: از خودم مراقبت می‌کنم و توانمندم.
نمایی از شهر استکهلم- حدود یک پنجم جوانان 18 تا 25 ساله در سوئد تنها زندگی می‌کنند/ عکس:بی‌بی‌سی
جوانان سوئد تنها زندگی می کنند
__________________________________________________________________________
"بیش از نیمی از خانوارهای سوئدی تک نفره هستند و سوئد بالاترین شاخص اروپا در داشتن خانوارهای تک نفره را از آن خود کرده است".
___________________________________________________________________
براساس اداره آمار اروپا، سوئد بیش از هر کشور اروپایی دیگر خانوار تک نفره دارد. براساس بررسی‌های اداره آمار سوئد که در اختیار "بی‌بی‌سی" قرار گرفته، حدود یک پنجم جوانان 18 تا 25 ساله در سوئد تنها زندگی می‌کنند. اگرچه برآوردها نشان می‌دهد که آمار واقعی بسیار بالاتر از این میزان است. زیرا بسیاری از این جوانان در خانه‌هایی اقامت دارند که با عنوان والدین‌شان خریداری یا اجاره شده است. بیش از نیمی از خانوارهای سوئدی تک نفره هستند و سوئد بالاترین شاخص اروپا در داشتن خانواره‌های تک نفره را از آن خود کرده است.
هنجار خروج جوانان از خانه والدین در دوره کمبود مِلک _در ده سال گذشته_ همچنان ادامه یافته است. در سال‌های اخیر جوانان سوئدی با گرانی ملک و افزایش قیمت اجاره مواجه شدند. پیش‌بینی می‌شد این موضوع جدایی زود هنگام جوانان 18 تا 19 ساله از خانواده‌های آنها را به تاخیر بیندازد.
با این وجود و براساس گزارش اداره آمار سوئد، از سال 2011 تا کنون نسبت جوانان سوئدی که تنها زندگی می‌کنند در مقایسه با سال‌های قبل از آن تغییر زیادی نکرده است.
"گونار اندرسون" استاد جمعیت‌شناسی دانشگاه استکهلم در این باره می‌گوید: این موضوع در سوئد و کشورهای اسکاندیناوی ویژه است. در سوئد جوانان در سنین کمتر نسبت به دیگر کشورها خانه خود را ترک می‌کنند.
وی افزود: در دیگر نقاط اروپا وابستگی به خانواده مشکل بزرگی تلقی نمی‌شود. در جنوب اروپا اگر جوانان با هدفی خاص (مانند تحصیل یا کار) خانواده خود را ترک نکنند، بی‌احترامی نیز تلقی خواهد شد.
هدف سوئدی‌ها تربیت یک فرد مستقل و بومی است. بنابراین بیش از حد ماندن یک جوان در خانه کاری غلط و اشتباه محسوب می‌شود.
به گفته اندرسون، "فرهنگ فردگرایی سوئد" به نسل‌ها قبل باز می‌گردد. در این فرهنگ نوجوانانِ جوامع روستایی خانه را ترک می‌کردند تا برای کشاورزی دیگر کار کنند.
در سال‌های اخیر فرهنگ زندگی جوانان تنها به لطف ثروت و رفاه اقتصادی سوئد عملی شده است. جوانان باید بتوانند بدون اتکا به والدین و دوستان خود از پس هزینه‌های معمول اجاره، درمان، آموزش و خورد و خوراک برآیند.
"سهام مسکن" در شهرهای بزرگ و کوچک سوئد در این راه به جوانان کمک کرده است. در طرح سهام مسکن خانه‌ها معمولا کوچک هستند و باعث افزایش قدرت اقتصادی جوانان در خرید یا اجاره می‌شوند.
رهایی یا تنهایی؟
در حالیکه بسیاری از جوانان سوئدی از نوعی آزادی اقتصادی و اجتماعی غبطه‌برانگیز در مقایسه با دیگر نقاط جهان بهره می‌برند، اما مسئله ترک زودهنگام خانواده می‌تواند تا حدی نگران‌کننده باشد.
خانم "کرین شولتز" دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد در این باره گفت: استقلال جوانان سوئد موضوع بسیار خوبی است اما اصرار سوئدی‌ها برای خروج نوجوان -درست پس از دوران دبیرستان- باعث ایجاد اثرات منفی روی گروهی می‌شود که آمادگی روحی برای تنها زندگی کردن را ندارند.
وی توضیح داد: برخی از این جوانان واقعا آمادگی تنها زندگی کردن را ندارند. آنها باید برای مسائل سختی تصمیم بگیرند که قبلا تجربه نکرده‌اند.
________________________________________________________________________
ایدا استابرگ دختر جوان سوئدی که در 19 سالگی خانه والدینش را ترک کرد در این باره گفت: در ابتدا نمی‌دانستم چگونه صورت‌حساب‌ها را پرداخت کنم. چگونگی مدیریت مسائل مالی زندگی نیز مسئله دیگری بود.
_________________________________________________________________
ایدا استابرگ" که اینک 21 سال دارد در اولین روزهای زندگی مجردی در آپارتمان شخصی‌اش با مشکلات زیادی روبه‌رو شد.
او در این باره گفت: سریعا فهمیدم که باید در مورد بسیاری از مسائل بیش از حد فکر کنم. در ابتدا نمی‌دانستم چگونه صورت‌حساب و قبوض را پرداخت کنم. چگونگی مدیریت مسائل مالی نیز مسئله دیگری بود. از طرفی دریافتم که مایع ظرف‌شویی به خودی خود پر نمی‌شود و باید مراقب تمام شدن دستمال توالت باشم.
به گفته شولتز "تنهایی عاطفی" نیز یکی دیگر از مشکلات جوانان به شمار می‌آید. در حالیکه بسیاری از نوجوانان در شبکه‌های اجتماعی فعالند و روابط گسترده‌ای دارند، اما در صورت نداشتن دوست صمیمی یا روابط دوستانه با خویشاوندان به مشکل برخواهند خورد. آنها در صورت نداشتن دوست صمیمی نمی‌توانند در مورد مشکلات زندگی و عواطف خود صحبت کنند.
گذشته از بودجه و مدیریت زندگی، تنهایی عاطفی چالش اصلی جوانانی است که در سوئد به تنهایی زندگی می‌کنند.
"شولتز" معتقد است که علی‌رغم شهرت جهانی سوئد در بخش زندگی خانوادگی، والدین در این کشور بیشتر از فرزندان خود حمایت کاربردی می‌کنند تا حمایت عاطفی.
تحقیقات سال 2017 موسسه آمار سوئد نشان می‌دهد که بیش از 55 درصد از جوانان 16 تا 24 ساله با هیچ یک از نزدیکان خود معاشرت نمی‌کنند.
_____________________________________________________________________________
به گفته شولتز، بسیاری از جوانان سوئدی هیچ بزرگسالی را به عنوان راهنمای خود ندارند. آنها مشوقی برای زندگی نمی‌یابند. کسی برای جسارت دادن به آنها وجود ندارد و هیچ مرجعی برای گپ و گفت در زندگی آنها حاضر نیست.
______________________________________________________________________
شولتز می‌گوید ارتباط مستقیم بین تنهایی و بیماری‌های خاص اعصاب و روان ثابت نشده است.
با این وجود براساس آمار و ارقام منتشر شده از سوی هیات بهداشت و رفاه ملی سوئد در سال 2018، تعداد جوانان 16 تا 24 ساله این کشور که تحت درمان بیماری‌های روانی قرار گرفته‌اند در مقایسه دهه گذشته حدود 70 درصد افزایش یافته است.
به گفته دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد، بسیاری از جوانان سوئدی هیچ بزرگسالی را به عنوان راهنمای خود ندارند. آنها مشوقی برای زندگی خود نمی‌یابند. کسی برای جسارت دادن به آنها وجود ندارد و هیچ مرجعی برای گپ و گفت در زندگی آنها حاضر نیست.
"کریستوفر سنداشنورم" 26 ساله که از 21 سالگی در یک آپارتمان اجاره‌ای در یکی از شهر شمالی سوئد زندگی میکند در مورد تعارضاتش با زندگی فردی می‌گوید: "پس از جدا شدن از والدین سلامت روانم را از دست دادم و منزوی شدم".
وی در این باره گفت: در زندگی فردی انرژی خود را از دست دادم و غم و اندوه زندگی من را فرا گرفت. فقط می‌خواستم زمان سریع‌تر بگذرد و روزها تمام شوند.
او در سفر تفریحی در استرالیا با دوستانش در یک مکان مستقر شد و دریافت در زندگی جمعی کمتر اذیت می‌شود.
این پسر 26 ساله سوئدی در این باره گفت: فشار زیادی روی جوانان سوئدی وجود دارد تا آنها مانند یک فرد بالغ رفتار کنند.
این جوان سوئدی پس از پیوستن به گروه همکارانش و ورزش مرتب حال بهتری دارد اما هنوز هم احساس تنهایی میکند.
برای ایدا استابرگ نیز "جذابیت‌های استقلال" سریعا از بین رفت و مشکلات سلامت روان در سنین کم جای آن را گرفت.
در یک نظرسنجی معتبر، افراد بین 16 تا 24 ساله دارای بالاترین "اختلال تنهایی" در جهان هستند. اما این نرخ بالا می‌تواند ناشی از گفت‌وگوی مکرر افراد این رده سنی در این باره باشد. (اعتبار: آلامی)
دکتر فیلیپ فورس کونلی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه "اومی" (Umeå) در شمال سوئد و نویسنده یکی از بخش‌های کتاب "تنهایی سوئدی" در تحلیل این عارضه گفت: درک سطح تنهایی عاطفی در میان جوانان سوئدی "بی‌شک" به عامل زندگی "فردی" آنها ربط دارد. آنها در سن کمتر احساس "ناامنی" بیشتری دارند.
______________________________________________________________________
"دگنز نیهتر" (Dagens Nyheter) بزگترین روزنامه سوئد در ماه‌های گذشته جمله " آیا تنهایی در میان جوانان سوئد اپیدمی شده است؟" را تیتر سرمقاله خود کرد. سازمان "صلیب سرخ" سوئد نیز منابع مقابله با تنهایی در گروه‌های مختلف را افزایش داده است.
______________________________________________________________________
در همین حال تحقیقات دیگری نشان می‌دهد که تمایل به "زندگیِ تنها" در سوئد فاصله چندانی با دیگر کشورهای اروپایی ندارد. در حقیقت آخرین نظرسنجی‌های اجتماعی اروپا در سال 2014 نشان می‌دهد تجربه تنهایی مکرر سوئدی‌ها تنها 2 درصد بیشتر از میانگین این شاخص در اروپاست.
نوع جدیدی از زندگی شراکتی؟
با وجود فقدان داده در این زمینه تنهایی به عنوان یک مشکل اجتماعی و بهداشت روانی برای جوانان سوئدی مشکل است.
"دگنز نیهتر" (Dagens Nyheter) بزگترین روزنامه سوئد در ماه‌های گذشته جمله " آیا تنهایی در میان جوانان سوئد اپیدمی شده است؟" را تیتر سرمقاله خود کرد. سازمان "صلیب سرخ" سوئد نیز منابع مقابله با تنهایی در گروه‌های مختلف را افزایش داده است.
یک استارت‌آپ در میان کشورهای "نوردیکز" در طرحی به نام "نه به ایزوله‌سازی" به انتصاب وزیر تنهایی اشاره کرده است. (کشورهای دانمارک، نروژ و ایسلند به نام کشورهای نوردیکز در اروپا و جغرافیای جهان معروفند).
این موضوع همچنین روی مبحث هماهنگی و یکپارچگی نیز تاثیر دارد. سوئد در بحث "شاخص صمیمیت و میزان آسانی در یافتن دوست جدید" در رده‌های پائین جدول‌های جهانی قرار دارد.
در مورد تغییر سبک زندگی در منازل و تغییر عادت‌های اجتماعی سوئد یک بحث داغ در سوئد در حال مطرح شدن است. برخی بر این باورند که عادات اجتماعی جدید می‌تواند به مقابله با معضل تنهایی بپردازد. در شهرهای بزرگ جنبش "قهرمان‌سازی از زندگی مشترک" در حال رشد است.
در سال 2011 یکی از شهرک‌های مدل قرون وسطایی استکهلم به نام "هاس 24" به اولین منطقه "زندگی مشترک" نوردیکزها تبدیل شد.
در آن سال "لیزا رینندر" کارآفرین سوئدی که پس از بازگشت از "سیلیکون ولی" آمریکا احساس تنهایی می‌کرد، این شهرک را برای متخصصان جوان آماده کرد. 12 خانه این شهرک به متخصصانی تعلق می‌گرفت که به دنبال خانه‌های شراکتی بودند.
حدود 5 سال بعد، "k9" مجموعه خواهر "هاس 24" تاسیس شد. K9 یک هتل بازسازی شده بود که به نوعی زندگی مشترک حرفه‌ای را ترویج می‌داد. در این فضا حدود 50 وکیل، مشاور، معلم، متصدی نوشیدنی و رقصنده حرفه‌ای در کنار شاگردان و کارگران خود کار و زندگی می‌کنند.
جدیدترین سرمایه‌گذاری برای دوری از زندگی انفرادی در سوئد سوئیتی به نام "کولیو" برای زندگی مشترک است. "کولیو" ( colive) یک فضای زیر شیروانی زیبا، دلنشین، گرم و باصفا در "زودرمالم" استکهلم برای زندگی 11 نفره است. در این مرکز اجاره یک اتاق کوچک تقریبا با هزینه اجاره خانه "ایدا استابرگ" (حدود 850 دلار در ماه) برابری میکند.
"کاتریانا لیلجستام بیر" موسس اقامتگاه "کولیو" در این باره می‌گوید: این آپارتمان مشترک برای افراد تنها، فضای زندگی اجتماعی می‌سازد.
به گفته "بیر" مقابله با تنهایی اصلی‌ترین هدف این آپارتمان اشتراکی است.
"بیر" به عنوان مالک این آپارتمان اشتراکی گفت: عصرهای سوئد (در طول زمستان) بسیار تاریک، سرد و طولانی است و مردم تمایل زیادی به بیرون رفتن در طول هفته ندارند. این موضوع مردم این کشور را منزوی‌تر میکند.
وی افزود: اگر شما در این شرایط در کنار دیگران زندگی کنید، می‌توانید شام را در مصاحبت آنها صرف کنید و اگر نیاز به تنهایی داشتید، به اتاقتان خواهید رفت.
"کاترین بیمل" 25 ساله و طراح واقعیت مجازی یکی از اولین ساکنان آپارتمان "کولیو" است. او با وسواس زیاد و از میان صدها متقاضی برای زندگی در این فضا انتخاب شده است. این دختر جوان در مورد زندگی جمعی خود در این فضا گفت: افزایش کیفیت زندگی در کنار دیگران لذت‌بخش‌تر است.
او از زمان زندگی مجردی خود در اواخر 20 سالگی "حس خوبی" داشته اما پس از نقل مکان به "کولیو" روحیاتش به شدت تغییر کرد.
به گفته این دختر جوان زندگی در خانه گروهی بسیار پررنگ‌تر از زندگی در خانه مجردی است.
"کولیو" قصد دارد این فکر را گسترش دهد و ده‌ها هزار واحد اشتراکی را در دهه آینده در اختیار جوانان تنهای 18 تا 30 قرار دهد. این مجموعه بر این باور است که چنین طرحی بازاری قدرتمند دارد. گزارش سال 2014 شرکت مشاور "یونایتد مایندز" نشان داد که اکثر جوانان بین 18 تا 35 سال سوئد خواستار اشتراک خانه خود با یکی از دوستان یا افرادی خارج از حیطه خانواده خود هستند.
"کاتریانا لیلجستام بیر" نیز "کولیو" را براساس همین یافته‌ها تاسیس کرده است.
________________________________________________________________________
جونا لوندین دختر سوئدی: به نظر من این مسئله چیز خوبی است و استقلال ما را نشان می‌دهد. وی افزود: ترک خانه برای من راهی برای شناخت خودم ، دوست‌داشتن و نداشتن‌هایم بود.
_______________________________________________________________________
"گونار اندرسون" استاد جمعیت‌شناسی در این باره گفت: بعید است پروژه زندگی جمعی سوئد به دلیل فرهنگ فردگرایی این کشور در مدت زمانی کوتاه به نتیجه برسد. نسل‌های قبل نیز برای زندگی جمعی این ایده را امتحان کرده‌اند و تاثیرگذاری زیادی نداشتند.
او در تحلیل خود گفت: همه فوق‌العادگی زندگی اجتماعی و همگانی را قبول دارند. اما در زندگی واقعی اتفاق مهمی در این رابطه رخ نداده و این موضوع به دلیل عدم هماهنگی زندگی شراکتی با فرهنگ فردگرایانه سوئد است.
از طرفی تعداد زیادی از جوانان سوئدی تجربه زندگی انفرادی خود را به چوب حراج نمی‌گذارند.
"جونا لوندین" که در 19 سالگی برای شرکت در دانشگاه خانه خود را ترک کرد و اینک در یک آپارتمان یک خوابه زندگی میکند، می‌گوید: ما در سوئد فردگرایی را دوست داریم. به نظر من این مسئله چیز خوبی است و استقلال ما را نشان می‌دهد. وی افزود: ترک خانه برای من راهی برای شناخت خودم، دوست‌داشتن و نداشتن‌هایم بود.
او که اخیرا با دوستش زندگی میکند نیز از زندگی انفرادی خود در گذشته راضی بوده و به ندرت احساس بی‌حوصلگی کرده است. این دختر جوان حتی نمی‌تواند زندگی دوباره با پر و مادرش را تصور کند.
دوباره به "ولینگ‌بای" برگردیم. ایدا استابرگ فکر میکند پس از مبارزه با تنهایی قادر به تغییر گذشته نیست. او می‌گوید با وجود تمام سختی‌ها و احساس ناخوشایند تنهایی، شما در زندگی شخصی بزرگ می‌شوید و رشد می‌کنید. بنابراین این نحوه زندگی مثبت است.
سخنان وی یاداور یک ضرب‌المثل قدیمی سوئدی است: "ensam är stark" تنها همیشه قدرتمند است.
به گزارش عصر ایران به نقل از "بی‌بی‌سی"، در همه جای جهان رویای بسیاری از نوجوان ترک خانه و استقلال به شمار می‌آید، با این وجود گروهی از جوانان نسل هزاره سوم یا "نسل z" باید زمان بیشتری را برای جدا شدن از خانواده‌های خود صرف کنند.
نسل Z یا نسل اینترنت (iGeneration) به معنای واقعی کلمه با یک تلفن هوشمند در دست متولدمی‌شوند به طور کلی دنیای کسب و کار را تغییر می‌دهند. متولدین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ میلادی، در طبقه‌بندی نسل Z قرار می‌گیرند.
براساس داده‌های موسسه تحقیقاتی "پیو"، در حال حاضر تعداد بیشتری از جوانان در مقایسه با دهه 40 میلادی با والدین خود زندگی می‌کنند. مطالعه سال 2019 موسسه "کیویتاس" بریتانیا نیز حکایت از افزایش 37 درصدی "زندگی مستقل جوانان 23 ساله" نسبت سال 1998 و افزایش 49 درصدی آن نسبت به دهه قبل از آن (1988) دارد.
براساس گزارش اداره آمار اروپا، در سوئد سن مرسوم برای ترک خانه بین 18 تا 19 سال است. این در حالیست که میانگین ترک خانه در اروپا حدود 26 سال برآورد می‌شود. بیشتر جوانان سوئدی پس از ترک خانه‌ی والدین به خوابگاه نرفته یا با کسی هم‌خانه نمی‌شوند، آنها تنها زندگی می‌کنند و مستقل هستند.
"ایدا استابرگ" 19 ساله که در دو سال گذشته در خانه اجاره‌ای خودش در حومه منطقه "ولینگ‌بای" در شمال غربی استکهلم زندگی میکند، در باره زندگی مستقلش می‌گوید: من همیشه دوست داشتم خارج از خانه والدینم زندگی کنم و همیشه آمادگی آن را داشتم.
چرا بسیاری از جوانان سوئدی تنها زندگی می‌کنند؟
خانه "ایدا استابرگ" به سادگی تزئین شده است. فقط چند عکس و پروانه دکوری روی دیوارهای آن قرار دارد. ابعاد آن حدود 30 متر مربع است. قرارداد اجاره آن نیز طولانی مدت بوده و اجاره ماهیانه آن به 850 دلار (8000 کرون سوئد) می‌رسد. "ایدا" در یک شرکت امنیتی کار میکند و این هزینه را از حقوق خود می‌پردازد.
این دختر جوان سوئدی از فواید تنها زندگی کردنش می‌گوید: از خودم مراقبت می‌کنم و توانمندم.
نمایی از شهر استکهلم- حدود یک پنجم جوانان 18 تا 25 ساله در سوئد تنها زندگی می‌کنند/ عکس:بی‌بی‌سی
جوانان سوئد تنها زندگی می کنند
__________________________________________________________________________
"بیش از نیمی از خانوارهای سوئدی تک نفره هستند و سوئد بالاترین شاخص اروپا در داشتن خانوارهای تک نفره را از آن خود کرده است".
___________________________________________________________________
براساس اداره آمار اروپا، سوئد بیش از هر کشور اروپایی دیگر خانوار تک نفره دارد. براساس بررسی‌های اداره آمار سوئد که در اختیار "بی‌بی‌سی" قرار گرفته، حدود یک پنجم جوانان 18 تا 25 ساله در سوئد تنها زندگی می‌کنند. اگرچه برآوردها نشان می‌دهد که آمار واقعی بسیار بالاتر از این میزان است. زیرا بسیاری از این جوانان در خانه‌هایی اقامت دارند که با عنوان والدین‌شان خریداری یا اجاره شده است. بیش از نیمی از خانوارهای سوئدی تک نفره هستند و سوئد بالاترین شاخص اروپا در داشتن خانواره‌های تک نفره را از آن خود کرده است.
هنجار خروج جوانان از خانه والدین در دوره کمبود مِلک _در ده سال گذشته_ همچنان ادامه یافته است. در سال‌های اخیر جوانان سوئدی با گرانی ملک و افزایش قیمت اجاره مواجه شدند. پیش‌بینی می‌شد این موضوع جدایی زود هنگام جوانان 18 تا 19 ساله از خانواده‌های آنها را به تاخیر بیندازد.
با این وجود و براساس گزارش اداره آمار سوئد، از سال 2011 تا کنون نسبت جوانان سوئدی که تنها زندگی می‌کنند در مقایسه با سال‌های قبل از آن تغییر زیادی نکرده است.
"گونار اندرسون" استاد جمعیت‌شناسی دانشگاه استکهلم در این باره می‌گوید: این موضوع در سوئد و کشورهای اسکاندیناوی ویژه است. در سوئد جوانان در سنین کمتر نسبت به دیگر کشورها خانه خود را ترک می‌کنند.
وی افزود: در دیگر نقاط اروپا وابستگی به خانواده مشکل بزرگی تلقی نمی‌شود. در جنوب اروپا اگر جوانان با هدفی خاص (مانند تحصیل یا کار) خانواده خود را ترک نکنند، بی‌احترامی نیز تلقی خواهد شد.
هدف سوئدی‌ها تربیت یک فرد مستقل و بومی است. بنابراین بیش از حد ماندن یک جوان در خانه کاری غلط و اشتباه محسوب می‌شود.
به گفته اندرسون، "فرهنگ فردگرایی سوئد" به نسل‌ها قبل باز می‌گردد. در این فرهنگ نوجوانانِ جوامع روستایی خانه را ترک می‌کردند تا برای کشاورزی دیگر کار کنند.
در سال‌های اخیر فرهنگ زندگی جوانان تنها به لطف ثروت و رفاه اقتصادی سوئد عملی شده است. جوانان باید بتوانند بدون اتکا به والدین و دوستان خود از پس هزینه‌های معمول اجاره، درمان، آموزش و خورد و خوراک برآیند.
"سهام مسکن" در شهرهای بزرگ و کوچک سوئد در این راه به جوانان کمک کرده است. در طرح سهام مسکن خانه‌ها معمولا کوچک هستند و باعث افزایش قدرت اقتصادی جوانان در خرید یا اجاره می‌شوند.
رهایی یا تنهایی؟
در حالیکه بسیاری از جوانان سوئدی از نوعی آزادی اقتصادی و اجتماعی غبطه‌برانگیز در مقایسه با دیگر نقاط جهان بهره می‌برند، اما مسئله ترک زودهنگام خانواده می‌تواند تا حدی نگران‌کننده باشد.
خانم "کرین شولتز" دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد در این باره گفت: استقلال جوانان سوئد موضوع بسیار خوبی است اما اصرار سوئدی‌ها برای خروج نوجوان -درست پس از دوران دبیرستان- باعث ایجاد اثرات منفی روی گروهی می‌شود که آمادگی روحی برای تنها زندگی کردن را ندارند.
وی توضیح داد: برخی از این جوانان واقعا آمادگی تنها زندگی کردن را ندارند. آنها باید برای مسائل سختی تصمیم بگیرند که قبلا تجربه نکرده‌اند.
________________________________________________________________________
ایدا استابرگ دختر جوان سوئدی که در 19 سالگی خانه والدینش را ترک کرد در این باره گفت: در ابتدا نمی‌دانستم چگونه صورت‌حساب‌ها را پرداخت کنم. چگونگی مدیریت مسائل مالی زندگی نیز مسئله دیگری بود.
_________________________________________________________________
ایدا استابرگ" که اینک 21 سال دارد در اولین روزهای زندگی مجردی در آپارتمان شخصی‌اش با مشکلات زیادی روبه‌رو شد.
او در این باره گفت: سریعا فهمیدم که باید در مورد بسیاری از مسائل بیش از حد فکر کنم. در ابتدا نمی‌دانستم چگونه صورت‌حساب و قبوض را پرداخت کنم. چگونگی مدیریت مسائل مالی نیز مسئله دیگری بود. از طرفی دریافتم که مایع ظرف‌شویی به خودی خود پر نمی‌شود و باید مراقب تمام شدن دستمال توالت باشم.
به گفته شولتز "تنهایی عاطفی" نیز یکی دیگر از مشکلات جوانان به شمار می‌آید. در حالیکه بسیاری از نوجوانان در شبکه‌های اجتماعی فعالند و روابط گسترده‌ای دارند، اما در صورت نداشتن دوست صمیمی یا روابط دوستانه با خویشاوندان به مشکل برخواهند خورد. آنها در صورت نداشتن دوست صمیمی نمی‌توانند در مورد مشکلات زندگی و عواطف خود صحبت کنند.
گذشته از بودجه و مدیریت زندگی، تنهایی عاطفی چالش اصلی جوانانی است که در سوئد به تنهایی زندگی می‌کنند.
"شولتز" معتقد است که علی‌رغم شهرت جهانی سوئد در بخش زندگی خانوادگی، والدین در این کشور بیشتر از فرزندان خود حمایت کاربردی می‌کنند تا حمایت عاطفی.
تحقیقات سال 2017 موسسه آمار سوئد نشان می‌دهد که بیش از 55 درصد از جوانان 16 تا 24 ساله با هیچ یک از نزدیکان خود معاشرت نمی‌کنند.
_____________________________________________________________________________
به گفته شولتز، بسیاری از جوانان سوئدی هیچ بزرگسالی را به عنوان راهنمای خود ندارند. آنها مشوقی برای زندگی نمی‌یابند. کسی برای جسارت دادن به آنها وجود ندارد و هیچ مرجعی برای گپ و گفت در زندگی آنها حاضر نیست.
______________________________________________________________________
شولتز می‌گوید ارتباط مستقیم بین تنهایی و بیماری‌های خاص اعصاب و روان ثابت نشده است.
با این وجود براساس آمار و ارقام منتشر شده از سوی هیات بهداشت و رفاه ملی سوئد در سال 2018، تعداد جوانان 16 تا 24 ساله این کشور که تحت درمان بیماری‌های روانی قرار گرفته‌اند در مقایسه دهه گذشته حدود 70 درصد افزایش یافته است.
به گفته دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد، بسیاری از جوانان سوئدی هیچ بزرگسالی را به عنوان راهنمای خود ندارند. آنها مشوقی برای زندگی خود نمی‌یابند. کسی برای جسارت دادن به آنها وجود ندارد و هیچ مرجعی برای گپ و گفت در زندگی آنها حاضر نیست.
"کریستوفر سنداشنورم" 26 ساله که از 21 سالگی در یک آپارتمان اجاره‌ای در یکی از شهر شمالی سوئد زندگی میکند در مورد تعارضاتش با زندگی فردی می‌گوید: "پس از جدا شدن از والدین سلامت روانم را از دست دادم و منزوی شدم".
وی در این باره گفت: در زندگی فردی انرژی خود را از دست دادم و غم و اندوه زندگی من را فرا گرفت. فقط می‌خواستم زمان سریع‌تر بگذرد و روزها تمام شوند.
او در سفر تفریحی در استرالیا با دوستانش در یک مکان مستقر شد و دریافت در زندگی جمعی کمتر اذیت می‌شود.
این پسر 26 ساله سوئدی در این باره گفت: فشار زیادی روی جوانان سوئدی وجود دارد تا آنها مانند یک فرد بالغ رفتار کنند.
این جوان سوئدی پس از پیوستن به گروه همکارانش و ورزش مرتب حال بهتری دارد اما هنوز هم احساس تنهایی میکند.
برای ایدا استابرگ نیز "جذابیت‌های استقلال" سریعا از بین رفت و مشکلات سلامت روان در سنین کم جای آن را گرفت.
در یک نظرسنجی معتبر، افراد بین 16 تا 24 ساله دارای بالاترین "اختلال تنهایی" در جهان هستند. اما این نرخ بالا می‌تواند ناشی از گفت‌وگوی مکرر افراد این رده سنی در این باره باشد. (اعتبار: آلامی)
دکتر فیلیپ فورس کونلی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه "اومی" (Umeå) در شمال سوئد و نویسنده یکی از بخش‌های کتاب "تنهایی سوئدی" در تحلیل این عارضه گفت: درک سطح تنهایی عاطفی در میان جوانان سوئدی "بی‌شک" به عامل زندگی "فردی" آنها ربط دارد. آنها در سن کمتر احساس "ناامنی" بیشتری دارند.
______________________________________________________________________
"دگنز نیهتر" (Dagens Nyheter) بزگترین روزنامه سوئد در ماه‌های گذشته جمله " آیا تنهایی در میان جوانان سوئد اپیدمی شده است؟" را تیتر سرمقاله خود کرد. سازمان "صلیب سرخ" سوئد نیز منابع مقابله با تنهایی در گروه‌های مختلف را افزایش داده است.
______________________________________________________________________
در همین حال تحقیقات دیگری نشان می‌دهد که تمایل به "زندگیِ تنها" در سوئد فاصله چندانی با دیگر کشورهای اروپایی ندارد. در حقیقت آخرین نظرسنجی‌های اجتماعی اروپا در سال 2014 نشان می‌دهد تجربه تنهایی مکرر سوئدی‌ها تنها 2 درصد بیشتر از میانگین این شاخص در اروپاست.
نوع جدیدی از زندگی شراکتی؟
با وجود فقدان داده در این زمینه تنهایی به عنوان یک مشکل اجتماعی و بهداشت روانی برای جوانان سوئدی مشکل است.
"دگنز نیهتر" (Dagens Nyheter) بزگترین روزنامه سوئد در ماه‌های گذشته جمله " آیا تنهایی در میان جوانان سوئد اپیدمی شده است؟" را تیتر سرمقاله خود کرد. سازمان "صلیب سرخ" سوئد نیز منابع مقابله با تنهایی در گروه‌های مختلف را افزایش داده است.
یک استارت‌آپ در میان کشورهای "نوردیکز" در طرحی به نام "نه به ایزوله‌سازی" به انتصاب وزیر تنهایی اشاره کرده است. (کشورهای دانمارک، نروژ و ایسلند به نام کشورهای نوردیکز در اروپا و جغرافیای جهان معروفند).
این موضوع همچنین روی مبحث هماهنگی و یکپارچگی نیز تاثیر دارد. سوئد در بحث "شاخص صمیمیت و میزان آسانی در یافتن دوست جدید" در رده‌های پائین جدول‌های جهانی قرار دارد.
در مورد تغییر سبک زندگی در منازل و تغییر عادت‌های اجتماعی سوئد یک بحث داغ در سوئد در حال مطرح شدن است. برخی بر این باورند که عادات اجتماعی جدید می‌تواند به مقابله با معضل تنهایی بپردازد. در شهرهای بزرگ جنبش "قهرمان‌سازی از زندگی مشترک" در حال رشد است.
در سال 2011 یکی از شهرک‌های مدل قرون وسطایی استکهلم به نام "هاس 24" به اولین منطقه "زندگی مشترک" نوردیکزها تبدیل شد.
در آن سال "لیزا رینندر" کارآفرین سوئدی که پس از بازگشت از "سیلیکون ولی" آمریکا احساس تنهایی می‌کرد، این شهرک را برای متخصصان جوان آماده کرد. 12 خانه این شهرک به متخصصانی تعلق می‌گرفت که به دنبال خانه‌های شراکتی بودند.
حدود 5 سال بعد، "k9" مجموعه خواهر "هاس 24" تاسیس شد. K9 یک هتل بازسازی شده بود که به نوعی زندگی مشترک حرفه‌ای را ترویج می‌داد. در این فضا حدود 50 وکیل، مشاور، معلم، متصدی نوشیدنی و رقصنده حرفه‌ای در کنار شاگردان و کارگران خود کار و زندگی می‌کنند.
جدیدترین سرمایه‌گذاری برای دوری از زندگی انفرادی در سوئد سوئیتی به نام "کولیو" برای زندگی مشترک است. "کولیو" ( colive) یک فضای زیر شیروانی زیبا، دلنشین، گرم و باصفا در "زودرمالم" استکهلم برای زندگی 11 نفره است. در این مرکز اجاره یک اتاق کوچک تقریبا با هزینه اجاره خانه "ایدا استابرگ" (حدود 850 دلار در ماه) برابری میکند.
"کاتریانا لیلجستام بیر" موسس اقامتگاه "کولیو" در این باره می‌گوید: این آپارتمان مشترک برای افراد تنها، فضای زندگی اجتماعی می‌سازد.
به گفته "بیر" مقابله با تنهایی اصلی‌ترین هدف این آپارتمان اشتراکی است.
"بیر" به عنوان مالک این آپارتمان اشتراکی گفت: عصرهای سوئد (در طول زمستان) بسیار تاریک، سرد و طولانی است و مردم تمایل زیادی به بیرون رفتن در طول هفته ندارند. این موضوع مردم این کشور را منزوی‌تر میکند.
وی افزود: اگر شما در این شرایط در کنار دیگران زندگی کنید، می‌توانید شام را در مصاحبت آنها صرف کنید و اگر نیاز به تنهایی داشتید، به اتاقتان خواهید رفت.
"کاترین بیمل" 25 ساله و طراح واقعیت مجازی یکی از اولین ساکنان آپارتمان "کولیو" است. او با وسواس زیاد و از میان صدها متقاضی برای زندگی در این فضا انتخاب شده است. این دختر جوان در مورد زندگی جمعی خود در این فضا گفت: افزایش کیفیت زندگی در کنار دیگران لذت‌بخش‌تر است.
او از زمان زندگی مجردی خود در اواخر 20 سالگی "حس خوبی" داشته اما پس از نقل مکان به "کولیو" روحیاتش به شدت تغییر کرد.
به گفته این دختر جوان زندگی در خانه گروهی بسیار پررنگ‌تر از زندگی در خانه مجردی است.
"کولیو" قصد دارد این فکر را گسترش دهد و ده‌ها هزار واحد اشتراکی را در دهه آینده در اختیار جوانان تنهای 18 تا 30 قرار دهد. این مجموعه بر این باور است که چنین طرحی بازاری قدرتمند دارد. گزارش سال 2014 شرکت مشاور "یونایتد مایندز" نشان داد که اکثر جوانان بین 18 تا 35 سال سوئد خواستار اشتراک خانه خود با یکی از دوستان یا افرادی خارج از حیطه خانواده خود هستند.
"کاتریانا لیلجستام بیر" نیز "کولیو" را براساس همین یافته‌ها تاسیس کرده است.
________________________________________________________________________
جونا لوندین دختر سوئدی: به نظر من این مسئله چیز خوبی است و استقلال ما را نشان می‌دهد. وی افزود: ترک خانه برای من راهی برای شناخت خودم ، دوست‌داشتن و نداشتن‌هایم بود.
_______________________________________________________________________
"گونار اندرسون" استاد جمعیت‌شناسی در این باره گفت: بعید است پروژه زندگی جمعی سوئد به دلیل فرهنگ فردگرایی این کشور در مدت زمانی کوتاه به نتیجه برسد. نسل‌های قبل نیز برای زندگی جمعی این ایده را امتحان کرده‌اند و تاثیرگذاری زیادی نداشتند.
او در تحلیل خود گفت: همه فوق‌العادگی زندگی اجتماعی و همگانی را قبول دارند. اما در زندگی واقعی اتفاق مهمی در این رابطه رخ نداده و این موضوع به دلیل عدم هماهنگی زندگی شراکتی با فرهنگ فردگرایانه سوئد است.
از طرفی تعداد زیادی از جوانان سوئدی تجربه زندگی انفرادی خود را به چوب حراج نمی‌گذارند.
"جونا لوندین" که در 19 سالگی برای شرکت در دانشگاه خانه خود را ترک کرد و اینک در یک آپارتمان یک خوابه زندگی میکند، می‌گوید: ما در سوئد فردگرایی را دوست داریم. به نظر من این مسئله چیز خوبی است و استقلال ما را نشان می‌دهد. وی افزود: ترک خانه برای من راهی برای شناخت خودم، دوست‌داشتن و نداشتن‌هایم بود.
او که اخیرا با دوستش زندگی میکند نیز از زندگی انفرادی خود در گذشته راضی بوده و به ندرت احساس بی‌حوصلگی کرده است. این دختر جوان حتی نمی‌تواند زندگی دوباره با پر و مادرش را تصور کند.
دوباره به "ولینگ‌بای" برگردیم. ایدا استابرگ فکر میکند پس از مبارزه با تنهایی قادر به تغییر گذشته نیست. او می‌گوید با وجود تمام سختی‌ها و احساس ناخوشایند تنهایی، شما در زندگی شخصی بزرگ می‌شوید و رشد می‌کنید. بنابراین این نحوه زندگی مثبت است.
سخنان وی یاداور یک ضرب‌المثل قدیمی سوئدی است: "ensam är stark" تنها همیشه قدرتمند است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
